31 december 2021. Ook deze dag vloog om. Die was droog en zacht, en dat kun je ook horen aan al het geknal en de hier rondrennende  jochies (en gillende meiden). De dienst kon ik op tijd versturen, maar de voorbeden moeten nog. 12 uur. Vaarwel 2021. Welkom 2022, breng veel goeds en breng God onder de mensen. :-)

30 december 2021. De laatste dagen heb ik alleen maar hard gewerkt. Ik dácht dat ik dit wel had bijgehouden, maar indien al, dan heb ik het kennelijk niet opgeslagen. Dat krijg je als je druk bent. Er kwam ook nog veel lieve post. En postzegels. Dank, dank, dank. Omdat de dienst morgen bij iemand van de gemeente moet liggen, moest ik vanavond lang doorgaan. Half een, ik stop, en hoop dat ik morgen iets vroeger wakker word dan vanmorgen. 

27 december 2021. Gewerkt aan het Berichtenblad, schoot lekker een beetje op, maar morgen moet ik wel weer serieus verder met de dienst. Ik genoot van een deel van de Oceaanse Kerstmaaltijd. Wat een verwennerij van Parel en René! (En Mik had ingepakt.) 

26 december 2021. Tweede kerstdag, en zondag. Na Zie je Zondag en de mis op de TV, de brave oefeningen met de dumbell (maar 3kg, en voor het eerst net 100 keer) etc, was ik vóór 12 uur beneden om te ontbijten... Daarna een paar keer op en neer naar de zolder om nog wat kerstdingen te halen, maar nu zit ik dan echt aan de PC om aan het werk te gaan. Het is niet anders. :-) Geniet van de kerstdag, dat ga ik op mijn manier ook doen. Bless you! 
Tot het eten heb ik vlijtig zitten vertalen voor het komende (hoop ik) Berichtenblad. Net had ik het avondeten op, toen Parel en René mij een kerstdiner kwamen brengen, de schatten. We bleven op enige (2/3) afstand, maar kort, ze moesten nog verder, en ze waren moe. Maar het was heerlijk ze even te zien, en ik rondde mijn diner van vandaag af met de 7e gang van het Kerstdiner: druiven en kaas en toast en jam. Verrukkelijk. Ik kan er nog wel twee of drie dagen van genieten, denk ik. Zo lief!!! Veel later dan voorzien ging ik weer naar boven, en zo is het nu half een. Maar ik heb nog wel iets gedaan, en dat geeft een prettig gevoel. En met al die lichtjes en zo is het wel echt Kerstfeest. Parel en René keken ook nog even naar een en ander, zodat ik het toch niet voor niets-en-niemand had gedaan. ;-) (Daar had ik het gisteren heel even - ten onrechte - een beetje moeilijk mee.) <Parel hing nog even drie vogeltjes hoog op, waar ik niet bij kon.> ;-)

25 december 2021 was een vrolijke dag, waarop ik met gepaste afstand naar de Lutherse kerk ging, hetgeen heel feestelijk was, met in totaal 16 aanwezigen (plus een aantal kinderen in het wijkgebouw, die hadden hun eigen viering, en na afloop kreeg ik van een schatje ook nog een fraai ingekleurde kerstplaat), waar ik natuurlijk blij mee was. Ik kon even overleg plegen met de organist van volgende week, en die liet mij het Antifonenboek inkijken (en fotograferen, al blijkt het lang niet altijd scherp geworden te zijn... te snel). Aangezien het ontbijt wat haastig was geweest, lunchte ik nu wel, en ik maakte het wel feestelijk. Vandaag ben ik me wel te buiten gegaan aan de calorieën, maar aan een uurtje roeien kwam ik vanavond niet toe. Veel tijd was ik bezig met telefoontjes, maar die waren natuurlijk ook heel welkom. :-) Verder heb ik geprutst aan kerstlichtjes, en een deel van het 'Kerstdorp' staat weer op de piano. Ook hadden de bloemen van vorige week veel zorg nodig, maar ik heb er wel heel erg van genoten, de afgelopen week. Om de een of andere reden heb ik vannacht hoogstens drie uur geslapen, niet dat ik lag te tobben of zo, eerder: Zijn lied zingt in mij. Een mooie aanloop naar het Kerstfeest, maar ik merk nu dat ik slaaptekort heb gehad, en dat het me niet bekomt. Tien voor elf, ik geef het even op, morgen moet ik ernstig aan het werk. Leuk werk, maar toch. Met deze kou en gladheid wil een mens niet naar buiten, denk ik. En de 'omicron' verspreidt zich toch wel snel. Ik zit daar niet op te wachten. Dus ik ga met mijn vrolijke ziel en zaligheid maar een weekje asociaal wezen.  En genieten van de kerstlichtjes. Heb een gezegende en mooie kersttijd!

12 juli 2021 begon ik goedsmoeds. Ik had een slimme gedachte gekregen, maar wellicht heb ik die niet slim voltooid. In elk geval lukte niets van wat ik ging doen, erger: al vroeg in de middag had ik helemaal geen computer meer. Clonezilla vond het niet leuk om met het nieuwe programma oude back-ups terug te zetten. Daar kwam ik pas na 9 uur werk achter. Het lukte me toen om een oude Windows10 terug te zetten (die van 2016) maar allerlei dingen van de laatste maanden waren niet meer actief. Het was een ellendige dag, en ik heb er nog enkele voor de boek, denk ik. Nu maar eerst weer eens booten. Dan zien we weer verder. Hoe dan ook, dit gaat weer sneller. Morgen verder, hoop ik. Ik ben wel héél dankbaar. Bless the Lord, my soul! (Een vriendin schreef dat ze <voor het eerst> voor een computer heeft gebeden, de mijne. Kijk, dat zijn nog eens echte vriendinnen. :-)

Zondag zes na Trinitatis 11 juli 2021 begon met opvallend veel dingen over vergeven en zo. Interessant. In de kerk dacht ik een aantal dingen wel te kunnen laten rusten. Ainsi-soit-il. De voorganger verwende mij met een uitgetikt exemplaar van de preek, en dat hielp me echt om mij te kunnen concentreren op de inhoud, omdat ik de woordvormen én de soundbites nu samen binnenkreeg. :-) Erg fijn! Vanmiddag was en bleef ik zo moe, dat ik het niet waagde om iets aan de computer te doen. Ik ben zelfs wat gaan liggen, en inderdaad, ik sliep een uurtje. Maar, als gewoonlijk, pas laat begonnen de hersens te werken. Betty had me nog een suggestie aan de hand gedaan, die heb ik gevolgd, het leverde niets op, er lag er nog een van Laetitia, helaas, ook dat gaf geen soulaas. Clonezilla heb ik eveneens opnieuw uit het papier gehaald, maar na een uurtje bleek dit zelf na al die andere dingen tevergeefs. Kwart voor een is het al geweest. Ik vermoed dat het een of andere Italiaan is, die toeterend rondrijdt, buiten. Al die dingen die ik écht had moeten doen, vandaag, die zijn nog niet gebeurd. Morgen dan maar. Dat moet wel. 

10 juli 2021. Vannacht heb ik helemaal niet geslapen, geen zorgen of zo, maar het lichaam lukte het maar niet om te ontspannen. Heel vroeg in de morgen had ik een verhelderend gesprek met onze Lieve Heer, over een stuk wrok dat ik toch nog bleek te koesteren tegen iemand waar ik wel regelmatig mee te maken heb. Ik had het van mijzelf niet zo herkend, totdat ik merkte dat ik op een negatieve manier over die persoon dacht. Oei!!! Een zin uit een preek van Catrien - onlangs - hielp mij weer op de been: de rechte rug van de genade... Een vroeg ontbijt dus maar, alleen... ik viel wel telkens in slaap zonder verfrisd te ontwaken. Dat bleef de rest van de dag zo, dus het schoot niet op. Ik heb maar wat sloop- en breekwerk in de tuin gedaan, daar kon ik niet veel kwaad. Om onduidelijke redenen zit ik nu, om kwart voor een nog te tikken. De hoogste tijd om naar bed te gaan. Heb morgen een gezegende zondag. 

9 juli 2021. Lekker een kwartiertje in de zon gezeten vandaag, maar in de zon kan ik niet lezen, dus al te lang houd ik het niet vol, in de volle zon, en het is met al die huidkankertjes tegenwoordig ook niet verantwoord. Maar een kleurtje heb ik wel (met enige hulp). ;-) Ik deed een paar kleine dingen, kreeg een paar telefoontjes (ken nu ook een ernstige patient van Corona van dichtbij) :-( En later mocht ik weer Lieve Lita spelen. Braaf liep ik naar de Twijnstraat, waar ik onbraaf een mini ijsje kocht, zodat ik de verbrande calorieën dubbel en dwars weer tot mij genomen heb. Bah! (Maar lekker was het wel. Alleen gingen daarna de visitekoekjes ook bijna allemaal op.) Weg met mij. Ik deug  niet. Morgen beter!

8 juli 2021. Een paar puntjes afgewerkt van mijn zeer lange lijst van dingen die met voorrang al lang gebeurd hadden moeten zijn. Ik probeerde een xp down te loaden, om die opnieuw te installeren, maar... nee, het leek me heel onbetrouwbaar. Alleen toen ik Defender vroeg dit bestand even te controleren, ging het weer de hele computer scannen. Na 2 uur is het nog niet op de helft. Dat schiet lekker op, zo. Half twee geweest, dus ik ga maar slapen. Bid ik. (Ram:26% CPU 51% Dit voor Tonio) 

7 juli 2021. Vandaag had ik het genoegen en het voorrecht om met Laetitia aan mijn zijde te lijden onder de capriolen van Windows. Alles wat mis kon gaan, gíng mis. Er is iets met een drive, die ik inmiddels op vier verschillende manieren heb gecontroleerd, maar nee hoor. Alles is OK. Alleen kan er niets op geïnstalleerd worden, en Windows 7 knalt er nog steeds uit met een blauw scherm met witte letters... Ook XP speelt niet meer mee. Clonezilla hielp niet. Morgen beter? Help het me hopen!

6 juli 2021. Als alles tegen zit, is niets meer leuk! In elk geval kan ik één oud toetsenbord wegdoen. Joepie! Het is bijna 16 uur, en niets is nog gelukt. Balen. Morgen beter, hoop ik. 

5 juli 2021. Het schiet niet op. Ik denk dat ik maar even vacantie neem van het bestaan. Of naar de keuken ga. ;-) Maar een ding is sneller: ik krijg deze bladzij op de NAS sneller geladen. Joepie! :-) 
In de keuken heb ik braaf groente klaar gemaakt, en vlees dat gisteren gegeten had moeten zijn. Dat was nog goed. Op 4 bleef ik na het nieuws kijken naar Help mijn man is klusser. Dubbel herkenbaar: Mensen die zich verslikken in een te grote klus, en dan gewoon stoppen met klussen, maar ook: het was in de straat waar ik was opgegroeid. Schuin tegenover het ouderlijk huis. Daar bleef ik vooral voor kijken... en daarna bleef ik nog wat hangen omdat ik geen energie had om op te staan. Nog ik heb nog een keer of veel de computer opgestart, en het is me niet gelukt om meer aan de praat te krijgen dan Windows10 (hersteld) dat is de oude Home editie, die niet meer goed wil updaten. Wel een beetje sneller, maar veel instellingen zijn niet goed. OK. Ik heb nu een MoBo dat naar me knipoogt, als ik toevallig niet op mijn stoel zit, maar er aan de andere kant naast sta. Hoe cool is dat? ;-D 
Morgen beter!

Zondag 4 juli 2021, de vijfde zondag na Trinitatis. De Walen bleken in zomerstand te zijn: elke veertien dagen dienst, maar nu even niet. Dus ging ik naar de Lutheranen, een Avondmaalsdienst, waar we op de plaats werden bediend. Een nieuwe ervaring, geloof ik. Koffie drinken was in de kerk, maar omdat ik Tonio verwachtte (en omdat ik verwachtte dat het lang kon duren) hield ik het bij één kopje koffie, en 3 soesjes. Izaäk tracteerde! En ze waren zó lekker!!! Tonio kwam wat later dan hij zelf had verwacht, en we begonnen toch even met een pow-wow beneden, gezellig. :-) Zes uur hadden we nodig voor het voorzichtige sloop- en opbouw-werk. Maar helaas: Windows 7 en XP waren niet aan te spreken. Windows 10 (op W) na gebruik van de Windows DVD wel.
Dus de Moederbordtransplantatie, die relatief voorspoedig (maar niet spoedig) is verlopen, leverde slechts één bruikbaar OS, en veel uitdagingen. Meer dan ik dacht, want nu blijkt ook deze Windows 10 niet geactiveerd. ShiftF1! (Als ik niet een laptop had gehad waarmee we drivers van internet konden halen, had ik ook geen internet gehad op de PC.) (Leve de redundantie! Ik ben er een groot voorstandster van...) Nu zie ik mij geplaatst voor een grote berg uitdagingen. O! Gelukkig kan mijn jongste deze week een middag komen meekijken. Zij is wel geverseerd in Windows. En ik heb een maand om het probleem op te lossen. Vanavond heb ik moeizaam geprobeerd (weer eens) de aanduidingen voor de verschillende Harddisken te correlleren met die onder het vorige régime, in de hoop dat dit helpt bij het bepalen van de verschillende opstartmogelijkheden. Op hoop van zegen! 
Morgen hoop ik frisser te zijn. ;-)  Dan zullen we zien of wel de sommetjes goed hebben gemaakt. De twee jongste kleinkinderen gaan een repetitieweek tegemoet, ze hebben er net een achter de rug. Ook hier: op hoop van zegen!!!

3 juli 2021. Een bijzondere dag. Vannacht wàs het al niet vroeg, toen ik mij omdraaide om te gaan slapen... maar er kwam niets van slapen. Geen zorgen of wat ook, maar Zijn lied klonk in mij. (Psalm 42:9: Overdag bewijst de HEER mij zijn liefde, ’s nachts klinkt een lied in mij op, een gebed tot de God van mijn leven...) Een loflied, waar we beiden plezier in hadden... Om half vijf werd het buiten een beetje licht. Ik keek, en zag de 'roos-ving'rige dageraad' zoals Homerus het noemde. Wat vegen sluierbewolking, lichtroze, in een heldere lichtblauwe lucht. Een paar minuten later was dat roze al weg, later was de lucht licht bewolkt. Dus dit was een bijzonder moment. En daarna sliep ik gerust als een kind, tot bijna 12 uur. :-D Voorzichtigheidshalve probeerde ik vanmiddag een systeembackup te maken. Een precisie werkje, waarbij ik erg gehinderd werd door een muzikant die op een saxofoon (vermoed ik), bijgestaan door een gitarist (maar díe hoorde ik niet door de dubbele ramen heen) eindeloos <zeker van 2 tot 6 uur!!!> onvermoeibaar bezig was met jam-sessies. Net toen ik op een knopje had moeten drukken, werd ik éven door hem afgeleid (volgens het programma duurde het nog 2 minuten voordat het klaar was)  en toen was Clonezilla al weer begonnen met de volgende back-up! Tja! Tonio hielp mij op afstand met stoppen. Toen belde Our Man Abroad (die alle kinderen de groeten doet) <bij dezen dus> en daarna liep ik naar de AH. Op de terugweg regende ik kletsnat, dus ik heb snel alles uit gedaan. Kleren, computer etc. Onweer blijft eng. Dus ik was even niet bereikbaar. Later genoot ik van het bad, met een romannetje in het Frans. Heel braaf dus. 
Heb een gezegende zondag morgen. En zeg maar een gebedje dat alles goed verloopt. ;-) 

2 juli 2021. Weer hard gewerkt (en gebeden, want Mik moest vandaag Geschiedenis inhalen - hij was niet ontevreden. :-) ). Allemaal kleine dingen, die nog gedaan moeten worden. Nu het Belmenietregister is opgeheven, word ik om de haverklap gebeld door Pakistani of zo die in krom Engels brabbelen. Heel irritant! Ik kap het meteen maar af: Niet geïnteresseerd... Maar wakker gebeld worden is natuurlijk helemaal irritant. Dan moet ik ook niet, zoals nu, nog heel laat / heel vroeg zitten werken, en laat opstaan. Nu ja. Klaar met zeuren. Ik heb in elk geval braaf lopend een paar boodschapjes gedaan. Adoe! So vermoeiend!!! 

1 juli 2021. Vanmorgen had ik het genoegen de jarige te spreken. Gezellig! De rest van de dag ging op aan de post voor al die anderen. Zowel ontwerpen als afdrukken, een persoonlijke boodschap en postzegels plakken... het kostte veel tijd. Eigenlijk had ik nieuwe postzegels willen halen, maar ik kreeg een dringend telefoontje, dat even langdurig als urgent was (voor de persoon in kwestie). Dus moest ik het doen met de postzegels die ik nog had, een flink deel was bedoeld voor mijn eigen verzameling. Dus hoop ik dat veel mensen ze voor mij bewaren. Gisteren kreeg ik er van een maand of drie, dus ik hoop morgen weer aan afweken toe te komen. Er waren ook kaarten om rond te brengen, daaraan volgend deed ik een paar boodschappen, en opeens was het half negen! Nu, dat ik kapot was, hoef ik niet te vertellen. Vanavond heb ik de rest van het Berichtenblad aangevuld, dus ik hoop dat het zo goed is. Nu zijn er nog ingekomen stukken (in overvloed) te lezen en vast te leggen, maar nu even niet. ;-) 
Heer, geef ons werkers in Uw wijngaard!!!

30 juni 2021  Het jaar is bijna op zijn helft. Nog een paar minuten (en een zomertijd-uur). Morgen is mijn zwager Kees jarig. Alvast van harte gefeliciteerd. Ik had plannen gesmeed om dit jaar eens op verjaarsbezoek te gaan, maar ik zou het niet eens halen naar het station, op dit moment, zó moe ben ik. Dan breng je ook geen vreugde aan, en dat is toch het bedoel van bezoek. (Iets dat ik van Ton heb geleerd.) Vrijwel heel de dag heb ik besteed aan het omzetten van het Berichtenblad naar een website. Het is nog niet helemaal klaar, morgen zal ik moeten fijnschaven. Het kost allemaal meer tijd en energie dan het lijkt. Nu ja, waarom zouden webontwikkelaars anders (dik) worden betaald, nietwaar? (O.a. omdat zij er meer van terechtbrengen dan ik, vermoedelijk.) (Met professionele trucjes en zovoorts.) 
Nu ga ik omvallen. CUx

29 juni 2021. Ook vandaag deed ik het rustig aan. Ik slenterde naar de AH, meer omdat de enkels zo dik waren geworden van al dat zitten, dan omdat er noodzakelijk geboodschapt moest worden. Ik heb de laatste boekjes voor dit moment afgedrukt. Er liggen er nu een stuk of 20 voor hier en daar. Nog steeds met grauwsluier. Het geeft een mooi antiek laagje. We bestaan dan ook 150 jaar, als organisatie. ;-)  Van mijn lange te-doen-lijst heb ik een derde doorgestreept, wel waren dat alleen de makkelijkste dingen. Ik zal aanstonds de grote snijmachine opruimen. Een onhandig ding, waar ik nooit een goede doos bij heb gehad. (Het was de laatste, toen ik hem kocht. Een lomp en zwaar apparaat, maar een nette snede maakt een boekje toch wel af. :-) Morgen verder. Deo volente. 

28  juni 2021. Kennelijk ben ik vorige week ver over mijn grenzen gegaan. Vandaag heb ik een van de lezingen afgemaakt, dat kostte veel tijd. Bij het opruimen, aan het eind van de middag bleek dat ik die lezing achteraf inderdaad wel had, maar dat die niet goed in de map zat. Tja. Weer drie uur verder zonder resultaat. Een paar telefoontjes, een onverwacht burenbezoekje, (samen genoten van kersen), en aan het eind van de middag kwam dan de nieuwe tonerafvoerfles... Die heb ik vanavond geïnstalleerd, en de eerste drie bladzijden waren prachtig, daarna kwam de grauwsluier terug. Ik ben niet verder gegaan dan vijf boekjes. Balen, balen en balen dus. Daarbij ben ik overmatig moe, dus ja, ik had wel eens een briljantere dag. Morgen beter. Dat moet lukken, toch!

Zondag vier na Trinitatis 27 juni 2021. Na vier uur slapen toch helder begonnen in Zeist. Zo lief: ik kreeg een zak kersen! Degene die me kwam halen wist dat Ton er dol op was, en dat ik ze ook erg lekker vind. Hij was speciaal voor mij een heel eind omgefietst! Maar dit zijn dan ook wel echt kersen uit de bongerd in Werkhoven. :-) 
We mochten vanmorgen weer zingen. En koffiedrinken op het terras voor de kerk. (= kerkplein). Na een kopje koffie (2, er werd er nog een ingeschonken) werd ik via een omweg snel naar huis gebracht, waar ik vliegensvlug een licht bloesje aantrok en mijn tasje pakte. (Met waaier). De lunch in de Pieterskerk was al afgelopen, men begaf zich juist naar de Dekenkapel, toen ik aankwam. Dus ik was op tijd voor de Assemblée Générale. Om 14 uur begon ik aan mijn ontbijt. (2 koffie en wat koek is geen ontbijt, toch?) Nu is het kwart voor zes, en de dienst staat op het web.  Hoera!

26 juni 2021. Alles wat mis kon gaan, deed dat ook. Je hebt van die dagen. Het komt goed... alleen: ik kan allerlei gegevens niet vinden. 

25 juni 2021. Dag van de Augsburgse confessie. De Paus heeft vriendelijke dingen gezegd, over later... Ik heb de eerste versie van een preek min of meer klaar. Maar aan de printer heb ik niets meer gedaan, en de laatste paar uur kan ik mijn ogen niet meer open houden. Het is bijna half twaalf, en ik moet stoppen. Dat wordt bidden en werken morgen. (Denk aan me, alsjeblieft.) 

24 juni 2021. Jaaaaaa!!!! Om half zes bracht ik de doos met Berichtenbladen op de post... helemaal op het station, want dichterbij kon niet. Net te laat. Daarna meteen een paar boodschappen, want ik had toch de rollator als vervoersmiddel. ;-) Er moeten nog allerlei dingen gedaan, en ik had toch een nieuwe tonerfles moeten kopen, het is nu al te laat, dat moet morgen dan maar. Deze lekt toch nog. Leuk geprobeerd. Ik moet toch nog een paar blaadjes afdrukken voor zondag. Morgen dus. Vanavond heb ik moeizaam Hebreeuwse woordjes opgezocht en ingeschreven. Ik had gehoopt vanavond al aan de inhoud te beginnen, maar nee. Morgen dan maar. Het is niet anders. En ik ben MOE. ;-)  

23 juni 2021. Al was Mik pas om tien voor twaalf aan de beurt, ik moest toch vroeg op, want ik had een onderonsje met de longarts. Die had weer héél weinig tijd, al gunde hij me drie minuten uitleg. Achteraf had ik veel langer antibiotica moeten hebben, maar dat had de apotheek me niet verteld. Die zeven stuks waren net op het randje van wat ik aankon, fysiek, maar anders was de hoest misschien toch wat meer afgezwakt. Nu ja. Zo'n specialist die vol ongeduld vraagt of je nóg meer vragen hebt, 'want er zitten nog drie patiënten in de wachtkamer' maakt me niet echt blij. Ik ben tot nader order teruggeschoven naar de huisarts. 
Dus maar weer aan het werk, toen ik thuis was bijgekomen van de schrik. ;-) De extra tonerfles van de laserprinter  had ik kennelijk al eens gebruikt. Dus heb ik een uurtje genomen om deze leeg te schudden, nadat ik via internet had gekeken wat de opties ook alweer waren. Toen ik 'm had ingebouwd werd ik aangemoedigd om... de volle tonerfles te vervangen. Dus heb ik de boel nóg een keer uitgebouwd. En met flink kloppen kwam er inderdaad nog een boel uit. Daarna werd de tonerfles (dat is een kastje waarin de toner die níét op het papier terecht gekomen is, het merendeel dus, wordt opgevangen) wel geaccepteerd. Maar over het geheel heeft het papier nog lichtelijk de kleur van oud papier. Als je niet weet dat het anders bedoeld is, vind je het misschien wel charmant. Verder heb ik braaf gekeken naar Grieks en Hebreeuws. Met nadruk op: gekeken naar. Wel liggen er 40 boekjes die in enveloppen gestoken kunnen worden en bestikkerd. Morgen. (Dat is het technisch al, maar voor mijn gevoel niet.) Nu moet ik echt eerst andere dingen doen!!! (En slapen!)

22 juni 2021. Vroeg wakker, want ik was stand-by voor een extra gebedje voor mijn kleinzoon die deze weken proeven van bekwaamheid moet afleggen, V Gym. We hadden afgesproken dat hij zou werken en dat ik zou bidden. Dan moet je dat doen. ;-) 
Het blijft altijd moeilijk om te beoordelen hoe goed je het hebt gedaan, dat herinner ik me ook wel van (meer dan) een paar jaar geleden... Het is wel prettig dat het nu niet meer zo bloedheet is voor al die kinderen. De nieuwe besmettingen per dag zitten nu tussen de 700 en de 800. Als nu niet al die vacantiegangers met hun zatte koppen Delta-viren meebrachten, had ik wel vertrouwen in de gang van zaken. Nu vrees ik nog steeds dat de regering teveel Popi-Jopi wil doen. Mensen met verstand van zaken waarschuwen tevergeefs. Goed, genoeg gezeurd. Ik hoop dat ik een organist aan het werk kan zetten, die wil - net als ik - graag lang van tevoren beginnen. Door elk berichtenblad zorgvuldig te wegen heb ik 40 gevulde enveloppen klaar liggen, er is nog een stapel van 46 boekjes die te zwaar zijn om in enveloppen te stoppen. Vanavond heb ik er nog een stuk of 30 afgedrukt, in porties van vijf. Schiet niet op. De overloopfles is bijna vol, deelde de machine mee. Als het goed is heb ik er nog een. Vervoer kost meer dan aanschaf, dus ik heb er destijds 2 gekocht. Als het zo is dat ik er nog een heb, moet ik morgen eerst een printeroperatie uitvoeren. Ik zal om medische bijstand vragen. ;-/ Goed, een aantal kleine klusjes heb ik vandaag gedaan, o.a. klagen bij Postnl. Dat kostte heel veel tijd, en al was de mevrouw heel vriendelijk, en bood ze aan de postbesteller een schrobbering te laten geven door diens leidinggevende, daar heb ík niets aan. Ik heb bijna een tientje uitgegeven om een pakje van U naar V te laten brengen, en het kwam niet in V terecht, maar werd weer in U afgeleverd. En dan komen ze nog zeuren om complimentjes. Leuke jongens daar. :-( Genoeg gezeurd. Van pure frustratie heb ik een pak koekjes open gemaakt, en leeg gegeten. Niet goed. Morgen beter. 
Deze week moeten er ook nog eens een heleboel extra dingen gedaan worden. Te beginnen morgen. Want nu... ;-/

21 juni 2021 zou de zomer beginnen. Allerlei mensen zeiden onderweg: 'Lekker koel, hè!' :-) Het jasje was wel prettig. :-D Ik ging toch op zoek naar enveloppen C5 80 grams, maar ze waren niet te koop binnen een straal van een paar kilometer. Het kostte toch weer veel tijd. Een paar lieve telefoontjes, maar ik kon toch de gisteren gevouwen en geniete boekjes snijden. Afhankelijk van het gebruikte papier, kon ik er voldoende afsnijden om er een enveloppe omheen te doen, maar die met het allemaal 80 grams papier worden dan te zwaar en te duur. Er liggen nu 25 enveloppen klaar, en ik heb de opzet van een liturgie voor een komende dienst. Dat moet je ook op tijd doen. Morgen verder. Deo volente, natuurlijk. :-) 

De derde zondag na Trinitatis, 20 juni 2021. Omdat Catrien van Opstal voorging in de Hamburgerstraat (Luthers) wilde ik daar graag naar de kerk. Ze sticht mij, en ik geniet van haar kennis, spiritualiteit en woordkeus. Bovendien heeft ze altijd mooie liederen. Ook vandaag. Annelies was er, haar had ik al een jaar niet gezien (voor mijn gevoel). Ik was zo enthousiast, dat ik een gesprek met iemand anders onderbrak, heel onbeleefd natuurlijk, en die mevrouw heb ik niet meer gezien. :-( Mijn excuses. :-( 
Vaderdag. Ik heb een kaarsje gebrand daar voor Ton en Wim en de vaders van de schoonkinderen etc. Voor mijn Moederdag kwamen Tonio en Diana met Amber. Ik kreeg (heel erg Moederdag) 2 zelf geknutselde cadeaux van Diana en Amber: buitenschilderijen. Nu nog een mooie plek vinden. Tonio heeft daar al een begin mee gemaakt, door ongeveer een derde van de jungle achter het huis te lijf te gaan, er is in elk geval een pad naar de schuur. Voor mijn verjaardag kreeg ik een proleptisch cadeau... weer een moederbord, mar nu met 32 G geheugen en een gigantische koeler. Die hoef ik er niet zelf in te zetten. 
En daarna krijgen we opnieuw de problemen met drivers en sputterende Windows. Dat zien we dan wel weer. Nu even niet. 
Diana en Amber hebben Berichtenbladen zitten vouwen, terwijl Tonio, die de nietmachine had gerepareerd, voor nieuwe voorraad zorgde. Al met al zo'n zestig stuks. Tonio kreeg zijn exemplaar mee (het enige waar nog: voorjaar 2021 op stond) (de rest heeft: zomer 2021), in de kerk had ik er al twee extra gegeven aan mensen die ze anders toegestuurd kregen. Scheelt ook weer geld. Dat is beter aan de armen gegeven, placht mijn moeder te zeggen. Juist toen we op het punt stonden even bij het graf van Ton te Vaderdaggen, kwam Laetitia onverwacht. Zij bood aan om op het huis te passen en wat destructie te plegen op de grote takken die in de tuin op hopen laten. Toen ik thuis werd afgezet, had Laetitia al bijna 3 grote puinzakken gevuld. Die staan nu voor het huis. Zij had voor mij een heel touchant geschenk mee gebracht: een badtas! Met een nieuw groot badlaken en een tanktop en bijbehorend onderdeel. Helaas bleek ik toch teveel te lijken op een tank, in gewicht en omvang althans, dus haar inschatting van mijn omvang was te optimistisch. Maar wel heel lief bedacht. De Barones van Wassenaar belde vanuit Spanje. (Knipoog naar Paul van Vliet.) Kortom: een heel plezierige dag. Ik had nog een paar blaadjes afgedrukt, maar niet veel, want ik was óp. Wel heb ik nu 50 blaatdjes liggen, die netjes zijn bijgesneden. Ik had gehoopt de honderd te halen, vandaag. Maar ondanks de zeer gewaardeerde hulp lukt dat niet. Het is al dik een uur. Ik geef het op.  Heb een mooie zomer. Het wordt in elk geval nat en koeler, de komende week. Lachen! 

19 juni 2021. Tja, waarom zou het ook makkelijk gaan als het ook moeilijk kan? :-( Ik werd al vroeg naar beneden gebeld (was bijna aangekleed), Postnl. O? En daar was het pakje dat ik naar Venray had gestuurd om mijn bedroefde vriendje te troosten. 'Het was daar niet opgehaald' zei de vroege vogel. Ik ben benieuwd  hoe dat zit. Blij werd ik er niet van, al was ik dankbaar dat de Heer me op tijd wakker had gemaakt. Al met al was ik nog voor de morgen helemaal om was aan het printen. Gisteren was er al iets mis gegaan, nu nog meer. De bladeren kreukten. Het enige dat er op zat, was ze stuk voor stuk uit de printer te halen (ik moest er dus naast staan), en er meteen de strijkbout opzetten. Maar een of twee boekjes tegelijk printen hielp ook al niet echt. Later kwam ik op het idee dan toch maar 80 grams te gebruiken, ook voor de binnenbladen. En dat ging beter. De eerste 50 boekjes zijn geprint en gesorteerd, ik was aan het nieten, en wat denk je??? De grote dure nietmachine slaat vast. Misschien kan zoonlief, die op Vaderdag Moederdag komt vieren, het apparaat zacht maar dringend overhalen om 'gewoon' te doen wat er van verwacht mag worden. Omdat de jasmijn zwaar belast was door de klimmende wilde roos, overbelast mag ik wel zeggen, kon die het gewicht niet meer dragen, en was mijn keukendeur volkomen gebarricadeerd. Aan het eind van de middag heb ik ik mij bukkend door een kiertje van de keukendeur gewurmd, waarna ik de jungle te lijf ben gegaan met een snoeischaar. Er liggen nu een paar flinke hopen tak en blad in de tuin, er is enig zicht en licht, maar aan de bovenkant van de deur zijn een paar sterkte takken die 'm toch dicht blijven duwen. Misschien morgen een sterkere man met een langere snoeischaar. (Die heb ik wel, maar ik kwam daarmee nog niet hoog genoeg.) Kwart over twaalf, ik moet nog een paar boekjes snijden, zodat ik ze morgen kan uitdelen. Dat scheelt weer postzegels. Maar o! wat ben ik moe. Heel de dag liep ik al te tollen. Even doorbijten en dan... ;-D

18 juni 2021. Oude vrienden kwamen langs, het lukte me niet om het huis te kuizen, maar ze keken er (hoop ik) niet naar. Ik had, zag ik daarna, wel 80 grams papier, maar aangezien nu elke gram kan tellen, bij het versturen van het Berichtenblad, heb ik liever 75 grams voor de binnenkant. Dus nam ik mijn toevlucht tot de rollator, daar konden net drie pakken in. 70 grams kon ik niet vinden. Vandaag heb ik het eerste boekje meegegeven aan het bezoek (die het altijd lezen), en ik kon er nog 20 afdrukken. Al doende zag ik toch nog wat onregelmatigheden. Als ik iets gedrukt en wel in handen heb, leest het toch anders. Dus ik hoop dat ik nu niet nog meer tegenkom dat ik zou willen veranderen. Het gaat nog wel een paar dagen duren eer ik de boekjes heb afgedrukt, geniet en gevouwen, en bijgesneden. Nu nog opzoeken hoe ik het zo goedkoop mogelijk kan laten versturen... Help!

17 juni 2021. Een beetje warm, dat wel. Dus relatief vroeg op was een optie. De plantjes kregen tijdig water, en ik kreeg koffie. Het was kaarten-dag, en om 3 uur waren de meeste al op de post, daarna ging ik er een aantal rondbrengen, dat scheelt weer postzegels, en toen was de post geweest, zodat ik naar aanleiding daarvan nog een en ander ter post mocht bestellen. Vanavond nog rouwpost (3x) en toen was het de hoogste tijd om het bijgewerkte Berichtenblad af te drukken. Een keer lukte dat. Daarna viel Word uit onder W7. Maar goed, over naar de andere kant! Onder W10 bleek deze printer niet geïnstalleerd. Fluitje van een cent. Dacht ik. Alleen: ook al gaf ik aan: een boekje printen, tóch kreeg ik niet 4 pagina's op een vel papier, maar 2 op één kant van het papier. Niet verkleind dus. Varium et mutabile semper! En ik wéét dat ik de vorige keer deze printer heb gebruikt. Morgen. 
Intussen hoorde ik enthousiaste lieden luid toeterend langs rijden. Dus ik neem aan dat Nederland niet heeft verloren. :-) 

16 juni 2021. Vroeg op, dacht ik. Tropenrooster. Om vijf uur liet ik het een doortochten. Maar daarna viel ik in slaap. Tja. Nu ja, ik moest op tijd wakker zijn, want... Na een karig morgenmaal ging ik plastic wegbrengen en wat boodschappen doen, aangezien er gelopen moest worden. Ik sukkelde anderhalf uur bij elkaar door de stad. Daarna was ik m-o-e... Echt suf. Terwijl er wel een aangenaam briesje aan het waaien was, hoor. Het laatste hoofdstuk van een boek, en wat koud prikwater knapten mij wel weer wat op. Na het eten ging ik het dank op, want er wordt onweer voorspeld, en dan is het wel handig als takken en bladeren en wat er verder de afvoer nog kan verstoppen verwijderd zijn. Die afvoer zat al aardig dicht. Uiteindelijk is een puinzak naar beneden gegaan, dus die wordt morgen opgehaald. Mooi op tijd. Verder ben ik een uur of wat bezig geweest om een kaartje voor te bereiden voor de zieken, maar PP10 knapte er een paar keer uit, een ander programma dat veel belovend was, was voor mij ondoorgrondelijk, en leek niet te doen wat ik er van verwachtte. Dus is het morgen, en ben ik niets opgeschoten. Oei, dat is ernstig!

15 juni 2021. Het was lekker weer, alleen was ik niet zo lekker. Dat kan gebeuren. Ik kan me niet herinneren dat ik iets ongewoons gegeten of gedronken heb, maar... Nu ja, ik ben toch veel te zwaar, en omdat ik zo hard moest werken, had ik de laatste weken te weinig gelopen. Vandaag nog minder, natuurlijk. Gelukkig kon ik via het tablet de begrafenis van een dierbare collega grotendeels meemaken. Dat is dan toch een mooie afsluiting. Vanavond heb ik de adressen afgedrukt voor het nieuwe Berichtenblad. Niet dat dit klaar is, ik wacht op mijn tweede meelezer. En op wat gegevens... 

14 juni 2021. Een druk dagje met van alles en niets... Grote stapels verplaatst en erger gemaakt, dingen laten vallen, niets gedaan voor het Evangelie, maar... Ramon heeft een iso voor me gevonden van mijn financiële programma. Ergens in een archief in Amerika. Zo knap van die jongen. Dat was driekwartier downloaden, maar het branden is gelukt, en ook al beweerde W7 nog een keer dat ik opnieuw moest installeren, uiteindelijk lukte het wel. Ik heb de collecte van afgelopen zondag ingeschreven. :-D De afgelopen veel maanden moeten nog. Later. Ik ben BLIJ! 

Tweede zondag na Trinitatis 13 juni 2021 - ik was in de Waalse kerk in Utrecht. Prettig dat je koffie kon drinken in de tuin! :-) Vanmiddag schoten de dingen niet erg op, vanavond kon ik 28 bladzijden Berichtenblad afronden. Een aantal dingen zijn er niet in terecht gekomen. Liever had ik een bladzijde minder gehad, dan was het versturen goedkoper geworden. Nu ja, dat is van later zorg. Mijn meelezers mogen eerst alle over het hoofd geziene onzin er uit halen. Nu moet ik nog een en ander, en dan kan ik tegen een uur uitschakelen en richting bed gaan. Ik ben echt doodmoe! 

12 juni 2021. Niet dat het nu wel opschoot. Je hebt van die dagen. Morgen echt beter. Dan is het in elk geval de dag des Heren. Hij mag er mee doen wat ZHij wil. ;-)

11 juni 2021. Het schiet vandaag gewoon niet op. Ik probeerde onder het werken door wat back-ups te maken, maar onder W10 gebeuren er dingen die ik niet wil. Morgen beter. ;-) 

10 juni 2021. Dagen lopen vaak zo heel anders dan je je had voorgesteld. Om half negen zat ik al slaperig beneden, omdat er een pakje kon komen. Dat was er om kwart over negen al. Fijn. Maar echt op gàng kwam ik nog niet zo snel. Er was wat onrust om ons heen, maar ik ging wel vroeg boodschappen doen. Eerst moest er nog een condoléance geschreven. En een felicitatie opgezocht, voor het geval een achterneefje was geslaagd. Bij de IBB had ik een lang pastoraal gesprek in het gangpad van de grote winkel daar... soms gaat dat zo. :-D 
Op de terugweg zag ik her en der vlaggen uithangen, ook bij een familie die ik ken, dus... en ja, D. was ook geslaagd. Hoera! Die kaart kon op de post, die andere weggebracht, een grootmoeder kon gebeld worden, en ik heb ook nog heel even een gat geprikt in een kaart, zodat ik de gedeeltelijke zonsverduistering kon 'waarnemen'. Maar dat was dus veel eerder. <Ik zie even wat ik gisteren schreef, en ja, die bak ijs had me vanmorgen bijna anderhalf pond extra op de weegschaal opgeleverd. Eigen schuld!> Vanavond hadden mijn zus en ik veel 'bijpraten' in te halen, en daarna heb ik nog een uurtje aan het Berichtenblad gewerkt. In dit tempo kom ik nooit klaar. Maar aangezien de vrijdag al een half uur geleden is begonnen, lijkt het me de hoogste tijd om te doen alsof ik ga slapen. Misschien lukt het wel. Jij een goede nacht of een stimulerende dag. Naar behoefte. ;-D Bless you the Lord! 

9 juni 2021. Ook een heerlijk zomerse dag. Vanavond ging ik bijna voor mijn genoegen lopend naar de Twijnstraat voor een essentieel onderdeel van mijn ontbijt. Helaas kwam ik een bak ijs tegen bij de AH. En dat had ik nu niet moeten doen! Die is leeg. En dat terwijl ik zat te kijken naar oorlogstaferelen in Afrika. :-( En toch... Verder heb ik hard gewerkt. Zo hard dat ik minder last heb van mijn rug, en een heel stijve nek. Hoera. Varietas delectat. Oftewel: Leve de variatie!

8 juni 2021 was zomers! Jammer genoeg had ik andere dingen te doen. Maar ik kon wel even kijken naar de plantjes op mijn platje, en daar de 'logeetjes' die daar vandaag bij kwamen. Met pijn in het hart kijk ik naar kaal-en-paal, maar het is niet anders. Vanmiddag begon W10 opeens weer updates uit te voeren, ik heb nog niet in de hand hoe ik dat kan stoppen. En dat kostte me dik een uur, zonder dat ik iets nuttigers kon doen dan de tafel wat opruimen, want ik moest wel in de buurt blijven. Wel heb ik de postzegels die ik zondag na de kerkdienst kreeg van een lieve mee-lezer (en gemeentelid) in een aantal fases kunnen afweken. De laatste liggen nog te drogen. Andere liggen al onder een paar dikke boeken plat te worden. Vanavond heb ik toch wat bladzijden voorlopig toegevoegd aan het Berichtenblad-in-opzet, maar ik vrees dat ik later moet overgaan tot het nare proces dat heet: 'kill your darllings'. Zo is het leven!

7 juni 2021. Geen druppel water is er op mijn zaadjes gevallen. :-( Behalve dan wat mijn gietertje daar sprenkelde. Ik vrees dat het niets wordt, met die kale plek! Wat er van die doos in mijn tuin opgekomen is, weet ik niet, want het is één groene massa - bodembedekkende valse aardbeien en helaas! zevenblad. Ik heb geen neiging om mij daarover te buigen. Helaas gaat dat buigen sinds vanmiddag ook weer een stuk slechter, en ik weet echt niet waarom mijn rug nu weer moeilijk doet. Ik heb me bezig gehouden met het uitwerken van een Spaans interview, dat uiteindelijk niet zo heel erg interessant bleek. Vanavond had ik het genoegen van een babbeltje met mijn jongste dochter, die wel even wilde pauzeren met het schuren van een paar houten latjes, die ze nog moet schilderen. Morgen. ;-D Ik denk dat ik het ook op morgen houd. Misschien gaat het dan allemaal wel veel beter! 

Zondag 6 juni 2021, de eerste zondag na Trinitatis, de groene tijd waarin alle vreugde die God ons gaf mag rijpen. Voor ik mij naar de kerk haastte, sprenkelde ik nog wat water op kaal om paal, maar met een litertje ben je nergens. Vanmiddag kwam ik een paar keer terug met een gieter, maar ook dat raakte kant noch wal. Van mij mag het dus heel plaatselijk even lekker regenen. ????e e?e?s??! Vanmiddag was ik weer erg moe, maar ik ging toch braaf naar boven om verder te gaan aan het Berichtenblad. Ik vertaalde een paar bladzijden (Duits in dit geval) en na het eten tracteerde ik mijzelf op de aflevering van Tussen Kunst en Kitsch, weer heel interessant. Het is een verrukking allerlei mooie dingen te zien, die je anders nooit onder ogen zou krijgen. Ik hoef ze niet te hebben, maar van het zien kan ik erg genieten! Vanavond heb ik geprobeerd een vroom gedicht te hertalen, een beetje in de stijl van de tijd. De laatste regel moet nog. Morgen, hoop ik. Verder ben ik rijk gezegend en gelukkig. Ik vergeet dat wel eens. De rug is beter(der), en ik heb een huis en ik ben vrij! De familie is zover ik weet redelijk in orde. Maar een arme (2x) zieke vriendin zag deze week haar huis met al wat ze had in vlammen opgaan. Ook de niet zo goed verzekerde auto. Een paar foto's, de hond en de kleren aan haar lijf kon ze meenemen. Een nacht later kwamen er ook nog dieven langs. Verder goede vriendinnen en lieve tochtgenoten die ernstig ziek zijn. Ik zou God op mijn blote knieën danken als ik wist dat ik dan overeind zou kunnen komen. ;-) Nu doe ik het aanstonds op mijn blote voeten, staande voor de icoon. 

5 juni 2021. Félicitations, ma chère! In de loop van de dag werd mijn rug iets soepeler, ik strompel nu als een 86-jarige. :-( Kortom: we gaan vooruit! ;-D Van het doen van een voorzichtig boodschapje was ik wel zo moe, dat ik nauwelijks meer iets nuttigs kon doen vandaag. Het verschonen van het bed moet echt wachten tot iemand kan helpen. Bukken en draaien zou me nu in de vernieling helpen. Mijzelf en mijn haren wassen, dat ging wel, piano piano, en nu zit ik een beetje te wachten tot mijn haren wat droger zijn. Vanmiddag, of misschien was het nog net vanmorgen, heb ik de laatste bloemenzaadjes uit de bus geschud op de kale plek bij de lantarenpaal, zo te zien zijn sommige bollen nog in de grond blijven zitten. Het leek te gaan regenen, maar... hier deed het dat uiteindelijk niet. Met een gieter sjouwen zag ik niet zitten. Ik bleef hopen op regen. Nu, misschien is de Heer genadig, en luistert Hij niet naar de weersverwachting. Daar hoeft ZHij zich uiteindelijk niets van aan te trekken. 
Zo is de gouden week van de Triniteit weer voorbij. Morgen begint kerkelijk de groene tijd. Deze week had ik nog goudkleurige veters in mijn schoenen, maar of ik er morgen groene veters in vlecht? Eigenlijk wil ik nu wel van die dichte veterschoenen af... het is bijna zomer!
Heb een heerlijke zomer. Parel en René mochten vandaag de 'tent' weer (beperkt) 'open gooien'. Ik wens hen en al die anderen veel succes! Gezegende zondag!!!

4 juni 2021. Gisteren kregen we een nieuwe lantarenpaal. Pal voor het huis, en ja, een deel van de plek waar de narcissen stonden, is nu gelijk 'de dorre vlakte der woestijnen', zoals mijn vader zou zeggen. Ik zag straks, toen ik nog wat kaarten wegbracht, dat sommige andere plekken net zo grof zijn mishandeld. Au! 

Lopen ging nog niet echt vlot, maar vanavond een beetje beter. Gisteren leek ik 96, vandaag 90. Zitten gaat wel, en dat heb ik dan ook de rest van de dag gedaan. Een millimetertje ben ik opgeschoten met het Berichtenblad. Niet meer... :-( 

3 juni 2021. Het was nog heerlijk weer vandaag, al scheen de zon bijna niet. Maar het was tijd om weer kaarten te sturen, en het waren er veel. Al met al had ik aan vijf uur werk nog niet genoeg, en nee, ze kwamen ook niet allemaal op tijd in de brievenbus. :-( Al een paar dagen had ik last van mijn rug, in het verlengde van mijn plat-gezeten achterste, maar vandaag strompelde ik  helemaal voorover gebogen naar de brievenbus. Dat leverde nog een gezellig praatje op met een heel klein kleutertje, dat net ze snel ging als ik. ;-D Cruyff!
intussen was een simpele witte roos, die al een paar jaar aan het klimmen was gegaan, opeens over heel de jasmijn heen geklommen, en tot plotse bloei gekomen. Verbazingwekkend!!! Overigens het geheel bij de storm van een tijdje geleden naar links gebogen, van het huis uit gezien, zodat mijn 'rozenpoortje' te laag richting grond hangt om er onderdoor te komen. Daar moeten we eens iets aan doen... Later. 

Vanavond kwam ik dan ook pas aan het werken toe. De brief die ik gisteren had willen vertalen, is nu pas half af. Maar op zich vind ik vertalen nog steeds wel erg leuk. Het blijft spannend om de betekenis achter de woorden te ontwarren... 

2 juni 2021. Vandaag was ik vrijwel uitsluitend aan het werk voor het Berichtenblad. Een brief (vier kantjes) heb ik gescand en grotendeels ontcijferd. Als ik het Frans vertaal, kom ik nog wel een paar dingen tegen. Dat wordt morgen, vrees ik, want vandaag is voorbij. Aangezien mijn derrière van al dat onafgebroken zitten beurs was, heb ik vanavond een paar degelijke schoenen aangetrokken, die niet bij mijn zomerjurk pasten, maar tja... en ik heb het nieuwe pad langs het water, waar ik op uit kijk, maar eens verkend. Het was nog druk, tegen het vallen van de avond, maar goed, een kwartiertje flink doorstappen voelde wel iets beter aan voor mijn rug. 

1 juni 2021 bracht nog meer lekker weer. Ik pakte de fiets om naar de IBB te gaan voor een boodschapje, dat ik in de buurt niet krijgen kon. Dat was echt prettig. De aanvechting om een flinke omweg te maken was verleidelijk, maar ik beperkte mij tot een paar winkels daar, die voor het grootste deel níét hadden wat ik zocht. Tja, dat kan gebeuren! Ik mocht van mijzelf een kwartiertje lezen, maar dat werd dik een half uur. Tja, ook dat kan gebeuren. :-( Een favoriet televisieprogramma keek ik na het eten lekker op bed, en pas daarna ging ik aan het werk. Foei! Terwijl er zoveel te doen is. 
Een stukje brief heb ik vertaald, een aantal emails verstuurd, en onbegrijpelijkerwijs is de dag alweer ruim voorbij. Zucht. Morgen beter. Maar het was een prettige dag, en dàt was het! :-) 

31 mei 2021. Het is heerlijk weer! Ik was bezig een nieuwe brief uit de oude doos te ontcijferen voor het Evangelie in Spanje, toen mijn buurman kwam aanwaaien met een vraagje. Het was gezellig, en dus... ;-) Nu is het al zeven uur, want ja, London calling ging ook vandaag niet aan mijn huis voorbij... De zon schijnt, en ik ga maar eens iets aan het eten doen. Vanavond heb ik déze brief in elk geval vertaald. Het grote woordenboek van María Moliner staat onder handbereik, en het ooit zo dure woordenboek van Van Dale (op CD gekocht) is ook behulpzaam. Het werkt nog nét onder W7! 

De Gouden zondag Trinitatis 30 mei 2021 begon met een kerkdienst in de Waalse kerk in Utrecht, waar o.a. gecollecteerd werd voor Het Evangelie in Spanje. Ik kan niet voor de vuist weg Frans spreken, dus ik had gisteravond zorgvuldig een en ander opgeschreven. Daar kwam vanmorgen toch nog iets bij. Ik dacht luid en duidelijk over te komen, maar toen ik het straks even naluisterde, was het tamelijk onduidelijk. Je zou zeggen dat je je eigen tekst toch zou verstaan, maar... hm. (Rond 48 minuten) (Misschien een kwestie van microfoons? Nu ja, er was een aardige collecte voor 20 mensen. Het papier was voor de dienst uitgedeeld door onze Diacre. Dat hielp misschien een beetje. Vanmiddag had ik een verkeerd soort hoofdpijn, dus ik hield het maar rustig vandaag. Er waren nogal wat kerkdiensten waarvan ik een link toegestuurd had gekregen, en zo zat ik rustig een stuk te naaien op een dierbare en half versleten jurk, (kleine steekjes) terwijl ik luisterde en met een oog keek naar vier of vijf diensten. Interessant hoe er met vaak dezelfde teksten was omgegaan. :-) Heel leerzaam. :-) Zo is de dag in gepaste ernst en vrolijkheid voorbij gegaan. Morgen zien we wel weer! De rust was goed voor het hoofd. ;-) Goddank. 

29 mei 2021. Met gekrulde haren en gekrulde zinnen heb ik een stukje geschreven om de collecte voor het Evangelie in Spanje aan te bevelen, morgen. Het Berichtenblad is nog lang niet klaar, maar ik heb een A5je dubbel, met de eerste bladzij. Je moet altijd iets kunnen laten zien. Komende week moet ik dit wel verder uitbouwen! De tijd vliegt. En opeens is het alweer driekwartier ín de gouden zondag Trinitatis. De voltooiing en opsomming van alle feesten vanaf Kerst tot en met de volle omvang van het Pinksterfeest! Heb een gezegende zondag straks!

28 mei 2021. Net als gisteren deed ik iets aan opruimen, maar daar zie je niet veel van. Ook postzegels werden afgeweekt, dat kan zo makkelijk tussendoor. Vandaag heb ik eindelijk de laatste van al die files door gespit die ik had laten terughalen uit de ondoorgrondelijke brei die op een enkele partitie stond. Helaas kon ik het stuk waarin in belangrijke gegevens had opgeslagen, niet terugvinden, terwijl ik er toch minstens 900 heb bekeken. Ongeveer een op de 60 van de bestanden was niet meer te redden. Soms zag ik een bestand 1 - 15 keer,  soms maar een keer, en aan de grootte kon je het niet zien: alles was in een veelvoud van 16! Het is wel schrikbarend wat er terug te vinden is. Dus wie een HD wegdoet, laat die grondig virtueel schoonmaken. Een keer wissen is echt niet genoeg. Ik heb wel de laatste jaren opnieuw beleefd, aan de hand van alles wat ik de afgelopen week onder ogen heb gehad op deze manier. Soms behoorlijk emotioneel! 

26 mei 2021. Stortbuien vanmorgen. Ik ben maar niet naar buiten gegaan, dat scheelde veel tijd. Tijd die ik gebruikte om wat op te ruimen en uit te zoeken. Veel tijd voor weinig resultaat, maar het moest wel gebeuren. Morgen verder. ;-D

25 mei 2021. De 'jet lag' van de coronaprik probeert me nog steeds in te halen. Straks bracht ik plastic weg en deed ik aansluitend boodschappen, verder is er echt niets uit mijn handen gekomen vandaag. Net heb ik een half uurtje wat bestanden 'hersteld' of weggegooid, dat is alles. Morgen moet het echt beter. 

Tweede Pinksterdag 24 mei 2021. Op de TV werd daar zo te zien niets aan gedaan. Opstaan ging traag, maar het kwam er van. ;-) Vanmiddag moest ik noodzakelijk een brief afmaken waarvoor ik allerlei foto's moest zoeken en bekijken en vergelijken. Ik had er afgelopen week al een hele dag aan besteed, maar toen kwam er niets uit mijn handen. Of het nu gelukt is weet ik niet, maar het is verstuurd. Vanavond wilde ik de foto's bewerken, maar het wilde niet erg. Nog niet de helft heb ik rechtgezet of gladgestreken. Nu ben ik op en kapot, dus morgen verder. Dan gaat het vast wel goed. Dat moet. 

Pinksterzondag 23 mei 2021 werd ik tegen half elf opgehaald, en klokke 12 stonden we onder de (uit Lourdes) bekende klanken te kijken naar een 'zwerfsteentje' op de bank voor de kerk in Tienray, Noord-Limburg
dat ook bekend staat als Klein-Lourdes, want ze hebben er ín de kerk een Lourdesgrot. 
En een wonderdoend beeldje uit 1440, dat zo te zien eind 19e eeuw flink opgepoetst is. Maar het bijzondere is dat ook hier de kracht, die er inderdaad van uitgaat, ontspringt aan het hart van Jezus, die een duif aan Zijn borst drukt. Hoeveel Pinkster wil je hebben! 
Al waren we met een kleine groep, het Lourdesgevoel was er helemaal, want dit was een dienst van de Militaire Loudesbedevaart. 
Zonder corona hadden we, Deo volente, dáár dit jaar het Pinksterfeest gevierd. Mijn hart is vol van moois en liefs, maar ik ga nu toch maar slapen, want ik val om. De vaccinatie heeft me ook nu niet onberoerd gelaten, maar ik ben er wel veel beter aan toe dan bij de eerste. Dat de voorzitter van het bestuur van de militaire bedevaart mij zelf met zijn auto heeft gehaald en weer thuisgebracht, was een groot voorrecht. Met zulke vrienden kun je de wereld aan. ;-) 
Heb een vrolijke en liefdevolle tweede Pinksterdag. 

22 mei 2021 - zo druk als een klein baasje was ik vandaag, al kwam ik laat op gang. Niet helemaal dauwfris, na gisteren. Ik wilde persé iets kopen voor iemand die iets aardigs voor me gaat doen, dus heb ik in verschillende rijen gestaan vandaag. Daarna ook nog een keer naar de AH, omdat het twee zondagen worden. De Heilige Geest is niet de Minste. :-) Ik wens je morgen een Geestrijk Pinksterfeest. 

21 mei 2021. Vandaag is nóg een kleine één zeventienduizendste promille van de Nederlandse bevolking een wat kleiner gevaar voor de rest geworden. Theoretisch althans. Net als de vorige keer stormde het. Moest dat nu echt? Ik ga in elk geval niet op de fiets, met die rukwinden! :-( Maar al die verlopen calorieën zijn helaas dubbel en dwars aangevuld, intussen. Morgen beter. Hoop ik. 

20 mei 2021 was een relatief prettige dag, wat het weer betreft. Boodschappen deed ik op de fiets, en met de WII deed ik niets, en toch... Omdat ik een bestand zocht, waarvan ik zeker weet dat ik het kort geleden aangemaakt heb, en dat ik nodig heb, gebruikte ik een programma dat gewiste of anderszins verloren gegane bestanden terughaalt. Per partitie. Gelukkig kon ik kiezen voor documenten, maar nog waren er duizend terug te vinden. Waarvan een flink aantal in meervoud. Kennelijk vooral als je er lang aan werkt. Nu zijn het er nog maar 659, maar daar gaan dus nog aardig wat uren in zitten. Voorlopig heb ik een stel bestanden opgeslagen, de komende dagen, weken, maanden, moet ik kijken of ik deze weer kan wissen, of dat ze nuttig zijn. Het houdt je van de straat, maar eigenlijk moet ik andere dingen (ook) doen. 

19 mei 2021 was weer zo'n vage dag, waarin weinig nuttigs uit mijn handen kan. Ik denk wel dat ik weet hoe het gekomen is, hoop dat het snel over is. De tijd zal helpen. Maar zo wordt mijn te-doen-lijst wel erg lang. :-( Morgen beter, hoop ik dan maar. 

18 mei 2021 floepte voorbij voordat ik het merkte. Braaf had ik via de WII getennist en gebowld, en later ging ik boodschappen doen, onder het motto: je moet en je zúlt bewegen. Bijna 2½ uur hield ik dat vol. Daarna ging ik de fout in. En niet alleen omdat ik een bestand waarvan ik zeker weet dat ik het gisteren heb gemaakt en opgeslagen, niet meer vinden kon... Grrr. Wel leuk was dat ik vanavond mijn oudste weer eens aan de lijn had. In relatieve rust. Daar word je blij van als moeder. :-) Goed, nu nog éven een berichtje, en dan... ;-) 

17 mei 2021 Internationale dag tegen homofobie++++ en dat vraagt om de regenboogvlag (die ik heb staan) en de verjaardag van koningin Máxima, waarvoor je de Nederlandse vlag met oranje wimpel zou kunnen uitsteken. Lastig kiezen dus. Maar het slechte weer van deze morgen koos voor mijzelf en tegen het uitsteken van welke vlag dan ook. Wel zette ik het oranje Wuppie met kroon voor het raam. ;-) Hoewel ik het (na het Griekenland debâcle niet van plan was, ging ik vanavond toch maar liggen kijken naar de uitzending van het interview met haar. 
Ik had straks voor het eerst in tijden een half uurtje via de WII bewogen. Tennis en bowlen, en ik had wat opgeruimd (het belangrijkste nog steeds niet, want als je ergens aan begint, komen er vanzelf 27 andere dingen mee) en zo leek het handig om na eten en afwassen etc. een kwartiertje horizontaal te kijken. Tja. Verhelderend, en mijn respect is wel aardig hersteld. (Dat had een flinke deuk gehad!) Ongemerkt bleef ik hangen en kijken. Dus is de dag vrijwel voorbij. Afgezien van een telefonisch afscheid van een oude vriend (daar kún je blij van worden, als iemand het geloof heeft behouden in een lang, en niet altijd makkelijk, maar wel mooi leven!) en drie kwartier Lieve Lita, heb ik weinig gedaan. Maar het was goed. Morgen gaan we wel weer verder. De Tedoen-lijst groeit wel met de dag. Lichtelijk benauwend, moet ik bekennen. 

Zondag Exaudi (hoor mij), 16 mei 2021. De laatste zondag tussen Pasen en Pinksteren. Vanmorgen ging ik naar de Lutheranen, omdat ik iets te bespreken had met de technicus daar. Ik ging er van uit dat de link naar de dienst in de Pieterskerk wel zou werken, zodat ik daar 's middags nog naar kon kijken. Quod non. Tja. Na de lunch - ja zeker, ik heb vandaag ontbeten én geluncht! - heb ik eerst wat getut, en toen ik dan eindelijk maar eens wat ging opruimen op mijn studeerkamer, kreeg ik al na een kwartier het eerste telefoontje, gezellig hoor. Maar toen ik net een stapel omgegooid had en die maar op tafel had gedumpt, kwam het tweede gesprek, en dat duurde lang. Heel lang. Mijn agony uncle belde daarentegen niet, terwijl ik daar op zat te wachten. Dan begin je net niet aan iets groots, snap je. Ach ja. Zo werd het avondeten ook wat later. Ik probeerde instellingen die onder W7 volgens mijn aantekeningen werkten in W10 te implementeren, en dat lukte niet. Daar werd ik niet vrolijk van. Maar wel van een berichtje van Tonio dat hij klaar was met zijn Magnum Opus: een geheel zelf gemaakt digitaal heel groot traject met vallende dominostenen, een traject dat zich splitst, een paar keer, dat kruist, onder bruggen doorgaat, en er overheen, en dat bijna vijf minuten duurt. Wat een werk!!! Jaren en jaren. Natuurlijk belde ik meteen, zodra ik het zag, want ik had wel een vermoeden van de hoeveelheid werk die daarin was gaan zitten. Toen kletsten we met plezier tot de dag bijna om was. :-) Een communicatief dagje dus. Morgen moet ik maar met frisse moed opnieuw beginnen met opruimen. 

15 mei 2021. Dit was aan alle kanten een verkeerde dag, afgezien van een uurtje Lieve Lita. Niet dat ik enige illusie heb dat mijn gesprekspartner er iets mee doet. ;-/ Ach ja. Morgen beter. Heb een gezegende zondag op weg naar het Pinksterfeest. Nee, Hij heeft ons zeker niet als wezen achtergelaten, integendeel! :-D

14 mei 2021. Omdat ik er gisteren helemaal niet aan gedacht had, moest ik vandaag de ziekenpost verzorgen. Ik was er ruim vier uur mee bezig. Toen ik nog een extra poststuk nà 17 uur inwierp, stond er al dat de volgende lichting na maandag 17 uur zou zijn. Tja. Dan...
Toen moest er nog opgeruimd, en ja, ook eens gezogen worden. Vervolgens bleek de computer vastgelopen te zijn, dus moest ik weer via de Windows-CD starten. Het wordt wel een beetje irritant, zo. Ook dat kostte veel tijd, het ging niet in één keer. Het leek me nuttig om mijn logboekPC maar weer eens bij te werken en vooral ook: de laatste 15 bladzijden af te drukken. Want als je geen geheugen hebt, is een bijgewerkt logboek wel erg prettig. En zo is het al weer half een. Op de een of andere manier ben ik beter geconcentreerd na 22 uur. 
Maar het is niet handig. Ik kan nu minstens vier dingen bedenken die ik nu zou kunnen moeten doen. Jammer dan. 

13 mei 2021. Hemelvaartsdag. De nacht was heel kort geweest, maar de Heer maakte me op tijd wakker voor veel mooie dingen op NPO2, zodat ik naar hartelust mee kon zingen. Traditionele liederen, daarna een dienst met de broederschap in Taizé èn de Oranjekerk in Amsterdam. Mooi. Na mijn heel late ontbijt heb ik 'getuinierd' op het platje, waar nu weer een bloemenbak is gevuld. Voordat ik de gebakken kleikorrels had gevonden in de schuur was ik wel drie kwartier verder, vrees ik. Maar het was aangenaam weer, ook zonder zon. Later is er nog eens flink overheen geregend. (Daar had ik ook wel op gerekend.) Verder is er niet veel uit mijn handen gekomen. Nu haak ik af. Morgen beter, ik heb echt een boel slaap in te halen!!!

12 mei 2021. Een feestdag, want Laetitia is jarig. 
Na het ontbijt belde ik haar, en tegen kwart voor drie was ik net op tijd daar om gezellig de laatste cadeautjes uit te zien pakken. Gereedschap, een echte LP van AC DC (van Charlotte gekregen en van Barend een heel handig ding om taarten te kunnen draaien, zodat je ze netjes kunt bewerken. Echt voor professionele patissiers. ;-) Verder mooie haken, een takkenzaag (nee, géén takkezaag!) en nog zo het een en ander. :-) De mijne had ze voor een deel al gehad, en het onze kreeg ze nu ook nog. ;-D Barend verraste mij weer met een handige en mooie microfoon die op de webcam kon. Natuurlijk heb ik die vanavond thuis geprobeerd. In Moviemaker kon ik niet aangeven dat ik díe microfoon kon gebruiken, maar in iSoft - een al oud programma, dat niet ge-update kan worden, omdat het een Giveawayoftheday was geweest, kreeg ik nu wel opeens een heldere stem, die ik ook herkende als de mijne. 
Helaas had ik vergeten de kleinkinderen te vragen om mij uit te leggen hoe je filmpjes goed opneemt. Maar het werd donker, met regenwolken aan de kim, en Laetitia wilde me wel naar het station brengen, dus... Het komt wel een keer, hoop ik. Ik ben in elk geval blij dat het zo wel werkt! En ongemerkt is het al weer 24.12 u. Dat kwam ook omdat W10 ongevraagd ging updaten. Daarna ging daarbij iets mis. Ze zouden de computer terugbrengen in de oorspronkelijke staat, maar toen startte hij op in W7. Dit dus. Ik denk dat ik rustiger slaap als ik niet meer probeer om te kijken of W10 nog wel werkt. 
Morgen is het Hemelvaartsdag. Ton preekte dan altijd wel graag. Hij had er geen theologische problemen mee. :-) Ik ben benieuwd of er in Utrecht ergens een kerkdienst is. En anders is er vast wel iets op de TV. Hoe dan ook: Hemelvaart is een scharnierpunt in de kerkelijke geschiedenis, de tegenhanger van Kerstfeest, waarbij de Heer Zijn Makoom weer inneemt. :-) Een feestdag dus - in elk geval daarBoven. Waar dat ook moge zijn. :-D   

11 mei 2021. Gisteren was het toch nog erg laat geworden. Dus werd het opstaan ook laat, maar goed, dat kopje echte koffie kon nog net voor 12 uur. (Anders slaap ik helemaal niet meer.) Vandaag heb ik de computer weer netjes dichtgedaan, allerlei kabels vastgezet etc. (In omgekeerde volgorde, natuurlijk.) Afgezien van een paar langdurige telefoongesprekken heb ik lekker gewerkt in W10, en dat voelt zoveel prettiger! Maar nu is het wel de hoogste tijd om eens iets te doen aan het eten. :-) |
Voordat ik dat kon doen, moest ik boodschappen halen. Ik ging heel braaf lopen. Maar ja, dan is potgrond weer te zwaar, dus een dezer dagen moet ik nog even met de fiets terug. Het werd laat, ik bleef nog hangen bij de TV, en zo is het nu nog veel later geworden. Tja. 
Morgen is mijn jongste jarig. Van harte geluk gewenst, lieverd!

10 mei 2021. Gisteren sloeg de PC vast. Vermoedelijk door een update van Windows. Vandaag ging de wekker om 6 uur, want Maryse zou om 7 uur het Morgengebed doen in de Domkerk. Dat deed ze mooi, dat kun je wel aan haar toevertrouwen. Na afloop drentelden we samen naar huis, maar daarna stapte ze toch op de fiets om naar háár huis te gaan. Zo zat ik om 9 uur aan mijn ontbijt, maar een uur later ging ik toch 'even' liggen. Net voor de noen kon ik nog een kopje koffie drinken. Ik heb satakabels vernieuwd, want dat zou kunnen helpen. Nee. Een niet zo nieuwe SSD-schijf heb ik uitgeschakeld.  Er moesten nog wat verjaardagskaarten de deur uit, nadat ik wat bloemzaadjes had rondgestrooid ten behoeve van de bijen. Groeizaam en vochtig weer toch? Met de webcam ging ik naar mijn buurman, om te kijken hoe die het daar deed. Mmmm. Niet geweldig. Zijn stem kwam beter door dan de mijne. We waren voor we het wisten een uur verder... of meer. De zon was verblindend... :-) 

Na het eten ging ik nog eens kleuteren met de PC, want ik kon er niets mee. Dus opgestart via de installatie-CD, en na wat proberen kon ik in elk geval opstarten naar W7. En opeens verscheen de oude Windows10 op W weer in het startmenu, en, o wonder! daar kon ik na een en ander wél van starten. 64 bits en snel als ooit. Natuurlijk moeten er allerlei dingen worden aangepast, maar dat kan morgen wel weer. Ik ga dankbaar proberen te slapen! :-D 

8 mei 2021. Het was weer tijd om wat te wassen, ook moesten er boodschappen gedaan, en omdat de AH dingen in de aanbieding had die gewicht hadden, ben ik maar met de rollator op stap gegaan. Het was druk in de stad, maar de mensen lijken toch iets gedisciplineerder. Dit keer duurde het een half uur voordat ik bij de Action echt bínnen was, maar ook daar viel de drukte wel mee, door het strenge deurbeleid. Vanavond wilde ik vroeg mijn haren wassen, maar door een paar telefoontjes werd het toch weer laat. Het is bijna zondag, dus ik wens je een heel mooie zondag. Blijf gezond en blijf veilig. Bless you!

7 mei 2021. Vandaag heb ik weer weinig gedaan. Wel een paar kaarten voor ver-weg, maar ik vergat er een, die ik gisteren al had willen schrijven. :-(  Braaf liep ik naar de Twijnstraat, maar de energie ontbrak nog vandaag. Windows 10 is nog trager dan eerst, zelfs afsluiten duurde een half uur. Dat gaf me de gelegenheid om maar eens af te wassen, dat was wel weer eens nodig. ;-) Vanavond vond ik wel het geluidsprogramma dat de geluidsboxen aanstuurt. Eindelijk. Via Find Everything. Maar het herkent de webcam niet als een geluidsbron, de geluidsboxen verwisseld te zijn, dat wist ik wel, maar ik was het vergeten, omdat ik het verschil niet hoor. Er waren geen gekke instellingen als badkamergeluiden of zo, dus daar ligt het niet aan dat de nieuwe webcam ook al zo'n gek geluid geeft.  Ik geef het voor nu maar weer even op. DDNS lukte ook niet. Morgen beter. Hoop ik. 

6 mei 2021. Moe, er kwam niet veel uit mijn handen. Maar wel kleine klusjes, en steeds onderbroken. Je hebt van die dagen. Sommige onderbrekingen waren wel leuk. De postbode bracht een brievenbuspakje dat absoluut niet door de brievenbus kon. Maar nu heb ik wel voor een jaar tape voor de beletteringsBrother. Natuurlijk heb ik er even mee gespeeld en naar gekeken. De ideale plek om het op te bergen heb ik nog niet. Toen kwam de liefste persoon die ik ooit in Lourdes leerde kennen met een bos bloemen. Zeer welkom, zowel zij als de bloemen. Ze vertrok met Lourdeswater en Flavius Josefus. 2 kloeke boeken, waarvan ik al had besloten dat ik ze waarschijnlijk nooit meer zou lezen. Voor ons beiden een genoegen dus (hoop ik). Ik zocht naar gegevens voor de hardware, en ik deed wat obsolete papieren weg uit de doos, die overliep. (Te veel, ik moest later toch nog iets uit de papierbak vissen). Vanavond probeerde ik wat onderhoud te plegen aan de PC. Dat kost allemaal heel veel tijd.) Morgen verder. :-) 

5 mei 2021. Bevrijdingsdag! Ik was aangenaam getroffen door de 5-mei rede van mevr. Angela Merkel. Later had ik nog een gesprek met mijn oudste zuster over de naweeën van de oorlog. Ze gaat er beter me om dan ik en dat is goed. Ze is ook vijf jaar wijzer, dus misschien is er nog hoop voor me. ;-) Vandaag wapperde de vlag hier wel. Heel hard, af en toe, maar het was niet zo gevaarlijk als gisteren. Vandaag heb ik nog eens geprobeerd een HD te copiëren. Dat duurde erg lang. De resultaten waren vooralsnog niet bemoedigend. Morgen beter. 

4 mei 2021. Van die ijsberg is vandaag niets gekomen... maar ik had redelijk geslapen, en ging na het ontbijt, om een uur of een richting stad, want ik had een hele rij dingen waar niets van gekomen was. Een aantal kaarten moesten nog weggebracht bij verschillende adressen, de veterwinkel was nu gewoon toegankelijk, zodat ik nu weer lekker dunne veters heb die lang genoeg zijn, en zelfs in een paar (liturgische) kleuren. (Oranje liet ik maar zitten, want dat hebben we net gehad. Pas toen ik een stuk verder was dacht ik: zouden ze ze ook in rood-wit-blauw hebben? Maar ik vermoed dat ik morgen thuis blijf. Het was echt druk in de stad, en er waar veel lange rijen. Bij de Mediamarkt keek in naar een nieuwe webcam, er moest nog een kabeltje bij, en een reserve voor een HD die misschien niet lang meer leeft. Het was redelijk rustig. Bij de Action moest ik in de rij staan, maar dat duurde maar een kwartier, dus dat viel mee. Grappig: omdat ikzelf stug die anderhalve meter aanhield, deed het stel dat achter mij stond dat ook. Goed voorbeeld? Helaas waren de mensen daarachter niet zo voorbeeldig, zag ik. Tja. Ik keek toch wel op mijn gemak rond in de A. maar allerlei dingen die ik zocht waren er nu niet, andere weer wel, dus ik heb weer wat op te ruimen morgen. Een paar telefoontjes hielden me ook nog enige tijd bezig, en ik keek een TV programma, na de herdenking op de Dam en andere gerelateerde programma's. Laat probeerde ik die webcam uit, die heeft geen aparte aansluiting voor een microfoon, dus één probleem minder, alleen was het rondzingen wel een probleem en mijn stem kwam echt heel slecht over. Dus nee, ik ben nog niet gelukkig. Maar nu is het bijna 5 mei. Welterusten! Heb een mooie dag morgen!

3 mei 2021. Vanmiddag ben ik gaan opruimen, en het uiterste topje van de ijsberg heb ik aangepakt. De tijd vloog, en ging sneller dan het opruimen. Maar ja, Zoeken kost meer Tijd dan Opruimen... Dat is zo'n tegeltjeswijsheid die maar al te waar is! Dus. Nu zijn mijn lezingen opgeruimd, en de hangmappen hangen weer op de juiste volgorde, er ligt een lijstje bovenop met de correcte volgorde, etc.
Aangezien ik jarige kleinkinderen heb gehad, die nog een cadeautje zouden krijgen, en daar dat nogal wat voeten in de aarde had, voeten die nu 'schoon' waren ;-) , dacht ik: eens bellen of er troepenverplaatsing mogelijk is. Het beste ware geweest als ik werd opgehaald en later weer naar huis gebracht, - maar klimaattechnisch was dat een verdubbeling van de uitstoot - dus bracht mama haar jongelieden maar even hier. Masker op en afstand, dat was geen probleem voor mij. En gezellig was het toch... 
Ze worden groot! De avond vloog om, en ik weet niet meer wat ik daarna heb gedaan, maar de avond is nu ook definitief om. Welterusten!

Zondag Cantate (Zingt voor de Heer een nieuw lied, want wonderen heeft Hij gedaan) 2 mei 2021 begint zonnig! De gemeente zal aanstonds in bed, in pyjama of al aan de koffie de dienst voor Heusden op de een of andere manier mee beleven. Bless them all. 
Zijn lied zingt in mij! :-) 
Daarna moest ik nog een stuk of wat boekjes voor Leerdam afdrukken, en een lied uitschrijven, dat we uiteindelijk niet hebben gebruikt. Dat kan gebeuren. ;-/ Terwijl ik daarmee bezig was, kon ik opeens de letters steeds moeilijker lezen. Oeps. Migraine maar nog zonder pijn gelukkig. Ik ben met de ogen dicht naar bed gegaan, en heb een half uur in het donker gelegen, (meer tijd had ik niet) - toen ging het als ik voorzichtig deed wel weer, maar de rest van de dag heb ik vnl. mijn zonnebril opgehad. Ik werd in Culemborg opgehaald, heel attent, zo werd me het moeizame Geldermalsen bespaard. De gemeente is heel lief voor mij. Ik heb zelden te klagen. (Zeuren is iets anders, daar ben ik goed in.) Fijn dat we weer in levenden lijve dienst mochten doen! Ruim minjan! :-) De organiste liet ons bijna dansend de kerk uitgaan. ;-D  Om half acht was ik in Utrecht, om acht uur zette ik een bord eten op tafel en de TV aan. Om 9 uur ging ik éven,, héél éven liggen om het programma boven uit te kijken, en de rest is geschiedenis. Het was een praatprogramma, en daar slaap je lekker bij in. ;-) Om elf uur werd ik min of meer even wakker, maar het duurde nog wel een uurtje voor ik overeind kon komen. :-D Nu is het half twee, maar ik heb nu wel de dienst in Leerdam op het web gezet, en dat is ook fijn.  

1 mei 2021. Een van die dagen. Ik heb heel hard gewerkt om het gewenste YouTube filmpje te maken, had vannacht vrijwel niet geslapen, stond vroeg op, en uiteindelijk deed de microfoon het niet, geen van mijn microfoons. Nu worden ze zelfs niet meer herkend. Dus de gemeente moet het maar doen met de dienst op internet. Jammer. Heel jammer. 20 uur werk weggegooid. 

30 april 2021. Dit is voor mij nog altijd (een beetje) koninginnedag. De koningin van mijn jeugd en lang daarna. :-)
En mijn nicht is jarig, drie nichtjes, in het zelfde oorlogsjaar geboren, dat gaf steeds een band. Gefeliciteerd, Li! Altijd een bijzondere dag, jouw verjaardag. 
Vanmiddag moest ik tijdig op stap, voor een eindsessie met de chirurg, die tevreden was over het werk van zijn handen. Ik iets minder, maar hij had wel oren naar een suggestie om de procedure iets te verbeteren. Dus dan had het toch enige zin, ook voor anderen. :-D 
Op de terugweg deed ik even boodschappen, maar vergat het belangrijkste, daar kwam ik pas veel later achter. Een vriendin belde dat ze in de stad was, en toe aan een gezellig kopje thee. Dat leek me erg leuk, maar... nu echt niet. Ik ben echt in tijdnood gekomen. Bovendien kreeg ik nog een telefoontje over een bestelling: of ik die nu wilde afhalen? Hm. Ja, dan maar. Dus heb ik ook nog even gelopen, dat was ook al dagen niet gebeurd. Om zes uur begon ik aan het eten, en ergens daarna ging ik naar boven, aan het werk. Een dienst is klaar, die kan geprint, mits ik nog wat gegevens krijg. De andere, die nog niet klaar is, maar omdat die gevirtualiseerd moet worden, is nog niet klaar. De preek is erg kort, maar misschien is dat ook wel beter op deze manier. Het is elf uur, dus ik ga nog maar even verder werken. 

29 april 2021. Heel hard gewerkt. Het kost op deze manier veel meer tijd. Morgen verder. Ik ben zóóó moe! Misschien slaap ik wel lekker. ;-)

28 april 2021. Moeizaam gevecht met de digitale  materie. Ik had gisteren niet moeten kijken naar die Beentjes. :-( ÷(  Ik heb geprobeerd via de laptop boven het opnemen van beeld mogelijk te maken. Dat kostte me vier uur, en ik ben er niet blij van geworden. De grote PC was een aantal geliefde programma's kwijt. Raampjes ondersteunt ze niet meer. Mijn correspondent in L. belde twéé keer <zucht> en toen ik via buurman M een werkend programma kreeg aangereikt, kreeg ik geen geluid via de Webcam. Het beeld was grof en klein. Ik vrees dat de zieken een weekendje langer moeten wachten op hun post. Goed, morgen verder. Ik heb anderhalve preek, nog geen voorbeden, en dus...

27 april 2021. Koningsdag. Ze doen erg hun virtuele best, maar dat je de stad niet in kunt... Ach, dat is hier al jaren zo. Tons laatste  jaren vonden we het ook al niets dat alle feestelijkheden waren verplaatst naar ver buiten de stad. Nieuwe aanwinsten voor ons pakhuis zijn er ook niet meer te scoren (gelukkig) en zelf kunnen we ook niets meer kwijt. Maar de zon schijnt, de vlag wappert, er ligt een bootje in de gracht, waar iemand een oranje jack aan heeft. Ik zie de gemeentelijke reinigingsdienst hier over de wal rijden met een auto, dat was toch echt niet de bedoeling! En dan te bedenken dat er jaren geleden niet eens een hoogwerker met een paar poten voorzichtig op het gras mocht. Het kan verkeren. Dat bootje buiten is de bron van uitzinnig bier-gerelateerd gelach. Dat kan nog wat worden vandaag! 
O, wat zijn wij heden blij! (Echt wel!) 
Zo lief, om een uur of acht belde een buur-buurvrouw aan met een prachtig doosje in haar hand: Gea, jij houdt toch van zoetigheid? 
Eh, ja, maar niet als het chocola is. Want daar ben ik intussen allergisch voor. Oei... Ze hadden een leuk dinertje besteld, en er zat een heerlijk dessert bij. Een mooi gebakje, maar wel... een en al chocolade. Maar wel héél erg lief. Y
Vanavond heb ik gespijbeld... Ik het naar De Beentjes van Sint Hildegard gekeken, van Herman Finkers. Fantastisch! Nu heb ik al helemaal geen zin meer om aan het werk te gaan, en dat zal ik moeten bezuren, vrees ik. :-[ 

26 april 2021. Frisjes, maar wel zonnig. Ik ging hard aan het werk, toen ik eenmaal aangekleed was en gegeten had... mijn nieuwe kapsel, dat er gisteren nog best aardig uitzag, al waren een paar lokken een stuk minder gekruld dan de rest, bleek vandaag weer een schaapsvacht. Dus heb ik eerst maar wat dode punten weggeknipt. Èrg dode punten. Nu ja. Ik zie wel. Ik was begonnen met het bestuderen van de lezingen van dienst nr. 2, en toen ik dacht ze nóg eens te gaan lezen, en hier en daar wat kleine puntjes aan te passen, belde mijn vaste correspondent Buitenland, zodat ik weer helemaal alles kwijt was.  O.K. Morgen Koningsdag, en ik had niets lekkers in huis dat enigszins oranje aandeed. Een prima aanleiding om een stuk te gaan lopen. Iets na vijf uur was het toch rustig, en dat bleek bij AH ook het geval te zijn. Maar alle oranje lekkers was kennelijk al op. Grrrr! Toen ik de winkel drie keer door gedrenteld was, en ik naar de kassa liep, zag ik uit een ooghoek dat de afdeling koek en gebak net werd aangevuld. Er was nu opeens een stukje zoetigheid met een kleffe oranje bovenlaag. ;-D Ik bezweek ervoor, en dus liet ik de bijna oranje rozen, die toch al over hun mooiste punt heen waren - en niet waren afgeprijsd - lekker staan. Maar ik heb wel braaf gekookt. Courgette met zalm. Voor morgen heb ik super oranje winterwortelen. ;-D 
Dus weer aan het werk. Maar toen kreeg ik een telefoontje: voor dienst nr. 1 hoef ik niet te komen. Of ik er maar een Youtube uitzending van wil maken. Of anders kan ik de dienst aan iedereen e-mailen. (Dan kan ik die ook op het web zetten, dat zou ik toch wel doen, en dan de link sturen.) Na een uurtje bijpraten ging ik naar de keuken om een half pak koekjes leeg te eten. :-(  Tja. 
Ik ben wel een beetje opgefokt, nu, dus de geestelijke rust om aan de lezingen en de preek verder te werken ontbreekt me. Het is beter als ik nu maar even stop. Er moet wel veel extra's deze week, ook dat nog. Ik ga maar eens proberen om dit keer echt om 12 uur in bed te liggen. Dan mag ik mij wel haasten!!! Heb een fijne koningsdag, jij! Bless you. 

Zondag Jubilate 25 april 2021. Ik had de keus tussen twee goede en geliefde predikanten vanmorgen, maar een van beiden komt over een paar weken weer, dus... het werd de predikant die Ton heeft begraven, en die een goede vriendin is geworden. Afgezien daarvan is ze in alle eenvoud en bescheidenheid heel interessant, een taalkunstenaar en een boeiende spreekster. Charisma, zei een van de mensen die vandaag speciaal voor haar waren gekomen. Al mochten we dan nog niet luidkeels jubelen, - er was een goede voorzanger, dat wel - het zong in ons mee. :-) Hier en daar werd nagepraat, op respectabele afstand (al krompen die 150 centimeters af en toe ongemerkt wel een beetje in), en dat maakt je toch weer duidelijk dat de gemeente een deel van de gemeenschap der heiligen is, en dat je niet alleen komt voor de Heer, want thuis kun je wél fijn uit volle borst meezingen, hetgeen in de kerk nog niet kan/mag, dus dat is een pré, maar ook voor elkaar. Ik bleef nog lang plakken, dus het liep tegen twee uur, toen ik op de Oudegracht (niet te verwarren met de Oude Gracht) richting huis liep.
Daar kwam ik maar niet op gang. Ik was zó moe! Er kwam ook niets uit mijn handen. Toen herinnerde ik me dat ik gisteravond toen ik met Amber sprak maar steeds niet op woorden kon komen. Dat in combinatie met grote vermoeidheid voerde me tot de conclusie dat ik een hersenbloedinkje moet hebben gehad, gisteren of eergisteren. Toen kon ik ook een gevoelig plekje vinden, maar al heb ik het bewerkt, er was niet veel effect. Dus heb ik het maar heel rustig aan gedaan vanmiddag en vanavond. Een boek waarbij ik niet hoefde te lezen, weg van het zonlicht, kortom: rust. Vanavond liep een gesprekje met mijn jongste kleindochter uit tot een flinke portie vitamine F. Het ging over van alles en nog wat. Maar toen ging ook het praten al weer wat beter. Maar nu wil ik alleen maar gaan liggen en moe zijn. Morgen veel beter, natuurlijk. 

24 april 2021. Soms lopen de dagen heel anders dan je verwacht... Mijn favoriete fourniturenwinkel, in de Lijnmarkt, zou gaan stoppen, zag ik twee weken geleden. Een groot bord: Opheffingsuitverkoop! Maar ja, ze zijn maar een paar dagen in de week open, en je moet je eerst aanmelden. Lastig. Na de coronaprik was ik toch suboptimaal, dus pas gisteren durfde ik het aan om een tijdslot te prikken. 20 minuten. Dat is niet veel in een snoepwinkel voor mensen als ik. Dus ik had mij wel voorgenomen veel geld uit te geven. Dàt is gelukt, maar al die prachtige dingen waar zij zo goed in zijn, heb ik toch nog even laten liggen. Want... ècht dicht gaan ze pas in maart 2022. 
En ach, wat ik niet meer ga gebruiken, dat is een aangename erfenis voor mijn jongste straks. Ik moet wel een goede plek geven aan mijn aankopen. En dat vraagt tijd en energie en concentratie. 
Een andere winkel waar ik mij genoopt voelde om die te bezoeken, bleek gewoon open. Ja, mevrouw, als we niet open zijn, gaan we over de kop. Dus ik schrijf ook niet wat voor winkel en waar het was, ik moest wel een heel eind fietsen... Hoe dan ook, de middag vloog om. 
Ik had me voorgenomen om ook iets te doen aan mijn melkboerenhondehaar, zoals mijn liefhebbende moeder dat placht te noemen. Van nature is het heel steil, en ik vind nog steeds dat het me niet staat. Elke lichtzinnigheid was er nu helemaal uit, en het hing recht omlaag. Daar wilde ik actie op ondernemen. Dus voor het avondeten ging ik naar boven om éérst het haar te wassen en te drogen, daarna de vele krullers die daarvoor geschikt zijn inzetten op de manier die Petra mij leerde: om en om dun en iets dikker, een hele klus is dat bij jezelf... Dan de permanentvloeistof, spoelen, neutralisatie, spoelen, verzorging en spoelen, en nog een spulletje erover, en daarna pas de grove krullers om het te laten drogen. Uren en uren. Maar het is wel goedkoper dan het laten doen... Daarna belde mijn kleindochter A, die me stralend vertelde dat ze geen coronaverschijnselen meer had, dus dat ze morgen vast wel de straat op kon, én dat ze een belangrijke stap voor haar toekomst had gezet. Voor we het wisten waren we ook al weer dik een uur verder. We hadden elkaar ook veel te vertellen, natuurlijk. Dus is de zaterdag, terwijl ik dit tikte, opeens overgegaan in de zondag. Moge het voor jullie allen een echte zondag Jubilate zijn! Om te jubelen dus! Bless you!

23 april 2021. Dat slapen is even niets. Om kwart voor twaalf werd ik uit een diepe slaap gebeld, door een vriendelijke jongen die een pakje had voor een paar huizen verderop. Tegenwoordig bellen ze gewoon aan drie-vier huizen tegelijk aan, en dan zien ze wel wie er open doet. Goed voor de beweging. (Niet goed voor mijn humeur, moet ik bekennen!) Braaf ben ik lopend boodschappen gaan doen, omdat we moeten en zullen bewegen. &&*^&*&*() Het was koud maar zonnig, en het pad langs het water hier tegenover lijkt nu eindelijk klaar te zijn. Het olifantenpaadje op de wal, dat vroeger in gebruik was bij hondenbezitters, is nu een olifantenkuddenpaadje geworden. Maar de meute lijkt zich te verplaatsen. De eerste versie van de eerste preek van twee is klaar, al moet er nog veel aan de dienst gebeuren. Maar dat zien we morgen dan wel weer. Van de nieuwe besmettingen schrok ik wel, bijna 10.000! En dan willen ze versoepelen? Hallo! Onze Amber is braaf op haar kamer gebleven, al deze tijd. Ze hóópt, als alles goed gaat, zondag uit haar gevangenis ontslagen te worden. Een modelkleindochter! Respect. 

22 april 2021. Een heldere dag. Ik bracht vanmiddag een zak plastic weg, en haalde wat groente. Achteraf hàd ik nog twee courgettes. :-( Vannacht ben ik laat gaan slapen (er was veel interessants op de TV, dat is er wel vaker na middernacht) en ik ben pas vanmiddag wakker geschrokken. Dat schiet niet op. Vanmiddag en vanavond heb ik gewerkt aan de lezingen. Een eerste regel van een preek heb ik ook al geschreven. Ton zei altijd: 'Als je de eerste regel maar hebt, dan komt de rest ook wel.' Hij kon het weten. Hij was ruim 60 jaar predikant. Maar toen ik een en ander wilde wegschrijven naar de NAS leek de hele map, die daar met al mijn files placht te zijn, er niet meer te wezen.  Maar dat lag aan gewijzigde rechten. Dat is tegen middernacht hersteld. Maar raad eens wat? De back-up Nas kan ik niet bereiken. Verkeerd ww. Hoe dat zo? Morgen verder, Deo volente!!! 

21 april 2021. Wat gezellig... ik  kreeg een berichtje van iemand die gewoon is de website te lezen onder de morgenkoffie. :-) Ja, we hebben weer contact. Nu ga ik aan het werk. ;-) Dat gaat ook gewoon door. Goddank!
Er bleken twee lezingen die ik niet in de kast had. Een stond op de PC, en moest alleen weer opnieuw afgedrukt te worden, geen probleem dankzij het feit dat Tonio mijn MLS-files geconverteerd heeft voor Word, en van één lezing moest ik alle woordjes opzoeken. Een deel stond in de woordenlijsten die ik in de laatste 40 jaar heb aangelegd, en die ik ook dankzij Tonio nu makkelijk kan raadplegen, een ander deel moest ik opzoeken en intikken. Zo is het alweer dik donderdag geworden. Terwijl ik me zo had voorgenomen vandaag nog eens te kijken naar de instellingen van de router. Tja. Er waren vrolijke berichten uit Spanje, dus ik heb Dochter Twee nog een momentje gebeld. :-) Maar nu stop ik. Er moet nog een en ander buiten worden gezet. Avondklok of niet. Heel kort kreeg ik onder het eten mee dat het hele afgelopen kabinet 100% onfatsoenlijk was geweest. Wat mij betreft mogen ze nu allen een beroepsverbod krijgen. Echt, wat een schande! 

20 april 2021. Hoera!!!! Dankzij het volhardend speuren en opbellen van mijn knappe zoon werkt de website weer. Bijbels dagboek en alles. Daar ben ik wel heel blij mee. Tijd om aan het werk te gaan!!!! :-)

19 april 2021 begon met de mededeling dat kleindochter A op school was aangestoken met corona. Terwijl zij altijd zó keurig en voorzichtig is. Haar moeder bleek van vreemde smetten vrij, papa moet het nog laten testen. Wel heel vervelend voor iedereen! Dat gaf toch opschudding onder mijn kinderen. Maar klachten waren er niet, zo werden we gerustgesteld. Ik heb vanmiddag wat opgeruimd, voorzichtig, en vanavond maakte ik een eerste begin voor de volgende dienst. Dat duurt nog even, maar... 

Zondag Misericordias Domini (de aarde is vol van de goedertierenheid des Heren) 18 april 2021. Noodgedwongen bleef ik thuis, ik keek mee via internet naar de diensten in de Pieterskerk en in de Hamburgerstraat (Luthers), later hier en daar nog een stukje Spaans. Maar de concentratie was er niet volledig. Er was wel een vroeg telefoontje dat alle aandacht vroeg, later kwam het buitenland ook aan bod. ;-) Verder heb ik alleen maar wat gelezen, en spelletjes gespeeld op mijn tablet.  De dag vloog voorbij, ik was toch moe. Morgen zal het wel beter gaan. Dan moet er weer gewerkt worden. ;-)

17 april 2021. Vandaag is Mik jarig, hij is 18 jaar geworden. Daarginds. Jammer dat er geen feestje van kan komen, vandaag. Maar... (een heel klein beetje maakte hij het zich nog wel gezellig met een paar schoolvrienden)...
Ik heb de tijd sinds gisteravond vooral op en in bed doorgebracht. Het boek schiet op die manier wel een beetje op. Ik moet duidelijk niets doen dat er op aan komt. Zelfs bellen met de jarige lukte niet goed, maar een telefoongesprek met zijn moeder was een grote vreugde. (Zij belde mij op, dus dat scheelde ;-D. Wij konden ons samen verheugen over haar Godsgeschenk. :-D Vanmiddag keek ik (behalve toen er iemand bij belde, pastoraat gaat voor) naar de afscheidsdienst van prins Philip. Dat was mooi. Hartverscheurend de eenzaamheid van de koningin. God zegene haar en allen die in eenzaamheid treuren.  
De website lijkt nog steeds onverminderd onvindbaar. De e-mail ook. Dat voelt toch wel heel kwetsbaar...

16 april 2021. Hoera, dankzij Tonio kan ik met Frontpage bij de website, dus het wordt weer makkelijker om die bij te werken. Maar ik kan die van buiten af nog niet zien. Vandaag heb ik mijn burgerplicht gedaan, maar daarvoor moest ik helemaal naar het kanaal lopen, aan de achterkant van de Jaarbeurshallen. En weer terug. Wel heel lief: ik was lichtelijk licht(zinnig) in het hoofd, ik had wel een blad bij me, maar de woorden kwamen niet binnen... Toen kreeg ik zowel een flesje water als een blikje Cola. Ik koos voor het laatste, en dat fleurt een mens wel op. Toch was ik met mijn trage gang en met een boodschapje onderweg (onvoorstelbaar hoe weinig tijd dat eigenlijk kost, als je er op let!) pas vier uur nadat ik weg gesloft was, weer thuis. Toen moest ik natuurlijk minstens een hele aflevering kijken van een TV programma, voordat ik naar boven kon gaan. (Vol lege calorieën, die niet goed voor mij waren, maar me wel beter lieten voelen...) Nu zit ik alweer een paar uur te zombieën achter de PC. Tijd voor het avondeten, dus. De zon schijnt op mijn bolletje, zonder parasolletje. :-( 

15 april 2021. Nog een babyjurkje klaar gemaakt voor de post, en veel kaarten voor binnen- en buitenland. Zo druk als een klein baasje dus. Ik kreeg een lang verwacht poststuk, en een lief kaartje als reactie op de paaskaart. Leuk hoor! Helaas was er ook een dierbare echtgenote uit ons jaar overleden. Schokkend... 
Maar het gebrek aan slaap sloeg vanmiddag wel toe in de vorm van die zig-zag-migraine. Dan kun je alleen maar met je ogen dicht in bed gaan liggen. De post ging in gedeelten weg, ik vroeg aan passanten om dat voor me te doen. Mensen zijn vaak erg aardig als je ze vraagt iets voor je te doen. Nu ben ik aan het eind. Is ook het eind van de dag. Morgen beter!!! 

14 april 2021. Vandaag werd een kunstkleinkind 14 jaar. Gefeliciteerd, jongen! ;-) Ik had een afspraak met de huisarts, die en passant een vervelende wrat op de rug wegwerkte, me geruststelde over een aantal zorgjes, een aantal uitslagen met me besprak waar de dames en heren specialisten niet zoveel tijd voor vrij wilden maken, en dat soort dingen. Op de terugweg deed ik de Aldi aan die lang dicht was geweest, en toen... moest ik dat hele stuk terug naar huis lopen, met de fiets aan de hand. Vermoeiend, dat kan ik je wel vertellen! Toen ik alsnog even langs de AH fietste, veel later, bleek daar de kaas voor mijn ontbijt op te zijn. Ik kwam wel met andere dingen thuis, en dathaddiknounietmoetendoen. ;-) 
Met Tonio had ik een lange sessie over de NAS-toegankelijkheid, daarna gingen we beiden eten, (laat) en veel later had ik anderhalf uur vitamine F met een zus. De dag vloog voorbij, en ik moest eigenlijk nog van alles doen. Maar ja... 
Morgen is er weer een dag, en anders hoeft het niet meer. ;-)

13 april 2021. Gisteren kon ik de site niet bijwerken, want die kon ik vanaf mijn computer niet bereiken. Kennelijk had Tonio een handige instelling veranderd. Gisteren was ik voornamelijk bezig met dat babyjurkje. Vandaag ben ik er maar mee doorgegaan, er is nóg iemand die een meisje verwacht, dus wat dat betreft...
Tonio kwam heel even langs om iets op te halen, heel prettig, want toen kon hij het licht in het toilet voor me verwisselen. Voor hem een fluitje van een cent, voor mij nu iets waar ik moeilijk voor moet doen, op een trap... Wel jammer dat dit lampje zo snel kapot is gegaan. Hoe dan ook: het ging snel, en ik was er blij mee, dat hij dat voor mij kon doen...
Verder ben ik aardig opgeschoten met het tweede babyjurkje. Dankzij een zaklantaarn en een grijpstok kon ik de ontbrekende hardware voor de meest belangrijke steken op de naaimachine vandaag - voor het eerst na jaren - terugvinden. Kijk, daar word ik blij van. :-) Nu moet er nog oud papier naar buiten, maar daarvoor hoef ik de straat niet op. Of nauwelijks. ;-)
Als de Heer vannacht niet komt, is er morgen weer een nieuwe dag. Ik hoop en bid dat minder mensen virusdeeltjes met elkaar delen...

Zondag 11 april 2021 heet zondag Quasi modo geniti (als pasgeboren kinderen in het geloof) of: Beloken Pasen, waarbij beloken het tegengestelde is van ontloken. ;-) Dus is de Paasweek voltooid. Maar voor mij blijft het Paasfeest duren tot aan het Pinksterfeest, en elke zondag in het jaar vieren we de Opstanding! Ik ging naar de Lutherse kerk, waar ik al weer lang niet was geweest. Bij mijn weten had ik geen verplichtingen vandaag bij de Walen. Ik had ook geen mailtje gekregen, met de juiste link, maar dat komt omdat mijn gewone mailadres nog steeds buitenspel is. Er waren een paar lieve bekenden, ik werd begroet met: Ha, zuster van de gemeente! en er was vandaag veel ruimte, dus we konden veilig koffie drinken op afstand. Vanmiddag probeerde ik een babyjurkje te maken, de stof had ik gisteren nog eens gewassen, die moest nu wel gestreken worden, en het was lastig om een en ander goed te spelden en te knippen, want het was wel een stofje met een werkje. Lief maar lastig. Ik moest nog wat dingen uithalen, daarbij was het heel gunstig dat de zon scheen, maar het resultaat was dat ik toch hals en armsgat met de hand naaide, terwijl ik half keek, half luisterde naar de televisie. Op zich was het een ontspannende, maar niet erg voldoening gevende dag...
Morgen beter, toch?

10 april 2021. Vandaag had ik voor het eerst een afspraak gemaakt om boodschappen te doen, via de website van de winkel, daarbij had ik aangegeven wat ik wilde hebben, en raad eens? Het was er niet, misschien over twee weken, als we het meteen bestelden. Nu ja, dat deed ik dan maar. Ik had een tijdslot van een kwartier, maar ach, ik stond een kwartiertje ervoor in de etalage te kijken, en ik kon meteen binnenkomen. Dat was wel weer leuk, dus ik kon een beetje rondkijken, zodat ik met méér dan ik had gezocht, maar juist niet met al wat op mijn briefje stond, via een flinke omweg thuis kwam. Er bleken allerlei winkels verdwenen te zijn, of op het punt staan te sluiten. Maar ook daarvoor moet je een afspraak maken. Zo lastig!!! Na een half uurtje ging ik nog eens op pad, want anders zou ik geen ontbijt hebben morgen. Ook dat bracht me niet alles wat ik zocht, maar dat komt maandag dan wel weer. Moe van al dat lopen, heb ik een half uurtje genoten van een van mijn lievelingsboeken. ;-) Nu draait er een was, en ik zie wel wat er verder komt.  Ik ben ook gewassen, en verder vloog de dag voorbij. Een stuk kies brak af op een pepermuntje. Dat had ik dus niet moeten doen. Berouw komt na de zonde, placht mijn moeder te zeggen. :-( De afspraak met de tandarts had ik al veel te lang uitgesteld vanwege dit en dat en een en ander. :( 

9 april 2021. Vanmiddag belde ik nóg maar eens naar de huisartsenpraktijk. Nu had ik een heel plezierige assistente, die vertelde dat de arts visites reed (dat doet zij op de fiets), en dat ze zou zorgen dat ik teruggebeld zou worden, hetzij door mijn eigen arts, hetzij door een andere... een paar uur later belde mijn huisarts, en we hadden een plezierig en rustig gesprek. Met een afspraak om door te praten, binnenkort. Dat was heel plezierig. Daarna bracht ik plastic en blik weg, en deed ik een boodschapje op HC. Het weer was relatief prettig. 9 graden, maar droog en weinig wind. Het voelde een beetje als vacantie: zomaar weer in de stad lopen. ;-) De magnolia bloeit nog steeds, ik zag speenkruid en madeliefjes, hondsdraf en herderstasjes, sommige narcissen zijn uitgebloeid, maar hier is nog aardig wat geels. Vanavond een paar ingekomen stukken gelezen, en morgen, jawel! morgen ga ik op afspraak wel 15 minuten boodschappen doen. Dat is dus niet winkelen, maar heel gericht boodschappen doen met een briefje. Ik hoop maar dat ik me niet verslaap! ;-) 

8 april 2021. Mijn schoonzoon, die van Dochter Twee, is jarig. Wel gefeliciteerd! Bezoek zit er helaas niet in. De assistente van de huisarts meldde mij toen ik haar vanmorgen tijdig belde, dat de huisarts mij zelf zou bellen tussen 13 en 15 uur. Daar zitten we al dik over. :-( Dat is niet de eerste keer. Intussen heb ik op de NAS het Web station bij de tijd gebracht, en allerlei onderliggende programma's ook, en dan zie je: alles normaal. Helaas, dat betekende niet dat ik mijn bijbels dagboek kan zien op mijn Tablet, dus... helaas. Leuk geprobeerd. Ik ga maar eens verder met het opruimen van de tafel. Wie weet wat ik vandaag tegenkom. 
In elk geval niet de huisarts, ook niet via de telefoon. Vervelend, want je blijft toch binnen bel-bereik hangen. 
Pas na 8 uur ging ik maar eens boodschappen doen en gelukkig was de avondklok verschoven naar 10 uur, anders was ik net te laat geweest. ;-) 

7 april 2021 begon ook al winters, vannacht zag ik dikke sneeuwvlokken, en op het platje lag echt een paar cm sneeuw, maar tegen de tijd dat ik opstond, was dat allemaal al weggeregend. Nog voor mijn eerste kopje koffie kreeg ik een telefoontje van een goede vriendin, heel gezellig, 70 minuten. Ik dronk intussen toch maar dat kopje koffie. ;-) Lang daarna kwam pas de brunch. Heel de middag ben ik bezig geweest met het maken en bespreken van een afspraak voor de coronaprik, maar toen ik de gezondheidsverklaring invulde, bleek dat ik toch contact moest opnemen. En dat kostte veel tijd. Het resulteerde in het wijzigen van de afspraak van morgen in een latere, want ik moest eerst bloed laten prikken. Dat betekent morgen weer vroeg op, om contact op te nemen met de huisarts. Kreun. Er waren nog meer medische zaken te regelen, en vanavond keek ik nog eens naar de WOZ-waarde. De hoogste tijd om te gaan klagen! De verhoging was 9,96%, terwijl de gemiddelde verhoging in Utrecht 11,2% is, dus de persoon achter Een Eerlijke WOZ gaf me geen enkele kans. Zo vloog de tijd om, en van het opruimen van de tafel kwam geen spat terecht. Morgen dan misschien maar.

6 april 2021 was lichtelijk een rampdag. De soldeerbout raakte mijn geliefde rode rokje, de platenspeler geeft nu helemaal geen geluid, de box naast de PC wèl, dankzij een ruk aan het snoer, zodat er net meer ruimte is. Het opstarten van W7 via de Masterbooter heb ik verknald, omdat ik niet wist waar ik ja op zei, via een andere bootvolgorde kan ik er nu wel bij, maar dan zie je de andere W10 niet meer. Niet dat die werkte... In feite ben ik niet opgeschoten vandaag, alleen maar achteruit gegaan. Wel kreeg ik nog twee lieve Paaskaarten. :-) Maar alle mail wordt nog steeds geweerd door de NAS. 

5 april 2021. Tweede Paasdag. Op de TV kreeg ik nog net een paar Paasliederen van vroeger mee! Fijn om mee te zingen. De meeste woorden kwamen nog - een beetje traag - boven. :-) Hagel, zon en een heel klein beetje natte sneeuw. De thermometer die ik een paar weken geleden kocht, gaf vrolijk aan dat het 15 of 16 graden Celsius was. Volgens mijn mobiel moest het hier in de stad 5 graden zijn. Dat lijkt er meer op. Dus dit was een miskoop. Dat dacht ik al. ;-) Ik dacht dat het mooie dag zou zijn om wat achterstallige klusjes te doen. Zoals het Paastakje boven het schilderijtje met het crucifix dat hier al jaren tussen de ramen hangt. Om daar bij te kunnen, moest ik van alles weghalen, maar uiteindelijk lukte het. Het leek er stevig te zitten. Toen wilde ik een kaars opbergen in het antieke ladenkastje dat daaronder staat. In de bovenste la zitten er vanouds allerlei kerstspullen. Een lastige la, die ooit versterkt was met een dun plankje, maar... dankzij dat plankje kreeg ik de la niet meer terug. Met geen mogelijkheid. Dus moest ik daar nóg meer weghalen, zodat ik de la er helemaal uit kon halen. En leeghalen. Wat te doen? De Minicraft deed niets, ook al had ik die met twee verlengsnoeren met het stopcontact verbonden. Aan de snoeren bleek het niet te liggen. Direct aan het stopcontact deed de Minicraft ook niets. Misschien moet die worden opgeladen? Geen idee. Daar ga je niet op wachten. Dus heb ik handmatig geschuurd en gedaan, tot het verband uit de la ging, en ik de zwaluwstaarten moest versterken met een paar spijkertjes. Natuurlijk moest je dan eerst een klein gaatje boren, anders splijt dat droge dode hout. ;-) De la eronder miste een stuk beslag, dat had ik gisteren nog in handen, het leek me handig daar ook nog een paar nieuwe spijkertjes in te slaan met dat kleine hamertje. Alleen... waar is dat beslag nu? Geen idee! Lachen toch! Ik zal, als ik de la inruim, in elk geval weer eens opslaan wat waar ligt. De map Opbergen is geloof ik wel de belangrijkste map documenten op mijn computer. Na die met de Griekse en Hebreeuwse woordjes, en die met de vertalingen die ik in de loop van de jaren heb gemaakt. :-D 
Die moet ik straks maar weer eens copiëren! Genoeg gespijbeld! Weer aan het werk! ;-D Het paastakje was inmiddels afgedaald. Ik heb het nu maar ónder de afbeelding vastgemaakt boven de spiegel die daar hangt te niet-sen. 
Na het verplaatsen van een heleboel stapels, kon ik de achterkant van het geluidsblok bekijken. De kabels van de linker box zijn te kort gebleken, daar moet ik morgen een stukje aan solderen, een ding voor input vanaf de platenspeler moet ook gesoldeerd worden, dat wordt nog een uitdaging, ik heb een zo te zien onnutte verbinding weggehaald, maar wel opgeschreven wat ik had gedaan, en het dubbele cassettedeck weer verbonden met de hoofdmoot. Nu is het kwart over zeven, time for a little something. Morgen verder, wat dat betreft! 
De rest van de avond was voor de familie. Via de telefoon dan, natuurlijk. :-) 

4 april 2021. De Heer is waarlijk opgestaan! Hij leeft! :-D Paasmorgen begon met spontaan zingen, ook al had ik me na een onrustige nacht verslapen. :-) Met lekkere koffie en twee koekjes had ik voldoende leeftocht om toch tijdig in de kerk te zijn, om daar een klein beetje van nut te zijn. (Na de dienst het zilver afdrogen, en zo) ;-D (Want ja, ook nu was er een Avondmaalsdienst. 3 musici en dik twintig andere mensen. Leuk was dat. Die gemeenschap der Heiligen is minstens zo belangrijk - merken we telkens weer - als de gemeenschap met de Heilige. We hebben beide nodig! 
Ik kon de fluitspeelster én mijzelf en de erven Voerman een groot genoegen doen door haar 3 sets langspeelplaten van Carl Philipp Emanuel Bach te geven. Die hadden we ooit via Jack van der Meer zaliger gekregen. Al met al was ik om kwart voor twee thuis, waar ik rustig een boel lekkers tot mij nam. (Nee, géén chocola!) Een gezellig gesprek met zoonlief zorgde voor vitamine F, dank daarvoor. Appjes waren er ook, met hetzelfde effect. :-D Het was het enige gesprek niet, vandaag. Daarna werden er nog wat eieren opgehangen en wat dies meer zij. Het avondeten was ook een latertje, en nu, bijna kwart over negen, ben ik doodop. Zo zij het. Het was een feestelijke dag. :-) 

Stille zaterdag. 3 april 2021. Een goede vriend zond me gisteren een uitgebreid pakket met wat er in zijn eigen gemeente met de gemeenteleden werd gedeeld, en daarin óók twee buxus-takjes. Een ervan was onherroepelijk geplet, het andere was plat maar nog in wezen. Dat prijkt nu op het crucifix dat vroeger op Tons kamer stond in het hospitaal, en dat nu hier al jaren voor het raam staat. Diezelfde gemeente - ik kreeg vanmorgen de link - las heel het Marcus-Evangelie vandaag. Allemaal gewone gemeenteleden samen. Mooi was dat. Ik heb geluisterd, terwijl ik af en toe even met iets kleins bezig was. Een geschenk. Na een telefoontje is het nu tijd om verder te gaan. Een bedekt zonnetje schijnt hier op de wiegelende narcissen, waar ik veel plezier in heb... Van de verjaardagsbloemen is er nog één takje met rode bloemetjes over, en een paar sprietjes van uitgesproten graan... Zelf kan ik de website niet zien, maar ik blijf maar schrijven. Voor jullie, en voor mezelf. ;-) De dienst van vanavond was niet in de crypte, heel jammer, maar met voorganger en fluitiste plus 9 kerkgangers hadden we misschien nét niet die anderhalve meter kunnen vasthouden. De solo fluitmuziek was wel heel mooi! Kirsten Huebner komt morgen weer spelen, maar dan met Jaël en Dick samen. 
Ik dacht vanavond nog van alles te doen, maar - al heb ik wel de paarse tonen weggehaald, en het zwart - de witte eieren hangen er nog niet. Misschien is het veiliger als ik dat tóch maar morgen doe. Hoe dan ook, ik wens je gezegende Paasdagen. De Heer is opgestaan, ja, Hij is waarlijk opgestaan. Verheug je in Hem die Leeft en alles voor je overheeft! 

Goede Vrijdag. 2 april 2021. Vandaag heb ik alle Lijdensverhalen achter elkaar door gelezen. Het komt wel binnen dan. Vanavond was er in de Pieterskerk een eenvoudige dienst. Enkele gesproken liederen, Marcus 14 en 15 door verschillende mensen (heel goed) gelezen, daar tussendoor muziek van Jaël Vuijck (viool) en Dick Duits op het orgel. Na zijn ernstige ongeluk met de fiets, vorig jaar, was dit de eerste keer dat hij weer in de kerk(dienst) speelde. Vanavond heb ik eindelijk een stuk afgeschreven waar ik al een tijd tegen aan hikte. Dat kun je zo hebben... De dag is om. Het is goed.  

Witte Donderdag de eerste april 2021. Het was guur vandaag, zeker na die prachtige lentedagen die we dinsdag en woensdag hadden. Veel (lieve) telefoontjes vandaag, maar dat ene kwam weer niet. Nu ja. ;-)  De NAS ging helemaal uit, eerst reageerde die nog een beetje op het aandrukken van voedingskabel en LAN aan de achterkant, maar op een gegeven moment was alles uit, en ging er niets. Toen vreesde ik dat de trillingen van de 'padvinders' die met hun heel zware machines heel de buurt elke morgen uit bed trilden, ook mijn NAS hadden aangetast. Oguttoguutogut... hoe moet dat dan? Nieuwe NAS? En Wat als die dan meteen de Harddisken gaat formatteren? (Dat deed die de vorige keer...) Het hield me meer bezig dan goed voor me was. Intussen was het Spook van het Binnenhof ook bezig malheur te zaaien. :-( 
Maar om half zeven was er een simpele Avondmaalsdienst in de Pieterskerk. Net Minjan, dus het kon. Vanavond heb ik na het eten de laatste hoofdstukken Lucas bij-gelezen tot en met de gevangenneming. Morgen Goede Vrijdag. Dag van Hem... 

31 maart 2021 Vanmorgen kon ik mijn Bijbels dagboek niet aanklikken op het tablet. Oei! Toen kreeg ik van Tonio een bericht dat mijn website uit de lucht was. Oei, oei! Dus voor de ochtendkoffie al gekeken op de PC. Inderdaad... ik kon zelfs niet inloggen op de NAS. ??? Uitzetten en weer aanzetten en het bijwerken van alle geïnstalleerde programma's maakte dat de NAS voor mij weer bereikbaar was, en dat ik dit bericht kan bijwerken. Maar... aan de buitenkant lijkt die niet te werken. Geen idee. Na een telefoontje van bijna een uur ga ik maar weer even iets anders doen! Aan het eind van de dag ben ik nog niet wijzer. Helaas. Wel was het heerlijk weer, en ik heb de pluisjes van de platanen voor een deel verwijderd van het platje, het bed verschoond, het dekbed gewassen, en er staat nu al een derde was in de machine. Maar ik ben echt dood - en doodmoe. Ik verwachtte een telefoontje, maar dat kwam niet. Andere wel, waaronder een heel welkom gesprek. :-) Tijd om richting bed te gaan. Wat zal dàt lekker liggen! ;-D

30 maart 2021. Tijdens mijn brunch werd ik verrast door een telefoontje van een specialist. Terwijl ik van het ziekenhuis een brief had gekregen dat hij mij 30-4 zou bellen. (Toen dacht ik nog: het duurt wel làng...) Maar ja, als zo'n dokter onverwacht belt, heb je niet alle vragen op een rijtje. Toch een prettig gesprek. In de loop van de middag werd het heel aangenaam weer. Ik was druk met printen, snijden, dingen bijschrijven, in enveloppen doen, postzegels plakken, maar het grootste deel kreeg ik nog weg. Bijna had ik om half zes de postman gemist, omdat een buurman me iets vroeg, en ik zag het oranje busje niet aankomen... maar het ging net goed. De aardige man wachtte rustig tot ik met mijn laatste flinke stapel aan kwam hobbelen, en wees me de juiste bakken aan om de brieven in te doen. Grappig: de zak voor de Eigen regio is een stuk groter dan die voor Overige!  Geen wonder dat de laatste vaak overvol is, tegen vijf uur! Weer iets geleerd. :-) Daarna heb ik nog een aantal enveloppen klaar gemaakt voor adressen in de (in)directe buurt. Dat scheelt toch weer een boel geld aan postzegels. Ik heb toch zeker een uur gelopen, voor mij een aardig eind! Wat kan een mens snakken naar een bankje waar ze nooit staan... Bijna thuis werd ik aan de praat gehouden over kerkelijke zaken. Bijna was ik niet thuis geweest voor de avondklok inging. Maar... hier in Utrecht slaat om vijf voor negen de Banklok van de Buurkerk. Oorspronkelijk luidde die voordat de stadspoorten dichtgingen, zodat je je er nog heen kon haasten. Ook luidt die tegenwoordig als de gemeenteraad gaat vergaderen. Eer is een uitgebreide website van de Utrechtse klokkenluiders, met veel aardige informatie. En je kunt er ook alle klokken horen! Intussen heb ik ook nog wat gegeten, de troep van de postzegels opgeruimd, en de dag is weer om. Morgen verder. Het is wel een pak van mijn hart dat op een stuk of tien na de kaarten weg zijn. Wel interessant dat de beide Canon-printers niet grijs wilden afdrukken, maar er groen van maakten. Later! Het is weer bijna middernacht, en vannacht was het ver na drie uur eer ik eindelijk echt ging slapen. Dat moet beter!

29 maart 2021. De tijd vliegt. Ik heb enveloppen afgedrukt, en een paar kaartjes. Eerst de buitenlandse maar. Terwijl ik weten kan dat die niet op tijd aankomen. Maar meer dan mijn best kan ik niet doen. Ik had vanavond tóch nog mijn respect willen betuigen aan de zus van mijn zwager, maar toen ik op mijn horloge keek, zag ik dat ik het absoluut niet zou halen. Jammer, ik had waarschijnlijk mijn jongste neef nog even kunnen zien. De begrafenis is, zoals nu normaal is, zeer besloten. Zo gaat dat. Vanmiddag was het heerlijk weer, achter het glas. Buiten leek het een stuk kouder, maar het was zonnig. Dochter twee belde gezellig. Vitamine F dus. En zo vloog de dag voorbij. 

Palmpasen en Lijdenszondag. Het kwam beiden aan bod in de dienst op 28 maart 2021 in de Lutherse kerk in de Hamburgerstraat. Waar ik vorige week noodgedwongen over het Evangelie nauwelijks sprak, pakte de predikant vandaag juist dit gedeelte op. Zo vul je elkaar aan. :-) De nacht was extra kort, en dat merkte ik wel vandaag... Vanmiddag heb ik, traditioneel, geluisterd en gekeken naar de Mattheüs Passie. Intussen was ik bezig met de torenhoge stapel kerstkaarten die ik had bewaard, omdat er soms dingen in geschreven zijn waar je iets mee moet. Zo vond ik een adreswijziging, waarvan ik wist dat ik die had gezien, maar waar? En nog een paar dergelijke zaken, zoals een zakje zaadjes die in het voorjaar gezaaid zouden kunnen worden. Wel... het is er de tijd voor. De rest van de dag was ik bezig met de adressen. Een paar weken geleden was mijn recente adressenbestand gecrasht, en de bekop was van iets langer geleden dan me lief was. Door al die computer ellende. Dus met behulp van de kerstenveloppen 2020 heb ik een en ander vergeleken en verder aangepast. De adressen waar ik niet zeker van ben, heb ik maar verplaatst naar het eind van het bestand. Zo blijf je wel bezig. Ik had nog een paar prettige telefoongesprekken, en ja... dan vliegt de tijd. Het is vijf voor twaalf, en het voelt als kwart over een, dus kennelijk was de dag lang genoeg voor mij. 

27 maart 2021 waaide het hard. Waait het hard. Maar vanavond is het me gelukt de mail weer binnen te halen, ook die van het Evangelie in Spanje. Ik moet het alleen nog allemaal opschrijven, dus ik hoop dat ik het morgen kan lezen. 'k Heb vier klokken een uur vooruit gezet, dus al meent mijn computer dat het 23.29 is, de klokken vertellen me dat ik allang richting bed had moeten gaan. Dus ga ik gehoorzaam die kant op. Morgen Palmpasen. Heb een mooie zondag! Mijn zwager is dan jarig. Gefeliciteerd. 

26 maart 2021. Ach, een van de narcissen in mijn bloembak is er af gerukt, en de buurvrouw vertelde me dat ze die (waarschijnlijk wàs het die) vijf huizen verder die morgen op een bank had zien liggen. Zonde. Als je nu toch moet plukken, zet ze dan in een vaasje! Goed. Klaar met zeuren. Er zijn wat boodschappen gehaald, met het oog op het slechte weer dat morgen wordt verwacht, vanavond heb ik een vergeefse poging gedaan om Davilex Cash70 opnieuw te installeren, daar staat mijn financiële hebben en houden op, maar de CD wordt niet geaccepteerd. De originele CD is ooit aan een kras overleden. De copie werkte wel, maar wordt gezien als niet origineel, en dus zit ik met een probleem. Soms kosten computers bijna meer tijd dan ze opleveren. Maar ik kan niet zonder. Ach ja... 

25 maart 2021. Straks stond ik maar eens van heel dichtbij te kijken naar de letters. De verwarring wordt ook 'gezaaid' doordat a) ze te dicht op elkaar staan b) die bloemen niet braaf rechtop staan, maar ver vooroverbuigen of opzij hangen c) sommige bloemen zijn nog niet aan bloeien toe, of zijn al uitgebloeid. Afgezien van een paar bollen die niet goed gepoot zijn. Het e-mail-probleem is nog steeds meervoudig. Straks verdween zonder enige aanleiding, terwijl ik net tevreden constateerde dat er nog mails te zien waren van 20-3 en van 24-3, naast die van vandaag. En opeens wég! Ik snap het niet! Heel vervelend, want er waren belangrijke dingen bij. Help! 
Wat ik verder heb gedaan weet ik al niet meer. Nog een verjaarskaart in de brievenbus gestopt, plastic en glas weggebracht en wat kleine dingen gedaan... Morgen beter. Dat moet kunnen. 

24 maart 2021. De zon schijnt, de narcissen trekken de aandacht, maar de letters Ton zijn sub-optimaal te zien. Niet alles kwam mooi op. Ik heb al een stukje gelopen om een kaartje weg te brengen, ook omdat ze hiervoor nog steeds aan het nieuwe wandelpad aan het werken zijn. Gisteren vreesde ik echt voor al mijn glaswerk! Het stond gigantisch te schudden en te rinkelen. Ook nu gaan de schokgolven door het huis. Eng dus. Jammer dat ik niet vorige week alle scheuren heb gefotografeerd. Ach, dan zouden ze nog ontkennen dat er een relatie is met wat er nu gebeurt. 
Vanmiddag kwam het pakje: veel postzegels. Ik mag wel met pensioen gaan!!! Of wat harder werken, natuurlijk. Er moesten een paar verjaarskaarten op de post, maar ik kreeg een telefoontje, en dat gesprek was erg aardig en interessant, maar het kostte wel een uur. De post doet er tegenwoordig wel langer over. Vanavond heb ik mij gebogen over de NAS-sen. Het raadsel van de verdwijnende email heb ik nog niet opgelost. Een back-up van een schijf die ik in mijn enthousiasme had gewist, kon ik (zonder dat ik echt wist dat ik deed) van de ene op de andere terugzetten. Dat is fijn. (Dat het lukte, niet dat ik niet altijd snap wat ik doe.) (Als je een map kunt down-loaden, maar je krijgt geen optie waarhéén, zit je toch even in angst of dat wel goed gaat..) Goed, intussen is de te-doen-lijst alweer langer dan die vanmorgen was. Enigjes. ;-D In het lamplicht knipoogt mijn lief naar me. ;-)

23 maart 2021. Vroeg op, maar geen pakje, ook niet met de post. Wel een lieve geboortekaart van mijn nieuwe achternichtje. :-) Heel attent. Er moesten dingen op de post, maar er liggen nog dingen die ik weg had moeten brengen, ik kwam er niet aan toe. Wel heb ik eindelijk het vogelhuisje van Sint opgehangen, in de hoog dat er een vogelpaar het ook grappig vindt. In de afgelopen tijd had ik het twee keer gelakt met blanke lak, en goed uit laten stinken, in de hoop dat het nog even mooi blijft. Voordat ik alle spullen bij elkaar had, duurde het wel even. Ze zijn nog niet naar hun correcte plek teruggebracht, dus wat dat betreft heb ik morgen ook nog iets te doen. 
   Omdat ik toch mijn vest aanhad, en ik het verlengsnoer in de tuin had liggen, dacht ik: die bladeren! Daar heb ik een bladzuiger voor! Zuigen deed ie niet, blazen wel, maar het ging alle kanten op, en niet de kant die ik wilde. Ook bleven de bladeren tussen andere planten gewoon zitten. Geen succes dus. Daar moeten mijn (nu enige) technische dochter en ik nog eens naar kijken. Later. Nu heb ik een hark gebruikt (die meteen afbrak, maar ik had nog een steel, die hier wel in paste) en een bezem. Een grote puinzak is helemaal vol, maar er liggen nog veel lossen bladeren in de tuin. Dat vinden de wormen vast heel fijn. En ik was toen wel moe genoeg om een tijdje op mijn bed te gaan liggen. 
Koken was opwarmen van wat ik gisteren had voorbereid, dat ging snel, van de mededeling van MP Rutte en mr. de Jong werd ik niet blij, wetend dat het voor Parel en René (en al die anderen) weer een koude douche zou zijn. (Maar het is niet de regering, het zijn de mensen die zich niet kunnen of willen gedragen!) 
Ik had al gezien dat mijn tripje naar de tuin niet was gewaardeerd door de computer, die ik aan had laten staan. De boel was weer helemaal vastgeslagen. Er gebeurde wel iets, maar ik kreeg er geen beeld bij, en ik kon daar niet tussen komen. Zelfs uitzetten hielp niet - hij ging gewoon weer door met waar ie mee bezig was, (ik had géén idee wat dat was!) en startte niet netjes via de BIOS op, de herstartknop had het zelfde (gebrek aan) effect. Het is me al eens eerder overkomen. Het enige dat hielp was: de stroom uitschakelen. Altijd riskant... :-(  Na zeer geruime tijd kon ik weer opstarten, dat duurde heel lang, en de mededeling was dat Windows HERstartte.

Gelukkig wel in W7. Pffff. Vanavond heb ik voorzichtig de Nas-sen vergeleken. Eerst Nas2 bekeken op bepaalde instellingen (waar ik lang niet alles van begrijp) en daarna zette ik deze uit, en startte ik de ander op. De verschillen heb ik braaf opgeschreven, en nu schrijft de backupNas een heleboel weg naar een aparte map die in elk geval niet overschreven zal worden. Hoop ik. En Nas2 is nu ook opgestart, anders zou ik dit bestand niet weg kunnen schrijven. Tot hiertoe heeft de Heer ons geholpen! Verder heb ik nog niets gedaan, hoewel mijn lijst elke dag langer wordt. Bijna half 1, en ik moet het oud papier nog buiten zetten. Gelukkig hoef ik dan niet over straat. ;-D

22 maart 2021. Een koude dag! Vanmorgen is dochter II in alle vroegte vertrokken. Ik was al een paar uur eerder wakker, dus geslapen heb ik nauwelijks. Via de electronica hielden we af en toe contact. Vanavond kreeg ik een bericht: ze waren met katten en al veilig ter bestemming gekomen. Een hele zorg minder, vooral omdat ze zich gisteren helemaal niet lekker voelde. Maar er hing een slinger met: Welkom, dus dat was erg warm en lief. Vandaag heb ik van alles en bijna niets gedaan. Alleen al de voorbereidingen om morgen twee gaten in een muur te boren, vergden lange voorbereidingen, want daarvoor moest ik allerlei opruim-boxen verplaatsen, en dat ging lichtelijk boven mijn macht... maar ach, verrassing: toen moest ik ook nog een en ander verplaatsen om er op zich al bij te komen, en daar vond ik de paarse paaseieren, die ik normaal ophang ter voorbereiding van het Paasfeest, en waar ik zo wanhopig naar gezocht had in het kamertje voor, dat weer steeds meer een rommelkamertje dreigt te worden. Niet dat ik al iets met die eieren heb gedaan, want er moesten felicitaties en foto's verstuurd worden (en afgedrukt) en van alles en nog wat. Het is tot mijn schrik al 3 minuten morgen, en ik had mij zo braaf voorgenomen om langzamerhand iets vroeger naar bed te gaan, zodat ik volgende week niet lijd aan slaapgebrek. Er werd mij weer een pakje aangezegd, dus ik moet tóch de wekker maar zetten... 

21 maart 2021. Zondag Judica. Vanmorgen werd ik na een korte nacht door onze vriendelijke vriend Frans opgehaald om in Zeist voor te gaan. Daar was de organist al een paar uur aan het oefenen, en even na mij kwam de predikant van Utrecht om... als voorzangeres te fungeren. :-) De R.K. hebben wel eens een mis met twéé heren, wij hadden vandaag een kerkdienst met twee dames. ;-D 
Het was heel fijn dat ik me geen zorgen hoefde te maken over de kwakende kikker in mijn keel, en het zingen over kon laten aan de cantor, die in het Lutherse mét de organist ook mede-liturg is. De bezetting was bijzonder, want er waren mensen die al een jaar niet waren gekomen vanwege de corona, maar nu gevaccineerd zich veilig genoeg voelden, en er waren ook mensen uit Utrecht. Dus afgezien van de Heer en alle engelen telden we (inclusief personeel) 24 mensen. (De drie kinderen van mijn collega zaten boven bij het orgel heel erg braaf te wezen met een paar Donald Ducks, en ja: binnen het blikveld van mama!) De Heilige Geest had ook mij verrast met de inhoud van de dienst, en dat laatste beeld van de preek zal mij persoonlijk bij blijven. Na de dienst dronken we koffie op afstand (maar de meeste mensen konden we nog net beschreeuwen), en dat was ook een geschenk. 
Een uurtje nadat ik thuis gebracht was, werd ik opgebeld door mijn goede broeder die me had gereden. Ik had hem verteld over dochter Twee die morgen in alle vroegte hoopt te reizen, en hij had gepeild dat ik haar eigenlijk nu al miste. Of ik het fijn zou vinden als hij me er nog even heen reed om een uur of vier, gewoon 'kiss and ride'? Ja, en óf ik dat fijn zou vinden! Maar aangezien ik geen idee had van wat en waar en hoe de dochter dan zou doen/wezen/willen, belde ik haar natuurlijk eerst op, voor ik een antwoord gaf. Goed plan, want ze voelde zich helemaal niet lekker, en wilde niemand aansteken, en ook van niemand iets aanstekelijks oplopen. Dus ja, lief en leuk, maar liever niet. Heel begrijpelijk, maar ik vond het wel onplezierig dat ze zich zo naar voelde. Hoe kort ook, en hoe afstandelijk ook, mijn verschijnen zou alleen maar extra stress betekenen, en dat wil je zo'n kind ook niet aan doen. Al zou ik natuurlijk het liefste er wel heen gaan met een pannetje kippesoep, vitamine C en Echinaforce! Want ja, moeders, hè! (Dat is toch gek, die spelling: er kunnen best meer kippen in een pan soep zitten, maar kippensoep schijnt fout te zijn, en er zijn maar weinig kerkenraden die beraadslagen voor en over en namens meerdere kerkelijke gemeenten, om maar wat te noemen. Ik heb het toch maar even opgezocht: kennelijk is de spellingscontrole van Office 2010 van voor 1995 toen het Groene Boekje werd gelanceerd!) (Er is over nagedacht, maar ze hebben het er voor mij niet makkelijker op gemaakt.) 

20 maart. Wat fijn dat soms niet àlles mis gaat dat mis kan gaan. Alleen maar bijna alles, vandaag. 1 uur, de hoogste tijd. Heb morgen een gezegende zondag. 

19 maart 2021. Wat een dag! Alweer mocht ik naar het ziekenhuis fietsen, waar de arts éérst mijn status ging zitten lezen (dat had hij ook kunnen doen voordat hij mij binnen riep), en zich toen verwonderde over de gang van zaken. O ja, de vorige afspraak ging niet door omdat het 10 onder nul was... O. Tja. Ik kon een paar keer niet op een woord komen, en dat was wat lastig. Uiteindelijk vond ik het. Schimmel? Nee, daar had hij niet naar gekeken, dat vond hij zó onbelangrijk! Leuk, daarvoor had de huisarts me door gestuurd. Hij snapte wel dat ik de foto's wilde zien, al liep hij al uit, dus dat kon even. Want dat zou hij ook willen. Goed, dan maar een uitgebreider bloedonderzoek, en een potje mee om iets in te doen, mocht het zo komen staan te gebeuren. En dàn moest er 6 weken gekweekt worden, dus een nieuwe afspraak kwam daarna wel. Gelukkig kon de aardige dame aan de balie regelen dat het bloed meteen geprikt kon worden. :-) Dat scheelt weer een ritje. De dame die ik even voor liet gaan (ze liep met een infuus) had ge-rui-me tijd nodig. Ik was er maar bij gaan zitten. ;-) Gelukkig was het droog, zij het koud, dus het was aangenaam fietsen. 
Toen ik thuis kwam zeiden de buur-buren dat Ton zo mooi opkwam. :-) 

Ik vond het meer een warboel, maar misschien tekent de tekst zich meer af als alle bloemen gaan openbloeien. Ik kijk ze de grond uit!
Vanmiddag kreeg ik, juist toen ik de PC had opgestart, en ik aan de dienst wilde beginnen, een telefoontje van mijn zusje, die vol vreugde kwam melden dat ze weer grootmoeder was geworden. Een meisje van haar oudste en diens vrouw. Wat een vreugde! 
Toen ik weer aan het werk trachtte te gaan... bleef het beeldscherm zwart. De PC reageerde nergens op. 
Zelfs opnieuw opstarten lukte niet. 
Wat doe je dan? Eerst bidden en dan eten (maken). Toen ik met allerlei alternatieve en moeilijke plannen in het hoofd de computer weer opstartte, ging dat heel traag, echt langzamer dan normaal, maar uiteindelijk... prijs de Heer! Windows 7 startte normaal op! En Word ook. Toen kwamen er nog wat onverwachte dingen via de alternatieve mail en via FB, zodat er gesleuteld moest worden aan de liturgie... 
Tja. De preek is wel zo'n beetje af, al zul je bij herlezen altijd nog dingen veranderen om een en ander beter te laten lopen, maar de voorbeden moeten nog. Aangezien het nu al lang weer kwart voor een is , moet dat morgen maar. Op hoop van zegen! :-)

18 maart 2021. Vannacht liet Betty weten dat Kiwi haar huis teruggevonden had. Dank voor je bidden. ;-) Vanmiddag moest Kiwi wel naar die dierenarts vanwege een abces. Ik moest naar het ziekenhuis voor een vervroegde controle. Ik maakte me zorgen over een plekje, maar de dermatologe bevond alles in orde. Dan voel je je wel even een oude tut, maar... better safe than sorry. Omdat ik toch langs de winkel met de lange snuit kwam, en de voorraden deels op waren, ging ik daar naar binnen. Dat scheelt weer. Eenmaal thuis bedacht ik dat ik toch nog een en ander had vergeten. Maar dat komt morgen dan wel weer. Vanmiddag heb ik, dankzij het voorwerk van gisteren, een groot deel van de post op de bus kunnen doen. Een aantal adressen heb ik niet, en degene aan wie ik het gevraagd had, kijkt niet regelmatig naar de e-mail. (De mijne blijft verdwijnen, dat is heel erg vervelend. Het moet wel een instelling zijn op de Nas, ergens in de webmail of zo, maar ik kan het echt niet vinden!) Maar het belangrijkste moet voorrang vinden. Ik heb de kleuren aangebracht en gecorrigeerd in de lezingen (voorzover dat niet in orde was) - zo lees ik ze makkelijker, maar zo begrijp ik ze ook beter. En vanavond heb ik al een aardig stuk van de preek mogen schrijven, die volkomen anders is geworden dan ik had gedacht. Zij weer! Het is altijd weer verrassend hoe de Heilige Geest je dingen kan laten zien, die je niet eerder had beseft, en hoe Ze accenten legt, die andere verbanden tonen. Dit keer zal ik nauwelijks spreken over de Evangelielezing, hoewel die bijzonder en erg interessant is, maar Ton stond er altijd op dat wij, als voorgangers, tenminste zèlf de Evangelielezing zouden uitspreken. 'Dan heb je het Evangelie in elk geval gebracht!' zei hij dan. Wie oren heeft... :-D 
Ik denk hier en nu ook even aan Kor Pietersma, een jaargenoot, een mooi mens, een kleurrijke bioloog, een wijze vriend, van wie we vandaag (op beperkte schaal) afscheid hadden kunnen nemen. Ik kon niet, en dat spijt me, meerderen van ons moesten er om wille van corona-beperkingen ook van afzien, maar ik weet dat we aan hem dachten vandaag, en dat enkelen wél de tocht naar Meppel konden volbrengen. Dat Kor ruste (of juiche) in Gods Hand. 

17 maart 2021. Vandaag was er aan de overkant veel commotie, want aan het eind van de Catharijnesingel was een gaslek geconstateerd uit een leiding met verhoogde druk. Dus dat was riskant. Politie en brandweer reden af en aan. Het hield me van de straat. Ik begon alvast aan de post voor morgen, maar het bestand zieken.doc bleek genezen: het was er niet meer. :-( De back-up was ook van een tijdje terug (je gaat geen back-ups maken als de boel het niet doet) en dus kon ik een aantal vaste zieken niet adresseren. Ik ben dus halverwege. Waarom mijn e-mail verdwijnt van de server, en waarom ik die niet binnen kan halen, is nog steeds een raadsel, al heb ik er ernstig (en zonder enig begrip) naar gekeken. Ongetwijfeld heb ik een dezer dagen ergens een vinkje gezet, zonder me daarvan bewust te zijn, maar waar en hoe blijft me onduidelijk. Heel erg vervelend. Vanavond heb ik verder gestudeerd in de lezingen voor de zondag. Er zal, naar het uitziet, geen voorzanger zijn, dus het wordt een bescheiden dienst. Moet kunnen in de lijdenstijd, die zondag begint. Wie me iets te melden heeft, moet dat maar via gmail doen. voornaam.achternaam apestaartje gmail.com dus. Betty is het katje kwijt, dus zeg een gebedje dat Kiwi snel gevonden wordt. Ze is al een paar dagen weg... Dat kan ze er echt niet meer bij hebben... :-( 

16 maart 2021 moest ik vroeg op, want lieve vrienden hadden gisteren laten weten dat ze een pakje aan me hadden verstuurd, dat tussen half negen en half twaalf gebracht zou worden. <Kreun> Half zeven was ik al wakker, maar ik durfde niet meer te gaan slapen, al was het een heel korte nacht geweest. Alle kans dat ik door de wekker heen zou slapen. Ik rekte mijn ochtendritueel - voor zover dat in bed gebeurt - wat, maar ik was nog steeds zo vroeg beneden, dat ik ontbeten had, en zelfs mijn hoofdstuk NT had gelezen - niet zo grondig als het Grieks verdiende, want mijn hoofd was nog zwaar - voordat de postbode om half tien aanbelde. Hoewel ik vaak vergeet mijn mondkapje op te doen als ik open moet doen, had ik het vandaag bij de hand. :-) Braaf! Een flinke doos kreeg ik in de hand gedrukt, een kubus met zijden van minstens 20 centimeter, en daar zaten heel veel postzegels in. Natuurlijk heb ik wel eventjes genietend gekeken, voordat ik de telefoon opnam om te bedanken. (Dat dóé je ook niet voor tienen!) Aangekleed ging om kwart voor twaalf uit, om te stemmen op het oude Stadhuis, waar de ruime hal omgebouwd was tot een stem'lokaal'. Dus (goed) gestemd ging ik opgeruimd naar huis door de tamelijk rustige straten van de stad. Het leek meer een maandagmorgen. Voorzover winkels open waren, kon je zelden iets zomaar kopen. Opbellen en dat soort gedoe is de rigueur. Dan moet je iets wel héél erg nodig hebben. Vanmiddag en vanavond hield ik me bezig met data en met lettertjes. De dag is veel te lang geworden. Maar er waren hoogtepunten. 
Helaas keek ik nog even via Mailwasher of er nieuwe berichten waren, en wat zie ik? Er is nog meer e-mail verdwenen, kennelijk op de server. Wat is dat nu toch voor een ellende. Help!

15 maart 2021. Theoretisch zou ik hebben kunnen stemmen. Helaas, waar ik dacht te kunnen als 50++, kon het niet, al waren er meer mensen tevergeefs daar geweest. Iemand zei tegen me dat het bij het Centraal Museum kon, dat had ze zelf gezien. Dus ik liep er heen, want ik was al opgetut en al, zodat ik nog leek op mijn wat oudere pasfoto. (Een buurtman = een buurman om een paar hoekjes heen, zei enthousiast dat ik er goed uitzag. Kijk, daar veert een mens van op!) Helaas was het een vergissing van degene die me naar het CM had gestuurd. Later sprak ik iemand die vandaag had gestemd bij het Spoormuseum, reuze rustig. Maar dat was voor mij te ver lopen. Echt. Misschien dat ik morgen de fiets pak. Ik elk geval had ik mijn slenter beweging gehad, en ik deed een paar boodschapjes bij de AH waar ik toch langs kwam. Het was al 5 uur eer ik mij serieus aan de computer zette, om eindelijk aan het werk te gaan. Helaas bleek de mail niet te werken, en een heel deel verdwenen te zijn van wat ik wel binnen had gehad. O! Wat zijn wij heden blij! Maar ik heb zojuist de liturgie aan de organist gestuurd, dus die kan aan het werk. :-) En morgen kan de postbode vroeg aanbellen. Dus ga ik mijn best doen om richting slaapkamer te gaan. Je hèbt van die dagen! 

Zondag Laetare 14 maart 2021, een roze zondag in de paarse vastentijd. Buiten is het koud, binnen ook. Heel de middag ben ik aan het emmeren geweest met Windows, dat onbegrijpelijke dingen deed. Een partitie die ik gisteren beslist WINDOWS10 heb genoemd, wordt nu gezien als WINDOWS7. Dat heb ik ècht niet zelf gedaan.
Vanmorgen was ik naar de Pieterskerk, waar de zon de kerk vrolijk maakte. De organist ook. :-) Het blijft dwaas voelen dat we niet (zachtjes) mogen zingen, maar wel zachtjes mogen spreken. Je moet je als voorganger ook maar voegen in wat een kerke(n)raad of consistoire voorschrijft.
Buiten bloeien alweer wat meer narcissen, maar de 'naam' is nog niet te zien. Behalve als je het weet, natuurlijk...
Mijn gedachten bij kinderen en kleinkinderen. :-/ We bidden om geluk en zegen op hun wegen...

Betty belde heel laat nog even terug. Doodmoe. Kinken en kabels. 
Toen ging ik ook nog even bezig met mijn eigen kinken en kabels. Mijn officiële windows7 schijf kan een windows7 ding niet herstellen. Zag wel 2x Windows10pro, maar zag niet de Windows10Home op W: en díe zeurt om een winloader.exe! Bijna 1 uur, dus ik geef het op. 
Gisteravond had ik de muisachtige uitgroei een beetje bijgewerkt. Niemand zag verschil vandaag. Ik wel een beetje. ;-) Morgen en zo tijd om te stemmen. De keuze op grond van wat ik zo gezien heb, is een onmogelijke opgave. Bidden en werken dan maar... morgen. Komt goed, hoop ik. 

13 maart 2021. Een stormachtige dag waarop Tonio al vroeg aanbelde. Hij bouwde nog twee SSD-schijven in voor me, en gaf me daarvoor nog een behuizing cadeau, de schat. Daarna heeft hij me laten zien hoe ik een systeemcopie terug kon zetten met Clonezilla. Met veel geduld liet hij me alles zien en opschrijven en fotograferen, zodat ik in de loop van de dag dit moeizaam in logboekpc kon opslaan. Dat hielp, want nadat ik W7 weer werkend had gekregen, zij het in de staat van 5 jaar geleden, er moeten nog allerlei drivers worden aangepast, dacht ik W10 op die manier ook terug te halen. Dat lukte - bijna. We zullen morgen verder zien. Vanavond in bad, haren wassen, dat was wel nodig. En zo is het laat geworden. Maar ik kàn weer internetten, en ik kan weer bij de site. Deze klusjes kon ik net aan. ;-) Morgen (straks) gaan we wel kijken naar de rest. Goddank kan ik ook office weer gebruiken!!!

12 maart 2021. Amber viert haar 19e verjaardag vandaag. Foto komt later, want ik ben wat suffig wezen klunzen, en mijn PC is aan het zoeken naar gewiste files. Er zijn er al 8500 gevonden op één partitie, dus dat gaat het niet meer worden vandaag. De dag is bijna om, en ik heb niets gedaan, al was ik druk bezig. Morgen idem, vrees ik. Dan moet ik heel vroeg op... ;-) Bless you!

11 maart 2021 bleek een rampdag op fysiek en op computergebied. Ik kan windows7 niet meer openen, en na heel veel proberen kwam ik niet verder dan werken in mijn trage windows10. Maar dat kon ik pas vanavond doen, al wat later. Chkdsk had mijn PC gegijzeld, en liet me er niet tussen komen. Vanavond heb ik in elk geval een klein stukje liturgie kunnen vastleggen, maar... mijn nieuwe Office 19 vindt dat ik te vaak heb geklooid met de PC, en dat ik niet meer via internet kan activeren! Slik. Tijd om te gaan slapen of zo.

10 maart 2021. Een vroeg lang telefoongesprek met een lieve jaargenoot. Dus kwam ik nét voor twaalf uur de keuken uit met een kop echte koffie. Daarna wordt het cafeïnevrij. Echt vlot kwam ik niet op gang, maar er waren verjaarskaarten te schrijven die door een vriendelijke engel, die toch langs kwam, op de bus werd gedaan. Vandaag kon ik de pantoffels aanhouden. Lekker warm. De rest van de dag was ik bezig met mails en een bedanktelefoontje vanwege al die aardige mensen die kaarten hadden gestuurd en bloemen. Daarvoor moest ik ook wel een tijd besteden aan het bewerken van de foto's van de bloemen. Voor FB. Ook veel lieve mensen daar. 

Ik heb de schijf met het GPT omgezet naar een met een MBR, maar dat hielp niets. Morgen verder uitzoeken. Het gaat mijn pet te boven. 

9 maart 2021. De verjaardag van mijn moeder. Ik voel me feestelijk vandaag. :-)
En als het goed is moet de website nu weer te zien zijn. Ik heb allerlei dingen aangezet in de NAS die kennelijk tijdens de lockdown helemaal waren uitgezet. We zullen zien. Tonio appte dat het te zien was. Ook Ramon liet het met genoegen weten. 
Dit was vooral een dag van liefde en respect voor mijn moeder. Morgen moet ik weer hard aan het werk. Vandaag kwam het er niet zo van... En het is alweer woensdag opeens. Nog even het papier buiten zetten... en ... en ... ;-)
(Ik zag net in bovenstaande link dat mijn vader op dezelfde dag jarig was als zijn schoonmoeder. Lastig voor hen beiden!!!) 

8 maart 2021. Geen verjaardag, wel vrouwendag en wel bezoek. Ramon kwam uit Almere om te helpen met de NAS(2). Dat was erg plezierig, want we hadden tussen de bedrijven door veel tijd om te praten. Hij kan goed luisteren, en is een prettige gesprekspartner. 
Zijn wijze les was op computergebied: ga terug naar de situatie van voordat het mis ging. Hem lukte wat mij niet gelukt was. 
Ik moet zo nog opschrijven wat hij had gedaan. Het is 21.51 u, en de NAS is nog bezig met de pariteitscontrole. Tegen 5 uur was die op 23%, en dat ging heel traag, dus ik dacht dat we er wel een nachtje over zouden kunnen slapen, maar nu is ie al in de 97%, dus wie weet. Om 22 uur 9 meldde het apparaat zich gerepareerd! God zij lof en dank. En Ramon ook. :-) 
Morgen wel weer een verjaardag: mijn moeder werd in 1908 op 9 maart geboren. Een datum die ze niet voor zichzelf gehouden heeft, maar hoe dan ook: ik zal morgen op haar gezondheid het laatste gebakje eten vóór het Paasfeest. 

Zondag Oculi 7 maart 2021. Na de kerkdienst in de Pieterskerk, waar we bij de koffie en de thee met vlaai en cake de zoetheid van zijn leven gedachten, kwam Tonio om half een hier. Hij had een héél attent cadeau bedacht, zelf bedacht, nl. brackets om de SSD-kaarten in te doen, teneinde ze zo een veilige plek in de PC te geven. Ik was deze week juist creatief geweest met roze PLA en de 3D pen, maar erg tevreden was ik nog niet. Het was verre van stevig. Dus dit was wel heel erg attent en mooi! De brackets die ik boven had gevonden waren voor 3,5 inch, (dus voor de ruimte voor CD spelers en dat soort kaarten). Niet voor HD's, die in principe 2,5 inch breed zijn. 11 cm ongeveer.  Dus dat probleem is ook weer opgelost. 
We liepen nog even langs het water hiervoor, (eigenlijk: over de wal, tot aan de Walsteeg,) om te zien dat de 'Grote Ster' echt van die heuvel verdwenen was waar die altijd stond, en het sluisje ook, en dat de eerste ongeveer voor de Oud-Katholieke Kathedraal staat. Toen dat geïnspecteerd was, vonden we het koud én druk genoeg om weer naar huis te gaan. Nadat hij een en ander bij elkaar had gehaald, en ik nog een plakkertje voor hem had geprint, ging zoonlief weer op huis aan. Mét mijn reserve stroomding, ik kan niet op het woord komen, in de hoop dat die zijn (oude) moederbord wél kan aanslingeren. De mijne was van 2011, en de zijne was van 2004. Gek, die kon zijn CPU niet aan de gang krijgen.

Zaterdag 6 maart 2021 bracht ik buurman Max die van 45 is, een kort verjaarsbezoek. Met een zakje dropbielzen uit de Soete Suickerbol, dat zeer werd gewaardeerd. :-) Betty had bezoek gehad van Petra en René, en bracht een eigen bos bloemen mee, plus een lieve kaart van Petra en het gezin, plus een bos gele tulpen. Zo lief! Die zetten we allemaal even in het water, en daarna gingen we naar Soesbergen, waar Betty tulpen op het graf zette, en alles een beetje netjes maakte. Ik had een lichtje mee, maar dat waaide wel telkens uit. Een roos van thuis had ik meegenomen, en ik had er ook een mee voor Beppie, ik wist dat hij dat prettig zou vinden. Dus gingen Betty en ik haar eigendom ook nog even inspecteren. De steen lag erg scheef, dus die hebben we samen recht gesjord, en ook dit graf ontdeden we van troep.
Toen we thuis kwamen, wilde Betty meteen terug naar huis. Dat was mijn afscheid. Misschien zie ik haar nog als ze de 16de definitief naar Spanje vertrekt... misschien ook niet, dat zou wel eens heel vroeg kunnen worden. Ik had nog graag samen even... Zucht.

Vrijdag 5 maart was het 100 jaar na Ton's geboorte. Onvoorstelbaar. En het was 56 jaar na onze trouwdag. Aangezien ik 2 jaar geleden (voor de tweede keer, dat geef ik toe) mijn 65ste verjaardag vierde, voelde ik me nu 67. Dat moet kloppen. Maryse kwam 's middags op bezoek met een reuze badspons, van een heel fijne kwaliteit. Ze bleef lang gezellig praten. Dat kan ze goed en interessant. ;-) Er was veel lieve post gekomen, zelfs van de gemeente in Heusden! Ik moet dat allemaal nog opschrijven. Later.

Donderdag 4 maart 2021 kwam Parel tegen het eind van de middag, ik had het eten half voorbereid, leuk: koken voor mijn kind, ze had een mooie bos bloemen, gerbera's, rozen en iets groens. Plus heel veel takken met groene bladeren. Die nam ze weer mee om thuis bij de tulpen te zetten. ;-) We dronken een mini flesje Prosecco dat ze had meegebracht voor me, met kaas en noten, we aten wat, met een gebakje toe, en toen moest ze zich weer weghaasten, om op tijd voor de avondklok (21 u) binnen te zijn. (Daarna speelde ik nog wat met de computer.)

Woensdag 3 maart 2021 ging Laetitia met mij naar Alkmaar, waar we het graf van Papa hardhandig ontdeden van buxus en zegge. Er bleven zegge en zwijge twee plantjes over, die we er zelf inzetten, en één sneeuwklokje, dat ik vorig jaar had geplant. Papa was maandag 1 maart 1911 geboren. 110 jaar geleden dus!
Vervolgens gingen we kijken naar de lagere school, die verdwenen bleek, er stonden fantasieloze huizendoosjes. Terug naar de begraafplaats, want Laetitia had zich voorbereid, en wist vandaaruit hoe we door de Snaarmanslaan konden rijden. Dat deden we heel langzaam. Ook zij herkende delen. Bij de Karperton parkeerden we, die garage is aardig voorzien van tegels met Kaasmarkt, doolhoven met veel muizen en enkele katten, en aan de andere kant het opschrift als de ... van huis is, dansen de ......! Foto's. Via de gewelfde stenenbrug, het beeld van tante Truus, die Joodse kinderen had gered, op de hoek van de Langestraat dronken we koffie, Fnidsen etc. naar de Waagtoren en het Waagplein, richting Laat (internetkabels groeiden uit de grond) later weer richting Langestraat, die opviel door mooi onderhoud van de klassieke puien. 2 goudkleurige grote duiven op het Stadhuis. Langs Grote Kerk en voorm. Politiebureau naar de ged. Nieuwe Sloot, Hof v Sonoy, Wapen van Haarlem, Magdalenenstraat, Wijdeman (pui van het jaar 2019) wat zijstraatjes, en uiteindelijk weer via de Stenenbrug naar 'In de Soete Suickerbol' waar we ons arm kochten. Over de Friese brug (met een afscheiding tegen duiven) verlieten we Alkmaar.
12 uur haalde ze me, 18 uur zette ze me af. Een heel plezierige middag!

1 maart 2021 - het is honderd en tien jaar geleden dat mijn vader, Johannes Lodewijk van Haselen geboren werd als jongste en tiende kind. (Het achtste dat bleef leven.) Ik moet vandaag thuis blijven, omdat de cv-ketel wordt nagekeken. 

Zondag 28 februari 2021 kwam Tonio mijn oude moederbord terugzetten. Minder geheugen, maar niet minder snel. Het lukte hem wonderwel, al kostte het veel tijd. En... beide harddisken die waren afgeschreven deden het wel gewoon. Nu nog kijken hoe we verder gaan. Dat was lastig en moeilijk. Vanaf dit  moment moet ik invullen van achteraf. 

27 februari 2021 was de 17de verjaardag van onze Charlotte. Ik was al een beetje on-blij omdat ik er natuurlijk niet heen kon, maar opeens kreeg ik een telefoontje: we zijn in de stad, zullen we even langs komen? Ik was nog maar net klaar, toen ze al aanbelden. We hadden een gezellig bezoekje samen. Ik had nergens op gerekend, dus ik had ook niets liggen, om mee te geven, maar dat komt nog wel. Het was bijzonder dat ik moeder en dochter zomaar een tijdje voor mijzelf alleen had. Ik genoot er van. :-)

26 februari 2021. Vanmorgen werd de PC teruggebracht. Of zijn lijk. Maar daar kwam ik pas achter toen ik alle kabels en alle disks had vastgemaakt. Het was nog een heel gedoe, maar gelukkig heb ik mijn logboekpc. Daar heb ik een boel opgetekend, in de loop der jaren. Dankzij Joop Engels, wiens moeder vandaag 88 werd, overigens. Alleen de wachtwoorden van mijn outlookaccounts had ik helaas niet vastgelegd. :-( Maar ik ben nog ver van dat probleem, want niets, helemaal nietsdeed de computer. Zelfs geen lichtje op het moederbord. Makkes oen wonder. Ik ga zo maar eens kijken of ik ook nog ergens een voeding heb... 

25 februari 2021.Nog een aangename dag, afgezien van het feit dat ik vroeg wakker werd gemaakt. Ach! Had ik de PC-koning maar niet gevraagd waarom W10 zo traag was! Dan had ik tenminste een systeem gehad dat het nog enigszins deed. Nu is een HD helemaal niet meer aanspreekbaar, een zou op omvallen staan, een SSD (waar vroeger W10 op stond) is niet goed, omdat er en slechtte sector op zit (OK, dat verklaart in elk geval waarom die het niet meer doet) en al zitten er goede elementenin, voor bijna 800 euro moet er verbouwd worden voordat ik weer kan werken. Ik liep NIET blij naar hus. Tonio wil het vorige moederbord wel terugzetten, want deze, was instabiel, zeiden ze. De grote kast is ook agekeurd, maar dat is meer omdt ik die niet zelf trap op en trap af an doen.
Kortm:een hoofdpijndag! Ik heb maar ontbeten, toen ik thuis was,en even gelegen. Later wat opgeruimd.En wat telefoontjes gepleegd. Mijn co-moeder in Den Bosch is jarig. Een leuk mens!Tijdom verder te gaan Dit schrijf ik metmijn mini PC. Met een extern toetsenbord gaat dat wel. :-D
Ik ben bevoorrecht, maar ik was het even vergeten! ;-/

24 februari 2021 de pc is uit logeren. Ik had een tikje gehad dezer dagen, dus heb 2 dagen heel rustig aan gedaan. Kwam goed uit.

22 februari 2021. Het was een wat benauwde dag, vanwege het Saharastof, dat voor de zon hing. Ook was het licht gedempt. Al heb ik braaf een klein half uur tegen virtuele ballen geslagen en idem ballen gerold via de WII, Bijbel gelezen, en opgeruimd (stofzuigend) - al met al kwam er niet veel uit mijn handen. Wel een paar verjaarskaarten. Deze maand 'heb' ik 14 jarigen in 15 dagen. Mijn zuurstofspanning bleek laag, dus daar wijt ik het maar aan. Morgen beter. Misschien wel veel beter!

Zondag invocavit, 21 februari 2021. Voor het eerst in een weken was ik weer eens naar de kerk. Daarna ontbeet ik af, want het was een superslechte nacht geweest, dus... :-( Vanmiddag heb ik mijn hoofdstukje NT gelezen in de zonneschijn van mijn halletje, waar ik een stoel bij de open deur had gezet, en zo toch op enige afstand van de passerende menigten vitamine D kon aanmaken. ;-) Later las ik nog een hoofdstukje van iets gezelligs. Fietsen leek aanlokkelijk, maar de banden zijn wel erg leeg. Die ga ik nog niet zelf oppompen. Echt niet. Er waren wat kleine dingen te doen, een paar kaartjes weg te brengen, later wat foto's te bewerken. Dat had ik al in tijden niet meer gedaan. Het vreet tijd, maar is wel leuk. De kerstroos - die een lenteroos is - bloeit nu, en de sneeuwklokjes dansen met de rokjes wijd door de tuin. Op de wal ook, een stukje verder. Morgen is mijn jongste kleinkind jarig, Pieter, die dan 14 wordt. De tijd vliegt. En hij vliegt de hoogte in! 

20 februari 2021. De winter heeft zich (even) teruggetrokken en het was minstens 12 graden hier, vanmiddag. Het was geen straf om te voet naar de Twijnstraat te gaan en een paar boodschappen te doen. Op de terugweg had ik een paar prettige en interessante gesprekken. Ik had het mondkapje nog op, dus dat was geen probleem, in het fletse zonnetje. Het stimuleert toch, met mensen meningen uit te wisselen. :-) Ik heb een uurtje opgeruimd in de keuken, so the sink is shining. :-) Na een kwartiertje stoeien met de boeken boven, werd het tijd voor een ontspannen(d) bad. De haren zaten op de krullers gedraaid voordat ik ging koken en eten. Zo zag ik een interessant programma over Barcelona. Je ziet dan altijd meer dan je zelf ooit gezien hebt. Ik was er lang geleden met Ton, ruim 21 jaar geleden, naar aanleiding van een synodevergadering van de I.E.E. De drieling werd toen geboren... Dus ja, Barcelona betekent iets méér voor me. ;-) Nu is het 10 uur. Misschien ga ik nog iets doen, of ik maak een briefje met dingen die komende week noodzakelijk en snel gedaan moeten worden. ;-) Morgen wordt het bijna lente. Ik zie hier en daar de narcissen de bladeren omhoog priemen. Er lijkt een patroon in te zitten, maar het is nog te vroeg om er zeker van te zijn... Ik kijk natuurlijk wel extra. ;-) Misschien over twee weken... dat zou toch mooi zijn!
Briefje is gemaakt, en ik heb me anderhalf uur het hoofd gebroken over outlook en over de wachtwoorden die ik niet heb opgeschreven waar ik ze terug kan vinden. Die ik wél had vastgelegd doen het niet meer. Wat een ellende! Laten we maar vrolijk aan de zondag beginnen, dan... Geniet van het goede!

19 februari 2021. Er moesten wat boodschappen gehaald worden, na ontbijt en lezen, en ja, een kwartiertje tennissen op de WII, en het was aangenaam fietsen naar de IBB, ondanks de wind. Al met al ben je zó een uurtje weg. Daarna heb ik wat boeken ingeschreven voor Spanje, nu moet ik andere stapels gaan zoeken en toevoegen. Over een jaar of honderd ben ik er wel mee klaar in dit tempo. Mails, een stukje vertalen, weinig opwindends. Morgen zien we wel verder. :-D 

18 februari 2021. Langzaam kom ik in het rithme van de vastentijd. Eindelijk heb ik me er weer toe gezet een hoofdstuk NT te lezen, dat was helemaal in de verdrukking gekomen, en ik eindigde de dag met een Efemeride, dus een klein brokje Hebreeuws. Ook wat roestig. Daarvoor heb ik drie kwartier boven gezeten om nog wat boeken van Ton in te schrijven, dat gaat niet snel, maar daarvoor had ik gekeken naar de gelukte Marslanding. Moge het tot zegen zijn, en niet tot oorlogen en gekte voeren. Vanmiddag was het tijd voor post aan zieken en vluchtelingen. Om de een of andere reden startte de computer meteen op in W10, en de meest onbenullige dingen kosten daar uren. Het heeft me ook minstens een uur gekost, dus de beide verjaardagen en de ziekenpost kwam nog net op tijd in de brievenbus (en o! wat regende het!) maar de rest moest ik vanavond voor het eten doen. Allerlei mails kwamen er weer niet aan te pas. Tja. Morgen, hoop ik. 

17 februari 2021. Een aparte dag. Ik had de wekker op negen uur gezet, vroeg voor mijn doen, want om 12 uur moest ik paraat staan en netjes zijn. Omdat het inslapen niet zo lukte vannacht, werd ik pas om half tien wakker, en niet al te enthousiast. We moesten op de foto, en ik had gisteravond geen puf gehad om krullers in mijn coronahaar te zetten, maar vanmorgen was het geen gezicht. De krultang moest de ergste ellende verhelpen met een halve bus lak, en ook dat was suboptimaal. Maar ja. Vandaag voor het eerst sinds eind januari de ogen opgemaakt. Nog wel heel voorzichtig, want het hele gebied is nog erg gevoelig. De foto's krijgen we pas over een paar weken te zien, maar mijn bonus was dat Parel een paar kopjes thee bleef drinken. (We hebben zelfs op de stoep nog even vergaderd!) Al wist ik wel dat ze snel terug moest naar huis, het was toch wel erg plezierig. Ze liet me een leuk stuk uit de daklozenkrant van Amsterdam zien. Dat stond op haar telefoon, en was slecht te lezen, maar ze appte het. Vanavond heb ik het maar overgetikt. Heel lief en ontroerend, voor mij als moeder. Intussen zijn we van de kerkelijk groene tijd overgegaan naar de paarse tijd. Dus vanmiddag heb ik nog meer uitbundige dingen bijeen gepakt, die ik morgen of daarna weer naar zolder moet brengen om ze daar op hun eigenlijke plekken terug te zetten. Dat gaat nog wel een paar uur werk leveren. Op een aflevering Tussen Kunst en Kitsch heb ik me ook nog getracteerd, vanavond. Daar is altijd veel moois te zien. Het eerste figuurtje dat ik zag, was een klokkenmannetje dat Ton ook had staan. Helaas is de onze ook van gietijzer, maar die zou - als ik hem weer eens aan het lopen krijg - toch tegen de honderd euro waard kunnen zijn. Dus niet naar de ARM, erfgenamen! Pas er op. ;-D Maar een grappig ding is het zeker. Mijn bureaubladen heb ik ook aan de paarse tijd aangepast, 2/3, de laatste moet nog. En morgen ga ik toch weer iets meer richting Pasen in mijn dagindeling. Dat is de bedoeling althans.  

16 februari 2021. Wat heerlijk dat de ergste kou uit de lucht is! Ik hoef niet meer overal de verwarming aan te hebben, ik hoef de keukenkastjes niet open te laten staan, om te voorkomen dat de afvoer daar bevriest... heerlijk! Straks kon ik het opgespaarde plastic afval weer wegbrengen, wel voorzichtig aan met de achtergebleven ijs- en sneeuwresten, en omdat ik toch wilde weten wat er gebeurde in Den Haag begon ik vanavond voorzichtig de postNatale versieringen weg te halen, die ik had laten hangen omdat het zo fleurig was in huis. Vanavond nog 'éven' een stukje vertalen, en de dag is om. Ik heb niets gehoord van een 'waanzin-oproer', maar ik zit ook net wat verder van de stad af. Ik blijf wel lekker binnen na 9 uur voorlopig. (Als was dat voor mij wel een favoriet moment om rustig boodschappen te doen.) 
(En wat ben ik blij dat ik niet hoef te regeren!)

15 februari 2021. Een dag die voorbij vloog. Ik kan maar een paar dingen afstrepen, maar sommige dingen kosten veel tijd, al zie je er niets van. Morgen verder. ;-) 

Zondag Esto mihi (en Valentijnsdag) 14 februari 2021. Al hàd ik gisteravond mijn haren na het wassen in de krullers gedraaid, vanmorgen bleek het - 5 te zijn, dus het was zeker nog gladder om die tijd dan gistermiddag. Ik durfde het niet aan om naar de kerk te gaan. Dus ja, een ambtsdrager minder. Daar zal de Heer niet wakker van liggen. Ik heb wel gekeken naar de dienst. En later naar de Lutherse, waar ik ook onverwachte uitleg kreeg. (Ik zette de 'film' meteen stop om naar het woordenboek te zoeken.) Pas daarna heb ik ontbeten. Later nog naar een andere dienst gekeken / geluisterd, en toen was het op, voor mij. Buiten trok me niet, mijn voeten waren, ondanks de sokken en de dichte schoenen, heel de dag koud. Maar er waren verschillende interessante TV-uitzendingen, waar ik mijzelf op tracteerde. En app-jes, en mailtjes. Nog een stukje transcriptie van ontroerende correspondentie vanuit Parijs van de secretaris van het Comité destijds. 
En de dag door Uwe gunst ontvangen, die vloog voorbij, en de nacht genaakt... 

13 februari 2021. Vanmiddag begon ik met een bezoekje aan het dak. Daar was niet veel te zien, dus vervolgens ging ik maar heel voorzichtig naar de Twijnstraat. Eigenlijk om te onderzoeken hoe het buiten was. Toch kouder dan ik dacht, het was nog onder nul, maar Stads Buitengracht is niet te beschaatsen, al probeerden er wat levensmoede lieden hoever ze konden komen, terwijl ze enkele tientallen meters verder het water vrolijk zagen kabbelen. Ook de Oudegracht was echt niet bevroren. Maar de straten wel! Ook al liep ik  hier en daar midden op straat, af en toe voelde ik me echt wegglijden. Op de terugweg zag ik ook een zwaarbeladen fietser van die oranje etensbrengers onderuitgaan in de Lange Smeestraat. Eenmaal thuis genoot ik van een paar interessante uitzendingen op Historia. Later keek ik een hoogst interessante Tallér Teólogico van Pablo de Felipe (Sciencia y Fe) over het wereldbeeld in de loop der eeuwen, aan de hand van antieke en oude atlassen. Niet dat ik alles kon volgen, maar gelukkig had hij ook veel tekst getoond, en dat scheelde. Nu is het zondag quinquagesima, dus de hoogste tijd om te gaan slapen. 

12 februari 2021. Het water in de gracht kabbelt zachtjes. De zon scheen. Hiervoor is nu niet gestrooid. Hm. Kleine dingen gedaan, niet opgeschoten, en nu ben ik te laat om Valentijnskaarten te sturen. Jammer dan. Deze dag schiet niet op. Lekkage op het dak (geweest, we zien wel wat het wordt als het gaat dooien) en een gaai of een kraai heeft - naar ik vermoed - in de bloemenbak zitten wroeten op zoek naar een verstopte eikel of iets dergelijks. Niet gevonden, en veel zwart zand op de grond. Misschien zijn ook mijn bolletjes wel ondersteboven gekrabbeld. We zullen het zien. Later. Als het dooit. 
Vanavond heb ik nog een kantje van een Franse brief ontcijferd die was gericht aan het Comité voor het Werk in Spanje, dat voorafging aan de Nederlandse Vereeniging Het Evangelie in Spanje. Het geeft wel inzicht in het werk en de passie (en compassie) van onze mensen. Het zien is vandaag niet optimaal. Hm. Morgen beter, hoop ik. 

11 februari 2021 16u45. Het is precis 0 graden Celsius, zegt mijn mobiel. Om één uur was het zelfs 2 graden warmer, dus ik waagde het er op om naar de stad te gaan, en vogelvoer te kopen. Buiten in de tuin zag ik al veel minder vogeltjes, dus ik had de stoute winterschoenen aangetrokken en een rest meelwormen uit de schuur gehaald. Gisteren en vandaag zag ik een muis door de tuin op zoek naar eten. Heel dat spitse koppie ging de sneeuw in. Later zag ik hem of haar in een holletje in de sneeuw duiken onder de rozenstruik. Kwam er later aan de andere kant weer uit. Muizen zijn grappig, zolang ze buitenshuis blijven. De weg naar de stad was hier en daar erg glad, dus ik liep heel erg stijfjes, omdat je anders snel wegglijdt. Dus deden mijn heupen al snel pijn. Gelukkig kon ik op HC ontspannen lopen, dat scheel. Terug was het nog een beetje lastiger, maar ik kwam zonder vallen thuis. Ik heb mezelf getracteerd op een kopje warm drinken in een makkelijke stoel met een fijn boek, minstens een kwartier. Maar nu moet ik weer eens aan het werk. Door de Nicolaas Beetsstraat aan de overkant valt het lage licht op de treurwilg bij de brug, en die krijgt zo een gouden glans... Mooi!
En nu aan het werk. Opeens is het kwart over vijf. Gek is dat. ;-) (Een kwartier later is heel die gouden gloed weg, en valt de boom haast niet meer te onderscheiden van de bebouwing erachter.
Vanavond heb ik tevergeefs geprobeerd de instellingen voor Outlook te vinden. Het is me niet gelukt. Misschien kan een slimme dochter me eens helpen. En W10 moet een instelling hebben om het geheugen te controleren, maar ik kan er niet bij komen. Lichtelijk balen, en zonde van de hele avond - :-( Het is nog maar 7 graden onder nu, een paar uur geleden -8! Gek, hoor. ;-) En het is middernacht. Slaap lekker, en morgen gezond en gelukkig zijn. Bless you all.
- Een half uur later. Er zijn geen geheugenfouten gevonden. Prettig om dat te weten, maar... waarom is W10 dan zo traag? - Ik geef het op en ga proberen te slapen. En nu is het weer -8º C.

10 februari 2021. Eigenlijk is het niet zo heel erg koud, min twee, denk ik, want de thermometer buiten is in december gesneuveld, en er zijn geen winkels open waar ik een nieuwe kan kopen. Omdat maximaal min vijf was voorspeld voor deze dagen, had ik maandag mijn afspraak voor vandaag met de longarts afgezegd. Maar goed, ik had het toch niet aangedurfd om te gaan fietsen, ik zit niet te wachten op een val, en lopen zou me een uur kosten. Na het ontbijt heb ik rond 1 uur de WII weer eens aangezet, dat had ik al lang niet meer gedaan. Dus enige beweging heb ik wel gehad. :-) Vanmiddag heb ik geprobeerd onder W10 Outlook te installeren, maar opeens kon ik de letters nergens meer lezen. Ook was mijn logboek PC niet meer te lezen. Wel heel erg gek. En een wachtwoord dat ik moest invullen kon ik mij niet herinneren. Dus moest ik maar even ophouden. Nog steeds gaat alles onder W10 heel t-r-a-a-g, al heb ik veel geheugen. 
Nu ben ik maar weer terug in W7. Zo gleden er ongemerkt uren weg... jammer. We zullen er wel een keer uitkomen. Vanavond werd ik gebeld door Dochter Twee, met een vaste datum. Tempus fugit. Voor mij ook. Heel de avond was ik bezig met het splitsen van een groot bestand. Vreemd genoeg hebben de afbeeldingen (Word2010) de neiging van grootte te veranderen, zodat de opmaak wordt verstoord. Heel irritant. Vroeger kon je dat zonder problemen verhinderen door een .doc vast te zetten. Nu is dat ingewikkelder en moet je het met een wachtwoord beveiligen. Ik ben er nog niet uit. Maar het is al donderdag, dus ik stop. Bless you! 

9 februari 2021. Onder Windows 10 (waarmee ik heel de middag heb zitten kleuteren) wil Frontpage Express wel werken. Het oorspronkelijke FP, dat onder W7 goed werkt, vraagt onder W10 om opnieuw geïnstalleerd te worden vanaf de oorspronkelijke plek.
En opeens is alles hier onder niet in Verdana, maar in Times New Roman. Oeps. Bijgewerkt. Ik ben benieuwd hoe het er straks uitziet. Ook vandaag ben ik binnen gebleven. Mijn ogen branden nogal. Had wel een heel leuk lang gesprek met mijn oudste kleindochter. Een flinke portie vitamine F! :-)
Ik ga proberen hier office nog eens te installeren. Dat lukte, maar ik kreeg niet de gelegenheid om de plaats zelf te bepalen. Heel vervelend.

8 februari 2021. Gek, als ik om 11 uur denk: nog éven dit of dat doen, komt er vanzelf een heleboel bij. Morgen de rest dan maar, want de dag is vrijwel om. De afspraak met het ziekenhuis voor woensdag heb ik maar afgezegd, en een nieuwe gemaakt. Daar komt meteen een hele maand bij. Maar als het urgent was geweest, hadden ze me wel gebeld. 
Ik had geen enkele behoefte om naar buiten te gaan vandaag. De meesjes kregen heftige concurrentie van mijnheer en mevrouw merel, en daarna vocht een stel spreeuwen om de meelworden, en om de bevroren pindakaas. Ik zal binnenkort tóch laarzen aan moeten trekken (waar heb ik die dan?) om naar de schuur te waden en meer meelwormen te pakken etc. In elk geval is dit weer goed tegen de muggen. :-D

Zondag sexagesima 7 februeri 2021. (Mijn bijbeld dagboek was in de war, dat gaf zondag Oculi, 7 maart! Kunnen we daar eens naar kijken, Tonio????) Sneeuw en kou. Ik keek braaf naar twee kerkdiensten, later nog een in Madrid. Een paar telefoontjes kostten veel tijd, andere mensen waren weg. Ik had geen enkele behoefte aan 'buiten'. Er liepen heel veel mensen heen en weer hier. Normaal zou ik proberen voordat er iemand overheen gelopen had, de sneeuw weg te vegen, maar ik bedacht het pas toen er al hele kudden overheen gelopen waren. Kennelijk heeft buurman M mijn stuk ook weggeschept, de lieverd. Maar de stuifsneeuw bleef vallen. Ik kookte voor twee dagen, want er moest iets op, en ik heb een stukje isolatie dat over was van het keukendak in de uitsparing van de keukendeur gezet, die ik jaaaaaaaaaaren geleden er uit had gezaagd omdat die anders niet open en dicht kon, vanwege een handvat aan de afwasmachine. Die kleine klusjes worden meestal vergeten, totdat je toevallig het juiste materiaal voorhanden hebt. ;-) Vanavond zitten klussen aan een foto en een tekening van iemand anders, en zo was de dag weer voorbij, voor ik het wist. Slaap lekker en wees voorzichtig!

6 februari 2021. Vandaag ging de verwarming hier in de studeerkamer wel weer even aan! Intussen is het laat, en ik ga proberen te slapen. Vanavond wilde ik eens aan het werk op Windows 10, maar die lijkt, ondanks 16 GB geheugen, alleen maar t-r-a-g-e-r te worden. Zelfs een sneltest duurde 20 minuten, hoewel dat de vorige keer 4 plus was. Gewoon ziek, dat systeem. Windows 7 is een stuk sneller. Heel idioot. Daarom zit ik hier nog om half twee, nadat het systeem eindelijk was afgesloten en overging naar W7. Heb morgen een gezegende zondag, en wees voorzichtig. Ik blijf denk ik wel binnen... Er ligt een heel dun laagje stuifsneeuw, maar dat kan morgenochtend meer zijn. Zeggen ze. 

5 februari 2021. Warme truiendag. Ik heb braaf de verwarming een graad lager gezet, en een blouse over een trui gedragen. Even oefenen voor komende week, maar het was echt vrij zacht buiten. Omdat iedereen dat morgen al gaat doen, heb ik vandaag maar gehamsterd, in verschillende tochten naar de winkels. Niet alle winkels zijn even essentieel, pech. Maar bij de AH stond een stroomstrijkbout in de aanbieding, die ik goed kon gebruiken. Gelukkig had ik de rollator bij me, want ik was van plan zes pakken soda te halen, en dat weegt. Alleen... die vergat ik. Ik was ook bepakt en bezakt. Goede engelen droegen mijn rollator en mijn strijkbout naar beneden, toen ik HC uit wilde. Als je het maar vraagt, zijn mensen altijd lief voor je. :-) Maar zo ging ik dus na half acht nog maar eens op pad. Naar de Twijnstraat dit keer. Net iets dichter bij. En ze hadden de soda in de aanbieding, dus vanavond heb ik 6 zakken gemengd met heet water, en die door de afvoer van het bad laten stromen. Later nog eens een kwartiertje heet water er achteraan, terwijl ik mijn nieuwe strijkert uitpakte. De plaatjes zijn allesbehalve duidelijk, dus die puzzel lossen we later wel eens op. Morgen of zo... of als de winter komt. In elk geval zit ik weer op 50% van mijn energie, minstens. 

4 februari 2021. Hoewel nog een beetje slapjes, ben ik de dag goed doorgekomen. De vertraagde postzending voor zieken en oudere geliefden kon ik nog net zelf op tijd in de brievenbus stoppen. In de loop van de avond heb ik een stukje website bijgewerkt, dat nooit afgekomen was. Nu ook nog niet, maar morgen komt dat, Deo volente, wel in orde. 

3 februari 2021. Nooit meer doen, schreef ik. Terecht. Heel de nacht moest ik opzitten, pas na half tien vanmorgen kon ik langer dan een kwartiertje liggen. Nu is het 12 uur later, en ik geef het op. Morgen beter. 

2 februari 2021. Even proberen vanaf mijn mini pc, terwijl de mp staat te oreren. Minder, minder, minder. O. Moet opladen. 
Ik moet mijzelf ook nog opladen, maar ik ben wel even op de fiets naar de Twijnstraat geweest. Soda en een leeg doosje voor het oud papier. Helaas nam ik nog een aanbieding mee, die mij nu zwaar op de maag ligt. En lager. Morgen beter, en nooooit meer doen. :-( 

1 februari 2021. Met bibberende knietjes (het zou glad kunnen zijn, maar dat viel mee) op de fiets gestapt om de hechtingen te laten verwijderen. Vanavond voorzichtig schoondeppen, morgen voorzichtig verzorgen. We gaan de goede kant op. Energie is nog gering. Ook dat komt wel weer. :-) Morgen of zo. ;-)

31 januari 2021. Zondag septuagesima (= 70ste), de eerste zondag van de Paascyclus. Maar het is tot vastenavond wel de groene tijd. 

30 januari 2021. Morgen koningin Beatrix jarig. Respect en gelukwensen. 

29 januari 2021. Gaat goed, maar computeren en lezen en weetikwat gaat nog suboptimaal. Volgende week beter. ;-)

Zondag 24 januari 2021. De laatste zondag van Epifanie. De voorganger had het vandaag over Jonas, en had een interessante inkijk daar op. De live stream van de Pieterskerk was vanavond nog niet gelinkt, anders was het wel interessant geweest. Ik mocht ook nog even reclame maken voor de collecte voor het Evangelie in Spanje. Voor de 12 mensen die er waren viel de opbrengst zeker niet tegen, maar ik heb er dan ook veel boekjes tegenaan gegooid in de laatste weken. ;-) Nu hoop ik dat de mensen ze ook lezen, en de mensen gedenken... ze zijn het zo waard. Vind ik. ;-D Omdat ik morgen heel even onder het mes(je) moet/mag, ben ik heel de dag bezig geweest met dingen die ik de komende weken niet meer mag en kan: bukken, tillen etc. Dus voor deze keer draait er de derde was (ik kwam er gisteren niet meer aan toe) en is het bed verschoond, hetgeen ik een gigantische energie- en tijdrovende klus vind, die ik bij voorkeur samen met een ander doe. Maar ja, nu ligt dat allemaal anders. Verder waren er allerlei kantoorklusjes, en ik reken er niet op dat ik de komende dagen achter de computer zit, dus maak je geen zorgen als je hier niets leest. Daar is een reden voor. (Dan zitten de ogen half dicht.) Mocht je je zorgen maken, dan wordt een gebedje op prijs gesteld. ;-) Maar het komt vast goed! Bless you!

23 januari 2021. Weer laat en kort geslapen, maar ja, ik ging ook laat naar bed. Er was van alles te doen, en ik ben nog niet halverwege het lijstje van wat er in élk geval voor maandagmiddag moet gebeuren. Dat komt morgen dan wel, hoop ik. Als ik nu niet richting slaapkamer ga, komt het nooit meer goed met mij. ;-) (Om kwart voor tien liepen er hier voor nog mensen onbekommerd keihard te kletsen, trouwens. Hun klok stond waarschijnlijk stil.)

22 januari 2021. Het Energielabel is binnen. C dus dat valt niet tegen. In elk geval iets dat ik kan afstrepen, zodra ik alle papieren netjes heb opgeborgen, tenminste. Dat moet nog. Ik moest pakjes ophalen, die mij gisteren niet waren geworden, en zo kon ik meteen wat boodschappen hamsteren voor komende week. Dat scheelt weer, en al was de wind erg koud, de zon scheen, en dat was plezierig. Je wordt er vrolijk van! 
Vanmiddag heb ik de financiën voor 2020 in de computer gezet, dus nog wat controles en extra dingen invoeren, dan kan ik het jaar afsluiten, en overgaan naar het nieuwe jaar. Zo niet vanavond, dan morgen. Tijd om te eten, denk ik. Misschien zelfs koken... ;-) (Hoewel, dat heb ik gisteren ook al netjes gedaan, het moet niet té gek worden. Ik zal kijken wat er toevallig is...) Gekookt. ;-) Vanavond nog meer gedaan aan de financiën. Voorbereid voor de belastingen. Nu wordt het morgen, dus ik stop. Bless you! 

21 januari 2021. Soms zit het tegen, een enkele keer zit het mee... Vanavond heb ik een paar uur gewerkt met Davilex, en ongeveer 5% ingehaald van het achterstallige werk. Ik had al een paar maanden er niets aan kunnen doen. Wat een opluchting. XP kan ik nog steeds niet netjes starten, maar ach... wat zou ik moeilijk doen. ;-) Één drempel is geslecht. Met een tweede ben ik bezig, ik moest vanavond nog naar zolder om een extra foto te nemen van de verwarming. En voor je het weet is de dag om. Vanmorgen werd ik waarschijnlijk wakker gebeld door postnl met een pakje, waarvan ze gisteravond nog niet konden zeggen wanneer het gebracht zou worden. Dan verwacht je het ook niet zo vroeg. Twee keer bellen is er ook niet bij, en nu moet ik het helemaal aan de IBB ophalen. Balen dus. Morgen. Straks. Whenever. ;-) 

20 januari 2021. Ik was kennelijk zo moe, dat ik pas om half een min of meer wakker werd, en een uurtje later meer. Dus ging ik de dag met een zwaar hoofd tegemoet. Ik deed alsof ik begon met het opruimen van de resterende kerstspullen (het merendeel dus), maar ik kwam niet ver, ik laat de batterijen maar opbranden, voorzover ze niet herlaadbaar zijn. Dat staat nog steeds heel gezellig. Ik gooide nog eens ruim 2 kilo (in heet water opgeloste) soda door de afvoer van het bad, in de hoop dat het nog iets zal helpen... Daarna keek ik naar de installatie van Kamala Harris en Joe Biden. (Jr.) (Zou Sr. nog leven? Of blijf je tot het eind van je dagen jr.?) Vanavond geprobeerd Davilex weer aan het werk te krijgen. Dat is gelukt, nadat ik een paar bestanden van XP naar W7 had gecopieerd, maar toen ik het een tweede keer wilde proberen, kreeg ik weer de mededeling dat het programma niet goed geïnstalleerd was. Misschien moet ik het altijd in compabiliteitsmodus starten, dat W7 dat niet onthoudt. We zullen zien. Morgen. 

19 januari 2021. Een inspannende dag. Om twee uur hadden we (penningmeester en ik) een afspraak met een aardige dame van het RD. Dat kon netjes coronaproof, maar ik had natuurlijk voor ze kwamen alles nog even hygiënisch afgenomen. ;-) Normaal ruim ik de kerstspullen na Betty's verjaardag op, maar ik was er nog niet aan toegekomen, en ach, niet alle batterijen zijn leeg. Dus het mag nog even mooi zijn daar. Een pakje dat er normaal zaterdag had kunnen zijn, werd vandaag afgeleverd aan een afhaalpunt, en ik had niet meer genoeg om te ontbijten morgen, dus liep ik na enig uithijgen, naar de stad. Het waaide hard! Maar het was droog, dus dan ben je al dankbaar. Om kwart over vijf was het niet helemaal donker, je merkt met dankbaarheid dat de dagen lengen! :-) Vanavond zocht ik nog naar foto's, en dan kom je van alles tegen, maar... (tijdverslindend dus) Nu houd ik het voor gezien. Tenzij de Heer nu komt (en dat zou ik toejuichen) :-) is er morgen weer een nieuwe dag met nieuwe mogelijkheden. Slaap lekker!

18 januari 2021 De verjaardag van mijn lieve dochter! Ik heb wel getwijfeld of ik er heen zou, maar er zou vanavond al een van de onzen heen gaan, (en graag gegund), en ja... 
Hoe dan ook: van harte gefeliciteerd, Betty! :-)

Verder was het een dag met allerlei andere accenten. Onze oudste moest de hond laten inslapen, (niet bevorderljk voor de concentratie van haar zoon, die ook deze week schoolonderzoeken heeft), en een schoolvriendinnetje van haar, dat voor mij als een eigen kind is, zij het nogal op afstand, want ze woont ver weg, is erg ziek. 
De snel gestuurde kaart komt op de verkeerde kamer terecht, want het gaat een beetje beter, dus mocht ze naar een andere kamer, met wat minder toeters en bellen. Zo gaat dat. Ik moest allerlei voorbereiden omdat er morgen iemand komt om informatie. Dus zuigen en dat soort dingen. De bloemen die Parel gisteren voor mij meebracht, zijn zo dik ingepakt in losse takjes met bladeren, dat je door de bomen de bos niet meer ziet. Die moet ik toch wat uitdunnen... Verder heb ik stukken bij elkaar gezocht, afgedrukt, etcetera. Kortom: ik was zo druk als een klein baasje. Ik stop nu maar even. Héél misschien ben ik dan voor morgen op de slaapkamer. Herezege-tandepoetsen-Amen. ;-)
Maar het bleef toch een bijzondere verjaar-dag... 

Zondag 17 januari 2021. De eerste zondag van de groene tijd. Vanmorgen was ik naar de Pieterskerk, dacht dienst te doen als aanvulling op het consistoire, maar het bleek dat de dienst bestond in kerkvulling. Nu was het een van mijn favoriete predikanten, dus dat was geen straf. Hij spreekt heel duidelijk, is altijd interessant, ds. Richard Bennahmias, en hij legde toch weer nieuwe accenten op oude verhalen. Een gezegend mens. En wij met hem. Bovendien was er een nieuwe vervangende organist, een Ben Kooiman(s), die door een heel aparte registratie het orgel fris en helder en af en toe keihard liet klinken. Bijna keek ik een beetje ongerust naar boven, of het dak niet naar beneden kwam. ;-) 
Het is de moeite waard om via de site van de kerk nog eens terug te kijken / horen. Parel kwam vliegensvlug langs om haar gerestaureerde hoedje te halen (ze was blij met het resultaat) en mij een eigengemaakte bonbon te brengen én een bouquet bloemen! Daarna moest ze heel snel door om zich te laten instrueren door haar knappe zus, die toevallig ook een kind van mij is... ;-) En die morgen jarig is. Alvast gefeliciteerd, schat! 
Een zorgelijk bericht kreeg ik later over onze Petra, die in het UMC ligt. Ze is intussen geopereerd, maar alle gebeden helpen.

16 januari 2021 Vannacht ging het even een heel klein beetje mis, maar ik sliep uit, en dat scheelde. Wel nam ik voor alle zekerheid de tuttomobiel mee, want mét de rollator loop ik toch steviger, en ik had ook wat gewichtige boodschappen te halen. Wel bood de buur-buur-x-man (die aardige, van het hoekje) aan om zo nodig boodschappen voor me te doen. Zo lief! Het begon net te motsneeuwen, toen ik verder liep. Met die harde wind was dat net een menigte kleine mini-mesjes die op je los gelaten worden. Pf! Later werden het sneeuwvlokjes, aanzienlijk beter en ronder. :-) Wel waterkoud, toen de wanten wat waterig werden. Eigenlijk heb ik de rest van de dag niets gedaan dat ik kan navertellen. Behalve dan het wassen van mijn haar. Dat is nog vochtig. Morgen of maandag zal ik maar weer eens enige kiloos soda door de afvoer van het bad gooien. Het lijkt wel te helpen. Of het voor het milieu ook zo goed is weet ik niet, maar het is in elk geval minder schadelijk dan de chemische troep van de firma die niet doet wat ie belooft. 

15 januari 2021. Het is frisjes, ook al vriest het dan niet. De apotheek brengt de medicijnen niet, dus die moest ik zelf gaan halen. Ik deed meteen nog een paar dingen daar in de buurt. Het zalfje zit nog steeds in mijn fietstas, bedenk ik mij. 
Maar de kaarten van gisteren zitten wel in de brievenbussen. Dat stelt gerust. 
Vanmiddag en vanavond heb ik nog wat oud handschrift ontcijferd, en ik weet nu ook wie de afzender is. Het is wel interessant. Vanavond heb ik ook en stukje vertaald in het Nederlands, want ja, de nette mensen van toen schreven in het Frans... af en toe is het wel raden, en je kunt ook niet al te letterlijk vertalen. Het is de Heilige Schrift niet, maar je wilt wel weten: waarover schreven zij? In elk geval over het Werk ten behoeve van het Evangelie in Spanje, deels via Zuid-Frankrijk, waar veel vluchtelingen ook toen al heen waren getrokken. We schrijven 1978. Het Comité bestond toen (bijna) 6 jaar. Ik weet dat ik ergens in dit grote, overvolle huis een papier heb waar daarover iets staat... èrgens. Goed opgeborgen ongetwijfeld. Wat jammer toch dat mijn geheugen is veranderd in een zeef... 
(Daar kun je regeringsleider mee worden. Het is wel een heel droevige aangelegenheid. Zelfs vanuit Londen kreeg ik vragen.)
Morgen zien we wel weer hoe het verder gaat. 

13-14 januari 2021. Gisteren vergat ik kennelijk op te slaan wat ik had geschreven. Net als vandaag een rommelige dag, met pogingen tot afspraken... Vandaag moest ik vroeg op voor mijn doen, de afspraak was om 11 uur 25, maar het was waterkoud, en net boven het nulpunt, dan fiets je niet zo snel door. Vriendelijke artsen, dat is altijd prettig. Een kenmerk van het Diaconessenhuis, vind ik. Meestal zijn ze ook nog deskundig, een plus, dus. ;-) Je voelt je toch wat schuldig als je 'de zorg' belast met kleinigheden. Op de terugweg wilde ik nuttige dingen halen bij de Langesnuit aan de IBB, maar het een was er niet, en het andere vergat ik. Zo suf! Maar goed, ik was op tijd thuis voor mijn voortgezette ontbijt. Daarna zag ik dat ik weer kaarten moest maken, maar dat vergat ik zodra ik boven was. :-( Heel de middag was ik bezig met het overtikken van een brief aan of van een van de grondleggers van Het Evangelie in Spanje. In het Frans, soms hielp de spellingscontrole me om een woord te raden. Leve de techniek! Maar het is wel adembenemend om zo dicht bij mensen te zijn van het eind van de negentiende eeuw, die niet vermoedden dat hun schrijfsels ruim 140 jaar later met interesse gelezen zouden worden!  Hier kan ook vele tientallen uren in gaan zitten. Dan moet ik maar eens nadenken over mijn prioriteiten, want al Tons boeken wachten ook op aandacht. 
Maar aangezien het al dik over een is en de dag verschoof naar de nacht van de 15de, denk ik: morgen zullen we hier over na denken. Geniet van het leven,  het is kostbaar. 
God houdt van jou. Ja, van jou! ;-D

12 januari 2021. Soms loopt een Blue day door in de volgende dag... :-( Ik moest vroeg op, want de loodgieter zou terugkomen, met het ding dat gisteren kapot bleek. Dat deed hij, en na nog wat pompen zei hij tevreden dat de afvoer van het bad nu niet meer verstopt was. Nee, dat klopte, maar ik had niet het gevoel dat het veel sneller wegliep dan zondag...  Goed, hij moest door, en op weg naar beneden kwam ik langs mijn studeerkamer waar... het plafon tranen met tuiten huilde. :-( Ik gooide maar wat verstelgoed, waar ik al tijden niet aan toe gekomen was, over de naaitafel en de grond, en riep W terug!!!! Echt, het water liep hard omlaag. 'Kennelijk was er een pijpje van zijn plaats geraakt toen de afdichting werd teruggezet, en waren de verbindingen ontzet.' B`'`'`'`'`'àlen! 'Nee, maar nu was alles in orde, en het zou wel weer drogen. Fotootje maken voor de verzekering.' 
Ja, hallo!!! Kortom... Blue Tuesday! Intussen had ik plastic neergelegd, en moest ik maar afwachten op het opdrogen van alle zegen die van boven kwam. De zon scheen, dat scheelde. Na een kopje koffie ging ik maar lopen naar de AH. Onderweg kwam ik iemand tegen die er ook iets vanaf meende te weten, en die raadde soda aan om de vettigheid aan de binnenkant van de leidingen op te lossen. Díé mogelijheid was makkelijk genoeg! 
Dus ik haalde twee zakken 'fijne kristalsoda' in de Twijnstraat, die voornamelijk uit grote klonten bestond. Maar oplossen in heet water lukte best. Daarna heb ik nog eens een kwartier het hete water laten stromen. 
In ging het water nog steeds sneller dan uit, dus tja. 
Misschien semper repentendum? 
Ik heb nog een pdf over Wout van Laar uit de Waarheidsvriend overgetikt, en intussen is het half zeven. Ik ben half misselijk, omdat ik van frustratie vanmiddag van alles had gesnoept dat niet voor mijn consumptie bedoeld was, maar ik zal toch proberen ook nog iets gezonds naar binnen te werken. 
Eigenlijk wil ik alleen maar naar bed met een gezellig boek! Klaar met zeuren. Morgen beter!

11 januari 2021. Een echte 'Blue Monday'! De loodgieter zou komen, maar hoe laat wist ik niet, dus was ik (veel te) vroeg op. Ik begon maar met het opruimen van kerststalletje etc. Maar het winterdorpje en de lichtjes, voorzover ze niet vanzelf gedoofd zijn, liet ik staan. Ik heb veel knoopcellen verwijderd, dan kunnen die niet leeglopen. Ik ga voor mijn verjaardag maar eens oplaadbare 2032 knoopcellen vragen. (Help me herinneren als ik het niet meer weet tegen die tijd!) Ik voel me schuldig door het gebruik van wegwerpbatterijen. :-( Goed, daar was ik een tijdje nuttig mee bezig. Toen kwam de brave loodgieter, die eerst een enorme irritatie aanpakte: de afdichting van het bad. 45 jaar geleden had ik dat gedaan, maar intussen kierde dat van alle kanten, en ik had tevergeefs geprobeerd dat spul weg te snijden... Nu gebeurde het voor mijn ogen. Toen moest het slecht weglopen van het bad goed aangepakt worden. Helaas geen HCl, want dat had zijn groothandel niet. Dat is kennelijk, vanwege de lastige opslag en het dure vervoer, niet aan iedereen gegeven. Dus met een heel lange veer ging W er drie - vier keer doorheen. Bij het weer aandraaien van de sifon ging er iets mis. Krak! O... die heb ik niet in de wagen liggen, ik moet even naar de groothandel! Doei! Een half uurtje later was ik beneden en zag ik de wagen staan. Maar... W kwam niet binnen. ???? Toch maar eens gevraagd. De auto start niet. De ANWB komt. De ANWB had het druk, dus dat duurde weer 'even'. En toen lukte het starten van de auto niet. ANWB-er af. Hij zou een ander sturen met meer hulpmiddelen. Dat werd nog een uurtje wachten. Met die arme loodgieter in de auto, want je weet maar nooit wanneer de juten langs komen. En wanneer de ANWB komt. Toen het karwij eindelijk was gefixt, was het donker, en was de groothandel dicht. Wordt vervolgd. 
Om de een of andere reden lukte het mij niet om daarna nog iets goeds te doen. Ik sufte in bij de TV, keek af en toe met één oog naar de Slimste Mens, en naar het Nieuws, en sleepte mijzelf uiteindelijk naar boven. Een nuttig dingetje deed ik nog, en nu is het elf uur, en ik stop voor vandaag met bestaan. Morgen (vroeg) verder. 
<En toen gooide ik mijn favoriete Wedgewood mok ook nog van het aanrecht> :-( 

10 januari 2021. De eerste zondag na Epifanie. Ik had vanmorgen het voorrecht een dienst mee te maken van iemand die eigenlijk ergens anders voor had moeten gaan, maar drie kwartier voor hij vertrekken zou een telefoontje kreeg: bestemming veranderd! Er gebeuren wonderlijke dingen in Gods koninkrijk! :-) Maar het moest zo zijn, duidelijk. :-) 
Zo waren er - afgezien van alle mensen die nodig waren voor de dienst - nóg twee (of drie) in Zijn Naam aanwezig. ;-D In groepjes van twee of maximaal drie dronken we na afloop een kopje koffie in de kerk, ruimte genoeg. Thuis nam ik het tweede deel van mijn ontbijt, luisterde naar mooie liederen en vrome spraak, dus ik voelde me heel zondags, toen ik naar de keuken ging, en ontspannen begon aan wat zich daar zo had opgestapeld. 
Met klassieke muziek op de achtergrond, omdat (net als vorig jaar, herinner ik mij) sinds 1 januari de DAB-uitzendingen niet meer doorkomen op het speciaal daarvoor aangeschafte radiootje, begon ik aan de afwas, en aan de snelkookpan die ik een tijdje geleden heb laten aankoken, omdat de ring niet meer goed afsloot. Als je geen haast hebt, en geen deadlines waarop je dood dreigt te lopen, is het heel ontspannend om wat schoon te maken en te klussen. Ook goed voor je ziel! Je komt nog eens op gedachten... 
Vervolgens ging ik over tot de tuin, waar twee propvolle zakken met bladeren van het dak moesten worden overgeheveld in afvalzakken, want bij het neerploffen waren ze niet heel gebleven. Ach ja. Morgen komt de vuilniswagen, en de volgende keer is donderdag pas. 
Je weet niet wat het weer gaat doen in de tussentijd... 
Dus nu staan er in de gang, zo dat je er haast niet langs kunt, vier grote zakken, die vannacht naar buiten kunnen. :-) Hoera! :-) Dat voelt nog steeds zondags! 
Een telefonisch bezoek van mijn oudste vriendin hield me ook drie kwartier bezig, en verder ben ik tóch op zoek gegaan naar de wonderlijke raadselen van de onderhuidse aanwijzingen in de code van het Berichtenblad op internet. Heel interessant. Allerlei dingen die ik in Word had gebruikt, veranderd, gewist, blijken daar onder de motorkap nog steeds aanwezig te zijn, en meegecopieerd te worden, en... voor grote problemen te zorgen. Ik denk dat het Berichtenblad nu wel goed te lezen is. Ik hoor het graag. 
Londen kreeg ik ook aan de lijn, maar het gebeurt zelden dat dat niet zo is. 
Tijd voor het avondeten, lijkt me. ;-) (Ik zocht nog even naar een bestand over mijn schoonmoeder, waarvan ik meende dat ik het toch ergens moest hebben... een interessante dame! Nu heb ik het gevonden en bijgewerkt, maar het is dan ook wel meteen half acht. Tijd voor het diner! ;-) 
Daarna kwam er niet veel meer uit mijn handen. 11 uur, tijd voor de vuilniszakken, en voor ontspanning voor ik ga slapen. Als ik té moe ben, slaap ik ook slecht...
Maar ik ben wel een heel gelukkig mensenkind. :-D

9 januari 2021. De verjaardag van mijn schoonmoeder, waarvan ik gisteren al een voorproefje had genomen, omdat ik in de war was. Vandaag liep ik helemaal naar de stad, om een gebakje te kopen op haar welzijn, en nog zo het een en ander, het was droog maar fris, dus gebruikte ik mijn tijd traag maar goed. Hoewel... ik vergat een en ander, zodat ik vanavond ook nog eens naar de Twijnstraat liep. Daarna viel ik in het Ver borgen Verleden van een jongen De Boer, die zo West-Fries was, dat ik helemaal verloren was, en het hele programma uitkeek. Het werd een rommelige dag dus, en ik kan niet zeggen dat ik iets kan afstrepen. Integendeel, want vanavond laat kwam ik er achter dat het Berichtenblad op de site een rommeltje is! Op het scherm zag het er in eerste instantie goed uit, maar toen ik het met een browser bekeek, liep er tekst door elkaar, en niet alleen waar ik tekst naast elkaar had gepositioneerd, maar op heel vreemde plekken. Dus ik moet echt onder de motorkap kijken, wat daar mis gaat. (Ik had gisteren wat dingen geprobeerd, en weer weggehaald, maar misschien is er van alles aan 'richtingaanwijzers' blijven staan.) Toen ik daar naar keek, sloeg Frontpage vast... 
Nu ja, het is inmiddels alweer lang zondag, dus ik ga doen alsof ik slaap... Welterusten, en sta straks gezond en uitgerust weer op. Dat hoop ik voor jou en ook voor mijzelf. ;-) 

8 januari 2021. Eindelijk. Het nieuwe Berichtenblad staat nu ook op de site! En na een slechte nacht en lange dag ben ik nu MOE. Morgen verder. Slaap lekker. 

7 januari 2021. Na een onrustige nacht (lang TV gekeken vanwege de onrust in Amerika) schrok ik vroeg in de middag wakker. Ik was nog aan het ontbijten, toen ik een telefoontje kreeg van het Diac, dat een voorgenomen dingetje verplaatst moest worden. Dat had heel wat voeten en verschillende heel gezellige gesprekjes in de aarde voordat het allemaal geregeld was. En toen moesten andere afspraken weer worden verplaatst. 
Ik was er lang druk mee. Bovendien kreeg ik nog een lang telefoongesprek met iemand die af en toe aandacht nodig heeft. Vandaag had ze véél aandacht nodig. ;-D
Daarna begon ik met het eerste punt op mijn Lijst-van-wat-er-nu-gebeuren-moet. Aan het eind van de dag ben ik ongeveer op de helft van dat eerste punt, maar ik heb wel hard doorgewerkt, dus ik sluit de dag tevreden af. ;-)

6 januari 2021 De laatste dag van de kersttijd. Epifanie! Vandaag wordt Tonio jarig. Ik herinner me de (lange) dag van zijn geboorte nog tamelijk levendig. Een zekere arts ook. <grinnik> Gefeliciteerd jongen, we zijn blij met je. 
Vanavond heb ik een tijdje gezellig gekeuveld met mijn zoon, maar op een bepaald moment werd zijn stem steeds zwakker, dus ik vermoed dat het aan de mobiele telefoon lag. Ach ja... :-( Er zijn vast mensen die hem ook nog willen spreken. Ik genoot er in elk geval van. Kinderen zijn belangrijk voor moeders. :-) Verder waren er nog andere telefoontjes, en allerlei niet afgemaakte klusjes. Maar ik heb wél een mooie lange lijst met dingen die snel moeten gebeuren. Goed hè! ;-/
Aan het eind van de avond / aan het begin van de nacht heb ik de twee makkelijkste dingen kunnen afstrepen. Dat belooft wat voor de rest van het jaar. ;-\
Morgen beter dus!

5 januari was ik niet heel erg lekker, dus vergat ik hier te posten. Ik wilde vroeg naar bed, maar uiteindelijk werd het toch laat, omdat ik te moe was om op te schieten. 

4 januari 2021. Het grootste deel van de Berichtenbladen kon ik nog hijgend en wel ter post bezorgen. Dat viel niet mee, want de kopijwinkel had maar 50 geschikte enveloppen. (Duur, maar OK) Andere waren ruim 2x zo duur. En aangezien veel mensen prijs stellen op het ontvangen van het Berichtenblad, maar zelfs de kosten ervan niet overmaken, moet ik toch wel heel voorzichtig zijn met de uitgaven. Vind ik. Op de fiets dus.. Maar Mado was dicht, een andere koopieerwinkel liet me alleen binnen als ik tevoren telefonisch iets had besteld en liefst betaald (en daar sta je dan zonder mobiel!) en de Coop heeft wel een officieel postpunt, en A4 enveloppen hadden ze wel (maar niet zóveel)... Lief: probeert u het bij de AH. Links af en aan de overkant. Daar kon ik 5x 20 enveloppen kopen, iets groter, maar prima, en zo kon ik nog net veel stuks in de bijna al geleegde postzak dumpen. Nu het laatste restje, en morgen veel opruimen, en dan... dán heb ik tijd om nog eens rustig het Kerstgevoel tot mij te laten komen. ;-) 
....
Van dat laatste restje is niet veel gekomen, ik zit er helemaal doorheen, heb als een zombie na het eten zitten kijken naar Spoorloos (nuttig voor mijn Spaans), maar vooral omdat ik te moe was / ben om in beweging te komen. Er moet van alles, maar nu kan ik niets meer. En morgen moet ik natuurlijk eerst de gegevens voor die website uitwerken. 
En ik  moet nu eerst iets betalen... als ik de spullen kan vinden. CU2morrow

Zondag 3 januari 2021. Epifanie volgens sommigen. Eigenlijk valt Epifanie op Tonio's verjaardag... ;-) Maar je kunt ook deze zondag kiezen om te spreken over de wijzen, magiërs, (bij)gelovigen, hoe je het maar ook bekijkt. Vanmorgen was ik in de Waalse kerk, waar een heel kleine kudde was. Iemand had er 9 personen geteld. Bij de Lutheranen mochten er nog veel minder zijn... 5 geloof ik. ;-) We zijn allemaal erg braaf en voorzichtig. Ik kon in elk geval in beide kerken een Berichtenblad afgeven. Eenmaal thuis ben ik weer gaan printen, vouwen, snijden etc. Ik zit op 150 en de toner is bijna op. Maar ik heb zelf nog wel, dus we komen een heel eind. 
Gisteravond in bad zag ik opeens twee grote vochtplekken. Ongeveer op de plek waar de verwarming daarboven staat. Vanmiddag ging ik met de lamp kijken, maar ik zag geen vocht. Wel moet er worden bijgevuld. Morgen. Of zo. Aan de buitenkant zag ik niet duidelijk wat er mis kon zijn met het dak. Maar om 15 uur was het licht al een stuk minder. Ach ja... Een goed begin van het nieuwe jaar dus. Zo. er zijn wel weer wat boekjes afgedrukt, dus ik ga naar boven om een stapeltje papier te halen. Dan kan ik weer verder met snijden, nieten, vouwen, snijden... etcetera. Intussen luister ik naar Kerst met Susan Boyle, nadat ik al de kerkdienst uit Alicante en die uit de Luthers Utrecht had gehoord / (half) gezien... Zo blijft een mens wel zondags bezig.
Dus bleef ik bezig. Het is bijna 1 uur, ik heb gekeken naar Het Hemeltje, terwijl ik postzegels plakte en de eerste 50 enveloppen vulde. Ik kwam er net achter dat die niet goed meer sluiten, dus daar moet nog een bewerking overheen met plakband. Morgen. (straks). Ik ben kapot. Maar het komt goed. ;-) Deo volente, tenminste. De rest moet wachten. 

2 januari 2021. Ik kom maar met moeite op gang. Dat komt straks vast goed. ;-)
Jawel. Net was het een paar minuten over twaalf , en opeens is het bijna half een. Maar er liggen 100 boekjes klaar. Iets minder dan ik had gehoopt. En de toner is ook sneller op gegaan dan ik had verwacht. Maar toch... Heb een gezegende zondag morgen. Hoe en waar dan ook. 

1 januari 2021. Na een toch weer veel te korte nacht ben ik vandaag niet verder gekomen dan printer (boven) en computer. Helaas wilden die twee niet met elkaar communiceren. Het kostte me minstens drie kostbare uren (zo niet meer) voordat ik er achter kwam waar dat aan lag. Intussen had ik Tonio tot wanhoop gebracht, en een bevriende relatie zover gekregen dat hij zijn werkcostuum aantrok en zijn loodzware professionele koffer hier bracht. Dat was nét het moment waarop ik er achter kwam dat de kabel, waarvan ik vreesde dat die boven niet helemaal goed was, beneden niet goed in de HUB zat. :-( 
René wuifde alle excuses vriendelijk weg, maar zelf vond ik het wel vervelend... 
Toen ik dan eindelijk kon afdrukken, moest ik moeizaam uitvinden met welke instellingen ik kon zorgen dat ik niet aan alle kanten heel veel witmages had, waardoor de letters automatisch werden verkleind. De aantekeningen van de vorige keer hielpen wel iets, maar niet voldoende. Mijn lezers zijn gemiddeld niet zo piep-jong meer, en als ze afhaken voordat ze echt lézen, wordt de betrokkenheid ook minder. Dus heb ik mijn mooie lay-out maar weer aangepast. Dat kostte ook een paar uur. En dan zie je nog af en toe iets waarvan je denkt: Hm. Niet elegant... Nu heb ik een stel proefexemplaren en de eerste 25 boekjes. Wordt vervolgd, morgen. En dat is het al over twee minuten. 
Heb een mooi en gezegend jaar onzes Heren 2021! 
Alleen al het feit dat je hier woont is een voorrecht, al is niet iedereen daar van overtuigd. 

DE TIJD 

De tijd: een schrift dat voor ons ligt, 
een blanco blad, een nieuw gedicht. 
Hoe zal het klinken: zuur of zoet? 
Je kent de Dichter. Het komt goed. 

André F. Troost

Voor het nieuws van 2019 kan men klikken op nieuws_2020

Voor het nieuws van 2019 kan men klikken op nieuws_2019

Voor het nieuws van 2018 kan men klikken op nieuws_2018

Voor het nieuws van 2018 kan men klikken op nieuws_2018

Voor het nieuws van 2017 kan men klikken op nieuws_2017

Voor het nieuws van 2016 kan men klikken op nieuws_2016

Voor het nieuws van 2015 kan men klikken op nieuws_2015 

Voor het nieuws van 2014 kan men klikken op nieuws 2014

Voor het nieuws van 2013 kan men klikken op nieuws 2013

Voor het nieuws van 2012 kan men klikken op: nieuws 2012

Voor het nieuws van 2011 moge men klikken op: nieuws 2011

Voor het nieuws van 2010 moge men klikken op: nieuws 2010

Voor het nieuws van 2009 bevelen we aan te klikken op: nieuws 2009

Voor het nieuws van 2008 verwijzen we naar nieuws 2008

Voor 2007 mag men klikken op nieuws 2007

Voor 2006 op nieuws 2006

Voor 2005 op nieuws 2005

En de rest is oud nieuws...