11 maart 2025 weer een dag waarop ik meer in bed was, dan er buiten. Morgen beter. Komt goed. Morgen is mijn jongste kleindochter, Amber, jarig. Alvast van harte gefeiciteerd!!!

10 maart 2025 was het nog mooi weer voor de tijd van het jaar, maar ik heb driekwart van de dag in bed gelegen. Afgelopen tijd was kennelijk een beetje teveel geweest. Morgen beter, hoop ik.  

Zondag invocavit (Roept men Mij aan, dan zal Ik luisteren.) 9 maart 2025 de 117de verjaardag van mijn Moeder. Ik kan mijn ogen niet meer open houden, dus kort: Waalse kerk met cantorij en koffie drinken, ik was op weg naar huis niet vooruit te branden. Besloot om wat groenvoer naar Ton te brengen met de fiets. Het was een rommeltje daar, en bukken kwam me duur/zuur te staan, dus ik hoop dat iemand anders dat gaat doen. Later - veel later - nog wat bollen in de grond gezet (op ooghoogte) die vorig jaar er in hadden gemoeten, toen was ik te laat. Hoor net dat het tóch rond de nul graden kan worden vannacht.   Over één bak een dekentje gelegd.  Morgen beter. 

8 maart 2025 vierde Pieter-Alexander zijn 18e verjaardag nóg eens, maar nu met familie en aanhang. Het was onwaarschijnlijk warm voor de datum, zodat iedereen vrolijk was en blij! Laetitia had zich uitgeleefd in de keuken, dus er was heerlijk gebak, en we leerden de familie van Pieters vriendin kennen. Aardige mensen. Ik werd naar het station gebracht door mijn zoon en zijn lief, dat was fijn, want ik was erg moe vandaag En nog, dus ik houd het kort. Maar het was leuk, en ik kreeg ook nog een prachtige bos bloemen van 3 kleindochters. Zo lief!!!! Ze pronken beneden, en ik heb er twee mooie rozen uitgeplukt om naast mijn bord en mijn oefenplek te staan. Morgen beter en verder. Hoop ik. En morgen (eigenlijk vandaag, want het werd weer laat) is het de verjaardag van mijn Moeder. Bless her soul! 

7 maart 2025 Weer een dag die anders liep. De monteur kwam om 2 uur en was om half zes nog nauwelijks weg te branden. Dat is een dure voor zijn baas. En waarschijnlijk ook voor mij. Na het eten hoopte ik nog even in gestrekte draf naar de Twijnstraat te gaan, maar er kwam een telefoontje van een heel dierbare vriendin, dus dat ging ook niet door... maar ik kon wel mijn haren wassen in bad, mét genoeg water voor het uitspoelen! En nu is het al bijna drie kwartier zaterdag... Slaap lekker, en heb een gezonde en vrolijke dag, als het even kan. 

6 maart 2025 Paarse tijd! Een bijzondere dag waarin van alles weer eens anders liep dan gepland. Na een bezoek aan een naburig dorp dacht ik nog wel tijd te hebben om langs het 'Luie End' te gaan, en als eerste ging ik fietsend (voor het eerst in een half jaar) naar het tuincentrum. Toen ik mijn aankopen (altijd meer dan je mee kunt nemen) op de fiets probeerde te hijsen, hielp een aardige dame mij, en al snel waren we diep in gesprek. Toen was ik te laat voor Soestbergen. Nu heb ik een keuken vol planten, die ik niet kwijt kan, en morgen wordt het ook lastig, vanwege de cv-monteur. Slik. Toen ik met het eten bezig was werd er aangebeld... ?? Een hoge doos met bloemen! Lief, van Parel en René en Mik. Kennelijk hadden ze gisteren gebracht moeten worden, ze waren de 4e al verstuurd! Ik heb ze liefdevol verzorgd, en ik hoop dat ze hun benauwde avontuur overleven. :-D Een verjaardag met een staartje dus! Ook vandaag kwam er nog post. Never a dull moment. 

5 maart 2025 Vandaag was het 60 jaar geleden dat Ton en ik in Alkmaar in den echt verenigd werden! Op zijn vierenveertigste verjaardag... tja, we scheelden wat in leeftijd. Lieve Appjes, telefoontjes, een bezoekje van de buurvrouw... en ook post, gisteren, en vanavond heel laat nog, en ook van andere buren in de bus. Zo gezellig allemaal. Daarnaast kwam er ook nog een monteur voor de CV langs, werd er vanmorgen gemeld. In de tussentijd heb ik een en ander opgeruimd en schoongemaakt... Het middelste raam van mijn studeerkamer was gisteren door een vogel besmeurd, daar kon ik slecht bij, dus eerst moest er geschoven met stoelen... toen kwam ik er achter dat het geen sch...lijster was geweest, maar een eierrover, die met ei en al tegen mijn raam was aangebotst. Opgedroogd eiwit op het raam, en nog wat - laten we zeggen: vage andere sustanties - en fragmenten eischaal vastgekit op de vensterbank. Een deel kon ik met Ajax, een glaskrabber en veel water min of meer oplossen, maar de andere kant kon ik niet bereiken. Daar moet een veel slanker persoon zich tussen vensterbank en tafel wringen om er bij te komen. Tja, en de monteur was ook geen succes. Die komt vrijdag terug (met het goede <hoop ik> onderdeel). Deze dag is om, en ik dank iedereen die iets aardigs heeft gestuurd of gedaan. Bless you all. Vanavond lukte het niet meer om naar een aswoensdagviering te gaan, maar de paarse tijd op weg naar Pasen is nu wel begonnen. I.p.v. al die vogels, die de buurvrouw hielp uit de takken te halen, zijn er nu drie simpele paarse eieren, op weg naar Pasen. Ook dat helpt om de tijd te ordenen. Ik wens je gezegende 40 dagen richting Pasen!

4 maart 2025 Al was ik van plan heel veel te doen vandaag, het liep toch een beetje anders. Veel oefenen met de vinger, want de stand van zaken bevalt me niet. Dat kan ik combineren met TV kijken, al bevalt de stand van de wereld me ook niet echt. Eng! Er moest nog het een en ander verstuurd worden, ik ben begonnen met de Belastingen, maar ik moet ook nog een aantal dingen op andere plekken (uit)zoeken. Morgen? Waarschijnlijk komt de buurvrouw nog even langs, in de middag. Eigenlijk had ik nog met wat bloemetjes naar de begraafplaats willen gaan, ook dat lukte niet. Wel een erg leuk gesprek met een verzorgster van een zieke vriendin van me. Dat deden we in de zon voor de deur, kijkend naar de 6-7 narcissen die TON proberen te spellen, en die al uitgekomen zijn. Grappig dat ik in en rond het huis zoveel dingen heb, die mij blij en dankbar herinneren aan de kinderen en andere familieleden. Morgen Trouwdag en verjaardagen. De mijne heb ik zaterdag j.l. al gevierd. Morgenavond begint de vastentijd... En nu is het allàng bedtijd geweest. CU->Mrrw. 

3 maart 2025 gisteren zette ik mrt.exe aan, en dat werkte heel traag. In eerste instantie vond het twee verdachte files, maar toen ik vandaag de PC wilde aanzetten, zag ik dat ie nog aanstond, vanwege dat programma, en dat er geen verdachte programma's waren gevonden. Nu ja, laat maar, dan. Er is vandaag een heleboel te doen, en ik ga maar eens beginnen aan al dat achterstallige werk. 
Een aantal puntjes kon ik afvinken, en er zijn er weer bij gekomen, maar net één minder. Schiet op! ;-) 

Zondag Quinquagesima (50ste) of Esto mihi (Wees mij een God die mij beschermt, en een toevluchtsoord om mij te redden. Psalm 31:3) 2 maart 2025 was het maar net een paar graden boven nul, toen ik mij naar de Waalse kerk haastte. De lekkere warme bontmuts die ik gisteren voor mijn (a.s.) verjaardag had gekregen, kwam zeer van pas! Het bleef wel een zonnige dag, voorjaarsbloemen bloeien, en de solarlampen branden vandaag veel langer, want ze hebben meer Lumen binnen gekregen. De rest van de dag is er niets meer uit mijn handen gekomen, dus... morgen beter! (Hoop ik).

1 maart 2025 mogen we vieren dat mijn vader 114 jaar geleden geboren is. Vandaag lukt het niet om de trein naar Alkmaar te nemen, waar hij begraven ligt, maar we zullen zeker een gebakje of stukje taart op zijn gezondheid nemen, want, zoals hij placht te zeggen: anders slaat de bliksem er misschien in! En dat zou zonde zijn... en schrikken. ;-) Hij was een man die ernst en grapjes voortreffelijk kon combineren, en vandaag mis ik hem, maar hij zal er vast wel bij zijn, waar en wanneer er aan hem wordt gedacht. 
Dat deden we in de Oceaan, waar Parel en René ons vriendelijk ontvingen. Ik voelde me heel erg prettig jarig, want mijn verjaardag werd ook meteen gevierd. Sommige familieleden gingen liever carre-na-vallen, maar wij genoten van een verrukkelijke perentaart en gezelligheid. We aten samen, en dat was luxe en comfort. Tonio en Amber brachten me met mijn spulletjes naar huis. En nu is de dag, door uwe gunst ontvangen,
al weer voorbij, de nacht genaakt;
en dankbaar klinken onze zangen
tot U, die ’t licht en ’t duister maakt.

28 februari 2025 werd een dag met veel hoogte- en dieptepunten. De dag verliep weer eens een beetje anders dan verwacht, dat betekent alleen maar dat een aantal dingen op de 'tedoen-lijst' ook vandaag niet gedaan zijn. Volgende maand dan maar! Ik loop dus nog wat verder achter met mails en kaarten, en al die andere dingen die ik me even niet kan herinneren. Mijn respect voor Volodymyr Zelensky is nog verder gegroeid, mijn disrespect voor sommige Amerikanen nog harder. Wat een droevig gebeuren! Écht een dieptepunt! 

27 februari 2025 Vandaag werd mijn jongste kleindochter Ze had een vrije dag, en dat vierde ze door lekker uit te slapen.
Vanmiddag kwam ze mij tracteren: we deelden een tompouce van de Hema, gezellig!
Zo hadden we samen wat kwaliteits-tijd, en ze zocht uit mijn 'schatkistje' een paar kleinigheidjes uit die ze mooi vond... dat scheelt weer erfenis-ergernissen, later. ;-)
Vervolgens ging ze haar moeder blij maken met een foto die deze in een lijstje kon doen. 
(Sneak preview hier): En ze zouden feestelijk eten... 

26 februari 2025 scheen de zon, en ik begon aan het eind van de morgen vrolijk met de vingeroefeningen (hard nodig) en het ontbijt. Daarna begon ik op te ruimen, want om 3 uur zou mijn schoon-kleinzoon komen kijken wat hij kon doen aan mijn computer-irritaties. Maar hij kon veel eerder komen, dus we hadden een langere middag. Leuk om elkaar zo wat beter te leren kennen. Hij maakte korte metten met de windows-update-problemen. Heel korte metten. Daardoor was er meer tijd om te scannen op andere problemen. Wordt vervolgd. Vanavond deed ik wat aan de stem, en dat bleek vermoeiend, dus ik probeer eens op tijd naar bed te gaan. Ik was nog erg moe van (de aanloop naar) gisteren. Morgen beter. Het wordt een ingewikkelde week. Dat is zeker. :-) 

25 februari 2025 was weer gereserveerd voor het Kampener Kerkasiel. De nacht was heel kort (o.a. door de voorbereidingen, al was ik het niet die voorging) - en de dag was heel lang. We hadden van 12 tot 16 uur ingetekend, en dat bleek best veel om vol te maken, ook al hadden we Jan Hagen mee, de organist van de Domkerk in Utrecht, die de vingers rood heeft gespeeld. Vele waren onder de indruk, bleven even langer zitten luisteren en genieten, maar het was vooral Musica pro Deo! De vele engelen genoten er ook van. Een intensieve dag, dus. Vanavond keek ik een uurtje televisie, nadat ik netjes had gekookt en gegeten, dat wel. En nu val ik helemaal om. 'k Had nog moeten opruimen, en voorbereiden voor de komst van mijn (mogelijke) schoonkleinzoon morgen, maar ik ben tot niets zinnigs meer in staat. Er moeten ook nog twee verjaarskaarten en vier bedankkaarten geschreven worden, maar... nu even niet. Het lukt even niet meer. Morgen beter :-D

24 februari 2025 waren mijn neef J. en zijn vrouw A. jarig, heel hartelijk gefeliciteerd! Ook mijn extra kleindochter W. was jarig,, ik nam me voor haar moeder te bellen, maar het kwam er niet meer van, want ik moest een pakje wegbrengen, en verder een stukje vloer schrobben, kijken naar een paar teksten, nog een paar verjaarskaarten schrijven en in de brievenbus doen, terwijl een lieve vriendin langdurig belde. 70 minuten is niets op de eeuwigheid, en ze had veel te bespreken... en zo werd het weer zo'n dag die heel anders liep dan gedacht, en mijn studeerkamer, die ik vandaag had willen opruimen, is een nog net iets grotere chaos dan gisteren... Tja... zo gaat dat hier soms... Morgen vast niet beter, dat weet ik nu al. ;-) 

Zondag sexagesima (+/- 60 dagen voor Pasen) 23 februari 2025 mocht ik onverwacht meerijden naar Zeist, waar de laatste 'reguliere' dienst in de Lutherkapel - die me zeer dierbaar is - werd gehouden. Ton vierde er destijds zijn 60-jarig predikantschap! 
Het was bijzonder dierbaar om er nog eens met al die lieve mensen samen te mogen vieren, in de kerkbanken.
Gelukkig werd ik na een kopje koffie weer thuis gebracht, zo kon ik - na een ontbijtje - door naar Amsterdam voor de dienst van de ERV, (altijd een warm bad!) en daarna ging ik door naar Parel. Ze was gisteren ziek, en nu nog slap, sloom en een beetje misselijk, al vond ze dat ze weer aan het werk moest. Ik hoop dat het haar uit het hoofd is gepraat! Voordat ik weer thuis was, had ik in elk geval de 10.000 pas binnen! (Nu 11.970, de stappenteller is tevreden ) Vanavond heb ik wat gegeten, vingeroefeningen gedaan, en intussen gekeken naar Gezonken Meesters en Tussen Kunst en Kitsch, dus ik heb naast een dubbele portie Liefde en vriendschap, ook een dubbele portie Cultuur gehad vandaag. Tijd om te gaan slapen, het wordt weer een héél drukke week! 

22 februari 2025 Vandaag is mijn jongste kleinkind, Pieter-Alexander, 18 jaar geworden, dus ik begon de dag met een vrolijk telefoongesprekje met hem. Aangezien de fysiotherapeut mij had aangemoedigd de hand weer volop te gebruiken, heb ik me gestort op het produceren van een 'Shining sink'... dat vroeg naast veel opruimen, ook heel wat 'elbow grease'! Het kostte een hele middag, maar het is gelukt. De vinger was minder geamuseerd. Verder deed ik een paar kleine karweitjes, die altijd meer tijd kosten dan je van tevoren denkt. En toen ik dacht in bad mijn haar te wassen, werd ook het bád niet meer warm. Na een seconde of twee warm water, werd - en bleef - het koud. Grrr... dat werd dus net als vroeger heel oncomfortabel in de keuken de haren wassen. Nu moet er dus echt met haast iets gebeuren aan de CV-ketel!!! Ik denk dat ik advies van mijn F1 nodig heb. ;-) 

21 februari 2025 gisteren ging ik vrolijk op verjaarsbezoek, en bleef daar langer hangen dan gewenst. Ik had helemaal vergeten dat het post-dag was. Dus dat werd 's avonds hard en lang doorwerken! Vanmiddag plakte ik de zegels, en zo kon ik twee flinke stapels mee nemen richting stad, toen ik mij naar de fysiotherapeut haastte. Er moest ook nog een pakje gepost worden, maar dat moest weer op het station. De vroegere bus kon ik nog net halen, de 'gewenste' bus viel uit, zag ik, en zo zat ik later een kwartiertje in de zon mijn vingeroefeningen te doen voor ik naar binnen ging, want het was echt wel iets van 16 graden Celsius! Lekker!  
Het oordeel van de fysiotherapeut was wel ongeveer in lijn met dat van de chirurg, maar het gaat nog maanden duren voor de bewegelijkheid en het juiste gevoel terug is. Misschien dit jaar wél surprises met Sinterklaas?
Er waren nog een paar kaarten weg te brengen, dus met die stappen zat het vandaag wel goed! 13150 Dat is voor mijn doen echt heel veel, en al moet ik nog van alles doen, het is half elf, en ik ga proberen wat slaap in te halen.  

19 februari 2025 was nog steeds fris, maar boven nul... tenminste in de middag. ;-) Ik liep braaf naar de stad, ook omdat ik nog iets had beloofd aan de buurvrouw. Aan het begin van de avond dacht ik het even af te geven, maar dat liep uit op een gezellig bezoek, zodat we uiteindelijk met zijn vieren gezamenlijk luisterden naar de stem van de zieke buurman, via de telefoon. Als het goed is wordt het beter weer, morgen. Van mij mag het. Een zorgzaam telefoontje van mijn zoon verheugde mijn hart, al had ik hem ook graag weer eens in het echt gezien. Maar dat komt vast wel. :-) 

18 februari 2025  stond weer in het teken van het Kerkasiel in Kampen. Ik reed mee met Gerrit Krul en Loes Bouman, de zon scheen, en we kwamen ruim op tijd aan. Het overdragen van het licht, van de kaars, markeert het moeiteloos overgaan van de ene dienst in de andere, en terwijl de lofzang gaande blijft, en de verkondiging ook, staat voor de familie Babayants de tijd stil. Maar honderden mensen, letterlijk honderden, zetten zich voor hen - en daarmee voor anderen - in. We blijven bidden en hopen en vertrouwen... Om kwart voor zes werd ik weer thuis gebracht. Later was ik nog een uurtje op bezoek bij mijn buurvrouw A. Laat zette ik de foto's van vandaag over naar de PC, en stuurde ik ze door. Een lange, warme dag in alle kou buiten... Maar de knoppen van de narcissen worden al een beetje dikker, en de campanula in de bloembak bloeit al sinds begin van het jaar. Wonderbaarlijk!  

17 februari 2025  Het wintert, maar het was zonnig en helder vandaag. Ik had genoeg te doen, maar liep wel even een stukje naar de stad. Ik was bezig met een psalm, en dat is altijd een genoegen. Nu ga ik nog even kijken wat Piet van Midden daarvan heeft gezegd, en dan naar bed. De dag was weer vol tot het gaatje, maar wel prettig vol. :-) 

Zondag Septuagesima, dus min of meer 70 dagen voor Pasen: 16 februari 2025  Het is nog steeds koud, maar toen ik vanavond naar huis liep vanaf de Pieterskerk, waaide het niet meer, en dus was het aangenamer dan vanmorgen toen ik richting de Lutherse kerk liep. Laat eten dus, braaf geoefend, maar uit zichzelf heeft de vinger nog niet veel neiging netjes te strrekken. We zullen zien wat het wordt. 6 kaarten liggen klaar om beschreven te worden. Maar . nu . even . niet... 

15 februari 2025  heb ik hard gewerkt, zelfs genoeg stappen gezet voor een virtueel schouderklopje, en nog wat geklust met papier en kleurtjes. Het kostte meer tijd dan het opbracht. Morgen misschien verder! 

14 februari 2025 Valentijnsdag Wat leuk! Vandaag kreeg ik bij de Jumbo zomaar een rode roos.
Die heb ik op weg naar huis aan een aardige dame gegeven. Zij is ook wel eens aardig voor mij geweest. :-) 
En een 'groep' maken op WhatsApp, dat gisteren niet lukte op de PC, ging vandaag wél op het mobieltje. Een wondere wereld! Straks heb ik één verjaarskaart gemaakt en gestuurd, en meteen 11 enveloppen, want juli lijkt een erg vruchtbare maand te zijn, in elk geval in onze familie. Nu nog 10 kaarten, maar ik ga eerst maar weer eens richting keuken.
Daarna verliep de avond weer heel anders dan gedacht... Ik kreeg heel onverwacht bezoek, 'héél bijzonder', zou Maryse zeggen. En ik vond heerlijke post in de brievenbus: een enveloppe met een mooie kaart en met veel postzegels! Dankjewel, Geneviève! Heel erg fijn, ik ben er blij mee! 
Papier voor een paar kaarten heb ik bewerkt met een Embossing Machinetje, een eerste stap, en mijn zoon belde om me nog een fijne Valentijnsdag te wensen. Kijk, daar werd ik ook al zo blij van! Samen hebben we Valentijnsdag overleefd, dus ja, het is nu al lang weer zaterdag. Slaap lekker, en sta gezond en uitgerust weer op. 

13 februari 2025 was een dag van proberen en vooral: mislukken. Papier verknoeid, tijd verdaan, en weinig geleerd. Maar ik heb zo hard geschaterd, dat ze het in Spanje konden horen, toen ik een vroegtijdig cadeautje binnenkreeg... een grapje van Dochter Twee!  Ja, ik had haar ook even aan de lijn. En dochter Een ook nog, later. Dus een fijne dag! 

12 februari 2025 het is middag, en de zon komt even door, dus ik open het raam van de slaapkamer. Dat scheelt weer even. En nu maar weer eens aan het werk! 
Ik probeerde een veel gebruikt programma opnieuw te installeren, dat kostte veel tijd, en lukte niet. Ik heb geen idee waarom niet. Wel heb ik lekker even gekletst met mijn dochter Petra en haar man. Vannacht kon ik niet slapen, dus ik hoop wat inhaalwerk te doen vannacht. ;-) 

11 februari 2025 - gisteren kwam ik aan bijwerken niet toe, dat heb je soms. Vandaag was ook al een dag met van alles en nog wat. Wel heel leuk: ik kreeg twee lieve kaartjes, met positieve feedback. :-) Meteen heb ik postzegels afgeweekt, die liggen nu plat te worden. Sorteren en opbergen is een volgende fase. Er moest een en ander uitgezocht en geschreven, dus uiteindelijk ben ik druk bezig geweest, zonder dat ik veel vooruitgang heb geboekt. Komt goed. Mijn kleinzoon, de jongste, heeft een datum geprikt voor zijn 18de verjaardag, waardoor ik opnieuw moet gaan denken... want ja, vastelaovend, aswoensdag, of... tja. We zullen zien. 

5^de zondag na Epifanie: 9 februari 2025 mocht ik beginnen bij de Walen. Ik werd heel luxe na afloop lekker thuis gebracht. Fijn, want het was vrij koud. Na het ontbijt en tijdens de vingeroefeningen keek ik naar een interessante uitzending over Nineve (en over Jona), wat er daarna kwam weet ik niet, want toen viel ik in slaap! Daarna luisterde ik in de keuken naar de politieke beschouwingen van Huppeldepup en de Wijk, altijd interessant, terwijl ik enige orde in de chaos bracht. En daarna weer oefeningen, etc. Na het eten keek ik met veel genoegen naar 'Tussen Kunst en Kitsch' en ik voegde een klein stukje toe aan de afdeling 'Ingekomen'.  

8 februari 2025 ook al druk bezig. Maar bijna niets van wat er op mijn lijstje stond. Wél in bad en haar gewassen, helaas, ook nu koud water toe, niet fijn. Ik moet er echt iets aan doen. Toch maar eens naar een andere telefoon gekeken, maar... de Siemens heeft ook twee oplaadbare batterijen. Dat was ik vergeten. Vreemd. Er zitten nu twee andere in. Ik ben benieuwd. Heb een gezegende zondag!

7 februari 2025 was ik vrij actief. Een paar kaarten weggebracht, dus dat was een half uurtje flink doorlopen, want het was behoorlijk koud! Een paar keer geoefend, maar nu, net na middernacht, realiseer ik me dat ik nog een keer moet. Oei! Vanavond heb ik in elk geval een klus geklaard waar ik tegenop zag, maar daar heb ik er nog tig van. Morgen dan maar, nu eerst nog even strekken en rekken... Heb een fijn weekend!

6 februari 2025 kreeg ik al vroeg een pakje, en meteen nog een voor wat verdere buren... maar ik was op, dus geen probleem. Vanmiddag moest ik weer op pad, dit keer naar de handchirurg. Hij was mild positief, en ik mocht (voor nu) die scherpe ring af. Hoera!!! Maar het traject van helen kan nog 9 maanden duren. OK... Dus ik heb wel de volgende afspraak met de fysiotherapeut, want het hangt helemaal af van veel oefenen hoe het verder gaat. De specialist en ik hoeven elkaar niet meer tegen te komen in deze connectie, zolang alles goed gaat. De Dupuystren in de middelvinger is nog niet erg genoeg om er iets aan te doen, want 'het kan terug komen'. Ja, hoor: 'Avec des si, on mettrait Paris dans une bouteille'! Maar ik heb mijn bevrijding van het martelinstrument gevierd met een gebakje. Nu ja, met twee, want AH had ze niet los. En ze waren wel erg lekker. Spijt krijg ik morgen pas... in een goed gesprek met de weegschaal... Kortom: dit is een feestdag, en ik heb verder weinig nuttigs meer gedaan. Alleen de resterende ziekenpost Buitenland geprint en ter post besteld. De rest is vanmorgen net gelukt op HC, op weg naar de bus, want ik was gisteren al begonnen. 
De twee kaarten die ik nog te voet pleeg weg te brengen, die komen morgen wel. Nu even niet!   Joepie! Nu mag ik  weer een half uurtje oefenen. Maar zonder gemartel...

5 februari 2025 Vandaag verliep weer eens heel anders dan gepland. Ken je dat? Een winkel was dicht, vacantie, en nog zo wat dingetjes... Er belde een aardige jongen aan voor een goed doel, en we raakten diep in gesprek, dus dat heeft zo moeten zijn! Die andere printer krijg ik niet aan de praat, maar ach... De huisarts is een engel, ze schreef: liever een beetje minder medicatie en een patiënt in goeden doen, dan een prachtige uitslag bij een gammel lijf. 
Daar houd ik van, dus ik ga opgewekt en stuntelend verder met de avond... 

4 februari 2025 was weer een ongezellig gure dag. Volgens de thermometer 3-4 graden boven nul, maar waar de wind opstak, was de gevoelstemperatuur net zoveel onder nul. Kortom: we zijn verwend. Maar ik was dankbaar voor mijn warme jas en warme schoenen, want ik moest weer naar Papendorp (geen enkele Roomse kerk gezien daar) voor de fysiotherapie. De spalk mag / moet nu af, maar de martelmachine, een dubbele ring met scherpe randen, moet de hele dag aan de vinger blijven. :-( De jongen van de apotheek bracht nieuwe medicijnen, maar... net van het merk dat ik niet hebben kan. Gelukkig keek ik in het zakje, en kon ik ze mee terug geven. Dus mag ik morgen weer wachten en thuis blijven. Schiet niet op. Vanavond heb ik voornamelijk TV gekeken, morgen moet ik maar weer eens degelijk aan het werk... Maar die rekening, die ik gisteren niet vinden kon, lag opeens zomaar voor de hand, dus die is betaald...

3 februari 2025 Het lijkt wel winter! ;-) Maar de zon scheen, en die was krachtig genoeg om het fonteintje boven bij het raam gezellig te laten sputteren. Die beneden in de tuin bleef lang gekluisterd in het ijs van de nacht. Van die zon word ik wel vrolijk, en wat actiever, maar er waren ook veel dingen die vandaag afleidden. En opeens is de dag weer om, terwijl ik die ene brief / rekening nog niet gevonden heb. Heel vervelend!  

4^de zondag na Epifanie: 2 februari 2025 Het had gevroren, en de dag begon koud. Mijn weg leidde mij naar de Pieterskerk. Ik kon invallen als ambtsdrager, een heleboel mensen waren ziek en hadden griep. We waren als gemeente met zijn achten, allen inbegrepen, maar acht is een getal van Goddelijke volheid. :-) Het koffiedrinken was ouderwets gezellig. Het werd dus weer laat. Ook voordat ik aan de brunch begon. ;-) Vanmiddag deed ik wat kleine klusjes, ik moet nog steeds uitzoeken hoe ik de e-reader weer geactiveerd krijg. Vanavond heb ik met veel genoegen de dienst van de Lutheranen hier gekeken en geluisterd, Het is echt heel fijn dat het kan. Fantastische predikant. Zo kan ik het niet. Het is geen wedstrijd. We zijn instrumenten in Gods Hand. Komt goed. 

1 februari 2025 Dit was een heldere dag, misschien omdat die voor mij pas kort na de noen begon... Af en toe haakt mijn lichaam mij pootje, en dan moet ik even bijslapen. Niet dat ik dan ook energieker ben, maar je kunt niet alles hebben. Ik vind het wel irritant. Boodschappen, opgeruimd, een dag met drie ringen, leuk, maar eigenlijk heb ik te weinig gedaan.  

31 januari 2025 De verjaardag van koningin Beatrix. Ik realiseer me dat ik vergat de vlag uit te steken. Vreemd. Ik zag er ook geen, toen ik naar de stad ging met mijn e-readers. Op de oude staan twee boeken die ik maar niet op de nieuwe kan krijgen... Vreemd. Dus ging ik maar eens naar de helpdesk van de Mediamarkt. Dat had ik nu niet moeten doen, want het jongentje dat ik toegewezen kreeg, snapte niet wat hij deed, en hij deed er eindeloos over. Nu kan ik ook niet meer inloggen op de nieuwe. En nee, daar heb ik geen gegevens van. Balen. Inderhaast had ik ook vergeten mijn plastic geld mee te nemen, en zondag had ik alles geofferd wat er in de tas zat. Je hebt van die dagen. 
Maar ach, mijn stappenteller vond wel dat ik vandaag lang genoeg gestaan, gelopen en druk bezig was geweest. Een perfecte dag. Leuk, ik kreeg zelfs een aai over mijn virtuele bol omdat ik nu totaal 50 perfecte dagen had gepresteerd in de tijd dat ik het ding heb. (En dat ís al eventjes!) Vanavond heb een paar dingetjes kunnen afstrepen, die ik juist op mijn te-doen-lijst had gezet. Maar niet meer dan dat. Morgen beter. Nu ja, straks, want het is allang 'morgen'. Bless you. Ik ga proberen te slapen. 

30 januari 2025 De zon scheen (een beetje) er waren ijskristallen hoog in de lucht, Ik had behoefte aan gedemineraliserd water, en daarvoor was ik al meerdere malen tevergeefs naar de stad gegaan, dus nam ik de ezel mee, en wandelden we samen naar de Biltstraat. Vrijwel zeker kon ik het vinden bij de Praxis in de Biltstraat, maar ik kwam uit bij de Jumbo, en daar waren ze aanwezig, én een stuk goedkoper! Dus toen ik wegliep, kreunde mijn ezeltje onder het gewicht van 6 flessen. Niet alleen dat: een aardige dame had een doos met gratis spullen bij elkaar gespaard, maar ze had ze niet nodig, en ze bood die aan, aan de twee mensen voor haar, daar was ik er een van. Het had allemaal wat voeten in de aarde, dus toen een en ander gescand was, bleek die andere klant al weg te zijn. (Zijn tas was ook overvol, misschien dacht hij: dat trek ik niet!) Zo kwam ik buiten, met een tas, en een doos en een en ander in de tas van de rollator. Buiten stonden twee heren die de hand ophielden, ik heb ze allebei blij kunnen maken met dingen die zij wel en ik niet konden gebruiken. Onderweg naar huis kon ik nog wat dingen uitdelen aan mensen die er vrolijk van werden, ik kon het zien van een 'silver lining' aan het eind van een zijstraat delen met een mevrouw, die ook ging stralen, en vlak bij huis kon ik nog iemand laten delen in de 'goodies'. Helemaal blij kwam ik thuis met drie dingen die ik nog wel eens kan gebruiken, en één wikkel met lekkers waar ik absoluut af moet blijven. Die raak ik vast ook wel kwijt aan een aardig persoon. Zelfs nog 3 perfecte ringen op mijn stappenteller... 
Een tevreden persoontje gaat zo naar bed!

29 januari 2025 kreeg ik 's middags bezoek van een interessante man, in verband met kerkelijk verdrietige ontwikkelingen,  alle dingen schoven vandaag een beetje op, ook mijn vingeroefeningen, die deed ik maar onder het kijken naar De Slimste Mens. Dan blijf je nog wat langer hangen, en dan doe je nog een extra oefening... daarna moest er nog iets worden uitgezocht en nu is de dag weer voorbij. Maar gisteren en vandaag merkte ik dat ik zonder er bij na te denken zong: 'Welk een vriend is onze Jezus!' Dat had ik al heel lang niet meer gedaan, dus ik zit beter in mijn vel... het is mijn lijflied.  Er is even wat druk van de ketel, denk ik. En ja, de boeken zijn in Madrid aangekomen. Ook fijn om te weten!!! 

28 januari 2025 was een dag van kleine klusjes. De dag is voorbij, en er ligt nog een hele stapel. Morgen verder!

27 januari 2025 werd ik opgehaald door Gerrit Krul, die had ingetekend voor 2 uur in het Kerkasiel te Kampen, waar een doorgaande kerkdienst de uitzetting van de familie Babayants verhindert. We waren met nog twee dames, een vriend die ook een lezing voor zijn rekening nam, de organist, en een wisselend (klein) aantal kerkgangers. Een zeer waardevolle dienst in het teken van de herdenking van de bevrijding van Auschwitz, 80 jaar geleden. Het was een eer een klein steentje te mogen bijdragen. 12 uur weg, bijna 18 uur thuis, een welbestede middag. Mooi dat er zoveel honderden mensen meewerken op allerlei manieren. Dus ja, klik even op die site, https://kerkasielkampen.nl/ en doe iets! Al geef je een paar euro, een goed gebed, of een vriendelijke gedachte... alles helpt. En nu is mijn dag wel zo goed als om. Morgen word ik weer mens. Nu even niet. 

De derde zondag na Epifanie, 26 januari 2025 bracht ik grotendeel in en met de Waalse gemeente door, eerst een (Avondmaals)dienst, daarna rustig koffie drinken mét een krentenbol met kaas, en een glas wijn, tot het tijd werd om rond 1 uur aan het Gemeenteberaad te beginnen. Heftig, maar netjes geleid door iemand van buiten. Om kwart voor vier stond ik buiten, maar erg vlot liep ik niet meer... Tegen zessen begon ik aan mijn eigen verslag, want wat ik niet vastleg, ben ik kwijt, en dit vond ik wel belangrijk. Ik schrok overigens van de vele fouten die ik tegenwoordig tik. 
Nu is het tijd om wat te gaan eten, en dan moet ik nog een uurtje werken voor morgen. Maar die knoop zit aan mijn jas, dat wel ;-) 

25 januari 2025. Zomaar een dag met een uurtje zon, ik ging meteen aan de slag, maar haalde voor een kleine reparatie zoveel overhoop, dat  ik uren bezig was om die stapels weer een beetje een plek te geven. Ik kan niet zeggen dat ik ze heb opgeruimd. En die ene knoop moet nog steeds aan de jas worden genaaid! :-( De warmwatervoorziening is nog steeds een probleem, haren wassen geen genoegen. Er zal echt een nieuwe ketel moeten komen, of er moet iemand naar kijken die kennis genoeg heeft. Die lui van Feenstra hebben die in elk geval niet.
Ik wens je een gezegende zondag.

24 januari 2025. Nu zijn de dozen met boeken echt weg. Ik heb gisteren via postnl 3 bonnen gekost voor vervoer naar het buitenland. (Een stuk duurder dan DHL, maar...) Die bonnen met streepjescode en al heb ik op de dozen geplakt, ik heb een aardige kruising tussen een goede buur en een verre vriend <een bevriende verre, verre buur> gevraagd me te helpen, en vanmorgen kwam hij even kijken wat een hoe, waarna hij de auto haalde en voorreed. Lastig dat je eigenlijk niet kunt stoppen bij een postnl-punt, dus hij liep drie keer heen en weer met zware dozen, terwijl ik op de auto 'paste'... Gelukkig dat hij zo sportief en sterk is! Hij bracht me ook netjes terug naar huis. Lief! 
Zo kon ik oefeningen doen en brunchen, en weer een reeks oefeningen doen... (anders kom ik nooit aan die 6x per dag toe!) voordat ik naar boven ging om aan de post te beginnen. Alles kwam op tijd in de brievenbus, en de laatste kaarten bracht ik lopend weg, zodat ik nu al ruim 6300 stappen op de teller heb. Pffffffffffff!!! Morgen begin ik maar weer aan de rest van mijn leven. Denk ik. Nu nog een reeks oefeningen, en dan... 

23 januari 2025. Vandaag moest ik weer naar de fysiotherapeut. Altijd een hele onderneming. Er was vooruitgang bij het krommen, maar niet - en dat is belangrijker - bij het strekken. Het martelinstrument moet ik nu nog veel vaker dragen. :-( De fysiotherapeut zag het als een vooruitgang, ik niet, maar ja... In elk geval kon ik de afspraak met de chirurg volgende maand wat later op de dag krijgen, en dat is heel fijn. De dozen met boeken gaan morgen, Deo volente, weg. 
In de hoop en met de bede dat ze nu (op het nieuwe adres) wel aankomen.  
Vandaag had ik me ook aan de ziekenpost moeten wijden, maar dit ging even voor. Morgen dan, hoop ik. Ik kan misschien alvast enveloppen printen.
Amber belde 's avonds met de vreugdevolle mededeling dat ze een kamer in Breda had gekregen. Morgen kan ze de sleutel halen. Weer een heel grote stap in haar leven!

22 januari 2025. Gisteren was ik druk bezig met opruimen, de salon was eindelijk weer 'Salonfähig' - op een pak boeken na, dat in Spanje bezorgd had moeten zijn. Het werd later en later... en dus... vergat ik dit bij te werken. 
Vanmiddag was ik moeizaam aan het chatten met een medewerkster van DHL, toen er opeens werd aangebeld. DHL met de overige twee dozen! Zwaar, dus die aardige jongen zette ze maar in de salon voor me...  De dozen hadden gepingpongd tussen twee locaties, en daarom kreeg ik ze weer... grapje van Sint Antonius???? 
Desalniettemin... hoe nu verder? Time for a little Something, methinks... En voor boodschappen, en wat opruimen. De tijd vloog om met kleine dingen. 

20 januari 2025. Vannacht kon ik niet slapen, ik denk dat het een uur of zes was, eer het lukte. En vandaag kwam er niets uit mijn handen. Wel bracht ik afgewerkte batterijen weg naar een recycle station op H.C. En hoera, die lift bij de ingang Moreelsepark doet het nu eindelijk, dat is een zegen en een vreugde! Tenminste als je met de rollator gaat. En dat deed ik, want ik wilde een paar flessen kalkarm water halen. Alleen had AH ze niet meer. Heel vervelend. 
Ik heb vandaag wat kerstspul weggehaald beneden, maar het ziet er erg doods uit, zonder al die vrolijk knipperende lichtsnoeren. In de keuken is wat restlicht onder een rijtje kleine plastic huisjes, die er altijd staan. Led kan heel lang doorgaan met minimaal licht op minimale stroom. Vanavond zag ik de Domtoren weer oplichten, de afgelopen tijd was het zo mistig hier, dat je die niet zag, zelfs niet het toplicht! Maar koud is het wel, ook in huis, ik heb zelfs de verwarming een tikkeltje opgedraaid. Morgen moet ik maar eens écht aan de slag. ;-) 

Zondag 19 januari 2025, de tweede zondag na Epifanie is de eerste zondag in de groene tijd. Voor mij begon die met de Avondmaalsdienst in de Hamburgerstraat, dat paste mooi bij de lezing over de bruiloft in Kana. Na de brunch heb ik mijn bureaubladachtergrond meteen gewijzigd. Én ik heb de kerstlichtjes in de tuin uitgezet tot 25 december. De kerstklok begint achter te lopen, dus de batterijen ervan zijn bijna leeg. Die gaat straks ook weer in de doos tot Kerst. Verder moest ik iets aanvullen op de site van de Waalse kerk, en daarna met een vaart in de sokken voor de vesper bij de Walen. Die begon (iets na) half zes, was goed bezocht, en daarna werd het heel gezellig. Omdat ik met een auto thuis gebracht werd, was ik om kwart voor acht thuis, anders was het nog een stuk later geweest. Er moest gekookt en gegeten worden, geoefend, en tja, nu is de dag echt om. Morgen beter. 

18 januari 2025 was onze Betty jarig. We hadden gezellig contact, en zij had een fijne verjaardag met het gezin. Voor mij is dit altijd het moment waarna ik de feestelijke kerstperiode ga afsluiten. De ledlampjes van de kerstkrans doen het nog steeds, vaag overdag, maar zichtbaar als het donker is, en dat op 2 AA batterijen! Behalve een paar wasjes, boodschappen en een poging de financiën van vorig jaar netjes af te ronden in de PC heb ik verder niet veel meer gedaan dan vingeroefeningen. 
De dag is om, dus ik wens je een gezegende zondag, met de bede dat Israël zich houdt aan het bestand...

17 januari 2025: dit was een gekke dag, met telefoontjes, een onverwacht bezoek van iemand die ik 8 jaar geleden voor het laatst zag - en niet herkende, al had ze wel iets bekends... Het werd gezellig, dat wel. Ik heb vandaag al mijn vingeroefeningen gedaan, maar moest daarvoor wel veel en lang beneden aan de tafel zitten. En het deed méér! Niet dat zitten, maar de scherpe contraptie die ik om de vinger moest schuiven tijdens de oefeningen, die ik er ook alleen met moeite af kreeg. Niet fijn. Genoeg gezeurd. Verder is er ook weinig uit mijn vingers gekomen, dat moet morgen beter. 
En morgen, ja... dan is mijn Briljantje jarig Dat wordt een heel fijne dag, daar, hoop ik. Alvast gefeliciteerd! 

16 januari 2025: eigenlijk verwachtte - hoopte ik vandaag de andere twee dozen te ontvangen, maar ik moest ook naar de fysiotherapie. Dat kostte al met al een uur of drie. Net was is thuis toen een dierbare vriendin belde, daarna moest ik nog eens oefenen, en iets aan het eten doen, zelfs opeten... Een lekkere warme broek was me te lang geworden, ik was vanmorgen al begonnen aan het omzomen, maar ... dus de rest deed ik vanavond. Toen kwam mijn oudste kleindochter met haar man langs om een ini-mini cadeautje op te halen voor haar moeders verjaardag. Snipverkouden was ze, dus we hebben een eerbiedige afstand bewaard. Er moest nog iets op 'papier' gezet worden. (Via de mail) - en nu is de dag bijna om. Morgen zal ik tóch maar paraat zijn voor het eventuele pak. Grrrrrrr.

15 januari 2025: weer een absurde dag. Maar alle kerstboomlampjes zitten in de doos, alleen niet zo netjes als vorig jaar, de spalk zit nog wel in de weg. Van de drie pakketten die ik - een keer - zou moeten krijgen, is er - voor mij onverwacht - ééntje bezorgd. Oeps. Van de rest wisten ze niets. Ik had ook zelf geen bericht gehad van DHL, die weten van niets. Wat wél, eindelijk, bezorgd is bij mij, is het Berichtenblad. Dat heeft er dus 9 dagen over gedaan. Of 8. Het zat tegelijk met de gewone post in de bus. De wegen van de Heer zijn wonderbaarlijk! Ik moet nog even kijken naar opladende batterijen, en naar het vuil dat morgen opgehaald wordt. CU2Morrow.

14 januari 2025: een dag vol met uitdagingen en onvoorziene dingen. Om te gillen van frustratie! Ik moest plotseling ruimte maken, dus nu is de kerstboom tijdelijk opgeborgen in de kelderkast, en heb ik de helft van de lampjes keurig vastgezet in de haakjes die daarvoor waren bestemd. Ik kon intussen uitgebreid TV kijken. En nu is het alweer drie kwartier woensdag. Deze dag vloog voorbij... Truste!

13 januari 2025 mocht ik meerijden met een Utrechtse delegatie naar het Kerkasiel in Kampen, waar ik het voorrecht had een van de lezingen te mogen doen, een bijzondere ervaring. Die 2 uur durende dienst kostte 6 uur totaal, uit en thuis. Maar het was wel bijzonder. Na het avondeten ging ik toch naar de Twijnstraat omdat de Echinacea op was, en ik wil wel voorzichtig blijven. Voor de voorganger heb ik de foto's nog even rechtgezet een aangescherpt. Een lief détail: een jonge jongen komt er élke dag een paar liederen zingen. Heel zuiver, en onbevangen. Zo is Gertjan op zijn eigen manier een zegen. Mooi is dat! En nu nog maar weer eens vingeroefeningen doen, dat is er vandaag wel bij ingeschoten! 

De eerste zondag na epifanie 12 januari 2025 ging ik via een Luthers omweggetje naar de Waalse gemeente, voor de eerste dienst in het nieuwe jaar. We mochten een nieuw lid van het consistoire verwelkomen, en afscheid nemen van iemand die het 5 jaar had volgehouden, en nu 'op' was. Er was wel een grappige zoektocht naar een portemonnaie, waarbij Sint Antonius werd aangeroepen. 'Komt goed', mompelde de Heilige zachtjes, en later hoorden we dat het inderdaad goed gekomen was. Altijd lachen, daarBoven. ;-) 
Verder was er aan het eind van de middag wel weer een mooie Lutherse vesper. In de tussentijd heb ik na het ontbijt maar een klein beetje opgeruimd, in feite heb ik een hele stapel dingen van de PC geschoven en in een doos gelegd, om later op te ruimen. Morgen of zo. Al doende vond ik wel een afrekening die ik gisteren, toen ik veel deed aan het bijwerken van de financiën, niet kon vinden. Ik kan nu even niet de moed opbrengen om dat vanavond nog te doen. Het was jammer, dat ik straks mijn fototoestel niet bij me had: de bijna volle maan stond laag en groot eventjes helder te stralen achter de torenspits van de Lutherse kerk... 5 minuten later waren er flink wat wolken voor getrokken, dus het was echt geen optie om nog terug te lopen met een fototoestel of mobiel. Nu ja, je kunt niet alles hebben. Dat geeft ook niet. 

10 januari 2025 De 'ziekenpost' die gisteren was blijven liggen, heb ik vanmiddag weggebracht. Het was fris maar droog, goed voor de benen. Vanavond begon ik maar aan achterstallig werk. Ik liep 3 maanden achter met het intikken van de financiën. Tja, als je alles uit je handen laat vallen om je deadlines te halen, moet je op een gegeven moment beginnen met het oprapen van 'alles'! Morgen verder. 

9 januari 2025 Het is de verjaardag van Tons Moeder. En inderdaad heb ik daar vanmorgen enige zoetigheid aan gewijd. Een klein beetje heb ik opgeruimd, de rest van de dag was ik bezig met de eerste ziekenpost van het jaar. Nu ja, niet alleen post voor zieken, ook voor sommigen van de liefsten. Dat ze maar weten dat ik aan hen denk. Enkele kaarten bracht ik zelf, maar de verste, dat was me te ver vandaag. Nog een keertje vingeroefeningen doen, en dan misschien wat lezen. 

8 januari 2025 Het Berichtenblad, nummer 99 sinds we een stichting zijn, en nummer 35 waar ik de hand in heb gehad, staat online. Weer een hobbeltje genomen, maar er zijn er nog meer te gaan. Ik ga maar weer eens vingeroefeningen doen... Enzovoort. Vuil staat buiten, een plaatje voor morgen staat te printen, en ik kreeg vandaag nog 4 kerstkaarten, waaronder een mooie van Dochter Twee cum suis. Die had er maar bijna twee weken over gedaan. Omgekeerd is het anders. De kaart voor haar verjaardag doe ik niet eens op de post, ik ga proberen om die mee te geven aan een dierbare, die haar kant op gaat... Maar - op het uitrekenen van de kosten van het Berichtenblad na - kan ik voor nu even dat punt schrappen. Fijn. Een hele last van mijn schouders. :-) 
Morgen is mijn schoonmoeder jarig, ik dénk dat ik de enige ben die er iets lekkers op neemt. Tenzij...

7 januari 2025 Het was weer tijd om naar de fysiotherapeut te gaan. Die was niet gelukkig met de recente ontwikkelingen. De vinger had iets meer vrijheid gehad, maar dat bleek niet goed. Op de terugweg heb ik nog een paar Berichtenbladen weggebracht, in de stad, dat leverde een mooi aantal stappen op. Vanavond ben ik begonnen het Berichtenblad op de site te zetten, maar dat is nog lang niet klaar... Morgen verder. 

6 januari 2025 Vandaag is het Drie Koningen. Daarmee is de Kersttijd vol, het is ook Epifanie, de Verschijning van de Heer. Onze zoon, die vandaag jarig is, hebben we naar een van de drie koningen Melchior genoemd. De naam wordt uit het Hebreeuws verklaard worden als 'de koning (God) is licht'. Hij kan echter ook van Perzische oorsprong zijn. De Rechtvaardige, volgens Wikipedia. Ook een epitheton waar hij , wat mij betreft, wel mee geasocieerd mag worden!. Helaas was hij vandaag niet echt fit, maar beter dan de dames thuis, die echt griep hebben. Beterschap allemaal! Zelf trok ik al relatief vroeg de stoute schoenen aan, ondanks het slechte weer, want er zat niets anders op dan zelf de doos met Berichtenbladen ter verzending naar Wageningen te brengen. (Voor 65 euro hadden ze het ook wel willen halen, maar we zijn eer arme stichting...) Het kostte me alles bij elkaar 5 uur, waarvan ik minstenss 2 uue lekker rustig heb kunnen zitten lezen, en op de terugweg had ik nog geluk, want het regende, ik keek om en zag de bus aankomen... dus ik spurtte met de rollator naar de bushalte, waar de buschauffeur al op me wachtte! Met een verjaardagsgebakje heb ik de eerste vrije avond in dit jaar gevierd, en al moet er nog veel, ik ga gewoon wat slaap inhalen. Morgen komt er waarschijnlijk weer een dag! 

5 januari 2025 Vanmorgen was er géén kerk bij de Walen, maar wel in de Hamburgerstraat, daar ging ik maar heen, ik kon er meteen het eerste Berichtenblad afgeven. Het was een mooie, vrij korte dienst, met een Nieuwjaars-samenzijn  toe. Gezellig, ook wat lekkers bij de koffie. Ik probeerde toch op tijd weg te gaan, want er moest nog heel veel gebeuren vandaag. Ik heb minstens 12 uur achterelkaar gestaan en gelopen. Maar om half een had ik een grote doos klaar met Berichtenbladen. Wat een werk. Nu moeten ze nog verstuurd. Morgen. Of straks. ;-) 
En ja, straks is mijn koningskind ook jarig... Welgefeliciteerd alvast!
Maar eerst ga ik maar eens naar bed, want ik val bijna letterlijk om. 

4 januari 2025 Kennelijk heb ik gisteren de dag niet netjes afgesloten... Ik was ook zo druk bezig met het Berichtenblad! Maar... de medebestuursleden hebben de opzet gelezen, en verbeteringen doorgegeven, die heb ik vanmorgen aangebracht, en na heel veel mislukkingen (de printer heeft een eigen wil, en voegt hier een spatie toe, en daar een hele blanco bladzij, zodat het geheel niet uitkomt) heb ik de eerste 50 omslagen afgedrukt. En toen... bleek dat zwart niet meer goed afdrukte. Ah... maar ik had toch voorraad! Ja, hàd ik. Maar ik was vergeten dat zo'n toner-drum uit twee gedeelten bestaat. Paniek, want het paste niet!!! Grrrr... het goede nummer, maar het werd niet herkend. Intussen is dat opgelost, maar het kostte veel tijd en papier. Ik voel me echt een Ongelofelijke Ergerlijke Nul! En nu maar rustig door... dit is nog geen half procent van wat er morgenavond klaar moet zijn, en het is al kwart over drie. (Zeg maar een gebedje voor me, als je kunt!)  

2 januari 2025 Omdat er een pakje kon komen waarvoor ik tekenen moest, bleef ik vanmorgen in de buurt van de bel. Dan kun je maar het beste opruimen. Ah.. de afwas, die vorig jaar niet afgekomen was! De warmwaterkraan gaf even wat handwarm water, en daarna werd die koud, en dat bleef zo. Grrr... Gelukkig is er de electrische waterkoker. Zo kreeg ik bijna driekwart afgewassen. (Maar de verwarming doet het wél!) Daarna moesten er weer andere dingen gedaan worden. Langzaam, veel te langzaam, begint het Berichtenblad vorm te krijgen. Daarmee was deze dag dan ook helemaal om. Morgen verder!

1 januari 2025 Nieuwjaarsdag is ook winderig! 
Allereerst onze felicitaties voor onze zwager Barry! En verder maar weer eens wat batterijen vervangen, opdat het licht mag blijven branden. Ik word wel heel blij van de lichtjes in de tuin, van de Kerstklok, die elk uur een ander kerstliedje speelt, en van de kerstboom en de lichtjes binnen. Ook heb ik de NAS maar eens opnieuw afgesloten en opgestart, in de hoop dat die nu weer wat sneller reageert... Hmmmm. Misschien moet het nog een keer. Later. 
Op uitnodiging ging ik naar de Nieuwjaarsborrel van de Oceaan in Amsterdam. Tegen de tijd dat ik daar was, brrrr.. was ik aardig nat geregend. Tot mijn vreugde zag ik ook mijn jongste dochter nog even, zij had nog een stukje verjaardag van haar grote zus ingehaald, <want de 12de was Parel zóóó ziek!> dus op de 'treeplank van het nieuwe jaar' zagen we elkaar. Leuk!!! (Ik zie mijn kinderen wel graag) In de Oceaan duurde het, door het slechte weer, wel even voordat het echt druk werd, maar gezellig was het al snel. Mik en zijn Faye hielpen al snel in de keuken, omdat Parel er verder alleen voor stond. Geen kok -> geen keuken, maar wel werden we getracteerd op bitterballen en een soort minikroketten. Hartverwarmend. Spelletjes, kinderen, sterke verhalen, het was er allemaal. Een vrolijk begin van het nieuwe (buurt)jaar.  Vanavond heb ik nog een uurtje gewerkt aan het Berichtenblad, maar de korte nacht breekt me op, dus... morgen verder.
Voor nu wens ik ieder die dit leest een gezegend, gezond en gelukkig jaar! En veel hartelijks, ;-)