Een feest: om vrij te zijn

en dat al zoveel jaar!

Voorbij die razernij,

dat beest, die moordenaar!

Of komt er weer zo’n man

die meent dat alles kan -

bespaar ons, God, want dan...

Nooit, nooit meer zo’n tiran!

Hoe zwaar om vrij te zijn!

Wij klagen steen en been:

Dit water is geen wijn,

ons wittebrood een steen!

Het is de hoogste tijd,

verlos ons, God, bevrijd

van wat ten hemel schreit:

vervloekte gulzigheid!

Een feest: om vrij te zijn

van malle overmaat;

lang leve klein en fijn -

weg, overdaad die schaadt!

De waanzin is voorbij -

wij vlaggen, kind zo blij,

want God zij dank zijn wij

geen slaven. Wij zijn vrij!

André F. Troost

Een lied voor 5 mei, Bevrijdingsdag

Melodie: Gelukkig is het land, 

gezang 416 Liedboek voor de Kerken

4 mei 2024 Vandaag denken we aan hen die vielen voor de vrijheid. De vlag is nu in de was, want ik zag dat er vogelvuil op zat. Ook dat kan natuurlijk niet! Hij werd later schoon maar nat opgehangen, toen de zon onder was, haalde ik hem kletsnat weer binnen. Morgen hoop ik hem droog buiten te hangen. Maar dan niet meer halfstok. 
Dit jaar heb ik gekeken naar de bijeenkomst op de Dam, en naar het Herdenken door het Jeugdjournaal. Ik hoop dat veel mensen ook daar naar keken. Vanavond laat bracht ik nog een brief weg. Mijn regenjas en -hoedje werden intensief beproefd op waterdichtheid, gedurende een klein half uur. Om elf uur was de Paasnachtdienst van de Griekse Orthodoxe kerk op het punt te beginnen. (Ik dacht dat die net was afgelopen, maar ik las op internet: 'Veel Grieken beginnen hun weg naar de kerk rond 23.00-23.30 in de nacht van de Heilige Zaterdag. De dienst wordt meestal buiten gehouden en de gelovigen verzamelen zich met kaarsen en lantaarns om de opstanding af te wachten tot klokslag middernacht, wanneer de priester de verrijzenis van Christus aankondigt en de gelovigen uitroepen: "Christos Anesti!" ("Christus is opgestaan!"). Daarna wordt de dienst gemarkeerd door het luiden van klokken, het afsteken van vuurwerk en, opnieuw, het vrolijk zingen van hymnen.' Dat wist ik niet. Ik zag mensen  blij en vrolijk met brandende kaarsen (en paraplu's) zich buiten op straat verzamelen. Straks klinkt zeker het 'Christus is opgestaan!' Χριστός Ανέστη. Ik werd er blij en vrolijk van. Ondanks de stromende regen. Gezegend Paasfeest! We vieren het elke zondag!

3 mei 2024 gisteravond onweerde het zo heftig, dat ik de Nas, waar op de website draait, maar heb uitgezet. Vanmorgen heb ik die weer aangezet. Vanmorgen moest ik nog een aantal kaarten maken voor het Buitenland, maar tegen half vier had ik vrijwel alle post in de brievenbus gedaan. Daarna ging ik de leenrotlator inwisselen voor de eigen niet meer zo fitte, maar een stuk prettiger rollator. Het frame is verbogen, misschien door vallen of... en de wielen konden ook wel eens een slag hebben. Maar goed, daar ging heel de middag mee heen, daarna via AH naar huis, eten werd laat, aan het werk nog later. Het lukte wél om iets te doen aan de structuur van de website van het Evangelie (Ton en Wout hoeven geen mail meer te ontvangen langs die weg) en dankzij uitgebreid documenteren wat ik deed, ga ik er wel uitkomen, een volgende keer als dat nodig is. Maar nu zijn er weer andere problemen ontstaan, sinds gisteren. Maar dat moet ik ergens anders opschrijven. ;-) 
Overigens hoorde ik straks gezang op straat, en de hele Orthodoxe gemeente van hier-achter kwam in processie langs. Nog vrij wat mensen. De oosters-orthodoxe kerken - ook wel Orthodoxe Kerk of Byzantijnse Kerk genoemd - vieren het Paasfeest in 2024 op zondag 5 mei. Dus dit was hun Goede Vrijdag!

2 mei 2024 was al even intensief als gisteren. Nu houd ik het kort, want het onweert behoorlijk, en dat vind ik niet fijn met electronica aan. Mijn briljante grootste kleinzoon kwam en overwon het probleem van de twee-weg-authenticatie van de site van het Evangelie. Hoera. Of hij het spf-probleem aan kon, moeten we nog zien. Daarna kwam Cathy nog even buurten, heel gezellig. Vanavond heb ik een en ander opgeschreven, en verder had ik voorbereidingen voor de ziekenpost gedaan. Die is bijna klaar, en kan morgen op de post. Dank aan iedereen!

1 mei 2024 stond in het teken van de crematie (en het vieren van het leven) van een dierbare vriendin. Ze wilde expliciet dat het kleurrijk zou zijn, dus ging ik, tegen mijn gevoel voor decorum in, naar de buitenkant van Haarlem in een rood pakje. Ik moest met trein, bus én daarna nog een half uurtje lopen, maar gelukkig werd ik na afloop door een heel aardige man naar station Haarlem gebracht. Daarna was het nog een enorme uitdaging om thuis te komen. 'Werkzaamheden aan het spoor'. Moet gebeuren, maar ik ben wel vijftig keer in en uit gecheckt. Met de rollator (een kreng van een ding) was ik afhankelijk van liften. En nóg is de rollator een paar keer trappen op en af getild door aardige mensen, die ik dat vroeg. Een lange en intensieve dag. 

30 april 2024 was lang en intensief. Handtherapie, zij was tevreden, ik niet. Daarna met de rollator naar Nieuwegein Zuid, want die moet echt nagekeken worden. Of dat iets wordt... Tja. Ik kreeg een leen-rollator mee, dat wel. Maar het was al tegen acht uur eer ik aan het eten begon, en vanavond moest er ook nog een en ander uitgezocht worden. 

29 april 2024 vloog voorbij! Bij de buren stond iemand met een grote spuit de ramen schoon te maken. ´Of hij dat ook hier kon doen?' vroeg ik... Dat kon... Alleen bleken de horren helemaal boven vastgeschroefd, dus dat lieten we maar. En aan de voorkant had hij de dakkapelraampjes over geslagen, en daar ging het me juist om. Toen moest ik natuurlijk op mijn computerkamer, waar ik het meest naar buiten kijk, ook de binnenkant doen. (Dan zie je meteen wat er aan de buitenkant níét goed gegaan is.) De oranje slingers moesten ook maar naar binnen, en ja, ik had nog het een en ander te doen aan de bebloeming van de marmieten die onder de ramen hier hangen. Vanavond kreeg ik de sprekende toiletrolhouder weer zover dat die de klokken van Lourdes laat horen, als je een blad pakt... en zo is het de verjaardag van mijn nicht Lida en die van koningin Juliana geworden. Hoera, dus. Maar eerst slapen!

Zondag Cantate (zingt!) 28 april 2024 had ik mijn feestelijkste Lutherse oorbellen in (de grote zwanen, die ik anders vnl met Kerst en Pasen draag). Toch begon ik de zondag niet bij de Lutheranen, maar bij de Walen, want de collecte was vanmorgen voor de waterputten in Burundi, waar we als gemeente al hebben bijgedragen aan de bouw en het onderhoud van vijf plaatsen met kranen en plekken om te wassen, zodat de vrouwen en meisjes daar géén kilometers hoeven te lopen met zware waterdingen op hun hoofd. Pas in de middag kwamen de Lutheranen aan bod, in de dierbaarste gemeente, waar - 2 jaar na dato, maar dat lag aan Covid - het 250-jarig bestaan van de gemeente alsnog werd gevierd met een concert, en met een feestelijke nazit in een dierbaar museum ter plekke. Heel warm en heel aardig allemaal. Er waren vrij wat mensen die ik in jaren niet gezien had. Tegen acht uur was ik thuis, dus het was een lange dag, maar heel prettig. Nu heb ik een afspraak gemaakt met een kleinzoon voor later deze week, om om 21 u beginnen hierbinnen lampjes te branden die op zonnekracht zijn opgeladen... Het daglicht wordt dus minder, maar de straatlantaarns wachten nog even met licht geven. 

27 april 2024 Koningsdag bracht ik deels bij de TV door, natuurlijk nadat ik de vlag had gehesen en had ontbeten! Later ging ik tóch nog een paar pakjes enveloppen halen, de meeste winkels zijn toch open, maar... Het was druk in de stad, veel vrolijke - jonge - mensen, vaak met rood-wit-blauw op de wang, en / of oranje elementen in de kleding. Ik probeerde een paar dingen tegelijk te doen vandaag, dat ging niet goed. Van die Student aan Huis heb ik niets meer gehoord. Maar misschien kan deze week een kleinzoon-aan-huis even meekijken en zien waar het mis gaat. Hij heeft vacantie. Morgen is het zondag cantate, dus dan mag er lekker gezongen worden... 
Ik pakte net mijn mobiel verkeerd vast, het viel uit de hoes, maar doet het nog. God zij geloofd en geprezen!!!

26 april 2024 liep anders dan gedacht. Vanavond verwachtte ik een Student Aan Huis, er was gister al contact over geweest, hij zou van 19-20 u hier zijn. Even na half zeven belde er iemand, hij ging nú weg, en verwachtte 20 minuten later hier te kunnen zijn. Ik zette alles klaar, want niet alleen zit ik in de maag met mijn eindeloze SPF probleem, maar ook was ik gisteren vastgelopen met mijn poging tweeweg-authenticatie voor het Evangelie in orde te krijgen. Maar er kwam niemand. Ik heb tot na half negen beneden zitten wachten. Daarna at ik gefrustreerd bijna alle lekkers dat er in huis was op. Grrrrrrrrr. Ik ben nu echt heel erg gefrustreerd! Terwijl Utrecht Koningsavond vierde, heb ik nuttig werk verricht - ik heb moeizaam en tamelijk zorgvuldig twee adressen-files vergeleken. Ik voel me even weinig feestelijk. Pfffff. Morgen beter. 

25 april 2024 Vandaag kwamen mijn zussen naar de stad om mijn verjaardag alsnog te vieren met een Hightea en een grote bos bloemen. Het was heel gezellig, en de dag vloog om. Ik heb daarna geprobeerd nog wat klusjes te doen, maar ... tja... Wel heb ik wat kleine dingen geprobeerd te doen, en ik had nog een flinke portie vitamine F via een leuk telefoongesprek. Een fijne dag. En nu ga ik proberen om een klokje weer te laten lopen. Voordat ik uitgevogeld had wélke batterij ik daarvoor hebben moest... Pfff. Tijdverslindende exercitie! 

24 april 2024 24-4-24 een bijzondere datum. Vandaag mocht een lieve vriendin hemelen. Ik hoop dat het inderdaad een goede dood was, want ze had al zoveel pijn gehad. 
Leef in de vreugde van de Heer, lieve Bernadette! Een dappere vrouw met een gouden hart!!
Er brandde hier een kaars, en ik deed maar wat rustig opruim-werk intussen. 
Nu is het avond, en klopt de wereld weer aan. Tijd voor de te-doen-lijst! Hard gewerkt, maar het bleef hink-stap-géén-sprong. Morgen beter :-) 

23 april 2024 bleef aprillerig, maar halverwege de middag kreeg ik vrolijk nieuws van Dochter Twee, dus dat verwarmde mijn hart. :-) Verder was het een moeizame dag. Ik moest ergens inloggen, maar de oude gegevens die ik braaf had afgedrukt, bleken niet voldoende om binnen te komen, mijn emailadres werd niet herkend, zodat ik zelfs geen wachtwoord kon herstellen, eindeloos opnieuw geprobeerd, maar ik kwam er niet uit, en ik kon mijn problemen niet overbrengen aan de dame aan de andere kant van het virtuele gordijn. Zelfs het scannen en mailen van eerder contact, met mijn gewone mailadres, dat zichtbaar eerder gebruikt was door de ontvangende partij, leverde niets op. Na veel zoeken vond ik een copie van onze allereerste connectie, waarbij ik als het 'technisch contact' stond genoemd, mét dat mailadres. Misschien dat ze er morgen op reageren, maar ik vrees dat ik eigenlijk mijn hele dag heb verdaan met deze zaak. In elk geval geen streepje erdoor op mijn te-doen-lijst. Ik word daar moe van. Het is al halverwege de avond, dus ik ga maar eens kijken of er iets is dat ik snel en overzichtelijk kan doen... Dat deed ik, het liep wat uit, dus snel naar bed... Tot later. 

22 april 2024 was nog steeds herfstig: zelfs hagel, vanmorgen. En af en toe was het even droog, met zelfs een blauwe lucht. 'April doet wat ie wil'... ;-) Ik was druk vandaag, met van alles en nog wat, zelfs wat extra opruimen en vegen, want een van mijn geliefden kwam een klein uurtje langs. Dat was heel fijn. Verder was ik druk bezig met het zoeken van een email, met als gevolg dat ik een paar uur bezig was mijn INBOX maar eens uit te mesten. Toen ik het gezochte mailtje had gevonden, stopte ik daar mee. Wordt vervolgd. Morgen verder, Deo volente. 
Er is ook veel om voor te bidden. En velen. Dat ook.

Zondag Jubilate (Jubel, heel de aarde) 21 april 2024 begon ik in de Waalse kerk. Het kostte mij moeite om me te concentreren, dat lag vast aan mij. Het praatje er na over een mij onbekende dichter sloeg ik maar over, er was nog zoveel dat mijn aandacht vroeg. Een paar dingen zijn dan ook wel een beetje gelukt: opruimen, ordenen... dat is ook een vorm van scheppen. Het gaf wel een beetje rust, maar tegelijk was er nog veel te veel dat te gecompliceerd was om 'leuk' te wezen. Morgen beter. Ik eindigde de dag met een stel colleges van Piet van Midden, altijd plezierig, en met het kijken naar 'Adieu God?' Heel respectvol en liefdevol. Mooi. En nu is de rustdag om. Een Goede Dag. Morgen verder en beter en meer. Of zo...

20 april 2024 Die printer boven doet het nu, maar de WiFi-verbinding is zwakjes, dat valt tegen. Al met al is er vandaag verder weinig uit mijn handen gekomen, kleine dingen, te weinig. 
Morgen een rustdag. Tja... Ik wens je een gezegende zondag...

19 april 2024 Ik probeerde een schijf leeg te maken, om plaats te maken voor iets anders. Tien minuten, zei Mikkiesof(t). Dan kan ik intussen de tafel opruimen, dacht ik. Er kwam een telefoongesprek tussendoor, dus ik keek eens naar de verkenner. 4 uur en 35 minuten, las ik... Maar dat wisselt. Dan ga ik maar gewoon verder met opruimen.
Om half twaalf kwam het 'All Clear'. Tja... Morgen beter. Tijd om te gaan slapen...

18 april 2024 Gisteren werd het toch nog heel laat, (maar het raadsel van die files heb ik opgelost), dus ik stond laat op. Na het ontbijt begin ik aan een lange lijst - dacht ik - met dingen die ik meteen moest gaan doen. Maar om drie uur waarschuwde mijn electronische agenda dat het tijd was voor de kaarten! Die post had ik helemaal vergeten. Er moesten ook nog wat extra kaarten echt eerst weg, dus helaas... vandaag kwamen er maar 2 of 3 kaarten op tijd in de brievenbus. 
De rest lag er wel voor middernacht in, en toen had ik ook de kaarten die p.p.a. rondgebracht moesten worden ook juist op hun bestemming afgeleverd. Het begon toen nét vlak voor twaalven nog zachtjes te regenen. Helaas, toen ging ik éven zitten. Tot na één uur. En zo werd het een beetje laat.  
En ik kan morgen / straks opnieuw beginnen met dat lijstje. Het schiet niet echt op, hier!

17 april 2024 Tonio nam mij in de chique wagen, waarin hij naar zijn werk gaat, mee naar Amsterdam. Heerlijk, want het was een dag met  minstens vier seizoenen... regen, wind, hagel zelfs, zon en soms even windstil. 
In de Oceaan had Parel een Mik-feestje aangericht voor Mik en de naaste familie en enkele intieme vrienden. Het was heel gezellig en lekker. Ik vrees dat ik morgen beter niet op de weegschaal kan gaan staan. Fijn dat Tonio me ook weer naar huis bracht. Hij heeft de oude laserprinter van 'Het Evangelie in Spanje' losgehaald en twee verdiepingen omlaag gedragen. Die brengt hij morgen naar de 'recycling'. Daarna heeft hij de nieuwe printer op de plaats van de oude gezet, en alle snoeren verbonden. De rest mag ik morgen uitzoeken. Dat zien we dan wel weer. 
Vanmorgen om 07 u 07 werd Mik meerderjarig. 
We zijn blij met hem. Maar hoe het nu zit met die files, was me een raadsel... Ik ben benieuwd of jullie  wel kunnen zien....  Mik21 

16 april 2024 Het weer was onstuimig, en ik moest vanmorgen naar de handtherapeut, dus ging ik maar lopen. Dat is drie kwartier naar het Diaconessenziekenhuis. Mits ik flink doorstap. Om de een of andere reden deed ik véél langer over de terugweg. Maar toen kwam ik ook langs allerlei winkels. ;-) Het effect was, dat ik wel heel veel heb gelopen, maar weinig heb gedaan vandaag. 
Maar vanavond heb ik wel de haren gewassen, én gekruld. Dat was er in het weekend niet van gekomen. 
Morgen is er weer een jarige, hoera! Via WA kreeg ik van een van zijn boezemvriendinnen,  een Appje, met een fotootje van onze Mik... Hij is kennelijk aan het oefenen ;-) Alvast gefeliciteerd!!! 

15 april 2024 Het was een dag om binnen te blijven! Op een kaar keer heen en weer naar de brievenbus na, deed ik dat dan ook. Er moesten weer eens kaarten gemaakt worden voor verjaardagen en zo, maar ik heb er maar drie echt àf gekregen, waarvan er ook drie werden verstuurd, en verder was ik heel de rest van de middag en de avond aan het klunsen, waarbij ook van alles om viel etc. Net zie ik dat een deel van mijn web niet bereikbaar is, met name dat deel m.b.t. mijn overmorgen jarige kleinzoon. Zucht. Ik ben een beetje érg moe! En omdat de PC het stuur overnam, net voordat ik dit wilde schrijven, (updaten, o, er gaat iets mis, veranderingen ongedaan maken) werd het al met al een klein uurtje later voordat ik dit schreef. Tja... ;-/

Zondag Misericordias Domini (dan viert de kerk dat de Heer zich over ons allemaal ontfermt) 14 april 2024. Voor mij begon de dag met de extra nieuwsuitzending over de aanval van Iran op Israël. :-( Schrikken!!! In de kerkdienst, heel interessant, ging het daarover alleen kort in de voorbeden. In deze wereld maar niet van deze wereld... we brengen de wereld wel bij de Heer in de dienst. Dan voel je je toch minder hulpeloos... 
Vanmiddag heb ik heel ontspannen wat opgeruimd, met wél een zondags gevoel. De Walen hadden om half zes een vesper. En een nazit. Om half acht was ik weer thuis. Vanavond belde ik Petra, want haar Maaik was vandaag 17 geworden. Hij was in nuce al aanwezig, toen wij zijn ouders trouwden. Hij heeft een aartje naar zijn vaartje, maar dezelfde ondeugende ogen als zijn moeder ;-) De jarige heb ik niet gesproken, maar zijn moeder en ik hebben nog wat verhalen over en weer ingehaald. Gezellig! 

13 april 2024. Ook vandaag was het nog mooi weer. Ik genoot van het carillon van de Dom, dat tegen het eind van de morgen een uurtje mooie klanken over de stad uitstrooide. Er is nóg een klein randje zichtbaar, net onder de 'lantaarn'! Ik heb wat gezaaid op het platje, bladeren weg gehaald, een was opgehangen en er nog een gedraaid... Boodschappen gedaan voor een zieke, en vanavond een poging gedaan om nog meer financiën in de PC te zetten. Kennelijk was dat téveel concentratie, ik kreeg de sommetjes niet kloppend. Volgende week verder, dus. Maar het leven is mooi! 

12 april 2024.  Het was heerlijk weer, zelfs beter dan voorspeld. Dus ben ik heel de middag bezig geweest met de tuin en de aankopen van gisteren. De planten hebben een plek gevonden, een paar andere planten zijn verpot, dat was ook nodig, en ik moest wel een paar keer heen en weer naar de stad voor grotere ompotten en nog eens voor potgrond. Ik kreeg zelfs een complimentje van mijn 'smart'watch dat ik zomaar eens alle doelen had gehaald. ;-p Toen het donker werd, had ik er ook wel genoeg van. Het laatste half uur van de dag meende ik nog iets nuttigs te moeten doen, maar dat liep weer even uit. De komende dagen heb ik weer geen gelegenheid om me te vervelen... geniet nog even van het weer. De temperaturen gaan weer kelderen. Maar deze dag was heerlijk... 

11 april 2024.  Weer zo'n dag die heel anders verloopt dan je had gedacht. Een - schijnbaar toevallige - ontmoeting op de stoep leidde tot een heel interessante gesprek. Omdat ik een speciale kaart wilde, voor een speciale jarige, en omdat ik tóch liever aardewerken plantenpotten wilde (gisteren kocht ik er een stel van plastic, maar... nou ja) fietste ik naar het Luie End, en het Tuincentrum daar. Die potjes vond ik pas na eindeloos dwalen en drentelen en genieten, en zo kwam ik lopend thuis met véél te véél. Ik moest wel lopen, want ik kon niet meer veilig fietsen. Met die kaart in de aanslag ging ik om 17u05 de deur uit, maar ik was al te laat: de brievenbus was al geleegd, en de man die dat gedaan had, fietste net heel duurzaam weg. Rennen hielp niet meer. Hij had de blik op oneindig.
Toen was ik móé! Ik vergat de groenten daarna, die zijn denk ik niet meer te eten. Je hebt van die dagen
Vanavond nog wat vertaalwerk, en de notulen bij gewerkt. (Postzegels afgeweekt ook nog...) En ja, oei, het is al weer een tijd vrijdag. Nu ja, ik heb mijn best gedaan. Welterusten / een fijne dag!

10 april 2024.  Vandaag had ik het genoegen mijn zoon weer eens te zien. We hadden veel te bespreken, en ik zal vanavond heerlijk slapen, schat ik zo in. Fijn! Ik bracht een paar kleinigheden weg naar de ARM, en hoopte wat gewone bloempotjes te scoren, van die aardewerken dingetjes, want sommige planten moeten écht eens in een grotere pot. Voor veel te veel geld kon ik er ééntje kopen. Later in de stad een paar andere, maar dat was plastic, niet de bedoeling. Verder was ik heel de middag bezig met het vinden van gegevens, voor mijn begrafenis, dat kostte veel tijd, en het is een fractie van wat ze tegen die tijd nodig hebben. Maar goed, er is een beginnetje gemaakt. Verder van alles en nog wat, ik kwam nauwelijks toe aan de oefeningen voor de vinger. Die moet ik 6 keer per dag doen, met telkens een paar minuten er tussen kom je zo aan een kwartier tot 20 minuten. Zucht. Maar... ik denk dat ik wél heb opgelost waarom ik vanaf mijn systeem geen mail zou mogen versturen. Alleen wil Google die nog altijd niet ontvangen. En nu moet ik dat alles eerst nog maar eens opschrijven in mijn logboek PC, want morgen kan ik vast geen wijs meer worden uit mijn krabbels. Dat wordt dus morgen pas naar bed. ;-)

9 april 2024.  Oei. Ik hoor net dat driekwart van de mantelzorgers eerder overlijdt dan leeftijdsgenoten. Ik denk dat mijn eigen leeftijdsgenoten steeds later overlijden, maar goed, ik ben dan ook geen mantelzorger, op dit moment. Alleen: je vraagt je af waar je je naasten (of anderen) (later?) (ongewild) mee opzadelt. Intussen is de zon allang weer weg. De hoogste tijd om nog wat op te ruimen in de keuken. :-( <><> De keukenkast is nu weer min of meer onder controle. En nog een klein stukje keukenvloer. Verder was ik wel bezig, maar het schoot nog niet op. Morgen beter. 

8 april 2024.  Allereerst mijn gelukwensen aan mijn schoonzoon verweg, die jarig is. Ik kreeg hem pas vanavond later aan de telefoon. Er moest na gisteren veel opgeruimd worden, maar al heb ik een flink deel van de keukenkast opnieuw ingeruimd, en al heb ik daarvan een file gemaakt in de map opruimen, ik was nog lang niet klaar, toen ik vanavond te  moe was om door te gaan. Dus heb ik een nieuwe lijst met dingen die snel moeten gebeuren, en daar zal ik morgen (is straks) mee verder gaan. Het schiet niet hard (genoeg) op. 

Beloken Pasen (Quasi modo geniti (als pasgeborenen)) 7 april 2024.  Eerst naar de Pieterskerk, waar ds. Karel Blei op onnavolgbare, en heerlijk rustige, wijze voorging. Daarna snel naar huis, waar Laetitia om één uur zou komen om mij te helpen met een paar dingen die ik in mijn eentje tóch al niet had kunnen doen, maar nu, met een halve rechterhand helemaal niet kon. Bovendien zijn Betty en zij degenen die dingen als: zorgen dat een deur weer op slot kan, een lekkende kraan verhelpen, een niet zo goed functionerend lichtknopje vervangen, een achterwiel van de fiets van nieuwe banden voorzien, en nog zo het een en het ander, beter aan kunnen dan wie van ons gezin ook. Dochter Twee had vandaag haar handen vol met bezoek. ;-) En al met al vertrok Laetitia pas 6 uur na aankomst, maar toen was er ook heel veel gedaan. Echt, ik was - en ben - zó dankbaar!!! Vanavond heb ik na het eten niet heel veel meer gedaan. Aangezien ik met zoeken en pakken van dingen een heleboel van de plaats had gehaald, waarbij er van allerlei omviel, en een ander deel echt een nieuwe plek moet krijgen (nu zeker!) wordt morgen een extra drukke dag. Ik kan nog net voor twaalf uur de vuilniszak buiten zetten, en morgen is morgen. "Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad", zegt de Heer in Mattheüs 6:34. En Hij kan het weten. 
Ik had vandaag in elk geval een ruim deel aan het goede. 

6 april 2024.  Een bijzondere dag met van alles en nog niets. Ik heb flink wat gefietst (voor mijn doen) en toch nog rui 7700 pas gelopen. Ik had het heen en weer. Uiteindelijk heb ik de dag voltooid met gewassen haren. (En krulspelden. Hoop dat ik slaap, dat is altijd wel een opgave met krulspelden in. Zonder is mijn haar zo steil als 'melkboerenhonden-haar', zoals mijn moeder dat zo liefdevol placht te benoemen. Ik herinner me de melkboer nog wel, maar of die kar, waarmee hij langs de deur kwam, werd getrokken door een hond? Ik heb er opeens geen actieve herinnering meer aan... 

5 april 2024.  Vanmiddag webben we vergaderd als Stichting Het Evangelie in Spanje. Dus moest er ook nog even stof gezogen. Etcetera. En o ja, tóch wel de agenda afdrukken, allicht. En... 
Half acht: de Notulen heb ik net verstuurd. Nu kan ik gaan eten :-) Later bracht ik een brief weg, en deed ik wat boodschappen. Voornamelijk om de beweging. En nu ben ik hééél erg moe. Morgen verder. ;-)

4 april 2024.  Alweer een natte dag. Ik moest beneden nog wat opruimen, en eindelijk wat paaseieren ophangen. Gelukkig kan ik dat nét zonder trap. :-) Boodschappen gehaald, en heel hard gewerkt aan de post voor de zieken, maar helaas: de bus werd heel kort na 17 u gelicht, dus ik voelde me best opgelicht toen ik met de tweede stapel aan kwam hijgen, en het bordje 'donderdag' was vervangen door 'vrijdag'! En inderdaad, al die post plofte met een veel te harde klap in de brievenbussen. Tja. Daarna was ik ernstig gedemotiveerd. :-( 
Maar nu moet ik nog wat afdrukken, en vooral: 'begrijpend lezen'... Iedereen kan het, zegt zo'n eigenwijze snotneus regelmatig op de radio. Maar ik ben niet iedereen... Aan het werk! 
Gelezen, aantekeningen gemaakt, Typefoutjes gevonden, morgen corrigeren. Het is al lang weer vrijdag.

3 april 2024.  Vandaag moest ik naar de tandarts. Hij was zo vriendelijk een heel klein gaatje meteen dicht te metselen. Heel fijn dat ik daar niet apart voor terug hoefde te komen!!! Het was een regenachtige dag, plezierig dat het meteen achter de rug kon zijn. Ik deed nog wat boodschappen op weg naar huis, dat scheelde weer. 
Verder was ik heel de dag bezig, maar ik kan je al niet meer vertellen waarmee (afgezien van de voorbereidingen voor de vergadering van vrijdag, natuurlijk...) 

2 april 2024.  Gisteravond heel laat zag ik dat ik mijn agenda voor deze week helemaal om moest gooien, en dat was heel pijnlijk. Niet alleen voor mij, maar ook voor iemand die me zeer dierbaar is. Het is niet meer goed te maken. Vandaag zat ik dan ook heel de dag gekluisterd aan de bureaustoel. 

1 april 2024.  Paasmaandag. Laat opgestaan, door een misverstand gezellig op bezoek bij de buren geweest. Druk geweest voor een bezoek dat er morgen niet van komen gaat. En de dag is al meer van om. Morgen beter, hoop ik! 

Paaszondag 31 maart 2024.  Laat naar bed, net voor zeven uur bijna wakker. Om kwart over zeven pas hoorde ik de Paas-klokken! Maar het was regenachtig, dus ik luisterde binnen, met het raam open. Om negen uur kwam ik hijgend en slippend aangefietst bij de Lutherse gemeente, want ik had me opgegeven voor het Paasontbijt. Heel gezellig en erg goed verzorgd. Oud(er) en jong. De bordjes waren versierd met paaskuikentjes op een soort plastic knijpertje. De rest van de dag had ik er op elke revers een. Een grote hit. De Waalse gemeente had een hoofddienst met koor en Avondmaal. Dat liep wat uit. Koffie met-met-met ná, zodat ik me moest excuseren voor het feit dat ik wat vroeg weg ging. Ik dacht net op tijd te komen voor de trein naar Amsterdam, maar Hoog Catharijne bleek in een vesting veranderd. Dat werd een half uur extra omlopen. (En die zondagse schoenen zaten na een kwartier al niet meer lekker). Goed, nog net voor het begin van de de dienst bij de Charismaatjes, bínnen. Goede voorgangster. Interessant. Avondmaal. En toch telkens weer een ander accent!  Na afloop een klus die niet wachten kon (mijns inziens). Daarna richting de Oceaan, waar ik even met Parel kon praten, maar vijf evens toekeek hoe ze heen en weer schoot als een waterjuffer, of een schrijverke. ;-) Toen ik eindelijk thuis was, kon ik niet meer op mijn benen staan. Ik keek een afdeling 'Rembrandt'... Interessant. En nu van ik nog steeds om. Ik heb wat slaap in te halen en dat ga ik nu maar doe ook! Heb mooie dagen!

Stille zaterdag 30 maart 2024 was een dag om tóch boodschappen te doen zo niet voor mijzelf, dan toch voor anderen. Een verstilde dienst in de crypte van de Pieterskerk. Daarna nog wat tekstverwerken en omkleden voor de Paaswake om half tien in de Lutherse kerk. De klik sloeg 11 toen ik thuis de sleutel in het slot deed. Daarna moest ik nog iets aan mijn haar doen - dacht ik. Helaas bleek de inhoud van de verpakking waarop stond: licht goudblond - asblond niet te koppen. Toen ok na een uurtje de badkamer verliet, zag ik dat ik nu een vaag bruinig pruikje heb. Een kleur die absoluut niet bij mij past... Toen moest ik het natuurlijk ook nog op krulspelden rollen, en zo kwam het, dat ik zojuist 1.59 zag verspringen naar 3.00 - Hoera! Zomertijd. Het wordt een korte nacht, vrees ik. Als ik tenminste de Paasklokken wil horen. De zware klanken van de Salvator zijn toch wel iets bijzonders... misschien moet ik de wekker toch nog iets vroeger zetten... Hoe dan ook: Ik wens je zegen en vreugde. De Heer is waarlijk opgestaan!!!

Goede vrijdag 29 maart 2024 hebben we afscheid genomen van onze dierbare Daniel de Haas. Het was bijzonder. Later was er een dienst in de Pieterskerk, zoals te doen gebruikelijk. 

Witte Donderdag 28 maart 2024 verliep niet zoals ik gewend was. Vanmiddag had ik een verhelderende bijeenkomst met een handtherapeute. (Die afspraak was al een maand geleden gemaakt, en ik mocht blij zijn dat ik een afspraak kréég!) Ik kreeg oefeningen mee, daarvoor moet de spalk af en daarna weer om. En dat zes keer per dag. Dat wordt nog een dingetje. Het waaide hard, ik kwam net op tijd aangefietst, en eenmaal terug was ik echt moe. De dienst in de Pieterskerk bleek een half uur vroeger te beginnen dan in mijn geheugen stond. Gelukkig keek om tien over zes nog even, zodat ik het eten kon vergeten en mij moest haasten om 18u30 net op tijd binnen te zijn. Pffff... Deze drie diensten zijn voor mij altijd de belangrijkste opmaat naar het Paasfeest toe. Vaak ging ik zowel naar de Lutherse als naar de Waalse diensten, maar dit jaar zit dat er niet in. Vanavond nog genoeg te doen. Heb goede dagen!

27 maart 2024 liep weer eens anders dan verwacht. Ik bracht wat dingen naar de ARM in dat koffertje dat ik niet zo fijn vond. Daarna moest ik er achter komen wat mijn volgende afspraken zijn... dat kostte enige moeite, maar gaf wel rust. De komende tijd zit weer aardig dichtgemetseld. I.v.m. een ziekenzegen binnenkort stuurde de Heer me naar de Oud-Katholieke kathedraal voor de Chrisma-mis. Dat kwam heel mooi uit, en het was een prachtige dienst, die ook mijn ziel heeft gezalfd. De rest van de avond was ik druk bezig met tekstverwerken. Er moet nog veel gebeuren, en ik heb niet eens dienst met Pasen. Maar aangezien het al ver voorbij middernacht is, ga ik nu maar stoppen. Een Goede Week!

26 maart 2024 moest ik héél vroeg op, want ik moest al om negen uur aan de Maliebaan zijn, voor een sessie met de mondhygiëniste. Net voor tienen was ik thuis, waar ik zoek ging naar heel fijn watervast schuurpapier (360g, de 720 kon ik niet vinden) om een nu extra hinderlijk richeltje wat bij te werken. Het scheelt in elk geval íéts. Nu wil ik eigenlijk alleen maar slapen. Maar ik opteer maar voor mijn derde kop koffie van vanmorgen, denk ik.
De PC staat een backup te maken. Eerst zou het 17 uur duren. Hallo! Toen 19 uur. 
Om zes uur: 1 dag en x uur, nu al 2 dagen en YY uur. Niet leuk.

25 maart 2024 werd weer een lange dag. Het grootste deel ging op aan de foto's van de reis, die ik voor drie van de kinderen compleet met de WhatsApp foto's op een USB stokje zette. Dochter 2 had er al een meegekregen in Wenen. Zij mist alleen de terugreis. Net voor de buslichting kon ik 2 datadragers versturen, de derde bracht ik vanavond zelf langs, zodat ik nu 8828 stappen op mijn stappenteller heb staan, twee kleinkinderen heb gezien, én in alle rust even kon praten met de derde dochter. Ze bracht me ook weer naar het station, dus dat was een bonus. Dan loop je toch makkelijker. Verder had ik nog wat administratie gedaan. Morgen verder! Deo volente...  

Palmzondag 24 maart 2024 was voor mij vanmorgen Rameaux. Een interessante dienst, en een lange nazit, dus mijn ontbijt kwam pas na 2 uur op tafel. Heel de middag was ik bezig met de foto's uit Wenen, verder wat andere dingen aan de PC, telefoontjes, een heel volle dag. Natuurlijk zit ik ook nog vol indrukken van de mooie en interessante dingen die ik in Wenen heb gezien en meegemaakt... Kortom: een heel volle dag! Ik weet dat ik komende week veel moet doen en organiseren, maar het is teveel om te bedenken. Dus eerst het vuil maar buiten, en dan morgen helder (hoop ik) beginnen met een lijst met urgente dingen. (Ik ben écht heel moe. Geen idee waar dat nu van komen kan!) 
Een mooie Stille week, met veel verdieping.

23 maart 2024 was een druk dagje: twee wassen gedraaid, post weggebracht naar verschillende mensen, later nog wat boodschappen gedaan, 9543 pas, een aantal mensen gesproken, koffer leeg, maar nog lang niet alles op zijn plek, en ook nog de haren gewassen en in de krul gelegd. De dag vloog om. Morgen Palmzondag, dan begint de Heilige Week, en ik realiseer me dat ik vandaag mijn hoofdstukje weer niet gelezen heb. Ik ben uit mijn ritme. 

22 maart 2024 Vandaag was de vacantie voorbij, er moest weer van alles. De post is voor een deel verstuurd, nog niet alles, dus dat komt later... jammer. De koffer is nog niet uitgepakt, ook dat komt later, en ik moest nog bedenken voor wie ik die paar souveniertjes ook al weer had bedacht... Morgen. Of zo...

21 maart 2024 Vanmorgen was ik wel wat eerder op dan mijn meisjes, maar ik had dan ook een heleboel troep verspreid, die ik bij elkaar moest halen. Ik stond redelijk vroeg op, zo had ik ook de tijd om wat orde in mijn chaos te brengen. Het een moest in de koffer (waarvan de rits het begaf, toen ik er nog een vergeten truitje in probeerde te proppen, maar ja, het was zo'n ding dat ik gekregen had van de postcodeloterij) - het ander in de handtas, weer andere dingen waren bestemd voor de rugzak, die het zwaarste werd.  De dames hadden gisteravond de koffer(tje)s al vrijwel klaar, dus zij konden ook wat later opstaan. :-) Tegen kwart over tien namen Parel en ik afscheid van Betty, die pas om 4 uur zou vliegen. 
Onze trein ging om kwart over elf van het hoofdstation in Wenen, en dat was vrij makkelijk via de U-baan te bereiken. Maar wat wás het makkelijk voor mij dat Parel en Betty zich net al die détails bezig hielden!!! 
Ik ben deze week heel liefderijk omzorgd en in de watten gelegd.
Het weer was nog zonnig toen we vertrokken, en als steeds waren we blij met de frisse lucht, want in de flat was het echt bloedheet! (Zelfs voor Ton hoefde ik het destijds niet zo warm te stoken!!! 
Parel en ik genoten van het variërende landschap, van dorpjes, bergen, nu eens dichtbij, dan weer heel ver weg, af en toe een grote stad.
Onderweg naar Frankfurt varieerde het weer net zo hard als het landschap!  Van zon tot regen, dreigende luchten, bloeiende bomen, voorjaarsbloemen, een grote variëteit. We keken onze ogen uit! En natuurlijk klikte ik blindelings met het fototoestel. Het zal nog een hele klus worden om door de bomen het bos te gaan zien.
In Frankfurt moesten we overstappen, en daar hadden we een royale 2 uur voor, dus dat de trein waarmee we aankwamen een kleine vertraging had, gaf niet. We hadden zelfs de vorige trein naar NL kunnen hebben, maar dan hadden we waarschijnlijk / mogelijk geen goede plaatsen gehad. Dus liepen we wat rond in het futuristische station. 
De cadeautjes die ik nog had willen kopen, gisteren, lukten vandaag niet. Tja! We aten een hapje bij de Burgerking, en dat gaf wat warmte vanbinnen maar was geen aanrader. ;-) Met enige vertraging stapten we in de trein naar Amsterdam. Dat ging prima, en de rest van de avond amuseerden we ons best. Ook in Utrecht bood iemand aan om de rollator met de koffer erop uit de trein te tillen, wéér een engel, en toen kwam de volgende engel hard hollend met een brede lach aanrennen! Mijn jongste en mijn oudste wuifden elkaar enthousiast toe, door het raam van de ICE, en zo zwaaiden Laetitia en ik Parel uit. 
Om half twaalf vanavond werd ik door mijn jongste dochter thuis gebracht, en dat was erg fijn, want ik was wel óp. Een lange dag is om, maar we hadden een fantastische week. Morgen verder...

20 maart 2024 Vanmorgen dacht ik wakker te worden met operette-melodieën! Mooie herinneringen. Meer het genre van Tante Jo, in het buurhuis, dan van Ton. Wel grappig! Al met al werd het laat vandaag! De muis ben ik ook al kwijt. Plannen vielen honderd keer in het water, maar die kun je aanpassen. Ik heb echt een beetje een vacantiegevoel! ;-D
Ik begreep dat mijn dochters vaak met elkaar scrabbelen via internet. Grappig wat er allemaal kan. Gewoon vind ik wel leuker.
Het is alweer tig keer bedtijd. Welterusten, allemaal. Bless you!

19 maart 2024 Oei, gisteren heb ik kennelijk niet goed opgeslagen, wat ik had geschreven. Jammer, maar het is niet anders!
Ik ben wat onthand, nu de PC niet alles doet, wat ik graag wil, en de laptop vraagt gewenning. Dat wil zeggen: die went niet aan mij. Denk ik. ;-)
Het is dus dinsdag, en ik ging de stad in, ik had een hele lijst meegekregen met dingen die ik verondersteld werd te doen, maar ja, je kent me... Het een lukt wel, en het ander niet. Het werd een volle dag, en aan echt eten kwam ik niet toe. De weegschaal zal me wel op de vingers tikken, maar verder was het een heel interessante dag!!!
Morgen zien we wel verder. xxx

Zondag Judica 17 maart 2024 Ik was te laat voor de kerk. Het werd een dag voor musea en parken, vandaag.
Heel veel stappen, vandaag. :-D

16 maart 2024 Uitgebreid door de stad gelopen, met twee lieve vriendinnen. 's Avonds zulke dikke voeten!!! Pfff.

15 maart 2024 Met dit lekkere weer móést ik wel even het stadspark in!!!! Verder rustig door de stad gekuierd, en vanavond 3 potjes Scrabble verloren. Leuk toch! Een perfecte dag.

14 maart 2024 was zo 'n dag waarop van alles mis ging, maar er kwamen ook veel engelen op mijn (ons) pad. Parel en ik gingen met de trein naar Wenen, waar Betty ons opwachtte. Zij had al boodschappen gedaan en soep gemaakt. Uiteindelijk werd het een enige avond. 

13 maart 2024 mocht ik naar de huisarts. Er waren twee zorgenpunten, en daar heeft ze iets aan gedaan. Ik kreeg een andere malletspalk, want de oude hinderde me erg. Vanavond heb ik met warmte ook díe weer een beetje aangepast. Verder hinderde de wond in de kaak ook behoorlijk. De dokter heeft de hechtingen, die érg verknoopt waren, voorzichtig verwijderd. Maar voorlopig nog niet mijn tanden er in, zei ze. Dus je ziet me weer met een mondkapje, de komende dagen... Ach ja. 

12 maart 2024 was 'onz' Amber' jarig. Ze werd al 22, en was net terug uit Valencia. Maar vandaag moest ze wel weer gewoon aan het werk. En toen ik in de avond belde, zat de familie nog aan het feest-eten, dus dat werd een kort gesprek. Maar niet minder hartelijk!
Gefeliciteerd, schat! 

11 maart 2024 was een druk dagje. Zoals mijn moeder placht te zeggen: 'Wie zijn hersens niet gebruikt, moet zijn voten gebruiken!' Tja. Wél 11.1200 stappen op de teller. 

Zondag Laetare 10 maart 2024 ging ik, wankel en wel, naar de Lutherse kerk. Het theologisch gehalte was hoog: 2/5 van de aanwezigen waren theologisch geschoold :-) Daarna ontbijt en dingen die gedaan moesten worden. Dat ging niet helemaal goed, ik had een hand te weinig. Tja. Aan het eind van de middag nog naar de Waalse kerk, want er was een vesper, en bovendien had ik de laatste ik er dat ik er was mijn petje vergeten. Het lag er nog. Verder maakte ik maar weer eens een lijst met dingen die snel moeten gebeuren. Nú moet even het vuil buiten gezet worden. Morgen verder.

9 maart 2024 was de geboortedag van mijn moeder zaliger nagedachtenis. Én haar verjaardag! Een dag om in ere te houden! Het is in elk geval droog, en al schijnt de zon niet echt, mijn 'fonteintje' op zonne-energie (misschien beter: op licht-energie) sputtert elke 2 seconden een klein straaltje zo'n 5 cm omhoog. Ik heb daar veel plezier in. En nu moet ik maar eens aan het werk. Maar goed, Mama was ook belangrijk!   
Ik had een lijstje met dingen om te doen en te kopen, daarvoor moest ik de halve stad door, wat ik echt nu nodig heb, kon ik in drie winkels niet vinden, maar wel een paar andere dingen die ook nuttig kunnen zijn, want zo gaat dat. Wat ik zocht en nú nodig had, is besteld. Ook dat gaat soms zo. Ik was aan het knutselen, toen de telefoon ging... Tja, toen moest ik stoppen en later ging het niet meer. Later. Een telefoontje om te bedanken voor een verjaarskaart duurde ruim 80 minuten. Oeps. Er is nu zoveel te doen, dat ik niet weet waar te beginnen. Niet leuk. Ik blijf nog moe. Komt goed. Morgen rustdag, toch?

8 maart 2024 was helder, maar kende een scherpe wind. Vanmiddag kreeg ik lang verwacht en aardig bezoek. Daarna kon ik geen contact meer krijgen met de huisarts, de assistente kon haar vragen me te bellen, volgende week, maar de eerste mogelijkheid om haar te zien kwam mij weer niet uit, dat was over bijna 2 weken. Er hoeft alleen maar even een andere spalk aangepast worden... Schiet niet op. Een boodschap in de stad leverde het gewenste niet op, en het ongewenste at ik achterelkaar op. :-( <Gewoon mijn eigen schuld, ik deug nog steeds niet> <Wijsheid komt níét met de jaren!> Vanavond zat ik, als rechtgeaarde Gymnasiast (toch wel) gefascineerd te kijken naar 'Op zoek naar de botten van Odysseus'... (Ook een vorm van uitrusten. Later zocht ik een paar uur naar een bericht, en vond er een heleboel andere... Kortom: het is de hoogste tijd om deze bladzij om te slaan. Morgen beter. Welterusten!

7 maart 2024 is een redelijke voorjaarsdag. Lekker geslapen (dank je, Parel!) en vrij lang, en nu is het weer postdag!!! De tijd vliegt. Maar goed, het meeste was op tijd bezorgd, altijd een fijn gevoel. Ik moet nog wat bedankjes voor de verjaarspost. Alleen: ik ben te moe om op te schieten en door te pakken... Morgen beter. 

6 maart 2024 werd later mooi. Tonio kwam langs, altijd leuk. Hij bracht wat postzegels mee, mijn favoriete cadeautje, maakte iets hoogs vast, en kwam later terug met de auto om een aantal dingen voor mij weg te brengen. Heel erg fijn. Er waren dierbare telefoontjes, ik droogde de was van gisteren, ging later nog een cadeautje kopen voor een andere jarige, maar toen was ik wel te moe om op bezoek te gaan, dus ik gaf het hem zelf zonder een vrolijk papiertje. Verder was ik lang met het repareren van Tons dierbare huisjasje. Dat ging nu met Tonio mee naar huis. Toen ik vanmorgen wakker werd, bleek dat de vinger, die zo mooi leek te genezen, dubbel lag, en dat ik die niet kon strekken... vier maanden voor niets die spalk gedragen. Balen dus. (Naaien werd dus ook iets minder netjes dan gewenst.) Nu val ik om van de slaap. Ik had allang in bed willen liggen, maar soms ben je te moe om van je plaats te komen. De dag vloog om. Morgen beter. Hoop ik. 

5 maart 2024 miezert. Ik had een leuke foto willen maken van de narcissen, dat had ik beter gisteren kunnen doen. De buren kwamen op bezoek, ik was juist van plan de salon een beetje netjes te maken. Dat probeerde ik daarna te doen, maar toen kwam Maryse. De post bracht veel leuke kaarten, ook met postzegels er in, dus voelde ik me heel jarig. Ton zou de 103 jaar hebben vol gemaakt. En ons huwelijk is ook al superlang geleden gesloten en ingezegend. 
Ik ben een gezegend mens, maar nu heb ik hoofdpijn, dus ik ga tóch even lopen...
Daarna kwamen de telefoontjes, en daar was ik nog mee bezig toen vanavond Parel en René kwamen, met bloemen, postzegels en een bakje verse satésaus en ze brachten ook een bos gele tulpen mee van Mik en Faye. Niet alleen dat, maar er is ook gezogen, en het bed verschoond. Nu draait er boven een was (op nachtstroom, maar ik hoorde laatst dat die nu duurder kan zijn dan dagstroom... daar moet ik toch eens naar informeren... maar nu ga ik naar bed)!

4 maart 2024 was zonnig en vrolijk. Er bloeit van alles. Ik begon aan het overzicht van de belastingen, maar ik moest het toch overdoen, dus ga ik maar weer even liggen lezen. Buiten bloeien de narcissen, wel vrolijk, maar niet echt leesbaar. Jij en ik weten wat er staat of moet staan. 

Zondag Oculi 3 maart 2024 werd ik pas héél laat wakker, kennelijk had ik slaap nodig. Ik heb wat opgeruimd in de keuken, rustig aan, maar toen ik toch even een beetje had gebukt, moest ik weer gaan liggen. Tja, nog suboptimaal dus. Vanavond keek ik naar een heel goede dienst in de Wartburg. Mijn complimenten aan collega Joop Spoor. 
Zo zou ik het niet kunnen, helaas. En nu ga ik zo maar weer naar bed. Maar we gaan vooruit, teen voor teen. ;-) Nog geen heel drukke dingen deze week, ik zie zelfs geen kans om narcis-transplantatie vanuit de tuin uit te voeren naar de wal, waar veel narcissen bloeien, en toch wat moeite hebben om de naam van TON te schrijven, voor de vijfde. Als iemand helpen wil: graag. Morgen of dinsdag. We zien wel. 103!!!

2 maart 2024 zie gisteren. Wel heb ik wat plaatjes toegevoegd aan de herinneringen aan mijn vader. Stil rechtop zitten is een prima alternatief voor rechtop liggen. '-) Bukken en tillen bleek terecht afgeraden voor deze dagen, weer iets (af)geleerd. Morgen beter! :-D   

1 maart 2024 bleef ik voornamelijk in bed. De pijn valt mee, de energie niet, er is gisteren een hoop troep in mijn kaken gespoten. Uitzieken dus maar. (Het spoelen met Lourdeswater had waarschijnlijk wel positief effect!) 
Ik heb zélfs geen gebakje gegeten ter gelegenheid van mijn vaders verjaardag, die toch als motto had: 'Vier uw vierdagen!' (Nahum 1:15) Dat halen we dan later wel een keer in. Komt goed.

29 februari 2024 is een schrikkeldag. Mijn nicht Elly is nu eens écht jarig op haar geboortedag. Ik moest naar Vleuten voor een bezoek aan de kaakchirug. Het regende ook nog :-( Vandaag is een lange wortel eruit gehaald. Pijn kon drie weken aanhouden, ik mag de eerste weken niet bukken en tillen, kortom rustig aandoen. Dat betekent ook: morgen niet naar Alkmaar. Dat was ik stiekem wel van plan, want dat is mijn vaders verjaardag, vaak probeer ik dan even langs het graf te gaan, maar nu wil ik alleen maar met een rol keukenpapier naar bed. 
In elk geval geen uitgebreide verjaardag, zelfs niet in de Oceaan. Ik zie het over een paar dagen wel. 
Het recept voor de pijnstillers beviel me al niet, dus dat kan even afzien worden. 
De verdoving is nu bezig uitgewerkt te raken. Ze had héél stevig verdoofd omdat ik al een ontsteking had, Heb al vijf perenijsjes uitwendig toegepast om te koelen. Dat pak is bijna leeg. Nu doe ik het maar even met koude vingers, tijd voor bed. Ik ga lekker zielig wezen...

28 februari 2024 is druilerig maar droger dan verwacht. En ik vond bij het opruimen nog een niet bekeken ingekomen stuk. Aan het werk dan maar weer! Vanavond kreeg ik nóg een ingekomen stuk toegestuurd uit Spanje. Ik heb de pdf omgezet in een doc., vertalen moet later maar. Ik heb nog een sessie Hebreeuws met Piet van Midden gekeken, en nu is de dag om. Morgen wordt een zware dag. Kaakchirurg. :-( Ik zie er tegen op... 

27 februari 2024 is Charlotte jarig. (20 jaar!) Ze viert het in besloten kring, maar ik neem aan dat ze haar cadeautjes al heeft uitgepakt. ;-) Omdat ik een afspraak moest maken, voor de middag goed en wel begonnen was, werd ik vroeg wakker - voor mijn doen. Die afspraak ging wat moeizaam, maar ik had wel een leuk gesprek met de dame die ik uiteindelijk aan de lijn kreeg. Maar de afspraak is pas voor over ruim een maand. Hallo! Halverwege mijn ontbijt belde een oude vriend aan, die vijf minuten binnenkwam, en vijfentwintig minuten later wegging. Toen waren we natuurlijk nog lang niet bijgepraat. ;-) De zon schijnt, veel narcissen, die Tons naam zouden moeten schrijven tegenover het huis, bloeien, maar ze kijken alle kanten op, dus het lezen van de naam is wat lastig via de gele punten, maar via het groen gaat het wel. Blijft leuk! 
Als ik de ringvinger gebruik met het tikken zonder spalk, doet het pijn, en met spalk tik ik mis. Dus ik zoek zo de spalk maar weer op. :-) Ik heb nog wel een laatste stukje getikt van de ingekomen stukken. Morgen moet ik maar weer eens echt aan het werk!

26 februari 2024 begon weer laat, en met enige teleurstelling. Vannacht had ik de spalk niet aan gehad, en de vinger vond dat niet leuk. Ik ook niet. Ik deed een boodschapje, om de beweging, ruimde wat op, kreeg onverwacht bezoek, (oeps!) en werkte aan de ingekomen stukken. En óm was de dag!

Zondag Reminiscere 25 februari 2024. Voor het eerst sinds tijden ging ik naar de kerk. Dankzij een glaasje water onder mijn stoel hoefde ik niet hínderlijk te hoesten. Fijn. Mijn zwager en zus boden aan me op te halen om naar Houten te gaan, dat was erg fijn voor mij. Voor hen was de tocht binnen Utrecht naar mijn huis een beproeving. Kennelijk was half Nederland met de auto naar de Motorbeurs in de Jaarbeurs gekomen. 2 km/u ging het over de Singel. De navigatie zag ook allerlei beren op de weg naar de Jarige toe, dus we kregen de toeristische route met nog wat extraatjes. De moeder van de jarige lag met een denderende migraine in bed, dus we deden het rustig aan. Goed voor iedereen, maar ook wel gezellig! Pieter en zijn zus zorgden keurig en met liefde voor de catering. De jarige had naast veel lego en bonnen ook nog een gigantische eigen-gehaakte deken gekregen. Met liefde gemaakt door zijn geliefde, en met plezier aan ons getoond. Mijn oudste kleindochter en haar lieve partner brachten mij aan het eind van de middag weer thuis! Wat een luxe! En ja, erg prettig, want de rest van de dag deed ik niets nuttigs meer. 
Ik bewerkte de fotootjes die ik vanmiddag had genomen, maar die waren allemaal slecht van belichting en van scherpte. Tja! 

24 februari 2024. Gisteren hakte er behoorlijk in. Vandaag werd ik pas om kwart voor één wakker. Nu - 15 u - is het droog. Dat is fijn. We zullen zien wat de dag brengt. Eigenlijk wil ik het liefst weer naar bed, maar dat gaan we niet doen. ;-) 
Het werd een dag van kleine dingetjes. Én ik heb mijn haar gewassen en gekruld. De vinger zonder spalk deed wel mee, maar is nog stijf. We zien morgen wel... Heb een goede zondag. 

23 februari 2024. Louis heette de storm van gisteren, maar die was nog niet echt uitgeraasd toen ik vandaag naar het Diac moest, om door de handchirurg gezien te worden. Er lagen nogal wat takken op straat. Vallen vind ik geen optie, dus ik ging toch maar niet met de fiets, maar lopend met de vier-wielen vóór me. Dat kost heel ruim drie kwartier. In het ziekenhuis loop je ook nog aardige stukken voordat je ter plekke bent, maar ik heb me aangemeld, gezien dat de dame achter de balie mijn aanwezigheid doorgaf, en daarna verdiepte ik mij - min of meer, want er waren veel luidruchtige mede-wachtenden - in een boek op de e-reader. Een uur na de afgesproken tijd meldde ik me maar weer eens bij de balie. Nee, ik stónd aangemeld, en ze waren aan het werk. Komt goed. Tien minuten later ging ze maar eens een kamer binnen. Een kwartier later kwam er iemand uit diezelfde kamer die mijn naam riep. Die persoon stelde zich niet voor, dacht dat ik wel te laat zou zijn geweest, onderzocht de vinger nauwelijks, en kladde een verwijzinkje voor handtherapie. De spalk kon af. Of nou ja, ik kon die net zo goed omhouden tot ik bij de therapie was. Tja! Op weg naar huis passeerde ik mijn of meer de Supermarkt die met een J begint, en al kocht ik er een paar dingetjes, ze hadden niet wat ik zocht. Wel kon ik mijn voorraad mooie postzegels weer aanvullen. En ergens kocht ik een verjaarscadeautje. Mei is kennelijk niet alleen voor vogels een vruchtbare maand... Goed, al met al heb bijna 11000 stappen gezet vandaag, en ik was er zó moe van, dat ik me pas later op de avond naar boven kon slepen. Dus wat mij betreft is de dag wel om. 

22 februari 2024. Hoera, vandaag wordt het jongste kleinkind 17 jaar! Ik mocht hem eventjes telefonisch storen bij een spelletje dat hij met een vriend aan het spelen was. ;-) Verder was het een postdag. En al hàd ik de enveloppen gisteren al geprint, het kostte toch heel veel moeite om alles tijdig in de brievenbus te krijgen. De rest bracht ik lopend rond, maar het weer was bar en boos! Een mondkapje schijnt te helpen. Het afkoelen van de neus blijkt een mens vatbaarder te maken, las ik. 

21 februari 2024. Langzaam gaat het beter. Ik heb een afspraak gemaakt met de kaakchirurg, </wortelrest> (het lukte zelfs om even een gesprekje te hebben zonder te hoesten), ik heb een en ander opgeruimd, ik was bezig een verjaarskaart af te maken, toen er een App-gesprek met de jongste van mijn kleinkinderen tussendoor kwam, maar daar had ik mijn stem niet voor nodig. :-) Morgen is Pieter-Alexander Sweet-Sixteen àf. Mijn PC-tijd bleek een uue achter te lopen, dus ga ik nog maar even snel verder...!

20 februari 2024. Over brievenbussen gesproken: ik ging er vandaag al twee keer heen met een verjaarskaartje. (Een voor morgen en een voor overmorgen, je weet maar nooit.) En juist toen ik aan het eind van de morgen beneden zat te genieten van mijn eerste kop koffie, en van een berichtje van Dochter Twee, werd er aangebeld: de postbode met een Brievenbuskus. Van een verlate Valentijn, denk ik. DII en ZI verklaarden 'onschuldig' te zijn. Op het kaartje stond alleen: 'geniet ervan', dus daar werd ik ook niet wijzer van. Wie het dan ook was: 6 witte roosjes, een takje gips en een takje groen delen nu heel gezellig een vaasje. Heel hartelijk dank! Wat gezellig!!!   
Intussen weet ik dat het van de liefste vrienden komt, die ik heb... 
Twee superlieve mensen met een groot gevoel voor humor! Hier ga ik nog lang van genieten!!!

19 februari 2024. Verder dan de brievenbus kwam ik vandaag niet. Morgen beter. Wel een paar heel kleine klusjes gedaan. Het komt goed. Een keer. :-) 

Zondag Invocavit (of: invocabit toekomstige tijd) (Roept men Mij aan, dan antwoord Ik!) 18 februari 2024. Ook deze zondag waagde ik me niet naar de kerk. Maar via internet ging het prima. middag heb ik twee stapels in één doos gestopt, allemaal dingen waar ik snel iets aan moe(s)t doen. Intussen heeft de PC twee keer geprobeerd achterstallig onderhoud te plegen, tevergeefs. Zonde van mijn tijd, maar ik kom er niet onder uit. Een donkere, natte dag verder. 
De rest van de dag en de avond was ik bezig met het gróót afdrukken van een foto van de kleinkinderen voor de salon. De vorige foto was zowel verkleurd als verouderd (15 jaar of zo) Nu heb ik een iets kleinere dan A3, geprint op 2x A4. Die ga ik aanstonds ophangen, mits de lijm echt droog is, en anders morgen. Er lijkt licht te gloren aan het eind van een paar tunnels. :-) Ik voel me nu ook wat beter, zij het niet gezond. Salonfähig ben ik nog niet, en deze dag is net het hoekje omgegaan, dus ik groet je. Bless you!

17 februari 2024. Als ik heel voorzichtig beweeg, gaat het al wat beter. Ik heb een paar langzame uren gebruikt om achterstallige financiën in de PC te zetten. 2023 is bijna klaar. Volgende week moet ik dit deel copiëren naar een andere file, en dan verder gaan van af 1-1-2024. Maar daar moet ik helder voor zijn... Hoe dan ook, ik ga nagel voor nagel vooruit. '-) 

16 februari 2024. Soms kun je je *** zoeken naar iets, dat je voor je gevoel blindelings kunt pakken. Dit was zo'n dag. Heel vervelend. Sint Antonius??? 
+++ Het onthutsende nieuws over Aleksej Navalny 1976-2024 houdt velen bezig. Mij ook. God trooste allen die van hem hielden en om hem gaven. 

15 februari 2024. Vandaag heb ik me rustig bezig gehouden met de verjaarskaarten voor deze maand. Dat zijn er bizar veel: 13. Nadat ik er al twee op de bus had gedaan, bleven er nog 11 over Niet dat ze allemaal geschreven zijn, maar de enveloppen en 3/4 van de kaarten liggen wel klaar. Dat geeft rust. Om de beweging ben ik naar de Twijnstraat gelopen, ruim 4000 pas, dat kan beter, maar ik ben wel zonder rollator gegaan. Het was relatief mooi weer, Tons narcissen beginnen op te schieten. Met al die verjaarskaarten, dringt zich de gedachte op, dat ik er volgende maand misschien ook iets aan moet willen doen, maar ik ben nog weinig creatief. Eerst moet ik maar eens Salonfähig worden. Mogelijk zie ik volgende week (bijna) heel de familie wel... In elk geval is het nu voor vandaag wel goed, zo.

14 februari 2024. Valentijnsdag voor velen. Vanavond wordt het voor mij het begin van de Paarse tijd. Aswoensdag. Een askruisje ga ik niet halen, want ik hoest nog teveel. Ik moest net een afspraak maken bij de handchirurg, maar de assistente zei meteen: 'We doen er maar een weekje bij, als ik dit hoor!' En dan moet ik ook nog steeds een afspraak maken voor een wortelextractie. Elders. Nu even niet, dus. Ik ga maar verder met mijn te-doen-lijstje. Gisteren kwam ik niet verder dan het eerste punt dat ik meteen aanpakte... :-) Straks moet ik wat paarse elementen van boven halen, en daar liggen kerstspullen klaar om opgeruimd te worden. De kerstboom staat nog in de kelderkast te wachten op een sterke held... Nu ja. Straks dus.
De feestverlichting is uit, de achtergrond van de verschillende computers / laptops is aangepast aan de paarse tijd, en nu is het bedtijd. 

13 februari 2024. Kwart voor een. Ik zit even bij te komen van een duizelingwekkende hoestbui, terwijl ik juist dacht dat het beter ging, en ik een lijstje wilde gaan plannen om dingen te gaan doen. Want ja, de zon schijnt! En omdat er nog geen blad aan de bomen zit, stuurt mijn mini-fonteintje op zonkracht elke anderhalve seconde een straaltje water van een centimeter of vijf omhoog. Daar word ik blij van. :-) Nu maar hopen dat de hersenmist ook snel optrekt. Ik kan vást wel iets overzichtelijks doen vanmiddag! Alleen kan ik op dit moment even niet bedenken wat. Nu ja, een lijstje maken... Buiten zie ik Tons narcissen met de dag groeien. Er zijn al knoppen zichtbaar, en sommige vergelen al een beetje. 
En zo rommelde de dag door. Één ding is gelukt. Morgen vast beter. Iemand belde aan dat mijn telefoon het niet deed. Die had ik niet gemist. Maar ik heb boven een telefoon gevonden die gevallen was, en ja, nu heb ik wel weer een kiestoon... 
Hoe dan ook, het is de hoogste tijd om te proberen te slapen. Morgenavond begint de paarse tijd... Tja...

12 februari 2024. Vandaag dan eindelijk naar de huisarts. Ik had een kwartier (op papier) en ik kreeg een half uur. De uitslagen van bloed etc. waren O.K., van de vinger zeiden we beiden: 'Mwàh'... 
Ik durfde het niet aan om te fietsen, (er stond toch een scherpe wind) - en het was een heel eind lopen, ook omdat er wegomleggingen waren. Wordt vervolgd. De terugweg ging via HC (er uit gaat wel, met de rollator, er in van huis uit is aan twee kanten een uitdaging). Boodschappen konden makkelijk mee naar huis, zo met het vierwielertje. 
Verder heb ik alleen TV gekeken zonder veel te zien. De hoogste tijd om naar bed te gaan. We komen er wel. Een keer. 

Zondag Quinquagesima (50e) of  Esto mihi (wees voor mij een rots), de laatste zondag van Epifanie, 11 februari 2024. De kerkgang zat (en zit) er niet in, ik kon een groot deel meemaken van de dienst in de Lutherse kerk hier, via YT. Een andere dienst, die ik graag wilde volgen kon ik niet vinden, slecht geslapen, duf... Wel zag ik, met de morgenkoffie in de hand nog weer een stuk van een bijzonder interview met Dries van Agt zaliger. Later vond ik de link naar de heel bijzondere kerkdienst van onze dierbare Catrien van Opstal vanmorgen, theologisch en van woorden voortreffelijk als altijd, ondanks haar verkoudheid. Ik kan je aanraden op die link te klikken. Kostbaar! Ik ben dankbaar dat dit kon... Vandaag verder vnl TV gekeken, bijv. Maestros de cosura, daar had ik niet veel Spaans voor nodig, bovendien werd het in het Spaans 'ondertiteld'. Heel handig. Nu ga ik nog even liggen kijken naar 'Kunst en Kitsch', misschien zit daar nog wat tussen. En dan is de energie wel op. (ik viel in de tussentijd al in slaap aan de PC, dus ja!)

10 februari 2024. De voorraden waren op, dus ik sleurde mezelf in de kleren en de schoenen, ik sjouwde de rol-la- naar buiten, zelf voorzien van pet, handschoenen, dikke shawl en een vers mondkapje, en ging op weg naar de stad. Nu ja, HC. Daar was het rustig, en ik gaf heel wat uit, maar toen ik weer thuis was, bleek ik een belangrijk onderdeel te hebben vergeten: iets om op te sabbelen! Aangezien ik alleen maar wilde liggen, (alleen: de trap op, dàt was me te veel) bleef ik een paar uur dom kijken naar ik weet niet meer wat. Veel later ging ik naar AH in de Twijnstraat, waar een grote doos voor de voedselbank (zo sympathiek!) zorgde dat ik nog niet de helft van wat ik had gekocht mee naar huis hoefde te nemen, en nu heb ik nog steeds niets zoets om op te sabbelen. Het schijnt niet te mogen! Wel heel leuk: Ik kreeg een Beterschapskaart met een paar zegels er in, en een mooie er op! Echt, zo lief!!!! Dat het drupte op mijn handen lag niet (alleen) aan de verkoudheid. Bless you!!! Voor zover mensen gaan Carnavallen: veel plezier!.

9 februari 2024. Die heb ik kennelijk gemist... Maar de meeste kaarten zijn wel, voorzien van een zegel, door een langslopende engel in de brievenbussen gestopt. En het werd tóch weer laat. Juist omdat ik niets deed, verder.

8 februari 2024. Na een doorwaakte nacht was ik heel laat op, en tamelijk brak. Maar de dienst aan de samenleving gaat door. Dus heb ik in elk geval enveloppen geprint, en een aantal kaarten. Morgen de rest. Ik hoop dat die verwarde persoon niet wéér midden in de nacht gaat aanbellen... Tijd om naar bed te gaan. 

7 februari 2024. Nog steeds een tikkeltje ziek, maar er is licht aan het eind van de tunnel. Ik weet het, al zie ik het nog niet. En nu weer snel naar bed. Maar wees gerust. Het komt goed.  

6 februari 2024. Gisteren kwam ik niet in de buurt van de PC. Ik bleef in bed. De verkoudheid breidde zich uit naar de borst, en elke onverwachte beweging, riep een hoestbui op. 
Vandaag is niet veel beter, na de kippenbouillon als ontbijt (schijnt gezond te zijn) heb ik een paar uur zitten dutten voor de TV. Nu is het kwart voor vier, en kleine slokjes koud water blussen een beetje het brandend zand in de keel. Tijd om maar weer eens mijn bed in te stappen. Terecht dat ik de afspraken met de huisarts van gisteren en morgen heb afgezegd. Ik besta nog even niet. 
Maar het kómt goed!
Vanavond heb ik gekeken naar de VPRO. Allerlei beelden uit mijn jeugd. Laat de jeugd goed in de oren knopen hoe dicht we bij een rampzalige catastrofe zijn. God behoede ons!

Zondag sexagesima 4 februari 2024. Wereld Kankerdag. Dankbaar. Zelf ben ik snipverkouden, het wordt alleen beroerderberoerders (voordat het beter wordt, natuurlijk). Ik ben niet verder gekomen dan bed, toilet, keuken en tafel. En dus ga ik nu maar weer naar bed. 

3 februari 2024. Al weer werd ik verkouden wakker. Ik heb zelfs een Covid-test gedaan, maar die was gelukkig negatief. Een uurtje opruimen ging nog net. Vanmiddag ging ik voor de beweging nog een uurtje heen en weer naar de stad. Pffff.... Na het eten (en tijdens het eten) keek ik wat dom TV-amusement, na een uurtje interessante dingen. En nu is het op. De ogen lopen weer over, ik ga zo maar naar bed. Met een heet-drankje. Even uitzieken. Haren wassen zit er vanavond ook niet in. Tja. Soms heb je dat. 
Geniet morgen van zondag sexagesima, en zeg een klein gebedje voor me...  

2 februari 2024. De banden van de fiets zijn opgepompt. Dat wel. Een paar kleine puntjes van mijn lijst zijn doorgestreept. Verder wat onverwacht werk aan pastoraat. Ik ben er moe van, dus... morgen beter. 

1 februari 2024. Deze dag stond in het teken van iemand gelukkig maken. Omdat de banden van mijn fiets nog stééds niet opgepompt zijn, moest ik alles lopend doen, maar dat leverde me wel zo'n 13000 stappen op. 
Dàt is dan weer meegenomen. En nu is het voor mij de hoogste tijd om te gaan slapen! 
Morgen is hetwarme-truien-dag, en ik heb zowel beneden als boven de kraan op de radiatoren een slag naar links gegeven. 

31 januari 2024. Vandaag werd koningin Beatrix, die zich bescheiden verschuilt achter 'prinses Beatrix', 86 jaar. Ik leek de enige te zijn in Utrecht die de vlag - met wimpel - uithing. Maar ik heb haar hoog! 

Gisteren haalde ik van alles uit de dood 'Verbindingen', vandaag heb ik alles weer ingeruimd, en ingeschreven. Zelfs in de PC gezet. Jaren geleden heb ik de inhoud van al die dozen al eens opgeschreven, maar waar Ik heb geen idee! Ik kon het niet vinden. Voor de beweging liep ik heen en weer naar de Twijnstraat, verder werkte ik aan de 'Ingekomen stukken'. Mijn Te-doen-lijst is bijna nog net zo lang als gisteren. Morgen verder, dan maar. Komt goed.  

30 januari 2024. Na een goede nacht, ging ik er vanmiddag tegenaan! Ik begon voor de duidelijkheid met een lijst. 22 stuks, zie ik zo in een oogopslag. Duidelijk en gestructureerd. Sommige items hebben een tijdslimiet, 30 minuten bijvoorbeeld... Na 30 minuten in de slaapkamer waren er nog een paar kleinigheden, dus dat moest kunnen. Zo kwam er nog een half uur bij. Gisteren had ik al één deur voorzien van een bijpassende deurklink, er waren er nog drie, die in aanmerking kwamen voor enig onderhoud. Ik begon boven met de doos waarop staat: 'verbindingen'. Die kon al niet meer helemaal dicht. Helemaal onderin vond ik het deurbeslag dat ik zocht, (en nog een kamerdeurslot, altijd handig!) - maar een en ander bleek niet te passen. De deur naar het halletje heeft nu twee bijpassende klinken, maar geen beslag, want dat paste niet, twee andere klinken liggen nu te drogen, die kunnen morgen misschien samengevoegd met het originele beslag dat ik vond, en waarvoor de huidige klinken te dik zijn... etc. Ik eindig de dag met 2 doorgestreepte items op de lijst, en een hele vloer waar alles is uitgespreid wat ik uit de doos 'verbindingen'  heb gehaald. Dat alleen al gaat me morgen een paar uur kosten.

29 januari 2024. De huisarts stuurde me laatst voor de APK naar het ziekenhuis. Dat moest vandaag gebeuren. Nuchter en vroeg. Nu ja, voor mij vroeg, want de dame van de afspraak vond 10 over 10 al heel erg laat. Toen ik daar hijgend aan kwam - net op tijd, moest ik een nummertje trekken, een half uur wachten en daarna ook weer wachten. Vijf voor elf bleek niet te laat voor de bloedprik. Normaal hebben ze 3 buisjes nodig, nu maar één. (Ik was niet helder genoeg om daar vragen over te stellen, want ja, nuchter en dus vóór de koffie!) Voor de Eerste Hulp ging ik naar de Espresso-bar, daar vlak achter, waar ik voor een gewone zwarte koffie en een gevulde koek 6 euro neer moest tellen! Oeps. Op weg naar huis probeerde ik wat boodschappen te doen, altijd handig, als je toch het pakezeltje bij je hebt! (De fietsbanden waren te zacht.) Toen ik eindelijk thuis was, liep ik op mijn tandvlees. Pffffffffff. Ik heb vanmiddag noodgedwongen een aantal uren geslapen, en ik ben nog steeds hors du combat, dus ik ga maar weer richting slaapkamer. Volgens mijn smartding heb ik 9250 stappen gezet tot nu toe. Morgen uithuilen en opnieuw beginnen. Ik denk niet dat ik nog iets nuttigs kan doen, nu... 

Zondag Septuagesima 28 januari 2024. De groene tijd, overgang naar de Paascyclus. Het werd een lange dag. Die begon in de Waalse kerk. Na de dienst zouden we gasten ontvangen uit buur-kerken met een lunch, en er zou nog ge- en besproken worden... Ik mocht de (erg lekkere) tomatensoep opscheppen, en hier en daar wat praten met mensen, naast de gewone dingen. We waren op een gegeven moment met zo'n 40 mensen, waarvan de helft behoorde tot de ontvangende partij. Dat viel wel tegen. Maar goed, ik had mij toch voorgenomen om naar de roze viering in Amsterdam te gaan, en daarna naar Parel. Dat lukte allemaal, zij het met vertraging. Elisa Mannah maakte - met haar fantastische begeleider - een geïnspireerd feest van de dienst, ook al begon die heel ruim vijf kwartier later en hadden ze geen mogelijkheid om die rustig voor te bereiden... Tegen de tijd dat ik bij Parel en René in de keurig opgeruimde en gezelloge Oceaan aankwam, was het al 7 uur geweest. Maar ook daar hadden we een klein privé feestje. Ook mijn kleinzoon en zijn beminde zag ik nog even. Leuk! 
Dat ik toch pas laat thuis kwam, lag aan een nét gemiste bus (die me niet leek te zien) en later moesten we ergens stoppen met de trein voor een verward persoon. Vandaag meer dan genoeg gelegenheden om voor allerlei mensen te bidden, dus. Maar ook om te danken. De hoogste tijd om de tanden te poetsen en de rest zien we morgen dan wel weer. Dit was een dag vol liefde en goedheid. En met die verwarde persoon komt het goed, zegt de Heer. 
Dank!

27 januari 2024. Zaterdag, maar wel te vroeg op, voor mijn gevoel. Ik ging met een voor mij onbegrijpelijke vraag naar de smart guys van de smart-bar, maar die kwamen er ook niet uit. Dat betekent dat ik de oude e-reader moet blijven gebruiken voor dat éne boek dat niet zichtbaar is, en dat niet overgezet kan worden op de nieuwe. Het kostte me alles bij elkaar de hele middag. Ik was pas om half vijf terug... te laat voor een telefoontje 'vanmiddag'... (dat is een ruim begrip) en ik schoot zelf niet op, en half Utrecht schoot al evenmin op. Zo gaat het soms. Later haren gewassen en krullers ingezet. Hè ja! Lekker in bad met een boek. :·) En ja, terwijl ik een tijdschrift zocht, en niet vond, kwam ik eindelijk het handige apparaatje tegen om koffers te wegen. Gewoon ergens achteraan op mijn tafel, tussen en half onder hoge stapels. Ik wíst dat ik het had... nu heb ik er twee. 'Beter mee verlegen, dan om verlegen.' placht mijn moeder te zeggen... Ze had vaak gelijk. ;-) 

26 januari 2024. Wat bij-geslapen, dat was kennelijk nodig, wat opgeruimd... Ik heb o.a. het winterdorpje voor het raam in de voorkamer maar eens afgebroken, nu aan de overkant de narcissen al een eind de grond uitkomen. Opgeruimd nog niet, dat komt een dezer dagen wel. Ik had een hele lijst met dingen die moesten gebeuren, daar heb ik er een paar van kunnen doorstrepen, maar er is nog veel te doen. Op naar het volgende punt! Dat was een uurtje datakloppen, dus voor ik fouten ga maken, moet ik maar even stoppen, en dan zo naar bed. Straks genoot ik van de mooie volle maan. 

25 januari 2024. Een dag die voorbij vloog! (Of ben ik zo traag?) Vandaag moest ik een formulier ophalen bij de huisarts, dat is een aardig eind lopen. (Voor de stevigheid met de rollator). Op de terugweg ging ik bij een paar winkels in de stad langs, en nu zit mijn bril weer een stuk beter, en heb ik wat kleinigheden gekocht, maar natuurlijk niet dat waarvoor ik de winkels binnen ging, want dàt hadden ze   niet. Dat heb je soms. ;-) Verder verdeed ik veel tijd met het telefonisch maken van medische afspraken, maar dat leverder wel heel aardige gesprekjes op. Het was hoog tijd dat ik weer eens post verstuurde aan de zieken en aan degenen die een opbeurend kaartje konden gebruiken... Die kreeg ik niet voor de lichting in de bus, dus dat komt een dagje later aan... Verder bracht ik er nog een stel te voet rond, dus met 11.314 stapjes op mijn stappenteller, heb ik weer een klein beetje ingehaald van alle stil-zitten in de vorige week. Tijd voor bed. Morgen moet ik eindelijk maar weer eens beginnen met het gewone leven. Het werk heeft zich opgestapeld. Maar ik ben blij dat de dienst van a.s. zondag niet doorgegaan is, daardoor had ik de gelegenheid om naar Betty te gaan. ¦-D

24 januari 2024. Ik blijk nog veel vermoeider te zijn dan ik dacht. In elk geval geestelijk, dus ik kap er voor vandaag maar mee. Maar: 'the sink is shining', al moest dat ook in twee gedeelten.  

23 januari 2024. Wat heb ik heerlijk (uit)geslapen! Er is geen bed zo lekker als je eigen bed! :-) De tas en de koffer zijn leeg, maar nog niet op zolder, de eerste was is gedaan, maar nog niet droog, en de eerste boodschapjes zijn ook binnen. Er moet nog héél veel opgeruimd, maar dat komt later wel. De reis was wel vermoeiend, en de knikkende knieën werden toen maar aan het werk gezet achter de rollator. Ik kocht ook meer dan ik van plan was, dus was ik blij met een extra tasje van de vriendelijke caissière bij mijn favoriete supermarkt. In elk geval heb ik een boel stappen méér gezet dan de afgelopen week, en dat is ook goed voor lijf en leden. Tot hier, voor nu.

22 januari 2024. Vanmorgen zag ik de temperatuur langzaam oplopen, maar dat betekent ook: vanaf Lyon regen!  We hadden van 5u55 - 6u10 daar even mogen luchten in de Aire du Centre de la France aan de A71... net voor het echt ging regenen. In de verte zag ik later soms ook wat blauw. Vannacht had ik eigenlijk niet geslapen, en dat begin ik te merken... Morgen beter. Vanaf half acht reden we in een lange file naar de hoofdstad. De eerste voorsteden om 9u13. Het schoot niet op, maar aangezien ik 3 uur de tijd had in Parijs, maakte ik me niet druk. :-) We waren maar een kwartiertje later dan gepland. In Parijs moest ik overstappen, maar met die bagage kon ik weinig doen dat verder van het busstation was dan een paar honderd meter. Ik had geluk, de uren die ik daar doorbracht was het droog. 
Later kwam de regen terug, maar we werden slechts één keer een half uurtje vrijgelaten, en toen bleef ik bijna droog. Tegen 4 uur passeerden we Lille, toen was het droog, en scheen er de zon, maar we mochten de bus niet uit. 
Zes minuten later dan gepland stonden we (om 21 u 01) stil bij de bushalte in Utrecht, nadat we minstens een kwartier extra nodig hadden gehad voor het stuk van de Fly-over bij de GrvRweg tot de bushalte. Laetitia begroette me enthousiast, zij had vanwege stroomstoringen bij NS en een overmaat aan Taxi's rond het Station, een half uur extra rijtijd gehad, dus het kwam allemaal prima uit... Ze bracht me thuis, wat een vriendelijke luxe, en ik zwaaide haar om kwart voor tien na. Tijd om te slapen...

21 januari 2024. De derde Zondag van de Epifanie.
Vanmorgen kwam de kerkgang er niet van, maar gelezen heb ik wel. En die frisse neus heb ik toch wel gehaald, ik liep tegen het heuveltje op - en terug. Het is bijna vier uur, en het is binnen ook heel plezierig. Straks zien we wel verder. Rustdag, toch??? Om kwart voor zeven brachten Betty en Ferry me naar Barcelona, waar ik vijf voor negen de bus zou nemen. Die bus ging 10 minuten eerder weg, omdat iedereen er al was, en ging toen rustig richting... Busstation Noord waar we (geloof ik) om half tien weggingen, richting Girona -> Montpellier -> Parijs. Om 23u24 passeerden we de Franse grens. Het was -2 graden Celsius buiten, maar binnen in de bus was het warm. 

20 januari 2024.  11u21. De eerste koffie is al binnen. De TV staat weer aan, maar nu harder dan anders, terwijl de anderen gezellig bezig zijn met hun eigen dingetjes... Ik wen langzaam aan het matras. 
Betty en ik hebben boodschappen gedaan, en ach, ik had de rollator niet eens nodig. :-) We zijn met  ons drietjes gaan eten bij een Chinees, het was er erg ruim opgezet. 
Later op de middag heb ik met Betty een dorpje bezocht, El Roc de Sant Gaietà. Bijzonder aardig! Zie de rode druppel. Ook bij Reus, spreek uit Ree-oes, en het huis staat ongeveer bij de punt van de pijl, dus echt aan de rand van de stad.

Verder heb ik een stukje gedaan voor de 'ingekomen stukken', dat zijn van die dingen die met horten en stoten komen. 
Een paar leuke berichtjes gewisseld via WhatsApp, met kinderen en kleinkinderen. Ook dat is een handige manier om foto's te delen. Af en toe blijf ik me verbazen over wat mogelijk is...

19 januari 2024. Wat een weer! Relatief koud en heel de dag nat...!!! Er is hier iemand blij mee, want dat zal het zwembad minder groen maken... (Ik spring er toch niet in, zolang mijn vinger ingepakt zit...) En binnen is het een stuk warmer dan buiten. Het is een vrijdag. Ik dacht vanmorgen dat het zaterdag was. 11 uur op. In de middag heb ik met Betty boodschappen gedaan in Comar-Ruga, ik kocht een páár postzegels in het postkantoor, pinnen was er 'een dingetje'. Later reden we naar El Vendrell Noord, waar ik bij een Chinees (een soort Action) een heb tas gekocht, voor mijzelf, hoera! Ik zag er de zelfde als de voor-vorige. Toch heb ik weer een nét iets ander model gekocht, omdat het me juist iets handiger leek... En voor de dagelijkse boodschappen gingen we naar de grote Lidl. En we reden naar het strand, d.w.z. naar de Paseo Maritima. Maar verder kwamen we niet. Er waren wegen afgezet, vanwege de regen en de harde wind! We hadden vandaag de héle dag regen, en dat is goed voor het land. Er is zelfs nu al gebrek aan drinkwater hier!!! Het was 14 graden C. buiten.

18 januari 2024. Er is er een jarig, hoera!!!
Van harte gefeliciteerd, schat! Een heel fijne dag... Vandaag was gezellig, we reden langs het ziekenhuis, zodat ik íets van de stad zag, en daarna gingen op een pleintje in Reus wat eten, (waar ik deze foto maakte, terwijl ze werd gefeliciteerd door haar zoon). Het was mooi weer, iets van 20°C, dus dat was op zich al een verjaarsgeschenk!  
Het eten was leuk, maar daarna moesten we echt terug. F. is nog lang niet de oude.  
Tijd om maar weer eens aan het werk te gaan. 
Ik heb best wel wat gedaan aan de 'ingekomen stukken'. Intussen keken de anderen naar de TV en Betty en ik dronken een glaasje Maneschijn-wijn op haar verjaardag en op de gezondheden.  
(Het huis heet zo, dus dat is wel toepasselijk, en de wijn is ook nog lekker...) 

17 januari 2024. Morgen is Dochter Twee jarig! Helemaal in Spanje. Alvast gefeliciteerd, schat. Je bent waarschijnlijk eerder wakker dan ik! Een heel fijne dag! en ik ben er bij! :-) 
Vandaag heb ik gewerkt aan de 'ingekomen stukken'. En ik ben een groot deel van de dag bezig gewest met het wissen van honderden foto's van het fototoestel. Dat moest ook weer eens gebeuren. En dat kan makkelijk, terwijl de TV babbelt... 

16 januari 2024 Lang geslapen, ruim 11 uur. De zon schijn af en toe, Betty werkt, we doen allemaal ontspannen ons eigen ding. :-) Lekker, de zon schijnt, daar wordt een mens vrolijk van... Ik heb, eindelijk weer eens rustig en met aandacht, een hoofdstuk NT gelezen, Marcus 8, dat voelt ook goed, dus nu kan ik aan het werk. ;-D
Straks zijn we naar de supermarkt geweest, maar ik heb weinig gelopen vandaag, rustige dag. Prima zo...

15 januari 2024 Betty en Ferry stonden me in Barcelona op te wachten, en ze zagen me meteen. Heel prettig. Het was nog ruim een uur naar hun huis, waar ik eerst maar eens naar een echt toilet ging, me waste en verkleedde. ;-) Ik kreeg een tour door en om het huis. Het is leuk om alles eens te zien, het is ruimer dan de foto's deden vermoeden, en er is ook veel werk verzet, sinds ze daar wonen. Zelf ben ik rustig bezig. Maar niet echt met de dingen die ik moest doen. Dat heb je soms.

14 januari 2024. De tweede Zondag van de EPIFANIE.
Ach, dacht ik, laat ik eens op familiebezoek gaan. Met de bus. Maar dat tikt toch niet zo handig, dus straks werk ik de site wel bij, als ik het niet vergeet, En anders morgen...
Het was ook brbrbr...berenkoud! Op een gegeven moment stopte de bus, en de deur stond een tijd wijd open, terwijl er mensen in en uit stapten, en de chauffeur iets vaags deed, er was een echte sneeuwjacht, recht de bus in.
Ja toen dacht ik: 'There is no place like home!':-) Verder is het gezellig. :-) Ik had een heel gezellige jongen naast me, oprecht geïnteresseerd, en we hebben zeker 70% van de reis gepraat over allerlei interessante dingen. Leuk! Hoewel hij haast had, stond hij er op me in de bushalte in Parijs (Bercy) nog even te helpen. Echt een heer. :-) In de bus naar Barcelona was de gereserveerde plaats nergens te vinden. Alles was vrij, zei de man van de bus. Ja, ja. De lichtjes gaan ook niet aan, dus het was nacht in Bethelems dreven, De Wi-fi werkte alleen toen we nog op het station waren. Nu kan ik internet niet meer op. Nu ja, morgen beter. Misschien had ik niet de goede connectie. Nog eens proberen. Tot hiertoe heeft de Heer ons geholpen. En de bus staat ergens even stil, en we hebben nu wel een vaag bovenlicht. Gelukkig had ik een USB lampje. Het wordt een rustige nacht, behalve dan die gesprekken achter me, telefoon. Ik denk in het Castilliaans, ik versta af en toe een woord, maar ik hoor er een heleboel. En er zit iemand vlakbij steeds te kuchen... :-( 
Om kwart voor elf mocht ik beneden gaan zitten, especial para señoras de edad avancada. Vlak bij de WC... maar rustiger was het wel. 

13 januari 2024 Een lange en rommelige dag. Er moest weer eens van alles, en sommige dingen moesten ook nog over, soms heb je dat. Morgen schijnt het een rustdag te zijn!!! In elk geval zie ik net dat een van de klusjes succes had. Fijn. Heb een gezegende zondag, en slaap lekker!

12 januari 2024. Veel gelopen, gebeld, en veel te weinig opgeschoten. Soms heb je van die dagen. Morgen beter.

11 januari 2024 was een dag van 'alea iacata est' en vervolgens veel tijd verdoen met slechts een páár dingen die ik op mijn lijstje had staan. Veel gezocht, een beetje opgeruimd, een paar dingen gevonden (v.n.l. dingen die ik nú niet zocht, en waarvan ik niet meer weet waar ik ze vorige week voor nodig had...). En er werd me nog een dag ontfutseld voor mijn volgende deadline... Maar het is zoals het is, zoals dochter II zou zeggen... Morgen (straks, want het is alweer na middernacht) verder. En beter! 

10 januari 2024 Het is nog best koud. Omdat ik dacht een knoop door te hakken moest ik buiten alle knopen goed dicht-knopen. Maar dat waren weer andere. De concentratie is laag, vandaag, ik kwam er via de website niet goed uit, dus ik dacht slim te zijn, en zelf op onderzoek uit te gaan. Voor noppes. 6000 pas in de kou... daarna kwam er nóch iets uit mijn handen, nóch uit de benen. Morgen beter. (Gelukkig kon Betty een boel voor mij uitzoeken!)

9 januari 2024 Heerlijk geslapen, eindelijk weer eens een volle nacht! Dat gaf moed om te gaan ruimen, en om te gaan klussen. Van alles tegelijk overhoop gehaald. Als ik hard doorwerk, kan ik tegen juni een aantal hotspots opgeruimd hebben! Maar ik heb wel één klusje geklaard: een kersttreintje, dat maar niet wilde lopen, en waar degene in het gezin die techniek heeft gestudeerd ook niet kwam, loopt en speelt weer. Dat kan morgen (of zo) netjes opgeruimd worden. 
Verder moet ik een aantal beslissingen nemen en afspraken maken, waar ik tegen op zie. 

Maar ja, Pippi Langkous schijnt gezegd te hebben: 'Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik dénk dat ik het wel kan!' Die moesten we er maar inhouden. 

Verder heb ik de 145ste geboortedag van mijn schoonmoeder gevierd met een érg lekker gebakje. (Zij hield - bescheiden, niet te vaak - van heel erg lekker!) (En van duur = kwaliteit!) (Duur was het!) 
(Ik heb twee uur door de stad gelopen, dus... <moet kunnen>)  

8 januari 2024 Deze nacht was erg kort, want ik werd veel te vroeg wakker... Ruim voordat mijn pakje om 8 uur kon worden gebracht, zat ik beneden. Terwijl ik wachtte - en wachtte - brak ik de kerstboom af, en haalde ik lichtjes en versieringen weg. Alleen het winterdorp voor het raam laat ik nog even staan. Afgezien van de typische kerstelementen. Om 3 uur kwam mijn pak. Een aardige jongen, die bereid was het naar boven te brengen en het op de tafel voor te zetten! Ik heb een aantal dingen verhuisd in mijn studeerkamer, dat betekent dat er nog een flink aantal stapels op de slaapkamer ligt, waar ik ook 'nog eens iets mee moet doen'... Er kwam vandaag nog niet een kwart uit mijn handen, van wat ik vannacht allemaal had bedacht. Morgen beter. Ik moet toch eens orde op zaken stellen wat betreft de printers die het wel . niet goed doen, drivers updaten, kijken naar inkt etc. Dat op zich is al een week werk. Er gaat nu in elk geval weer iets niet goed. Morgen verder? Het is kwart voor twaalf, dus...

Epifanie 7 januari 2024 Zondag van de Verschijning van de Heer. Kerkgang in de Pieterskerk. Snel naar huis, want ik verwachtte bezoek. Een dierbaar en zwaarwegend geschenk kreeg een goede bestemming. En de ontvanger, zoon van de maker, moest wel in de bak onder Tons bed duiken. Dat deed hij met liefde. Later prachtige vesper in de Klaaskerk. T+B waren er ook even. Goed zo. Maar nu ben ik heel erg moe. Ik liep ook over straat te zwalken alsof ik dronken was. Een vasculair incidentje, denk ik. Hoop dat het snel bijtrekt. Morgen beter, hopen we dan maar.

6 januari 2024. A.J.L. M(elchior) is jarig, op Driekoningen. In Frankrijk (en Spanje) wordt een speciale Driekoningenkoek/tulband gebakken. Met een boon er in, of een speciaal, hitte bestendig klein beeldje. Wie dàt in zijn of haar stuk aantreft is de konin(in) van de dag. Voor mij ben je dat ook zónder boon wel. Gefeliciteerd! Helaas bleek mijn koningskind ziek in bed te liggen vandaag! (En gisteren ook. Hij hoopte zich vanavond even uit bed te slepen voor zijn verjaarslekkernij... We hopen op voorspoedige beterschap!) Gelukkig mocht mijn in Spanje wonende schoonzoon na een week ziekenhuis weer naar huis te mogen. Ook hier geldt: Beterschap! 

5 januari 2024. Weer héél vroeg op, want ik verwachtte weer een pakje, van dezelfde instantie waar het pakje van gisteren vandaan kwam. Bovendien zouden de goten en dakkapelletjes nu eindelijk schoon gemaakt worden. Dus ik zat ruim vóór 8 uur beneden met mijn eerste kopje koffie. Om half tien kwam het pakje. Maar het was donker en nat. Pas in de middag kwam de hoogwerker... het hagelde. :-( Na een kopje koffie bij de buurman, ging hij toch aan het werk. Toen hij klaar was, werd het droog. Tussen al dat wachten door heb ik aardig wat opgeruimd in de keuken. Ik heb vrij wat gedaan, zelf het muisgrijs uit de haren gewassen, want het was geen gezicht. En ik heb er maar weer een post-dag van gemaakt, want dan kon ik nog kerstzegels gebruiken. Het scheelt weer. Warempel, ik kreeg uit Alicante een kerstkaart, verzonden de 23-12-23. Dat is hééél snel voor Spanje. (Alicante is wel een grote stad...) Nog een aantal Berichtenbladen weggebracht. Niet dat ik nu alles heb gedaan, maar het valt alles mee. 

4 januari 2024. Héél vroeg op, want ik verwachtte deze keer de toner echt. Tussen 8 u en 11.20 u. Als ik niet twéé wekkers had gezet om kwart voor acht, was het me  niet gelukt. In elk geval heb ik nu drie pakjes, morgen komt er nog iets... Het is nog geen elf uur, en ik val óm! Maar ik heb al twee keer koffie gehad. Tja! 
De rest van de dag ben ik doorgekomen op familieverpakkingen snoep. Meerdere! Morgen moet ik ook weer vroeg aantreden. Er  is vanmiddag en vanavond niets nuttigs meer uit mijn handen gekomen. Jammer. Morgen beter... Nu maar

3 januari 2024. Vroeg op, want ik verwachtte de toner, voor de rest van de boekjes. Helaas, vertraging! Dus heb ik het minimum dat nog moest met de inktjetprinter afgedrukt. Duurt wat langer - veel langer, maar is wel goedkoper. In elk geval is alles op de bus, er moeten er nog een paar rondgebracht worden, maar niet met dit weer, dus nu kan ik verder met de digitale versie. Er is licht aan het eind van de tunnel. (Als je goed en hoopvol kijkt!) 

Voor het nieuws van 2023 kan men klikken op nieuws 2023