Onze Vader...
We zeggen het zo vaak mee, zonder al te veel na te denken. Mijn vader ratelde
het met een snelheid af, waarvan wij kinderen zeiden: daar kunt u niet meer bij
nadenken. Hij vond van wel. Ik heb er zelf meer tijd voor nodig, dus lees even
mee, als je wilt...
Klik dan hier:
....................................
Wees gegroet Maria...
Moederlief? Klik...
....................................
Vuil…
Vandaag ben ik uren bezig geweest met mijn toetsenbord. Zo’n heerlijk 'klein-zacht' natuurlijk toetsenbord. Tikt prima, veel minder RSI, als je er eenmaal aan gewend bent.
Maar opeens, gisteravond begon het, haperde er een v. Hij wilde niet tevoorschijn komen, tenzij ik iets van 20x tikte, en dan at hij de vorige letter of spatie meteen op. Straks deed opeens ook de r mee, die startte de debugger. En de f presenteerde zich constant als f= …
Aangezien ik win98SE op twee partities heb,
op deze computer, (en wat is dat heerlijk, als er iets mis gaat!) heb ik het
toetsenbord op beide partities uitgeprobeerd. Nee, geen driver-probleem, het
verschijnsel was constant.
Dat wordt uit elkaar halen, en schoonmaken.
Goed, de bovenkant is intussen in het sop
geweest, en schoon-gedroogd, de lettertjes ook allemaal. Tjonge, wat was dat
smerig! Vies is niet het goede woord.
Hoopvol weer een en ander in elkaar gepuzzeld, maar nee…
Het was niet voldoende.
Nu liggen de v, de f, de r,
op één rij, dus moest er iets mis zijn met die verbinding. Nog maar eens
openmaken dus.
Na een schutlaagje is er een heel dun plastic laagje met metaalsporen, dan weer
een plastic laagje met alleen gaatjes, en vervolgens nog een laag met andere
verbindingen. Niets te zien.
Dan maar, zo goed en slecht als het gaat, want ze zijn ook nog eens op twee punten verbonden, de laagjes los gepeuterd. En ja, op een gegeven moment kwam ergens een korreltje vandaan. Een speldepunt vuil, die zich genesteld had, (hoe is het mogelijk?) tussen vel 1 en 2.
Zonde van de uren, maar één ding is
zeker: de hoes van het toetsenbord gaat weer vaker gebruikt worden, en de
gezellige momenten met etenswaar naast de PC worden afgeschaft. Dan moet ik maar
een stoel vrij maken en daarop gaan zitten.
Wel ben ik blij dat het probleem verholpen is, al gaan sommige toetsen opeens
wat stroever, en al ziet mijn onrustig oog opeens overal rommel en troepjes.
(Die liggen er dan ook).
Wetend hoe teer die mechaniekjes zijn, en me herinnerend hoe ik me een olifant
in de porseleinkast voelde, neem ik me allerlei goede dingen voor. Voorlopig.
Vuil? Het maakt meer kapot dan je lief is!
Sneeuw februari 2013