27 februari 2017. Omdat wij afgelopen zaterdag niet konden komen om de verjaardagen van Pieter en Charlotte te vieren, net als de helft van de genodigden helaas, kwamen Pieter en Charlotte vanavond opa nog een apart stukje taart brengen. Zo lief!
Pieter had zijn nieuwe geweer mee genomen, daar hadden allerlei mensen aan meebetaald, en hij vindt het geweldig! Zijn pacifistische moeder wat minder. ;-/

22 februari 2017. De tijd vliegt! En vandaag wordt Pieter 10 jaar. Hij wordt echt groot en zijn gezicht is helemaal aan het veranderen. We hopen dat je een heel fijne dag hebt, Pieter-Alexander! Knuffeltje!
Die dag was heel fijn, hoorden we, want vanmiddag had Pieter een verjaarsfeestje met wel twaalf vriendjes, en zijn grote zus was natuurlijk ook van de partij. Eerst thuis, maar daarna gingen ze carten in Maarsen, en dat was ontzettend leuk. Als goed gastheer heeft Pieter gezorgd dat hij niet de allerbeste was, dus het was voor iedereen heel prettig. Hij heeft genoten! Daarna was het lekker snacken, en ja, op een gegeven moment moest ook de jarige naar bed. Heel tevreden! 

29 januari 2017. Vandaag moest er verder geklust worden bij Opa en Oma, maar Pieter en Charlotte gingen lekker zwemmen. Ze hadden een boel plezier... :-)

28 januari 2017. Pieter en Charlotte kwamen met hun ouders mee naar Opa en Oma, maar Opa lag in bed, en Oma was met B+L in de badkamer bezig. Eerst speelden Pieter en Charlotte nog wel gezellig, maar op een gegeven moment begonnen ze zich toch te vervelen, en ja... dan...

19 augustus 2016. Na een fijne vacantie in Zweden heeft Pieter nog een paar daagjes gefladderd in Houten. Dat is traditie, en het was natuurlijk weer vreselijk leuk. Gelukkig hadden ze weinig regen... ;-)

8 juli 2016. Dat kamperen is Pieter prima bevallen, vannacht hebben ze weer in de tent geslapen. Charlotte sliep uit, maar Pieter moest naar school... En nu heeft hij vacantie!!! Een rapportachtig verslag van zijn verrichtingen heeft hij een maand geleden al gekregen, vertelde Mama. 
Pieter is behoorlijk goed in rekenen, en wat langzamer in taal, maar dat gaat allemaal op zijn eigen moment wel goed komen. Eerst maar genieten, en hopen dat het mooi weer wordt. En als dat niet het geval is? Pieter heeft genoeg te doen, o jawel!

6 juli 2016. Deze nacht gaan Pieter en Charlotte samen in de tent slapen, in de tuin, om te kijken hoe kamperen bevalt. Het wordt een koude nacht, dus we zijn benieuwd!!! 

19 juni 2016 kwamen Pieter en Charlotte met hun ouders even (groot)vaderdag vieren. Het was gezellig. Pieter bereikt allerlei mijlpalen, volgens zijn vader. Voor het eerst had hij een ijsje gegeten zonder zijn toet vol te kladderen. Heel netjes, Pieter! ;-) Hij speelde heel creatief met de magneten, die hij op de 'koperen' stoelnagels zette. Die zijn dus op zijn best licht verkoperd. ;-) 

9 juni 2016. Tegen het eind van het schooljaar is weer een leuke schoolfoto gemaakt. Pieter stond er heel zelfbewust op. Kijk maar...

23 april 2016. Volgende week krijgen Pieter en Charlotte een heel royale vacantie! Het begint met Koningsdag, en dan hebben de juffen studiedagen, daarna volgt 2 weken 'meivacantie', waarna het Pinksteren is, en de Pinkstermaandag is ook vrij natuurlijk, dus dan gaan ze de dinsdag 16-5 pas weer naar school. Al met al hebben ze bijna drie weken vrij! Dat wordt genieten! :-D

22 februari 2016. Onze jarige vertelde dat het gisteren een heel goed feest was geweest. 
In Nieuwegein mochten ze met 4 jongens en 4 maisjes anderhalf uur uur klimmen in de klimhal daar. 
Pieter had het al eerder gedaan, dus hij wist dat hij het leuk zou vinden.
En nu hebben ze... Vacantie! Tijd om te spelen met zijn cadeaus: het mooiste was een pak Glowsticks, (staafjes die in het donker licht geven als je ze buigt) en verder een groot pak Lego van papa en mama, verder een leuk spel dat Saboteur heet, nog een stel Starwarspoppetjes, zelfs ook nog van Lego, en vanmiddag zijn ze naar de laatste Starwars-film geweest!!! Natuurlijk mocht hij kiezen wat hij wilde eten en dat werd... pizza!. Eet smakelijk allemaal... 

21 februari 2016. Pieter viert vandaag zijn verjaardag met een geweldig klimfeest! Wat een prachtig idee van Papa en Mama! Geniet er van!
Morgen is hij jarig, en dan wordt hij negen jaar! Wel gefeliciteerd, Pieter-Alexander!

27 december 2015. Het is heerlijk vacantie, en Opa en Oma worden opgehaald om het nieuwe huis te bewonderen. Opa kan die trappen niet op, dus mogen Pieter en Charlotte met Oma's fototoestel foto's maken van heel het huis. Dat is lachen! Ook laat Pieter zijn uitvindingen zien. Nu ja, dat is wel een werkje van Pieter en Charlotte samen. Heel interessante verbeteringen weten ze te bedenken aan de auto en de meubels voor het huis. Dat wordt nog wel eens iets. :-) Knappe kinderen!
Nadat Opa en Oma thuis zijn afgezet gaan ze lekker eten. Veel plezier!

30 november 2015. Pieter heeft een ander idee van weekend vieren dan zijn ouders. Vanmorgen werd zijn moeder om kwart voor zes wakker van een hartverscheurend geluid. Vroeger bekend als een Mexicaanse hond. Pieter was in zijn kamer aan het experimenteren met de Walkie Talkie. Als je de microfoon en het gehoorstuk bij elkaar houdt, krijg je een prachtig audio-effect!  Jammer dat zijn moeder minder blij was met deze ontdekking! Pieter moest nog een uurtje het bed in, waar hij prompt in slaap viel. Toen hij op een 'christelijke tijd' uit zijn bed gehaald werd om naar school te gaan, was er haast geen beweging in te krijgen. Wat een begin van de dag!

23 november 2015. Vandaag is Sint Nicolaas ook in Houten aangekomen. En ook al was het guur en onplezierig weer, het heeft de jeugd niet verhinderd om massaal op te dagen. Ook Pieter (die opeens weer bijna durft geloven) en Charlotte waren aanwezig. Kijk maar!

Deze foto is genomen door Richard Borsbomm en stond in het Houtens Trefpunt. Kennelijk een Buurtkrant.

Je kunt zien dat Sinterklaas het net zo'n leuke ontmoeting vond als Pieter. En wat lijkt Charlotte, recht van hem, op haar moeder!

21 october 2015. Het is herfstvacantie en dat is erg leuk! Nu hoeven ze niet naar school te fietsen. Pieter kan dat trouwens best, hoor, en hij wilde ook niet naar een andere school. Charlotte en hij kunnen wel lekker spelen op het veldje in de buurt, maar echte vriendjes en vriendinnetjes hebben ze daar nog niet. Vanmiddag hebben Papa en Mama Pieter en Charlotte meegenomen naar Legoland in de Jaarbeurs! Dat was zo geweldig groot en veel en leuk, je houdt het niet voor mogelijk!!! Hoge bergen lego om zomaar mee te spelen, ook prachtige kleine dingen als vleugels en zwaarden... en allemaal leuke dingen om te zien nog meer datje moest kopen. Maar ze kwamen echt niet met lege handen thuis hoor! Pieter had een prachtige poster en folders en kleine pakjes lego... na afloop gingen ze nog even Opa en Oma langs. Die vonden dat heel gezellig. En daarna... HAMBURGERS eten. Maar wel ver-ant-woord, zei Papa. In de Schoutenstraat. Dat was toch weer een heel eind lopen, dus het was al laat toen ze thuis kwamen. Wat een dag!

15 september 2015. Joepie! Vandaag gaat Pieter verhuizen, en hij krijgt een veel grotere en mooiere kamer. En dan hebben Charlotte en hij samen nog een speelkamer ook! Wij hopen en bidden dat jullie heel erg fijn en gelukkig mogen wonen in het nieuwe huis! 

1 september 2015. Vandaag is het een heel spannende dag, want nu hebben ze echt een nieuw huis. Papa en Mama hebben het gekocht, en vandaag hebben ze de sleutels gekregen. Een heleboel! Er moet nog wel geschilderd worden, want de kleur van Pieters nieuwe kamer vond hij maar niets. En eigenlijk had hij witte gordijnen willen hebben, maar het werden donkerblauwe. Als Pieter daar met zijn vieze vingers aanzit worden ze niet meteen vies. In elk geval ziet mama het dan niet meteen. Dat scheelt weer. Maar het is een prachtig huis, en Pieter is er heel blij mee... Het duurt nog wel een maandje voordat ze echt gaan verhuizen, maar dat geeft niet. Er is nog genoeg te doen en uit te zoeken... Pieter staat te trappelen!!!!

20 augustus 2015 Dat fladderen, dat was ook dit jaar weer heel erg leuk!!! https://www.facebook.com/fladderen Pieter heeft genoten!

En nu gaat de school weer beginnen... een nieuwe uitdaging noemt mama dat... Ja hoor. Geef Pieter maar vacantie! 

1 augustus 2015. Het is volop vacantie, en Pieter heeft echt heel veel plezier.. Vandaag zijn ze met zijn allen naar het Henschotermeer geweest, en het was een geweldige mooie dag. 18, 19 en 20 augustus gaan ze weer fladderen. Daar hebben Pieter en Charlotte zich al voor ingeschreven. :-) En het gebeurt vlak bij huis, in hun eigen school, dus dat is helemaal makkelijk, vindt Pieter...

1 juli 2015. Het is ontzéttend warm, maar daar hebben Charlotte en Pieter geen last van. Ze hebben een zwembad in de tuin, en Mama heeft een heleboel parasols neergezet... (Opa en Oma komen ook langs, en die hebben nog een verjaarscadeau voor iedereen, allemaal een boek, en nu zorgt Mama dat ze in de schaduw kunnen zitten.) Charlotte en Pieter hebben een parasol zo neergezet, dat ze er een huisje van kunnen bouwen op een hoek van het zwembadje. Met handdoeken en knijpers maken ze een ronde hut, waar ze heel veel plezier hebben samen. Ze kunnen goed samen spelen, dat is te merken. En de aardbeien in de tuin zijn rijp. Die zijn lekker zoet. In de koelkast staat een grote bak met aardbeien uit de supermarkt. Die wordt erbij gehaald, dan kan oma het verschil proeven.  Pieter en zijn zus ook hoo! Alleen Opa mag niet mee doen, want hij wordt ziek van aardbeien. Dat is wel zielig voor hem.

14 mei 2015 Hemelvaart... Pieter en Charlotte zijn vandaag in de zevende hemel, want ze vieren hun verjaardag, en die van Mama ook meteen. 
Dat was ook nog niet gebeurd. Jammer dat tante Betty met de kinderen in het buitenland was, en Opa en Oma in Frankrijk, (Mama heeft ze gisteravond naar de bus gebracht) maar verder was iedereen er, en het was echt heel erg leuk en gezellig. Mama had voor een boel lekkers gezorgd, en Pieter en Charlotte kregen echt heel leuke cadeaux. Die mochten niet groot zijn, had mama gezegd, want... over een half jaar wonen ze in een ander huis! En dus moet er verhuisd worden, en dan moet alles wat mee moet ingepakt... 
(Gelukkig heeft niet iedereen naar mama geluisterd, want Pieter heeft super vet coole dingen gekregen!)

22-2-2015. Pieter is jarig en hij wordt acht jaar. Dat is al geweldig groot, en wij feliciteren hem dan ook van harte! 
Hij heeft vacantie, en daarom wordt de verjaardag later gevierd, samen met Charlotte. Maar geloof maar dat hij vandaag toch een heel leuke dag heeft. Vast. ;-)

31 december 2014. Pieter wenst iedereen een gelukkig nieuwjaar. Hij is bij Jurgen, met Papa, Mama en Charlotte, en daar mogen ze het vuurwerk zien. Dat wordt tof!

5 october 2014 Het is zondag, en opa is jarig of zo. Nu ja hij is niet jarig, maar hij is al 60 jaar dominee. Dus was hij in Zeist in de kerk, en Pieter en Charlotte en bijna heel de familie waren er. Gezellig. 
Gelukkig hoefde Pieter onder de preek niet te luisteren, want Oma had voor een Anti-Verveelboek gezorgd. Verder kon Pieter goed meelezen, hoor! En toen er na de dienst allerlei lekkers was, heeft Pieter daar dubbel en dwars van genoten. Hij liet ook zien dat hij zelfs een TUC met een vork kan eten. Knap hè? 

20 juli 2014. Vacantie!!! Gisteren zijn Pieter, Charlotte en Papa en Mama naar Maastricht geweest. In de auto, maar daar stond de airco aan, dus dat was beter dan buiten. Ze zijn naar de Sint Servaaskerk geweest, en daar was het lekker koel. En ook wel mooi. Toen gingen ze naar het museum bij de kerk, maar voordat ze er in konden moesten eerst een paar mensen een verhaal over het museum houden. (Saaaaaai!) Maar toen... toen trok er een motor op in het nauwe straatje naast het museum, daarvan gingen de ruiten rinkelen, en als de ruiten rinkelen gaat het inbrekersalarm af. Een lawaai!!!!! Geweldig! 
Pieter moest echt wel even zijn vingers in zijn oren stoppen, hoor. 
...
Overigens is Pieter helemaal verslaafd aan een serie, ik denk The Last Airbender, waarin iemand lucht, vuur, water en aarde stuurt, met een bijbehorend gebaar en geluid. Nu doet Pieter de hele dag niet anders dan die geluiden en bewegingen herhalen. De rest van de familie krijgt er gilneigingen van, maar leg dàt Pieter maar eens uit. Oor in, oor uit!
...
Vanmiddag zijn ze in Utrecht naar de Parade geweest, en daar hoorden ze het verhaal van Artemis, de godin van de jacht, en van Zeus, die zijn oogje liet vallen op Callisto, met bekend gevolg. Wikipedia vertelt het zo: Callisto, één van de vriendinnen van Artemis, verloor haar maagdelijkheid aan Zeus die zich had vermomd als Artemis. Ze kreeg een kind en noemde hem Arcas. De woedende Hera veranderde Callisto in een beer. De zoon van Callisto, Arcas, doodde zijn moeder bijna toen hij aan het jagen was maar Zeus hield hem tegen en plaatste hen beiden aan de sterrenhemel als de Grote Beer en Kleine Beer. Hera, de vrouw van Zeus, was er niet blij mee dat Callisto en Arcas aan de hemel werden geplaatst dus vroeg ze Tethys om hulp. Tethys, een watergodin, vervloekte de beide sterrenbeelden om voor altijd om de hemelpool te draaien en nooit onder de horizon te verdwijnen. Dat laatste werd in het kindertoneelstuk niet verteld. Wel dat Artemis aan Zeus zou hebben gevraagd: Ze lijken helemaal niet op beren, meer op een steelpan! Klopt, zei Zeus toen, dat is met opzet. Hera houdt niet van huishouden en koken, dus op een pan zal ze niet letten. Mooie uitsmijter. :-) 

13 juli 2014. Het is bijna vacantie, en Pieter heeft zijn rapport al. Het is mooi, zei Mama, ik heb het nog niet gezien. Bij Pieter en Charlotte op school is iedereen bezig met een nieuwe hobby, en ze mogen het in de pauzes ook op school doen, dat is heel verstandig van de juffen. Weet je wat ze doen: ze punniken met elastiekjes op een apparaatje dat een 'loom' heet. Dat is Engels voor weefgetouw, en je spreekt het uit als loem. En denk maar niet dat ze alleen maar armbanden en kettingen maken, hoor. Ze kunnen ook beestjes maken, zoals hommels, kijk hier maar eens: http://www.youtube.com/watch?v=cwuEMxFYHcU Pieter is al bijna net zo goed als zijn grote zus! 

3 april 2014. Pieter had gisteren een heleboel lol! Hij is naar de kermis in Houten geweest met een vriendinnetje. Mama was er ook bij. Als Pieter er aan terugdenkt is hij nog draaierig van wat hij allemaal heeft gedaan en gezien. Het was zó leuk! 
En vandaag waren ze gezellig naar Utrecht, lekker gegeten, winkel in en winkel uit... Pieter kon bijna niet meer op zijn voeten staan toen hij thuis was, en toen moest hij nog helemaal naar boven, naar bed! Hij was bijna boos geworden op zijn voeten, maar Mama zei rustig dat er geen reden was om boos te zijn. Ja, wat moet je dan? Gauw gaan slapen... Dus nu droomt Pieter van kermis in Utrecht...

10 maart 2014. Wat is Pieter blij dat deze dag voorbij is! Zijn lieve 'Oma Els' is vorige week dood gegaan, en nu werd ze gecremeerd. Hij weet precies wat dat is, want dat is hem goed uitgelegd, hij heeft er zelfs een mooie tekening van gemaakt. Maar toen vanmiddag al die mensen zo stonden te snuffen, en Papa bijna stond te huilen toen hij over Oma Els vertelde, die overal goed voor zorgde, toen moest Pieter opeens ook erg huilen. Later was er spekkoek en limonade, en de andere oma vertelde hem dat Oma Els niet voor altijd weg was, maar dat ze net zoals een vlinder uit de cocon van een rups komt, nu in de hemel vliegt bij Jezus. En als hij nu een mooie vlinder zag ergens, dan kon hij daar best naar zwaaien, want wie weet... Toen was dat zware gevoel in Pieters buik een beetje weg, en hij heeft een heleboel plakjes spekkoek gegeten. Later gingen ze nog Indisch eten ook, want Oma Els had in Indië gewoond. Bijna de hele familie ging mee, en dat waren er nogal wat. Maar Pieter was wel moe van al die pratende mensen, en van al dat eten... Hij was blij, toen hij in bed lag, en de dag voorbij was. Welterusten, Pieter. 

23 februari 2014. Vanmiddag had Pieter zijn partijtje met vijf vriendjes en een vriendinnetje, plus Papa, Mama en Charlotte... ze gingen Bowlen, en dat was erg leuk. Iedereen kon bijna alle partijen uitspelen, en Pieter was er best goed in, al zegt hij het zelf. Toen ze weer thuis waren hebben ze nog wat filmpjes gekeken, die Papa had uitgezocht, en natuurlijk nog wat lekkers gesnoept en gedronken. De dag was voorbij voordat je het doorhad, maar Pieter wist wel dat hij een héél erg bijzonder fijn weekend had gehad. En dat zei hij tegen Mama toen ze gingen slapen. Welterusten Pieter. Morgen mag je uitdelen op school.

22 februari 2014. Vandaag was Pieter heel erg leuk en fijn jarig! Hij kreeg een heleboel cadeaux, het allermooiste was de stoomwals van Playmobiel, denk ik, maar hij kreeg ook een boel actiefiguren, een puzzle, boeken, het hield niet op. Natuurlijk was het helemaal te gek dat zijn neven er waren, en hij rolde doodmoe in bed, toen de dag voorbij was. Hij had zó'n leuke verjaardag gehad! En morgen gaat het verder!

21 februari 2014. Al veel te lang heb ik niets over Pieter geschreven, maar ik heb hem dan ook al een tijd niet meer gezien. Heel even in januari toen tante Betty jarig was, maar morgen zullen wij hem langer zien, want dan is hij... jarig. Hij wordt alweer zeven jaar, en hij heeft zelf zijn verlanglijstje geschreven. Gelukkig hadden ze deze week crocusvacantie. Pieter wilde graag een doosje gekleurde Kapla-plankjes (en wel meer ook denk ik) en een enge balletjes schietende actiefiguur. (Gelukkig heeft Mama de vertaling er even onder geschreven, dat maakte dat ik kon lezen wat Pieter had geschreven, het stond er echt hoor!) Goed dat hij al schrijven kan! 
Morgen viert Charlotte haar verjaardag ook, want zij is een weekje later jarig. Zondag mag Pieter zijn vriendjes laten komen, dat wordt beslist een heel lawaaierig feest. ;-D 

30 november 2013. Hoera, en nog eens hoera! Vanmorgen heeft Pieter heel vroeg afgezwommen. Om kwart over acht al. En het ging helemaal goed!!!! Nu heeft ook hij zijn C-diploma, jawel! Hij is er terecht heel trots op. En zijn vader is vandaag ook nog eens jarig. Dus zijn ze lekker een taartje gaan eten na het zwemmen. Voor Pieter kon de dag niet meer stuk. (Nee, ik heb nog geen foto, maar misschien komt die nog wel.)

22 september 2013. Die Pieter! Hij mist nu twéé tanden onder, en boven wiebelt er al eentje. Nog even, en dan kan hij zijn hele tong er tussendoor steken. Net als een slangetje... Maar dat zal hij wel niet doen, of niet te vaak, want aan de onderkant begint er al een nieuwe tand de vlijmscherpe kop op te steken. Vorige week is Pieter met school op kamp geweest. Ja! Twee dagen en een nacht. Heel gek hoor: van de juf mocht hij niet onder de douche, maar hij had het lekker al gedaan. Nu was hij één keertje vlug, en nu was het weer niet goed. 
Grote mensen: hopeloos. Het is niet eerlijk! ;-)

21 augustus 2013. Daar had ik bijna vergeten iets belangrijks te vertellen: Pieter mist iets! Maar hij vindt het niet erg. Kijk maar!

21 augustus 2013. Pieter en zijn zus hebben nog vacantie. Het was een heerlijke dag om in de tuin te zitten, en daar stond allerlei lekkers klaar, met kaartjes erbij, die de kinderen hadden geschreven en geknipt, zodat wij (de bezoekende grootouders) wisten wat spekkoek (met framboosjes uit eigen tuin), chocolaatjes en druiven waren. Leuk hoor! Charlotte had een eigen digitaaltje van Papa geërfd, en daar was zij enthousiast mee aan het experimenteren... Pieter trok heel gewillig erg gekke gezichten. Hij had handboeien, en een bonboekje, dus hij heeft zijn grootvader op de bon geslingerd vanwege het rijden op de stoel met een rolstoel. Verkeerd parkeren had hij ook maar aangekruist, dus dat werd een vette boete. ;-) Flauw dat ze die niet wilden betalen, maar dan maar liever een paar dagen naar de gevangenis gingen!!! 
Wat héél erg spannend was: er kwam een grote vrachtwagen met een grote grijparm, die twee reusachtige zakken met tuinaarde zomaar over het hek in de tuin neerzette. Die zakken waren bijna net zo groot als Pieter zelf. Hij kwam er maar met neus en oren boven uit. 
De man van de vrachtwagen zei dat mama die zakken gewoon open kon snijden, en dan viel het zand zo op zijn plaats. Dus Pieter wilde al weten welk mes daarvoor gebruikt moest worden! (Hij keek alsof hij van plan was het zelf even te doen...) Maar nee, Mama wilde de zakken heel houden. Tja. Ouders? Onbegrijpelijk. Maar wel lief soms. 

4 juni 2013. Pieter was vandaag met zijn klas, en nog een paar klassen, naar Leerdam, naar een weidevogelboerderij. Daar hebben ze van alles gedaan: lammetjes geaaid, gekeken naar cavia's, een houten koe gemolken, (nee, er kwam geen zaagsel uit) en nog veel meer dingen. Natuurlijk hebben ze een boterhammetje gegeten, en gespeeld, maar het mooiste vond Pieter wel dat ze om de beurt op de tractor mochten zitten, en draaien aan het stuur. Pieter had zijn boerenoverall aan, en zijn klompen, dus hij was goed gekleed voor de gelegenheid. En aan het eind van de dag kregen ze nog een ijsje ook! Pieter houdt wel van schoolreisjes. 

26 april 2013. De koningsspelen gingen vanmorgen wél door, maar toch binnen, want het was in Houten koud en guur en nat... 
Wie had dat nu verwacht? Vast niet prins Willen-Alexander en prinses Maxima.... Maar Pieter had wel een heel erg leuke dag, hoor! Hij heeft erg zijn best gedaan, en was bijna-bijna de beste... 

9 maart 2013. Vanmiddag waren Pieter en Charlotte in Utrecht bij Opa en Oma, die jarig waren geweest. Er waren gebakjes, maar eigenlijk vonden Pieter en Charlotte de likkoekjes lekkerder, dus met Papa samen hebben ze bijna een heel pak leeg gegeten. En snoeptomaatjes... mmmmmmmmmmm.... Gebouwd hebben ze met de magnetische staafjes en balletjes van Oma. Een heel leuk spel, waar ze niet genoeg van konden krijgen. Pieter maakte er voor zichzelf ook nog oorbellen van. Kijk maar!

Daarna nog lekker iets gegeten, ergens, en weer naar huis, met een heel grote zak, waar van alles in leek te zitten. Morgen... zei mama.

2 maart 2013. Pieter heeft een super-de-luxe leuk feestje gehad. Een timmerfeestje! Ja, je leest het goed! Papa en mama hadden gezorgd voor hout en spijkers en wielen en hamers, en daar mochten ze mee aan de slag. Wie er niet uit kwam kreeg hulp van Pieters Papa en Mama. Er was zelfs iemand die een vogelkastje heeft gemaakt. Pieter weet nog niet precies wat hij zelf heeft gemaakt, behalve plezier en lawaai... Maar het was het meest geslaagde verjaarsfeestje in de wijde omtrek. O zo! (Er zijn zelfs vaders later thuis nog verder gaan klussen met hun kinderen...)

23 februari 2013. Vandaag was het gezellig in Houten! Tenminste, nadat Pieter en papa een potje ruzie hadden gemaakt, en het weer hadden bijgelegd. Mannen onder elkaar. Pieter en Charlotte vierden samen hun zesde en negende verjaardag.  Eerst kwam Oma Els, en Jurgen en Robert, toen kwamen tante Parel, ook René en Mik. Dat was natuurlijk super. Nadat ze hun cadeaus hadden gekregen gingen de kinderen Boze Vogels spelen. Leuk, maar met zijn drieën gaat dat niet, dus ging Pieter lekker spelen met de cadeautjes. Kijk: hij heeft een muts op met een taart en kaarsjes... Een echte verjaardagsmuts. 

Opa en oma kwamen daarna aangewandeld. Daar kregen Pieter en Charlotte ook van alles van, beertjes, voor Pieter een knuffelbeer, voor Charlotte een met een schuddebol. En ministek, en boekjes voor Pieter, en handwerkdingen en een paar boekjes voor Charlotte. O ja, er waren ook een heleboel mini's van Albert Hein! Van deegrollers tot slablaadjes. Mik moest veel te vroeg weer weg van zijn vader en moeder, maar net toen Opa en Oma ook weggingen, kwamen tante Betty met Carlos en de nichten. Die bleven gezellig eten, het werd een dolle boel. 

22 februari 2013. Hoera! Vandaag is Pieter zes jaar geworden. Ja, echt! Zijn dag begon heel goed: met een boel cadeaus. Het aller-allermooiste was de supportersbus van Playmobil. Die wilde hij zó graag hebben... 
Deze week hebben de kinderen vacantie, maar vandaag wilde Pieter wel graag naar de kinderopvang om te kunnen tracteren. Hij heeft de cakejes gisteren zelf gekocht met Papa... van Papa's geld. En morgen viert hij zijn verjaardag met de talrijke familieleden die komen... Volgende week zaterdag heeft hij zijn verjaarsfeestje met de kinderen van school. Het kan niet op... Morgen viert hij zijn zesde en Charlotte haar negende verjaardag. Dat kan best tegelijk, dat is heel gezellig. Fijne dagen, Pieter!

9 februari 2013. Pieter heeft vanmorgen heel vroeg voor de deur van het Houtense zwembad staan trappelen in de sneeuw, want... hij mocht afzwemmen. Zijn eerste echte diploma! En het ging heel goed, vraag maar aan Papa en aan iedereen die er bij was. 
Natuurlijk is Pieter reuze verguld met zijn prestatie, zijn diploma en alle aandacht. Gefeliciteerd, knappe jongen! 

.......................

21 november 2012. Pieter heeft Sinterklaaskoorts. Een ernstig geval, vond mama. Dus zij heeft hem vanmiddag gezellig meegenomen naar de stad, terwijl Charlotte met Oma bezig was met het poppenhuis. Chocolademelk heeft Pieter gedronken, en hij had ook een handje pepernoten gekregen. Nadat ze Charlotte bij Opa en Oma hadden opgehaald gingen ze met de trein terug naar huis. Pieter had een leuke middag! 

29 september 2012. Pieter en zijn vader hadden vandaag een echte mannendag samen. Daar hadden ze nu eens zin in, en daarom hebben ze Mama en zus Charlotte maar weggestuurd. Die moesten maar iets anders gaan doen. 
Wat Papa en Pieter hebben gedaan vandaag? Als je ze dat vraagt houden ze hun mond dicht en knipogen ze naar elkaar. Mannen onder elkaar. 

15 augustus, het is de laatste vacantieweek, en daar weet de gemeente Houten wel iets op. De kinderen mogen Fladderen...
Wat dat is? Ja, dat is wel uitgelegd door de Fladderburgemeester, maar Pieter begreep daar niet zo veel van. Wel van de spelletjes die ze daarna deden. Het draait allemaal om Smurfen. Vandaag was er een spannende speurtocht. En vanmiddag moest hij thuis voor de Grote Smurf een kaart maken, om hem te vragen weer terug te komen van zijn vacantie. Pieter heeft een heel mooie kaart gemaakt. 
En morgen mogen ze weer. Dat is dan de laatste dag. Pieter is wel heel erg moe, en gaat lekker slapen in zijn schone kamer die vorige week door mama is behangen...

28 juli 2012. Hoera, iedereen is weer thuis. Maar het was een leuke vacantie vond Pieter. Met zon en met regen, lekker met papa naar het zwembad... nu ja, een heleboel leuks... En hij is erg gegroeid, want hij is nu net zo groot als zijn zus vorig jaar. Die haalt hij nog wel in!
Hij is nu 128 centimeter. (Kledingmaat).

8 juni 2012. Vandaag heeft Pieter meegedaan aan de loop door Houten. 700 meter heeft hij gerend in 4 1/2 minuut. Goed hè? Hij heeft er een mooie medaille aan overgehouden. Goed gedaan, Pieter! 

18 mei 2012. Vandaag was wél een leuke dag, want omdat Opa en Oma kwamen had Mama soesjes gebakken. En voor alle zekerheid een Perentaart gehaald. Van appeltaart houdt Pieter niet, Oma ook niet, zei ze, maar de perentaart was lekker. 
Voor de foto wilde Pieter even gekke gezichten trekken...
En Pieter mocht met Charlotte de soesjes in chocolade dompelen. Dat moest heel precies, en Pieter heeft goed zijn best gedaan. Daarna mocht hij de pannenlikker aflikken, en zijn vingers natuurlijk ook. 
Toen hij de soesjes had gegeten moest hij nóg een keer zijn snoet poetsen. 
Opa en Oma hadden voor Pieter een vliegtuigje meegenomen. Ze hadden niet gezien dat er bommen onder zaten, dus heeft Pieter overal bommen laten vallen. Maar ze ontploften niet. 
Charlotte heeft hem geholpen om de bommen er goed af te halen en weer op te doen. 
Mama liet hem ook zien hoe het ging. Lief hè? 
Later gingen Lotte en hij een spelletje doen. Toen Opa en Oma weggingen heeft Pieter heel hard gezwaaid. 

17 mei 2012. Oef... Vandaag is Pieters dag niet goed begonnen... Hij was heel vroeg naar beneden gegaan, en hij had Mama's centimeter uit haar breimand gepakt. Daar zit een zwaar ding aan, en dan kun je 'm zo leuk zwaaien als een cowboy zijn lasso. Maar opeens floepte de centimeter uit Pieters vingers, en dat zul je net zien: tegen de kast aan. Het glas kapot... Oei... Pieter kroop heel ver weg toen Mama naar beneden kwam. Maar ze vond hem toch, en ze vond hem even heel erg niet leuk. :-( 
(Maar als je nu denkt dat Pieter het heeft afgeleerd vergis je je: de volgende dag vertelde hij vol bravoure aan Opa hoe leuk je daarmee spelen kunt. O, Pieter, pas op!)

6 mei 2012. Vandaag is Pieter met Lotje en zijn ouders naar de streekmarkt geweest. Die hebben ze helemaal afgelopen, van achter naar voor en van voor naar achter. Het was wel heel erg leuk, en ze kregen lekkere limonade. Die hadden ze nog niet eens op toen ze een kwartiertje bij Opa en Oma langskwamen. Die vonden dat ook erg leuk, dus Pieter had een fijne dag! En nu is de vacantie weer voorbij. 

3 mei 2012. Pieter wordt echt groot. Ze hebben nu vacantie, dus het leek Mama een mooi moment om hem te trainen op 's nachts droog blijven. Tachtig procent lukt al, dus dat is mooi... Eergisteren gingen ze naar het dorp met Mama, en toen wilde Pieter persé bij Charlotte achterop. Wel met de helm op zijn hoofd, anders mocht het niet van Mama. Pieter vond het een geweldig avontuur!

10 maart 2012. Vandaag vierde Amber haar verjaardag in Den Bosch, dus Mama reed met Pieter en Charlotte daarheen. Papa was helemaal naar Kro-aatja geweest, dus die moest even bijslapen. Hij had een prachtig T-shirt voor Pieter meegebracht, dat leek op de Kroatische vlag. En zo te zien had Pietertje ook al een eerder feestje gehad, want hij kwam geschminkt als Spiderman...

Even later liet Pieter zien hoe je van een snoepsleutel een speen kunt maken. Knap hoor...

En je ziet meteen zijn mooie shirt. Goed hè?

Charlotte en Pieter waren ook nieuwsgierig naar de ketting die Opa droeg. Hij legt ze uit dat dit Jeruzalem-kruis heet. 
Een érg moeilijk woord, dacht Pieter, maar het plaatje kon hij wel waarderen.

25 februari 2012. Vandaag heeft Pieter zijn vijfde verjaardag gevierd. Het was helemaal feest. Charlotte vierde ook haar verjaardag, dus er waren een heleboel mensen en nog meer cadeautjes. Pieter heeft er intens van genoten. En wij genoten van zijn enthousiasme! 
  Hier is Pieter in gesprek met zijn grootvader, die soms wel moeilijke woorden gebruikt hoor. Maar lief is hij wel.

21 februari 2012. Morgen wordt Pieter al weer vijf jaar. Ja, dat een hele hand vol! Maar hij moet wel naar school, dus hebben de ouders besloten dat de verjaardag zaterdag wordt gevierd voor vrienden en familie. En de achtste verjaardag van zus  Charlotte wordt dan ook gevierd. Er kwamen gedetailleerde instructies: Pieter vindt lego wel leuk maar kan er zelf nog niet mee uit de voeten. Hij houdt ook van creatieve dingen maar meer op het gebied van verf en klei. En van drummen op de potten en pannen in zijn keukentje. Geef hem alsjeblieft geen auto's, daar heeft hij er al zoveel van! Ook hij is gek op tv-kijken, dus een filmpje op een dvd-tje branden doet het ook goed bij hem (als ouders zijn wij echter niet zo gek op films met geweld, ook al is het ' maar ' een tekenfilm). En later wordt hij boer. Of politieman. Hij is er nog niet helemaal uit.... Zo hoor je nog eens iets. 
Wat ons betreft: een heel fijne verjaardag morgen, Pieter! Hij zal vast met iets leuks en lekkers op school komen dat hij dan kan uitdelen, zijn moeder is erg knap in die dingen! En ze is de liefste moeder van de hele wereld, zegt hij.  

29 januari 2012. Weet je wat Pieters nieuwste smoes is om uit bed te komen? 'Hij kan zijn kussen niet vinden!' En wat gek: als Mama dan komt kijken lígt het er net weer. Vreemd hè? Ze hebben vast pootjes, die kussens...

31 december 2011. Een latertje, hoopt Pieter. Want dat vuurwerk wil hij wel zien. Er wordt al zoveel geknald in de straten!!! Tot volgend jaar, iedereen!

25 december 2011. Pieter wenst iedereen een heel mooi kerstfeest...

5 december 2011. Het is vandaag echt Sinterklaas, en op school was het een reuze feest. Ze hebben Sinterklaasliedjes gezongen, en er was lekkers... Toen Pieter en Charlotte thuis kwamen was Sinterklaas nét geweest, Papa en Mama hadden hem niet gezien, want die waren de kinderen ophalen. Jammer hè? Maar Sinterklaas wist wel heel precies wat Pieter graag wilde hebben... Dank je, Sinterklaasje!!!!

4 december 2011. Vanmorgen heeft Pieter een hulpSint gezien bij de buren. En die beloofde dat hij misschien bij opa en oma ook wel een paar pakjes zou neerleggen voor Pieter. Dus vanmiddag kwamen Pieter en Charlotte kijken of dat ook zo was. Eerst zeiden opa en oma niets, maar die waren nog bezig blij te zijn met de mooie tekeningen die Pieter en Charlotte hadden gemaakt. Allebei een zon, en een bloem. Pieter had een gele bloem in een paarse ruimte geschilderd, zei hij gewichtig. En bovendien hadden ze een afdruk van hun handen mogen verven. Die hadden Papa en Mama gemaakt bovenop een hart van gips. Knap hoor. En Pieter had die roze hand bijna helemaal zwart gemaakt, omdat hij modder aan zijn handen had. Je kon die harten ook ophangen, maar Pieter had er meteen een oogje uitgeschroefd (lees gebroken) want dat wilde hij niet. Nu liggen ze naast elkaar op de pianokruk te wachten op een vaste plek. Opa en oma hebben zoveel spullen, ze moesten wel rustig zoeken naar een goed plekje. 

Pieter keek eens goed naar Opa, en toen zei hij: Jij bent oud! Daar is geen speld tussen te krijgen, dus Opa zei: weet je wel hoe houd? Ik ben 90. Hoe oud ben jij? Ik ben vier, zei Pieter fier. Maar tegen Oma moet je U zeggen hoor. Dat vindt ze prettig. Dat snapte Pieter, en hij hield zich er redelijk aan, want Oma was streng, zei hij. Net als Mama. Dat weerhoudt hem niet om haar de liefste moeder van de wereld te vinden. Want kinderen houden van duidelijkheid. 
Maar toen ze allemaal iets te drinken hadden gehad, en wat te snoepen zei Oma opeens dat ze een probleem had... er stond een doos in de keuken die daar niet hoorde. Ze gingen maar eens kijken, en daar was een doos met allemaal cadeautjes. Sinterklaascadeautjes, dat kon je zien aan het papier. 

Nu, daar zat van alles in waar Pieter en Charlotte veel plezier in hadden... 
En ze vonden het veel te vroeg om weer naar huis te gaan, maar Opa was wel erg moe geworden. 
Dat gaat zo als je oud bent. 
Had Pieter wel gelijk gehad...

27 november 2011. Pieter mocht gisteren zijn schoen zetten... hij kon vanmorgen niet wachten tot het licht was om te zien wat daar in zat! En toen Papa zei dat hij echt nog even wilde slapen heeft hij wel een half uur rust gehad. Toen kwam Pieter met Papa's schoen, en met die van Mama boven, om ze te laten kijken wat er in zat... Spannend, toch! In Pieters schoen zat lekker een surprise ei en een playmobiel piraat. Mooi! 

19 november 2011. Pieter zit in een behoorlijk lastige 'fase' (zoals mijn goede moeder dat placht te noemen) en krijst zijn longen rauw wanneer hij zijn zin niet krijgt, zó, dat het drie huizenblokken verder te horen is. 
Gelukkig weten de buren dat het geen kindermishandeling is maar opvoedingsperikelen, zodat de wijkagent niet langs hoeft te komen. Maar, of het nu aan Sinterklaas ligt, of aan iets anders, hij was een weekje net iets gezeggelijker. Wat een geluk, voor de arme ouders. En voor die arme longen. Maar misschien wordt hij wel een groot zanger, want een 'ongelukkige' jeugd wordt vaak gezien als de basis voor bijzonder kunstenaarschap. Nu ja, vanmiddag lekker de intocht van Sinterklaas. Pieter kijkt er naar uit!!! 
Vorige week heeft hij wel naar de intocht van Sinterklaas gekeken via de televisie. Dat zou pas om 12 uur zijn, maar om 7 uur stond hij al aan zijn slaperige moeder te rukken: ze moest opstaan, zodat ze niet te laat zouden zijn om te kijken. Leg dán een kind van vier maar eens uit dat het nog bijna net zo lang duurt als een dagje school... 

31 augustus 2011. Pieter dacht vanavond na het eten nog even ongemerkt stout te zijn... Hij ging op het pleintje achter het huis spelen, en nu mag hij niet verder dan de eerste twee grasveldjes, die nog net vanuit de tuin te bekijken zijn door zijn ouders. Het derde veldje, dàt is te ver. En  wat niet mag is altijd zo verleidelijk... Vanavond kon Pieter die verleiding niet weerstaan, dus fietste hij daar. Prinsheerlijk. Totdat... totdat hij viel, en meteen betrapt werd door Papa en Charlotte, die bezig waren een stukje hard te lopen. Of... was hij gevallen omdat hij ze zag? Pieter weet het zelf niet meer. Wel dat hij zijn kin heel veel pijn had gedaan. Brullen dus. Dat hielp ook tegen een donderpreek van Papa. Samen zijn ze toen naar de huisartsenpractijk gegaan, waar ze zolang moesten wachten dat Pieter pas om negen uur thuis was. Met een prachtige gekleurde pleister op zijn kin. Nu, was dat een avontuur of niet? O zo. Hij slaapt nu heel tevreden, dat kan ik je verzekeren.

30 juli 2011 Pieter heeft uitbundig vacantie gevierd met zijn zus en zijn ouders. Uitbundig is hij, dat laat deze foto die zijn Papa vandaag heeft gemaakt wel zien. Maar nu is de school weer begonnen. 

12 maart 2011. Vandaag was Amber jarig, dus gingen ze eerst met de auto naar haar toe. Daar houdt Pieter wel van. 
In Ambers tuin ontdekte Pieter meteen een glijbaan, en daar was hij de eerste tijd niet af te slaan. Dat hoefde ook niet van hem, hoor! Kijk eens hoe hoog hij hier zit! 
Toen hij genoeg had van de glijbaan gingen ze in de trampoline springen. Enig vond Pieter dat. 
Nou, en voor was een wip, maar die was wat glad, dus af en toe zat Pieter niet helemaal recht. Hij gaf daar niet om.
Al dat gebak is niet zo heel erg aan Pieter besteed, maar hij wilde best even wat lekkers aan Opa brengen. Die dacht dat hij het wel niet zou mogen eten, maar toen Pieter het aan Oma vroeg zei die van wel. Daar was Opa natuurlijk blij mee. Zelf vond hij de worst niet geweldig, maar de kaas was een ware tractatie! En later was er pizza, en dat was ook lekker. Dat Pieters mond stevig schoongemaakt moest worden aan het eind van de dag spreekt vanzelf. ;-)

5 maart 2011. Opa werd 90. Oma was ook jarig, en er was nog wat... en dat werd allemaal gevierd op de boot van tante Parel. Het was een geweldig feest voor Pieter, die in carnavalsoveral met rode zakdoek was. Zijn klompen hoorde je ver in de omtrek... Hij heeft plezier gehad voor tien! Het mooiste vond hij de microfoons, die hij ijverig heeft gebruikt, en hij heeft samen met de anderen gezongen voor opa, maar ook vrolijk solo! In al die zoetigheid had hij niet zo'n zin, maar een bruine boterham was dubbel welkom. Het werd héél erg laat, maar ze mochten zondag uitslapen. Gelukkig maar. 

27 februari 2011. Het was wel zondag, maar geen zonnige dag. Dat geeft niet, want Pieter was zielsgelukkig. Hij kreeg veel aandacht en heel veel cadeaux. Grote en kleine. Het ridderpak dat hij kreeg trok hij de eerste uren niet meer uit, en het kostte enige moeite om hem uit te leggen, dat hij niemand aan zijn zwaard mocht rijgen. Maar het was dan ook een blinkend zwaard, en een stoer schild. Hij had wat moeite met de kap, die steeds over zijn ogen viel, maar die hoorde er wel bij, dus die bleef op! 
Verder was hij heel lang zoet met een tovertekenblok, waarbij je lang met een potlood over een witte bladzij moet krassen om een plaatje tevoorschijn te halen. ;-) Ballen, boeken, playmobiel, en ook nog een zak snoep... Later mocht hij ook nog even een paar auto's de vernieling in sturen. Virtueel, gelukkig. Zijn neef Mik deed het niet veel beter, Carlos had er wat meer slag van, en de grote mannen waren er niet bij weg tte slaan. Toen was Pieter al weer lekker aan het spelen. Er ging een gelukkig jongentje heel laat naar bed... Wat zal hij dromen. 

22 februari 2011. Vandaag wordt Pieter vier jaar. 
Of eigenlijk: méér dan vier jaar. Het is zijn vierde verjaardag, en hij kreeg vandaag natuurlijk wel een cadeau van Papa en Mama, en ook van Charlotte, maar de andere cadeautjes krijgt hij zondag, dan wordt zijn verjaardag gevierd, samen met die van Lotje... Maar hij voelde zich vanmorgen wel heel erg jarig, dat kun je zien! Papa en mama maakten er een paar leuke foto's van! Dank je wel... 

16 februari 2011. Pieter is vanmorgen voor de tweede keer naar school geweest. Vorige week woensdag mocht hij ook een ochtend 'oefenen', maar hij werd er toen niet vrolijk van. Hij had een 'nee-dag', concludeerden moeder en zuster later. Maar vandaag was het allemaal wel leuk, en hij had meteen nieuwe vriendjes en vriendinnetjes, zei papa.
Gelukkig maar. Want volgende week heeft de school vacantie, en daarna is Pieter jarig. En dan moet hij naar school. 

31 december 2010. Iedereen een gelukkig jaar van Pieter. Het vuurwerk knalde wel hard, maar er was veel mist, en niet zoveel vuurwerk te zien... dat gaf niet, het was toch leuk, zo midden in de nacht. Tot volgend jaar maar weer.

30 december 2010. Het leven is goed voor  Pieter, want ook al is hij heftig aan het 'peuterpuberen', er waren veel  leuke dingen deze maand. Het is vacantie en Pieter heeft al twee keer bij Mik gelogeerd. Zijn zus ook, overigens. Verder hebben ze geschaatst, het viel Pieter niet mee om rechtop te blijven hoor. Vandaag was Pieter in Maarn bij Miks oma. Die is lief en aardig. Het was lekker rennen in die grote witte wereld...
En het was natuurlijk dol om te stoeien met Mik, zijn grote neef!
Pieter wenst iedereen een fijn nieuw jaar. Als hij heel lief is mag hij het vuurwerk zien. Nou misschien, voor één keer dan... ;-)

5 december 2010. Eindelijk: Sinterklaas! Pieter was al een hele tijd een beetje zenuwachtig, misschien ging er daarom wel zoveel mis. Vandaag ook weer: moeten ze persé mee naar de Ikea, komt Sinterklaas in de tussentijd! Maar er waren wel heel veel en erg leuke cadeautjes. Pieter kan maar niet beslissen wat hij het leukste vindt. Als hij nu maar kan slapen vannacht... ;-)

28 november 2010. Pieter is de laatste tijd ronduit klierig. Met Charlotte samen heeft hij het huis verdronken, door uitgebreid rond te spuiten met de douchekop. Ze hebben veel plezier gehad, maar Mama en Papa zijn wel héél erg boos geworden. Flauw... Ze weten zeker niet meer hoe het is om peuterpuber te zijn. 

3 october 2010. Vandaag was het zondag, tijd om samen hazelnoten te zoeken, zei mama. Dat was best leuk, maar Pieter vond het nog véél leuker toen Papa daarna zei: laten we met de trein mee gaan... Dat vindt Pieter altijd prachtig. Ze gingen naar Utrecht, waar iemand een heel  lang verhaal voorlas. Voor Pieter een beetje té lang, maar hij heeft zich redelijk gedragen, zei Mama. Die nam ze toen mee naar de mooiste stukjes Utrecht, (de binnentuin achter het HV-huis o.a.) en toen moesten ze door heel smalle en soms overdekte steegjes lopen. Drie tunnels, legde Pieter uit aan Opa en Oma die ze daarna bezochten. Hij vond de koelkastmagneetjes in de speelgoedla wel erg leuk. En de puzzel met 9 stukjes? Voor de pelikaan draaide hij zijn hand niet om. Kijk maar.

1 october 2010. Hoera! Pieter begint nu echt zindelijk te worden. Af en toe een héél klein ongelukje, maar hij heeft overdag geen luiers meer nodig, en hij heeft al bijna 100 stickers verdiend met de stoelgang. Volgende week krijgt hij daar een prachtig cadeau voor: een muzieksysteempje, zodat hij op zijn eigen kamer zijn eigen muziekjes kan draaien. 
Verder is hij heel talig aan het worden...

 11 september 2010. Pieter mocht mee om de verjaardag van Tante Marjolein te vieren, en die van neef Thomas ook. Helemaal in Ommen. Zijn mooie Bob-de-Bouwer-helm mocht hij op. Hier heeft hij nét een zeepbel gevangen die Charlotte voor hem had geblazen. Mooie foto van Papa. 
Die  betrapte zijn zoon ook met een flesje edel Germanenvocht... Dat vonden ze beiden wel lollig, zo te zien. 

25 augustus 2010. Dit is de laatste tekening, of liever: het laatste verfsel van Pieter. Hij zag vandaag met veel plezier zijn grootvader komen. Een brede grijns streek over zijn snoetje. Stil staan kon hij niet, en hij wilde wel op de foto, maar alles aan hem bewoog... 
Hij begint het peuterfiguurtje helemaal kwijt te raken, en wordt een echte, stevige kleuter. En samen met Charlotte werd hij op een gegeven moment 'grasmaaier', waarbij de paardebloemblaadjes er aan moesten geloven. Toen de grootouders al op de terugweg waren, sjeesde hij met een noodvaart op de driewieler achter hen aan. Skelter is geloof ik het correcte woord. Maar een snelheid die hij ontwikkelde! Een aartje naar zijn vaartje. 

17 augustus 2010. De vacantie is voorbij, en alles loopt weer zijn gewone gangetje... alleen: Pieter is drie en is een klier-genie. Het zal wel weer over gaan, maar nu is hij degene die aan tafel de grenzen opzoekt van het ouderlijk geduld. Pffff.... 

19 juni 2010 . Vandaag was Pieters wereld lichtelijk oranje gekleurd. Hij had namelijk een oranje broekje aan bij zijn witte shirt, en hij had, net als zus Lotte, gróte beessies gekregen om mee te knuffelen. Ze gingen naar de verjaardag van oom en tante in Vianen, en daar keek iedereen naar de televisie, en toen Nederland had gewonnen, mocht Carlos, de grote neef, één keer toeteren op de vuvuzela. Zijn zus mocht ook, maar toen moesten ze ophouden. Tegen Pieter had niemand iets gezegd, dus hij ging er snel op af. 
Helaas, Charlotte was net iets sneller. Maar zij kon er geen geluid uit krijgen, en Pieter wel... Zijn dag kon niet meer stuk. Maar Oma legde de toeter op de kast. Flauw! 
Toen ging Pieter maar een potje knuffelen met zijn moeder. Lekker doen of hij nog een baby is. Leuk spelletje, hoor!

28 mei 2010. Pieter is intussen een vlotte spreker, hij maakt goede zinnetjes, en kan meestal ook verbaal goed uitdrukken wat hij wil en vindt. Dat scheelt weer een hoop lawaai. ;-)

17 mei 2010. Die kies zit wel snor intussen. 
Toen zijn moeder afgelopen zaterdag haar verjaardag vierde, was Pieter weer vrolijk als van ouds. 
Maar op een gegeven moment had hij er wel genoeg van, en kroop hij even met een knuffel op de bank. Verstandig hoor!

Vandaag heeft hij met Charlotte nà het eten nog eens alle taart die over was, vast wel een halve taart(!), opgegeten. Toen mama later naar zijn buikje keek, was hij minstens een half kind zwanger. Dat zal morgen een paar stevige luiers opleveren, zo niet buikpijn. O, o!

12 mei 2010. Pieter krijgt weer eens een kies, en daar is hij on-blij van. Gelukkig kon Mama de pijn een beetje wegnemen met vloeibare paracetamol van Sinaspril. Nee, dit is geen reclame-tekst. ;-) Maar het werkte kennelijk zo snel dat hij weer kon bijdragen aan de feestvreugde, want vandaag is zijn mamaatje jarig. En Pieter heeft natuurlijk een mooi knutseltje gemaakt. 

6 mei 2010. Vandaag stond Pieter te glunderen in de krant. Kijk maar, allemaal foto's van Koninginnedag in 't Groentje. 

5 mei 2010. Dat was weer een koninginnedag als van ouds! 
Dit jaar vierden ze het in het Oude dorp in Houten. Wel een beetje koud, maar de kinderen waren goed ingepakt. En Pieter had een prachtige pet op. Met zijn naam. 

17 april 2010. Pieter was wel mee naar de verjaardag van neef Mik, maar hij was een tikkeltje hangerig. Hij wilde wel van alles, maar het ging niet echt. Kindertjes op die leeftijd lopen makkelijk een virusje op, en ze zijn het snel weer kwijt. Word maar snel beter, Pieter!

12 maart 2010. Amber was jarig, en Pieter mocht met zijn grote zus blijven logeren. Tante Diana is dol op hem, dus hij is weer even heel erg geknuffeld. Dat doen Mama en Papa ook hoor, hij komt niets tekort. 

28-2-2010. Vandaag hebben we de verjaardag van Pieter en Charlotte gevierd met alle neefjes en nichtjes, bijna alle Ooms en Tantes, beide grootmoeders, en de grootvader. Het was een heel gedoe, maar Pieter bleef redelijk onverstoorbaar, en hij genoot van alle vriendelijke gebaren en alle aardige cadeaux, of het nu een houten trekpopje was, of een dure lego-truck. Het was een gezellige chaos, en Pieter bewoog zich daar opgewekt tussen door, vol bewondering voor het constructiewerk van tante Betty en de dames bij haar, op blote voetjes, en verrukt roepend als oom Tonio weer een stuk cadeau voor hem had losgepeuterd uit de degelijke verpakking. Hij voelde zich weer honderd procent jarig, en straalde aan alle kanten. 

22-2-2010. Er ontbreekt een stuk website, maar waar het is gebleven weet ik niet. Opnieuw beginnen dan maar, vandaag is Pieter 3 jaar geworden, en gister is dat thuis alvast gevierd, met cadeautjes en wat lekkers. Hij kreeg een kruiptunnel, en een Cars-paraplu van de ouders, en een auto van Charlotte, dus die heeft hij nu al. Papa heeft vanmiddag foto's gemaakt, kijk maar.... 

Vandaag moest het natuurlijk worden gevierd op het kleuterdagverblijf, en zondagmiddag viert ons manneke zijn verjaardag met de hele familie. Daar verheugt hij zich ook al op. 

15-1-2010. Hoera, het gaat weer beter met Pieter. Hij was wat grieperig, maar dat was de rest van het gezin ook. Pieter nog het minste, vanwege de inenting, volgens Mama. Maar nu is hij hangerig vanwege de kiezen die onderweg zijn om de rest van het ivoor aan te vullen. Eten wil het mannetje niet, en niets is leuk. Het komt wel goed, maar een vervelende periode is het wel, en niet alleen voor hem zelf...

..............

5 december 2009 kwam Sinterklaas langs net toen Mama Pieter en Charlotte ophaalde van school. De beide grootmoeders kwamen ook net aan, dus het was een compleet feest. Ik heb wel foto's, maar ik kwam er nog niet aan toe... 
Op een gegeven moment weigerde Pieter nieuwe pakjes open te maken, want hij wilde spelen met dat prachtige speelgoed dat neef Mik ook had, zoals Charlotte pienter opmerkte. Kennelijk was Sint wat aan het herverdelen, een reden waarom Mik er maar niet bij was. ;-) Pieter genoot in elk geval volop!

9 november 2009. Oei, dat is lang geleden... Wel heb ik Pieter intussen nog gezien, maar het is me niet gelukt zijn bladzij bij te houden. Nu was hij gister op bezoek, met zus en ouders, dus we konden zelf zien dat hij een meter meet, en bijna 20 kg weegt. Een hele massieve handvol, die knaap! Voor het woordje 'nee' is hij op dit moment wat allergisch, legde zijn Papa een aanval van jammeritis uit. 
Grootvader leidde Pieter netjes af, en zo speelden ze gezellig samen... De taalbeheersing is behoorlijk uitgebreid in de laatste maanden. En als hij iets niet onder woorden weet te brengen, heeft hij ook nog zéér sprekende ogen! Kusjes geven vond hij een leuk spelletje trouwens. Wij ook. 

26 augustus 2009. Gehoorzamen is nog een puntje, dat wat kan worden aangescherpt. 20 minuten nadat Mamaatje hem had verzocht zijn schoenen aan te doen, was het nog niet gebeurd. Toen ze hem vervolgens vertelde dat hij dan niet mee kon om zus Charlotte van school te halen, had hij zo iets van: had dat dan meteen gezegd. Hij ging zijn schoenen halen, werd afgeleid, en begon prompt met iets anders te spelen. Overigens had zijn moeder vanmorgen kunnen constateren dat hij zeker een half uur geconcentreerd kan spelen als hij maar niet wordt afgeleid door anderen. Zo groeien we groot. :-D

29 juli 2009. Pieter hoorde mij vanmorgen met zijn moeder bellen, de telefoon staat daar standaard op de luidspreker, en verheugd riep hij: Oma! Zijn mamaatje vertelde mij dat hij aan het tekenen was geweest met een ballpoint (van zijn zus) op papier, en op de tafel en op zijn hand. Juichend riep hij dat het een heel grote pen was geweest. En hij hield zijn hand voor de telefoon, zodat ik zou kunnen 'zien' wat hij had gepresteerd. :-D

11-7-2009. Vandaag had Pieter weer een gezellig uitje: tante Diana vierde haar verjaardag. En zij is net zo gek op hem als de andere tantes, dus Pietertje werd weer schromelijk verwend. Alles is weer goed en mooi in zijn leventje.

5-7-2009. Veel gebeurtenissen in Pieters jonge leventje. Hij heeft bijna anderhalve week bij tante Parel en Oom René gelogeerd. Vooral de laatste kon hij om zijn vinger wikkelen door met een heel lieve uithaal te roepen: Oom René-é! Maar kennelijk miste hij Papa wel. Thuis had hij net een nieuw bed gekregen, maar met al die veranderingen bij elkaar, Mama in het ziekenhuis, Pieter uit logeren, en dan weer een dagje thuis in dat grote bed waar hij nog niet aan gewend was, maakten dat hij terug wilde naar zijn oude bedje. Gelukkig was dat nog niet weg. Vannacht was het wel lastig, want om 1 uur begon Pieter te roepen om papa Barend, hij had het warm. Mama mag hem niet tillen, dus ze moest tot haar spijt papa Barend wakker maken... En dus sliep de jongeman even later gezellig tussen Papa en Mama in. Vooral de eerste heeft hij lang wakker gehouden, want hij is in de papa is geweldig periode. 

5-5-2009. Boterhám, zegt Pieter. En hij lust ze graag. Voor het ontbijt is een dubbele al haast niet meer genoeg. Die van Mama at hij er vandaag ook nog bij op. ;-)

17-4-2009. Vandaag was neef Mik jarig, en Pieter vond het enig om hem op te zoeken.
Al die lieve mensen waren er ook weer. Stralend wees hij naar Miks beide grootmoeders: voor hem waren ze allebei 'Oma'! Nu ja, eentje delen hij en Mik dan ook. En Lea is een schat van een grootmoeder, die wil ieder kind wel hebben. ;-)  Hier is hij aan het smoezen met tante Diana. Verder wordt Pieter echt meer verbaal. Hij maakt nu kleine zinnetjes als: 'Papa, wat doe je daar?' en 'Wat is dat?' Het water fascineerde hem. Hij werd het niet moe de dingen om hem heen te benoemen. En een boot die over het water voer was dus een water-boot. Van een luchtschip had hij nog niet gehoord, dus die complicatie hebben we hem maar niet aangeboden. Ook de hond: Storm, vond hij spannend. Maar wel eng. Ik moest Pieter wel stevig vasthouden bij nabije ontmoetingen... 

13-4-2009. Pieter was tweede Paasdag bij Amber te gast. Hij had gehoord dat ze een trampoline had aangeschaft, en dat wilde hij wel eens bekijken, voordat hij het op zijn eigen verlanglijstje zette. Het viel niet tegen, maar dat gespring van die mei... sjes, daar werd hij wat iebel van...

14-3-2009. Het is feestseizoen in de familie! Vandaag vierde Amber haar zevende verjaardag. Pieter mocht als lijdend voorwerp fungeren bij het verkleedfeestje dat zijn nichten hielden. Hij vond het allemaal prachtig: gouden schoenen, een heksenhoed, prinsessejurken die veel te lang waren... welgemoed klauterde hij minstens zeven keer de trap op en af... zonder te vallen. 

8-3-2009. Opa en Omamama waren jarig vandaag. Pieter is er heen geweest met zijn roze buggy vol beren... Het was druk en vol, maar hij vond het enig. Vooral de stiften. Jammer dat je daar zo veel NIET mee mocht...! Zelfs niet in je mond steken. Natuurlijk deed hij dat toch, zodat een paar van zijn tanden wat blauw uitsloegen. ;-) 

28-2-2009. Vandaag hebben Pieter en Charlotte hun tweede en vijfde verjaardag gevierd. 
Er waren heel veel mensen, en nog veel meer cadeautjes. Een toverstaf ontbrak niet, net zomin als de bijbehorende puntmuts. Roze schoenen, puzzels, auto's groot en klein, er was meer dan waar een klein jongetje van kan dromen! Maar het mooiste was natuurlijk de echte mooie rode stofzuiger!!!

22-2-2009. Hoera! Vandaag wordt Pieter twee maal zo oud als hij gister was! Dat wordt volgende week pas gevierd, samen met Charlotte, de dag na háár verjaardag. En wat hij hebben wil? Alles wat zijn grote zus heeft! Ik citeer zijn moeder: leef je uit in de boekenwinkel, de puzzelwinkel en de autootjeswinkel. Verder houd hij van koken, schoonmaken (een stofzuiger krijgt hij al!) en in mama's en Charlottes schoenen rondlopen. Eigenlijk alles wat grote zus heeft is mooi.... Dus een paar hoge hakken, een set vleugeltjes  en een toverstaf misschien??  En beiden zijn verzot op lego en playmobil etc. Hier pakt hij alvast een boekje uit, dat hij vanmorgen kreeg. En vanmiddag zijn ze iets heel leuks gaan doen... Er is daar een binnenspeeltuin, met spannende scooters en zo, heel langzaam en veilig, maar erg leuk.

15-2-2009. Pieter kwam vandaag even langs en hij nam zijn ouders mee. Het open en dichtdoen van de deuren deed hem veel plezier, en aangezien Opa zijn gehoorapparaat tóch niet in had, was hij de enige die er niets van hoorde. En zich er niet aan stoorde. Het was reuze gezellig allemaal, en Pieter kan lekker kwekken. Hier zit hij op Opa's schoot met ontzag te luisteren naar zijn moeder, die verstandige dingen zei. 

5-12-2008. Vandaag vierden we Sinterklaasfeest in Houten bij Pieter en Charlotte en hun ouders. Opa en de grootmoeders waren er ook, en verder neef Mik met tante Parel. De kinderen hadden allemaal een Pietepakje aan. Opa had zelf Pieters Pietenpet op zijn hoofd gezet. En die paste. Kun je nagaan wat een groot hoofd Pieter al heeft. 
Voor al deze bijzondere momenten had Pieter nog geen woorden genoeg. 
Hij heeft in 3 uur het woordje O! een driehonderd keer herhaald, met name op verheven toon. 
Op een geven moment herkende hij sommige pakjes al aan de vorm, en dan riep hij verheugd: O! Oto! Het was een groot feest! Bovendien kreeg hij een eigen stoffer en 'blik' (van plastic) waarmee hij prompt de grond begon te vegen. Pepernoten lagen er genoeg. Die deelde hij ook kwistig uit, maar voor zichzelf had hij zo'n grote voorliefde voor chocoladepepernoten, dat die schaal telkens uit zijn bereik werd gezet. Het werd zijn persoonlijke missie die middag de chocoladepepernoten te bevrijden van de hinderlijke aanwezigheid van ouders en grootouders. Hij ging door roeien en ruiten om ze te bereiken. Op de foto rechtsboven is het hem gelukt er een paar te veroveren op zijn grootvader en zijn moeder. 

2-12-2008. Pieter is in een enerverend stadium gekomen: hij wil HELPEN! Dat geeft een wal-en-sloot-dilemma. Dus als mama klaar is met stofzuigen, koppelt ze de slang los, en dan gaat Pieter er mee aan de gang... En als dat niet mag brult hij. 

22-11-2008. Pieter is vandaag met Charlotte en zijn ouders naar de intocht van Sinterklaas geweest, maar hij zat niet lekker in zijn vel, en niets deugde. Drama's dus. Sinterklaaszenuwtjes?

9-11-2008 Vandaag was Pieter te gast bij zijn grootouders in Utrecht. Hij begint echt te praten, en herkent zichzelf op foto's. Da's bij primaten altijd een teken van intelligentie. ;-) Ook zinnetjes van minstens drie woorden kon hij uitbrengen. Het speelgoed waar Charlotte voor kwam: de magnetische staafjes en balletjes, had ook zijn belangstelling, en zolang hij het niet in zijn mond stak mócht hij. Het mysterie van de magnetische krachten hield hem zeer bezig. Oma's fototoestel vond hij ook erg intrigerend... Toen hij wegging zei hij echt: Dag Opa! Overigens spreekt hij zijn vader zowel met Mama als met Papa aan... Gelukkig kan papa daar om lachen. 
En een heel klein beetje stoeien kan ook, als Pieter  maar bij hem op schoot klimt, zodat hij hem niet hoeft op te tillen. 

8-10-2008. Gister hebben papa en mama Pieter weer opgehaald. Ze schrokken een beetje dat hij zo groot was. 
Hij maakt nu zelf ook grapjes. Niet van die babygrapjes, als flink bijten op je tandenborstel, zodat mama niet poetsen kan, maar boe roepen aan tafel en dan heel hard lachen als iedereen doet alsof hij schrikt.  Hij wil verschrikkelijk graag de poes aaien, dus dan roept hij poeis aai!!! maar de poes is er niet van gediend, en geeft hem dan een tik, waarop hij heel verdrietig zegt: au! Poeis pijn!  Hij leert het wel. 

21-10-2008. Pieter gaat lekker een weekje logeren op de Vlieland, bij neef Mik. Hij komt vast met nieuwe woordjes terug als 'Storm' en 'Donder' - want zo heten daar de scheepshond en de kat...

19-10-2008 Pieter is al een tijdje zijn krentebaard kwijt. Gelukkig maar. Alleen kan hij nog steeds een geweldige drein zijn. Daarmee drijft hij zijn ouders de tegen de muren op. Gek, zeggen de tantes, dat doet-ie bij mij nooit!  Vanaf dinsdag mag Tante Parel dat weer waar maken. 

15-9-2008. Nog steeds is Pieter bebaard. En vandaag leerde ik dat hij een dreumes is. Als je baby-af bent, word je een dreumes, bij 2 1/2 een peuter,en met 4 jaar een kleuter. Dat weten we dan ook al vast. Over twee weken mag Pieter mee naar een zwembaduitje van de kinderopvang. Warm water en zo. Ze vinden dat heerlijk, zei  mamaatje. 

7-9-2008. Pieter is nog niet van de krentenbaard af, en Lotje en hij hebben hun ouders ook al aangestoken. Gezellig, hoor. In elk geval heeft Pieter nu een mond vol tanden. Hij mist nog vier kiezen, maar daar maalt hij niet om. Hoewel hij dagelijks wel een paar woordjes leert, (Mama wijst haar en zijn neus aan, en zegt dan: 'Dat is een neus, Pieter! Neus!', hetgeen goed werkt,) irriteert het de jongeheer behoorlijk dat hij zich nog niet kan uiten zoals hij wil. Ja en nee, (bij nee schudt hij gedecideerd zijn hoofd!) Papa en Mama, poes en ijs, en nog zo wat. Maar zinnen maken, en iets overbrengen, dat lukt nog niet goed, en dan wordt hij boos. Hij werpt zich nog steeds bij voorkeur achterover, maar hij heeft intussen ontdekt dat de grond behoorlijk hard is, en dat de liefhebbende ouders bij deze suïcidale acties niet meer overlopen van medelijden. Dus ging hij afgelopen week maar eens op een geschikte plek in de keuken op zijn buik liggen huilen, stampen en slaan met handen en voeten. Het had niet het gewenste effect, dus hij hield er na verloop van tijd maar weer mee op, en kwam hij lief doen bij Papa. 
Pieters gewicht blijft gelijk, is iets afgenomen zelfs, met al dat kwijlen en tanden en kiezen krijgen, hij staat nu weer op ruim 12 kilo. Hij heeft wel op grote voet: het is nu maat 23/24 tegenover de maat 26 van Charlotte, dus hij  zal niet lang meer kunnen profiteren van de prachtige prinsessenschoenen die zijn zus te klein zijn geworden. ;-) 

22-8-2008.  Pieter was heel erg ziek geweest van de krentenbaard, en heeft ook nog een blaasontsteking. :-( Zijn 2de medicijn was op, en toen was de ontsteking bijna, maar nog niet echt over. Het ging 2-3 dagen goed, toen kwam het terug. Zus Charlotte werd toen ook ziek aan het zelfde euvel. Ze kregen een zalfje voor de buitenkant, dat helpt redelijk, er komen wel nieuwe plekjes, maar die zijn minder groot. Sinds zaterdag heeft Pieter een blaasontsteking er bij. Hij had echt pijn. Met de onderzoeken was hij niet blij, en als hij boos is, zoals telkens wanneer iets niet gaat zoals hij wil, maakt hij heel veel misbaar, zodat zijn moeder een opera-carrière niet uitsluit. Maar daar moet je wel voor kunnen luisteren... Hoe het ook zij, waarschijnlijk moet het wurm ook nog naar het ziekenhuis volgende week, voor nader onderzoek, want jongentjes hóren geen blaasontstekingen te krijgen. Hij had er ook al een toen hij aan zijn maag werd geopereerd, en toen is ze op het hart gedrukt dat hij terug moest komen als hij ooit weer een blaasontsteking zou hebben.Wordt vervolgd. 

11-8-2008. Pieter heeft tot verbijstering van zijn liefhebbende ouders vandaag als een heer de deur open gedaan voor de poes, en die vervolgens weer netjes dicht gedaan. Kortom:  hij kan bij de deurkruk. Hij is dus weer gegroeid. En zijn toetjes heeft hij vandaag ook al bijna netjes naar binnen gekliederd. Alleen: toen papa slagroom op Charlotte's neus smeerde, moet Pieter dat natuurlijk nadoen: eerst met yoghurt, en daarna met slagroom, want dat was lekkerder. En o ja, hij heeft vandaag ook een woordje er bij geleerd: ijs. Hij eist nu ijs. Zonder het te krijgen natuurlijk. ;-) 

7-8-2008 Pieter heeft inmiddels 4 kiezen: 2 boven en 2 onder, en 2 hoektanden onder, nu gedraagt hij zich weer normaal. Hij is weer redelijk gezellig, voor zolang als het duurt. Wel heeft hij een lelijke huiduitslag. Op de crèche heerst krentenbaard, dus al ziet het er anders uit, men is er maar vanuit gegaan dat het wel hetzelfde zal zijn. De medicijnen (een drankje ) vindt Pieter erg lekker, dus hij wil wel...  Het is een antibioticum, dus mama ziet het verschil met snoepdrank beter dan Pieter. Verder wordt hij behandeld met zinkzalf. Het geheel oogt niet mooi, het zijn vrij grote plekken, maar hij heeft niet veel jeuk. De meeste (grote) plekken zitten op de borst en in de lies, kleinere op benen en voeten, en 2 op het gezicht. Pieter mocht na maandag wel gewoon naar de crèche.  Gelukkig. 

Wat het eten betreft: Pieter eet nu aan tafel, de kinderstoel is veranderd in een hoge stoel, en Pieter voelt zich nu ook erg groot. Hij kliedert zijn eten naar binnen, en soep voert Laetitia hem nog maar liever. Dubbele boterhammen hapt hij echter lekker weg, al eet hij het liefst het beleg er af. Hij begint kieskeuriger te worden en eet minder, maar hij groeit natuurlijk ook minder snel. Dat is normaal op deze leeftijd.

25-7-2008. De vrede van Pieter duurde niet lang. Pieter bestond vanavond voornamelijk uit zand en kwijl en snotjes, ook had hij zich ontlast in zijn luier, dus moest hij in bad. Dat vindt hij niet erg, maar het kost wel tijd. Pieter is niet verkouden, maar wel aan het snotteren, dat heet: je weerstand opbouwen, en hij is weer begonnen met kwijlen. Dus er komt weer een lading ivoor van eigen bodem aan. Charlotte stopte toen ze 2 was. 
Pieter lijkt met zijn 13 kilo veel zwaarder dan Charlotte, die drie kilo meer weegt. (En een beetje). Pieter gooit zich nog steeds achterover als hij het ergens niet mee eens is – Mama kan hem niet altijd houden als hij dat doet, en dan kan hij zijn hoofd behoorlijk stoten. Vooral op het aankleedkussen gebeurt dat. Hij heeft geen voorkeur voor kleding, wel voor schoenen. Die van zijn zus vindt hij prachtig, maar hij groeit snel uit Lotjes schoentjes en gympjes. Hij wil ze constant dragen en probeert ze zelf aan te trekken; dat lukt nog niet, maar hij doet erg zijn best. En hij loopt nu de trap af samen met Mama, één hand aan leuning en één hand aan mama vast. Nu leunt hij al steeds minder op Laetitia’s hand. De trap óp ging hij al los.

17-7-2008. Pieter leeft weer in vrede met zijn kaken en zijn omgeving. :-)

10-7-2008. Het lijkt iets rustiger in Pieters mond: 2 kiezen onder zijn helemaal door, 2 kiezen boven zijn doorgebroken, en dat betekent dat de grootste ellende voor dit moment over is.

1-7-2008. Met eigen ogen hebben we vanmiddag kunnen zien, hoe Pieter al aardig wat kiezen achter de tanden heeft. Er dreigt nu ook nog een hoektand door te komen. Hij kwijlt behoorlijk. Maar dat verhinderde hem niet om lekker te spelen. Met Mama's knijpers kun je zulke énige dingen doen! Laten vallen bijvoorbeeld, en aan Papa geven, en ze dan weer terugbrengen... 
Ook de glijbaan kent steeds nieuwe mogelijkheden. Je kunt bijvoorbeeld proberen zo langzaam mogelijk naar beneden te gaan. Wel met het hoofd vooruit natuurlijk! 
Toen Omamama zei dat iets niet mocht, trok mijnheer een boos gezicht. Hij ging nog net niet huilen, maar zijn lichaamstaal met opgetrokken schouders vertelde hoe verontwaardigd hij was! 
Door de zon heeft hij heel licht haar gekregen, en ook de wenkbrauwen zijn bijna wit. Hij zal in Zweden niet opvallen, op dit moment. 

26-6-2008. Pieter krijgt weer een gebitsuitbreiding. Hij is er niet blij mee, maar de rest van de familie evenmin. Vroeger smeerde je daar dentinox op, tante Betty gebruikte weer iets anders, ik heb intussen geleerd de tenen te masseren in zo'n geval, en dus gebruikt Pieters moeder kinder-paracetamol. Het schijnt even te helpen. 

22-6-2008. Nadat Papa twee weken geleden een ongeluk heeft gekregen met de motor, heeft Pieter al aardig wat mogen logeren. Vorige week bij Oma in Bilthoven, (reuze leuk natuurlijk, want hij is dol op haar!) en van vrijdag tot laat vanmiddag bij Amber in Den Bosch. Oom Tonio is hem komen halen, en die heeft hem ook weer weggebracht. Leuk, want die is een sportieve rijder, en daar houdt Pieter wel van! Hij heeft wel leven in de brouwerij gebracht, hij heeft die lieve mensen geleerd dat de beste tijd om de dag te beginnen rond vijf uur ligt, en Amber had tenminste geen moeite met het feit dat hij wilde hebben waar zij mee bezig was: ze gaf het gewillig af. Heel wat anders dan zus Charlotte, die bij alles wat Pieter van haar over wil nemen meteen een keel opzet! Alleen toen Amber op de schutting klom, voor een praatje met haar buurman, lukte het Pieter niet haar dat na te doen. Tja, toen werd zijn Russisch temperament hem even te machtig. Van Tante Diana mocht hij niet op het speelveldje met de andere kinderen spelen, omdat hij een voorliefde had voor het vallen in hondenp..p. Tja, lastig. Maar ze nam hem wel mee naar de speeltuin, iets verder op, en dat was ook weer leuk. 
Trouwens: thuis hebben ze zelf een glijbaan!!! En het bad, dat gaf ook plezier. Kortom: een heel geslaagd weekend!

16-6-2008. Pieter is intussen bevorderd naar de Dreumesen. Jawel! Vrijdag, zijn eerste middag daar, speelden die samen met de Peuters, die nóg groter zijn. Pieter vindt het enig, want ze hebben daar binnen een houten huisje met een echte glijbaan! En onder het huisje is een keuken, dus groot joh! 
Voor het gemak had Mama hem even een paar oude schoentjes (vast roze) van zus Charlotte aangedaan. En Pieter wenste niet dat ze werden uitgetrokken en vervangen door zijn eigen schoenen, hij vond ze zó mooi! 
Dat hij af en toe rondloopt met Lotjes haarbanden, daar kijkt zuslief al niet meer van op. 
Hij weegt met zijn 12 1/2 kg nog maar 2 1/2 kg minder dan zijn grote zus. Nog een half jaar, en hij loopt haar omver!

28-5-2008 Pieter is voedselkunstenaar. Als hij met eten klaar is, wil hij zijn toetjesresten nog wel eens op zijn gezicht uitsmeren. Gister smeerde hij het ook in zijn haar. Aangezien zijn broek ook beter gevuld bleek, heeft mama hem maar onder de douche gezet, en van onder tot boven afgespoten. Enig vond hij het. Overigens wordt hij wel kieskeuriger wat eten betreft. Hij zegt nog geen nee, maar hij schudt wel 'ja' en 'nee' als hem wordt gevraagd of hij iets hebben wil.
Zijn taalvaardigheid gaat wel vooruit, want het normale huis-, tuin- en keuken-Nederlands begrijpt hij best. Als Mama hem zegt: stap maar in je broek, heft hij een been en stapt hij in de voorgehouden broek. Het kan natuurlijk ook de beweging en de situatie zijn, die maakt dat hij snapt wat hem te doen staat, maar zodra hij die informatie verbindt met de klanken die op hem worden losgelaten, begrijpt hij wat er gezegd wordt. Dat is nu gaande of onderweg. Papa en mama zijn woorden die hij zeggen kan, maar hij maakt weinig onderscheid in de aangesprokene. Die link legt hij nog niet. Wel probeert hij iets van Tisia te zeggen, Laetitia is hem nog te veel. Zijn moeder vindt het natuurlijk enig. En ze weet zeker dat hij gister bijna 'graag' zei. Er zat alleen maar een speen in zijn mond... ;-) 
Als Pieter alleen thuis is, is het een heerlijk rustig jongentje. Maar oh! als zijn grote zus er is, die hij diep bewondert...! Dan is Leiden in last, want natuurlijk wil hij dan spelen met hetgeen zij in handen heeft: ze is zijn rolmodel. Helaas heeft Lotje daar weinig mee op, dus dan volgt er een heftige reactie. En ze wil hem ook nogal eens bazig uitleggen dat hij iets verkeerd doet. En dat geeft ook al weer een luidruchtige repercussie. 
De kies is trouwens nog steeds niet door. Vandaar de scherp riekende spuitbroeken, en het grote kwijlen. :-( 

13-5-2008.  Pieter heeft nogal wat last van eczeem. Ze zijn naar de huisarts geweest. Vet houden, zei deze. Dus eten ze vanavond maar friet! ;-))

9-5-2008. Pieter heeft vandaag kans gezien een tand door de lip te vallen. Hij was op tafel geklommen vanuit kinderstoel, terwijl Papa zich éven omdraaide. Nu zal hij moeten geloven aan een tuigje. Gelukkig kent hij het verschijnsel vanuit het kinderdagverblijf. Protesten worden alleen gehonoreerd als ze in drievoud worden ingediend op gezegeld papier. Van het hekje tussen kamer en keuken had hij in de gaten hoe de sluiting werkte, nu is er een andere oplossing met 2 inbussleutels; hij klimt ook via een trapje of de stoeltjes van zijn zus als die in de buurt van het hekje te slepen zijn, over het hek. Charlotte en hij hadden voor hun verjaardagen een glijbaan van Oma Veldman gekregen. Wel, binnen 5 seconden was Pieter de 5 treetjes op en dan gaat hij op zijn buik liggen, met het hoofd naar beneden, en de handen voor zich uit. Hij doet het nog niet normaal, dat vindt hij nog eng... ook al heeft Charlotte hem al meerdere keren voorgedaan hoe dat moest. Ze heeft hem ook laten zien hoe zij over het tuinhekje klimt. Dus dat wordt binnenkort ook vervangen.  

30-4-2008. Pieter is knoertvervelend vanwege kiezen, die op doorbreken staan... Zelfs zo, dat de wanhopige ouders zijn gezeur en gebrul zat, hun toevlucht zochten bij de grootouders. Hij was zo beduusd, dat hij minstens een uur redelijk stil was. 

 Hij maakte er dan ook zijn eerste tekening. Op een papier, al had hij daar wel wat sturing bij nodig, want hij vond de tafel ook een goede keus. Wij niet. 
Het kiezen-krijgen maakt dat hij weer vreselijk kwijlt, hetgeen goed te zien was aan zijn grijze truitje. De fopspeen doet daar niets toe of af, maar het helpt hem wel iets minder te brullen. Iets. Op een gegeven moment moest mamaatje er toch weer aan te pas komen om hem te troosten - en even later kon er een lachje af, toen omamama met hem speelde met Opa's oefenbal.  
Je kunt wel zien dat zijn truitje nu véél natter is... Maar we hebben wel gezien dat Pieter écht een stukje los kan lopen... precies zoals zijn mama al had verteld...

28-4-2008. Pieter groeit en eet minder... Dat is helemaal volgens het boekje, na de eerste verjaardag. Het mocht ook wel, want hij at de ouders de oren van het hoofd... 

20-4-2008. Pieter is helemaal baby-af, dat zie je aan de stoere foto die zijn Papa vandaag van hem maakte.

Pieter weegt bijna 12 kg. en loopt nu echt los, midden in kamer. Niet alleen op het kinderdagverblijf, maar sinds dit weekend thuis ook. Hij staat rustig stil, en maakt een rondje om zijn eigen as. Nu, dán kun je lopen!

24-3-2008    We zijn in Houten geweest om alsnog de verjaardag van Pieter (en Charlotte) te gedenken. 
De cadeautjes werden met gratie ontvangen, al bleek de doos waar ze in gezeten hadden, voor Pieter een sterkere bron van vermaak...

Ook Mama's soesjes leverden stof tot grote vreugde. 

Overigens stortte Pieter zich nog eens als een speer achterover van de bank, hij flitste voorbij voordat we in konden grijpen, en hij kwam met een machtige bons van de bol op de grond. Au! Dat mama hem moest troosten spreekt vanzelf...
Pieter en Charlotte kunnen best wel samen spelen. Af en toe...

28-2-2008 Pieter logeert bij Tante Parel, en bij Mik en Oom René. Reuze gezellig, zo op de boot. Maar Tante Parel is wel streng, hoor! Als Pieter 's nachts huilt, dan haalt ze hem niet eens uit bed. Ze is ook erg lief, en hij krijgt kusjes, en aaitjes, en pap als hij honger heeft...
Verder is Mik wel heel stoer, en hij heeft veel jongens-speelgoed. Pieter geniet met volle teugen! 

23-2-2008. Pieter begint zijn tweede levensjaar prompt met een uitbreiding van zijn consumptiepatroon. Vanmorgen waren 2 boterhammen al niet genoeg: er moest nog een rijstwafel bij, en vanmiddag hield mijnheer niet op met krijsen voordat hij ook zijn derde boterham had gehad. De taart zal er straks nog best bij kunnen, denk ik...

22-2-2008 Vandaag wordt Pieter een jaar. Hij viert dat op het kinderdagverblijf met een zakje prettige dingen voor alle kinderen, en morgen viert hij het samen met Charlotte, die haar vierde verjaardag alvast viert... Heb maar veel plezier, jongentje!!! De brandweerauto die hij kreeg was in elk geval een groot succes, vanmorgen!
Het Peuterdagverblijf gaf hem een mooie kroon, die Pieter maar een dubieus genoegen vond. 

17-2-2008. Pieter doet zijn uiterste best om zijn eerste verjaardag niet te bereiken! Vandaag klom hij via Charlotte's stoeltje op de bank, om zich vervolgens enthousiast vanaf de rugleuning naar beneden te storten. Gelukkig ving Papa hem net nog op. Toen de hele familie gistermorgen naar zijn zin te lang samen op het grote bed zat, nam hij opeens een snoekduik over zijn moeder heen, in de hoop de grond te vinden, naast haar. Zijn vader kon net op tijd zijn enkel grijpen, anders was hij met het hoofd tegen de vloer geklapt. Het gaat de hele dag zo door: trap opklimmen, als hij enigszins de kans krijgt, naar de WC of de badkamer kruipen, en dan fijn met je handen in alle bereikbare holten poerken... en schreeuwend onrecht als dichte deuren afstraffen met heel hoog en heel hard gillen! Het is een echte driftkikker.
Met zo'n kind móét je wel blij zijn... ;-(   
Vanmorgen viste zijn vader een flinke prop papier vanachter de tandenrij, die zijn grootvader liefdevol erkoj odontwn noemt. Stralend haalde zoonlief vanuit de andere hand nog een prop en propte die prompt weer in de mond. Fijn! Gefopt, papa! Mocht ook niet. Geen gevoel voor humor, die ouders. Maar met heel hard en heel hoog gillen als je boos bent, kun je ze leuk op de kast krijgen, dus die kunst beoefent Pieter nu ijverig. 

16 februari 2008. Pieter is nu in staat zich rond te bewegen terwijl hij nog maar met één handje steun zoekt bij de dingen om hem heen. Hij is ook al bijna een jaar! Als kinderen zelf kunnen eten en zelf kunnen lopen, worden ze een stuk makkelijker voor de ouders. Alleen moet je nog meer opletten. Leve de box! Maar daar geloven Pieters ouders niet in. 

5 februari 2008. Pieter scharrelt de kamer rond, hij loopt nog niet los, maar staat wel veel, en houdt zich overal aan vast, zo komt hij waar hij wezen wil, en hij is op zeer intensieve manier de wereld om hem heen aan het verkennen. Er is geen la, die niet opengepeuterd wordt, geen voorwerp dat niet van een kastje wordt gehaald. En hij MAG NIETS!!!! Het is NIET EERLIJK!!!! Tja, hij beperkt zich niet tot zijn eigen speelgoed, en dan is Leiden in last, want dat laat Zus Lotte ook niet over haar kant gaan. Ze hield net wel heel hoffelijk het kattenluikje voor haar broer open, zodat hij er zijn hoofd doorheen kon steken. Aangezien mama dacht dat hij het hoofd dan misschien niet terug zou kunnen halen, mocht dit óók al weer niet.
De gordijnen die hij wegduwde van de vensterbank omdat hij daar wilde staan, vielen om hem te plagen telkens terug. Reden tot flink blèren... Kortom: de jonge heer oefent wel dertig keer per dag zijn longen tot het uiterste. 
Hij past intussen in de kleding die zijn zus droeg toen ze anderhalf was, terwijl hij over anderhalve week een jaar wordt. Hij draag maat 86, en lengte en breedte zijn prima in verhouding. Nu was Charlotte ook een minimensje... 
Pieter was straks trouwens al op de vierde tree van de trap, want Lotje had vergeten het hekje dicht te doen. Gelukkig herkende mama Laetitia de geluiden die hij maakte als afwijkend. 

30 december 2007. Warempel, voor het eind van het jaar heeft Pieter ontdekt hoe hij moet kruipen! :-) Hij gaat dus letterlijk vooruit. 

25 december 2007. Pieter eet als een bootwerker, 2x zo snel als zijn grote zus. Een boterham met worst gaat er vlot in!
Hij kan goed buikschuiven en begint te lopen, hij lijkt het kruipen helemaal over te slaan. Hij schuift zichzelf langs de rand van de bank, en wanneer je hem een vinger geeft, neemt hij de hele hand, gaat staan... en is hoogst verontwaardigd, als je hem dan niet optilt... ;-) 
Nederlands begrijpt hij heus wel, zegt mama, maar hij reageert op nee vaak met grote glimlach en doet het dan nog eens. 
De connectie tussen begrijpen en verwerken is toch nog beneden peil, lijkt me. En dat hoort zo, op die leeftijd. Maar het is een lekker joch, en dat is het.

11 december 2007. Pieter is gek op Charlotte. Papa en Mama zijn wel oké, maar zus Lotte is het helemaal voor hem, hoewel zij het meeste beslist roept: Néé, afblijven, dat is van MIJ!

Pieter zegt nu: Mamamamam, en spreekt verder Peutertaal. 

Vanmorgen was hij stout: hij zat in zijn badje dat op de grond van de douche stond, en moest van Mama op zijn billen blijven zitten.
Dat zinde hem niet, dus hij stond op en kieperde voorover op de grond: een mooie rode plek op zijn voorhoofd was het resultaat. Daarna nog eens: hij wierp zich, toen hij in zijn badjasje zat en op de billen moest blijven zitten, opzij en begon te kruipen naar alles waar hij niet aan mocht komen, hij wilde níet op zijn billen blijven zitten.
De derde keer viel hij achterover, en was het hard brullen...
Intussen is hij bezig te leren klimmen. Hij maakt ook geluiden als een grote aap, dus dat past wel bij elkaar. Zou het dan tóch waar zijn dat onze hersens verschillende lagen hebben die om de beurt aan bot komen in onze ontwikkeling? 
In elk geval stopte Mamaatje maar gauw een banaan in die grote mond, toen hij die open deed vanwege de trek...

4 december 2007. Pieter is weer beter van de buikgriep die hij had gehad.
Hij heeft wel weer een tand in aanbouw, de 8ste, want nummer 7, in de bovenkaak, is er intussen ook. Hij is dus wel onrustig. Maar dat verhindert niet dat zijn eetlust die van een bootwerker is, vanmorgen vroeg een hele grote fles pap, die hij met eigen handen probeert vast te houden. Hij stopt hem wel netjes in de mond, maar  daarna manipuleert hij nog wat onhandig. Het resultaat is dat hij zo hard aan de speen trekt, dat die bijna stuk gaat. Komt wel goed.
Om negen uur wilde hij nog wel meer. Mama en Charlotte zaten te ontbijten, en hij kreeg een boterham. Eerst de stukjes zonder korst, maar toen hij meer wilde, gaf Mama hem de korst, en die kloof hij zonder mankeren naar binnen. Zo traag als Charlotte is met eten, zo gretig is hij. Heel tevreden ging hij een uurtje later slapen. Hier nog een paar foto's van Sints intocht in Houten: 
Bij de intocht van Sint mocht Pieter zich voor Piet uitgeven...


24 november 2007. Pieter heeft buikgriep. Dat laat hij luidruchtig weten!

18 november 2007. Een mooie foto van gistermorgen half twaalf, waarop Pieter royaal zijn zes tanden laat zien... 

14 november 2007. Het verslag van zijn mamaatje luidt vandaag: Wat ik de vorige keer al voorspelde: de derde boventand is zondag de 10e doorgekomen. Na nog wat van die fijne dagen en nachten verraste Pieter ons gistermorgen met twee! tanden tegelijk in de onderkaak (nrs 3 en 4 daar). En sindsdien gaan we helemaal door een hel van niet of heel erg kort slapen, hysterisch huilen en koorts/verhoging. Vannacht heb ik wel ongeveer 3 uur geslapen, waarvan 2 aaneen. En Pieter had de maximale doses van Paracetamol en Chamodent al gehad. Afleiden met een badje om drie uur 's nachts heeft ook wel een half uur geholpen. Pas tijdens een televisie aflevering van Rides (over hotrod-bouwers die geintjes met nieuwe medewerkers uithalen) viel meneer eindelijk (om 5.30 uur) in slaap....

6 november 2007. Pieters moeder schrijft vandaag: Pieter heeft er weer wat tanden bij. Vorige week maandag is de 1e rechter bovenstaand doorgekomen en vrijdag de 2e. Rechts, voor de kijkers links dus. Over een paar weken heeft hij dan een mooi rijtje van vier staan aan de bovenkaak want de overige twee staan op knappen. 

Inmiddels gaat hij langzaam over van maat 74 naar maat 80, en past hij in de schoenen waar Charlotte daadwerkelijk op gelopen heeft. En dat kruipen... dat is nu echt bijna bijna bijna zo ver hoor! Hij zet zijn knieën onder het achterste en schuift één knietje een millimeter of wat naar voren, en dan... valt hij weer op zijn buik. Hij leert het wel voordat hij 18 is. 
Ik heb uit voorzorg wel vast de bodem van zijn bedje door Barend omlaag laten zetten, want meneer zat vorige week al rechtop op zijn knieën in zijn bed, met de handjes op het randje. Als hij zijn kontje omhoog had gedaan was hij er zó uitgekukeld.

27 september 2007. Van Pieters vader een lieve foto gekregen, waarop Pieter verrukt naar zijn moeder kijkt, terwijl Charlotte hem aait...  Het gaat goed met het manneke. :-)

29 augustus 2007. Pieters mamaatje laat zojuist weten: 'Vrolijk nieuws: Pieter was gisteren met mij en Charlotte naar het consultatiebureau: hij weegt 8,63 kilo en is 71 cm lang. Het tweede tandje is afgelopen maandag doorgekomen, dus Pieter moet nu voortaan zijn tanden gaan poetsen. Ik ben er gister mee begonnen, hij vond de tandenborstel een erg interessant ding, en het tandenpoetsen zelf was wel oké. En hij trekt allebei zijn knieën nu onder de billen. Hij heeft net sinds vorige week het buikschuiven onder de knie! En nu wil hij al kruipen! 't Is een bijzonder jong, en dat is het.'

22 augustus 2007. Hoera! vandaag is Pieter precies een half jaar. 
En sinds vier dagen heeft hij zijn eerste tand. Het is nog een heel klein wit randje, maar toch!
Dus een klein stukje leed is even weg.... :-) 

11-8-2007 Pieter kwam vandaag even laten zien dat hij een beer van een vent is. Hij weegt al ruim 8 kilo! Maar ach, wat heeft hij last van zijn doorkomende tanden. Hij blijft de hele tijd maar op zijn knuistjes (of wat er maar voorhanden is) kluiven, in een instinctieve poging het doorbreken te versnellen. Het was leuk hem even te zien. 

Papa toonde ook nog dat Pieter, dank zij wat 'fysiotherapeutentrucjes' al bijna kan lopen... 

7-8-2007 Pieter is en blijft een heel stevig jongentje. Hij draagt nu al maat 74, met 5 1/2 maand, terwijl zus Charlotte 10 maanden was, toen ze die maat droeg. Ook zijn hoofd is groot, want hij draagt nu een petje dat zijn zus met 1 1/2 droeg. 
Ook zijn motorische ontwikkeling is mooi op schema: hij pakt de speen nu zelf uit de mond, maar het lukt hem nog niet om die er weer in te doen. Brullen dus! Begin deze maand had hij opeens waterpokken, maar die zijn nu vrijwel weg. Alleen nog twee onder de voetjes. Maar gister is hij gestoken door wat moeder Laetitia noemt: een mitrailleur-mug. En zij kan het weten, want ze is bioloog, en ze heeft een studie van insecten gemaakt. 
Zus Charlotte pleegt haar moeder te vertellen wat Pieter wil. Want hij kan het zelf nog niet zeggen, hè? Maar hij brabbelt wel heel gezellig af en toe. 

8-7-2007. Pieter is vandaag gezellig op bezoek geweest. Charlotte wilde haar grootvader wel weer eens zien, en Pieter kwam mee, maar hij was in de auto in slaap gevallen, dus de eerste helft van het bezoek sliep hij in zijn maxicosy. Toen hij wakker werd liet hij braaf met zich sollen, al vond hij het wel prettiger zijn grootouders niet meteen aan te kijken. 

Met zijn rug naar ze toe en met het gezicht naar zijn moesje vond hij alles best. En als je hem de fles geeft, mag je blijven. Het is een beer van een jongen aan het worden. Wat een verschil met het scharminkeltje van toen....! 

En met steun kan hij al zitten en een beetje staan. Nu ja, staan... 

In de box rolt hij om, alleen het terug rollen lukt niet zo, hetgeen natuurlijk in dringende verbale verzoeken om assistentie resulteert. In onze box, waarin ook zijn moeder nog heeft gelegen, gezeten en gestaan, kon hij zijn kunstjes vertonen.  Een slabbetje moet hij wel omhouden, want hij heeft nogal eens last van oprispingen met kaas-in-wording, zoals zijn liefhebbende ouders dat uitdrukken. 

25-6-2007 Pieter is vorige week ingeënt, maar had er niet zo erg veel last van, gelukkig. Een beetje verhoging, dat is alles. Hij is gecontroleerd, en is met zijn vier maanden iets steviger dan gemiddeld. Ruim 66 centimeter lang, en hij draagt maat 68, al past een klein uitgevallen maat 74 hem ook al aardig. Vandaag heeft hij dan ook een hele banaan er in gepropt (of laten proppen) na een fles pap. Op de kinderopvang vindt men dat hij zo slecht eet, maar het zal er de onrust wel zijn, want thuis weet hij er wel weg mee. En als hij honger heeft vraagt hij er wel om. Hij kon het aantal operazangers in de familie wel eens met een gaan verhogen, want de manier waarop hij zijn longen oefent is nog steeds formidabel. Dat leverde laatst zelfs een noodkreet op vanuit het kinderdagverblijf: gauw komen, je kind is zó ziek!!!! Die moet naar de dokter. Er bleek niets anders aan de hand dan enig ongenoegen, en een zere keel van het brullen. Tja, en daar had hij het warm van gekregen... ;-)  - Maar, op zich is het goed dat ze voorzichtig met de kleintjes zijn. 

14-6-2007. Grote veranderingen in het leven van Pieter! Hij is een beer van een baby aan het worden: hij weegt al 7,3 kg! Gister heeft hij zijn eerste halve banaan gegeten, en eergisteren voor het eerst perenmoes. Dat vond hij érg lekker. Ook is hij nu aan de rijstepap, en op de een of andere manier gaat dat er vlugger in dan melk. Een fles kost nu nog maar 20 minuten, en dat scheelt op een dag dus uren. 

22-5-2007 Vandaag hebben we onze kleinzoon weer gezien. Hij is aan het veranderen. Er dreigt een tand in de onderkaak, maar die kan daar nog lang blijven zitten... Hier ligt hij gezellig in de hangwieg te kijken naar wat hem nú weer boven het hoofd hangt. Naar zijn grootmoeder wil hij even later bést lachen...

  
17-5-2007 Pieter is vorige week ingeënt, en daardoor is hij wat onrustig 's nachts, hij meet op dit moment 62 cm en weegt 6,3 kilo. 

8 mei 2007. Nog vier nachtjes slapen, en dan is Mama jarig. En Pieter heeft haar nu al het mooiste cadeau gegeven dat ze zich kon wensen: hij slaapt 's nachts (meestal) door. En aangezien Mama eind vorige week weer begonnen is met werken, gaat Pieter ook naar de crèche, net als Charlotte. Hij vindt het wel doodvermoeiend, maar misschien dat hij daarom 's nachts wel zo goed slaapt. 
Goed zo, Pieter!

1 mei 2007. Pieter mocht met Lotje en zijn moeder op bezoek bij Opa en Omamama. De box was klaargezet, maar hij heeft er niet veel in gelegen. En hij vindt het ook erg gezellig om in handen te zijn... Hij lijkt op het ogenblik ook wat op Opa Voerman. Senior dus. En zaliger nagedachtenis. Alleen heeft die geen tomatenblond haar gehad. Oma Voerman trouwens wel. 

30-4-2007 Pieter heeft zijn eerste koninginnedag voornamelijk in de buikdrager doorgebracht, en vervolgens in de hangwieg, die zijn ouders van tante Parel heeft gekregen. Die had er zelf ook een voor Mik... En net als Mik destijds, vindt Pieter het geweldig. Hij slaapt er heerlijk in. 

24-4-2007. Laetitia is vandaag met Pieter naar het ziekenhuis geweest voor controle. Alles was prima. Hij weegt intussen 5,7 kg, en is ook in de lengte weer gegroeid. Ze hoeven daar niet terug te komen. Tenminste... als Charlotte niet weer met haar broer gaat slepen, want die probeerde Pieter vandaag in haar bed te hijsen, en dat ging niet geheel naar wens. Gelukkig waren Papa en Mama ook zeer aanwezig, met handenvol ogen in het zeil en zo. Dus die grepen maar even in. Pieter vond het gesleep tot daar aan toe, Charlotte hield uiteindelijk zijn hoofd wel boven, maar toen ze wat onhandig langs de kast ging met zijn hoofd, liet hij op ferme toon weten 'niet geamuseerd' te zijn. Oorzaak en gevolg kwamen niet helemaal over, had hij het gevoel... 
Pieter heeft besloten het wat rustiger aan te doen met de voedingen: 6 per dag vindt hij nu wel genoeg. Hij drinkt er niet minder om, maar mamaatje vindt het wel heerlijk. Af en toe toch een kwartiertje meer waarin je iets kunt doen. 

19-4-2007. Pieter groeit nu goed. Hij was vorige week 5,2 kilo zwaar en 58 cm lang. In de practijk betekent het dat hij maat 62 heeft op dit moment. Hij krijgt melk voor hongerige baby's, maar dat maakt zijn trek niet minder. En dus wil hij ook 's nachts nog steeds elke drie à drieëneenhalf uur zijn fles. Vermoeiend voor zijn moeder! Zijn haar schijnt nu wat naar tomatenblond te neigen. Dat moeten we toch volgende week eens gaan bekijken! 
Overigens is Pieter gister eens op proef meegegaan met Charlotte naar de crèche... 

13-4-2007. Pieter blijft een gezellige jongen met een gezond stel longen. Als hij het op een brullen zet, hoort moederlief het door twee dichte deuren heen nog in de tuin. Tja, en laat 'm dàn maar eens brullen.... dus krijgt hij vaker zijn zin dan goed voor 'm is, maar het blijft voorlopig een schatje. Hij drinkt goed en slaapt soms lekker door. Vannacht wel vijf uur. Maar daarna was het afgelopen, en bleef hij aandacht vragen. 

1 april 2007. In overleg met zijn vader maakt Pieter reclame voor de firma Dataman. Nu maar hopen dat de opslag ook inderdaad komt! ;-)

28 maart 2007. Pieter drinkt zo graag en veel, dat moeder Laetitia de kleine flesjes maar heeft opgeborgen. Daar heb je inderdaad niet erg lang veel aan. Nu is ze overgeschakeld op de grote flessen. Het gaat steeds beter met het manneke. God lof!

25 maart 2007. Pieters vader heeft een foto gemaakt terwijl diens moeder hem de fles geeft. Er is ook een communiqué bij dat luidt: 
Met Pieter is bijna alles weer goed. Melk blijft na (kijk) operatie van maag uitgang weer binnen en hij drinkt goed. Door antibiotica die hij heeft gekregen voor urineweg ontsteking had hij hele dunne en zure ontlasting, waardoor zijn achterste en kerstversiering heel erg rood en op sommige plekken zelfs open was. Antibiotica is nu klaar, dus we hopen dat dat laatste nu ook helemaal gaat herstellen. Hij slaapt als een beer en huilt alleen nog maar als hij honger heeft, net als in de eerste week. We hebben er dus weer een heel lief mannetje aan.  De kaartjes kunnen nu eindelijk de deur uit.  gr, Barend & Laetitia

23 maart 2007. Het régime in het ziekenhuis heeft Pieter teruggebracht naar een (bijna pré)nataal rithme. Elke 2 1/2 uur wenst mijnheer een fles, maar die blijft er dan nu wel in. Hij eet de ene keer wat meer dan de andere, maar we mogen tevreden zijn en dankbaar. Af en toe ligt hij een uurtje op de buik met de billen bloot in het verwarmende licht van de schemerlamp, zodat hij, mét een extra radiator aan, mooi op temperatuur blijft. Over een paar dagen kan de boel weer gaan genezen. Hopen we. :-)

22 maart 2007 11uur 50: het bericht waarop we hebben gewacht! Pieter mag naar huis. Zolang de antibiotica-kuur doorgaat, nog drie dagen dus, zal de ontlasting zuur en dun zijn en beroerd voor de huid, maar hij hoeft er niet meer voor in het ziekenhuis te blijven. 
Goddank!

21 maart 2007 Lente, maar niet voor Pieter, die moest ook vandaag nog in het ziekenhuis blijven... :-( 

20 maart 2007. Pieter is zijn sonde kwijt. Hoera! :-) En hij drinkt zijn melk zo zoetjes.... Of die er ook helemaal in blijft heb ik niet gehoord. Maar hij heeft wel luieruitslag. En dat is pijnlijk en heel vervelend. Desondanks hopen we dat hij morgen naar huis mag... 

18 maart 2007. Pieter drinkt, maar gooit nog regelmatig de melk er uit, of een deel althans, zodat hij nog steeds aan het infuus ligt en zo bijgevoed wordt. Er zal ook een echo worden gemaakt van de nieren, want die lopen vanzelf een stevige klap op van een dergelijke situatie. Het ziet er naar uit dat het kereltje nog wel een paar dagen in het ziekenhuis zou kunnen blijven. Zijn moeder is nog behoorlijk ziek, dus het is waarschijnlijk ook wel slim als dat kan...

17 maart Vanmorgen is Pieter geopereerd. Hij heeft de operatie goed doorstaan. God dank! Meer horen we pas later. 

15 maart 2007. Morgenochtend wordt Pieter naar het Wilhelmina Kinderziekenhuis gebracht, achter het UMC, en daar wordt geopereerd. De spier die de maag afsluit aan de kant van de 12- vingerige darm is inderdaad verdikt, en verhindert de doorloop van de melk van maag naar darmen. Hoe laat Pieter wordt geopereerd, weten we nog niet. Bid maar voor het mannetje en zijn ouders. En de artsen/verplegenden natuurlijk... 

15 maart 2007. Sinds vanmiddag ligt Pieter in het Sint Antonius in Nieuwegein. Gisteravond zijn ze nog met hem naar de dokterspost geweest, vanmorgen naar de huisarts, en die stuurde door. Er is een echo gemaakt, en aan de hand daarvan gaat beslist worden of hij eventueel geopereerd moet worden aan een verdikte pylorusspier. Bidden maar dat het ook anders opgelost kan worden!

14 maart 2007. Pieter is een spuugbeest, en dat is een heel probleem. De andere voeding heeft vandaag nog niet geholpen, dus na een paar keer helemaal onder gespuugd te zijn door mijn kleinzoon, heb ik 'm teruggezet op het rythme van een pasgeborene: ieder uur een minieme hoeveelheid. Hij was niet blij met zijn grootmoeder. Maar ja, zijn moeder lag ziek in bed, en zus Charlotte was er niet veel beter aan toe. Lactose-intolerantie is een familieprobleem, dus... tja. We zullen zien wat de dokter vrijdag zegt. 

12 maart. Pieter heeft last van van alles en nog wat... Virusje? In elk geval moet de voeding aangepast. Mama probeert al van alles. Het volume van zijn longen is echter niet aangetast door de problemen...

7 maart 2007. Pieter is op bezoek gegaan bij zijn jarige grootouders. 
Die vonden dat natuurlijk enig! Hij kwam slapend binnen, maar grootpapa wist hem zo energiek te wiegen, dat het arme kind niet anders kon dan wakker worden! 
Hij liet zich rustig de fles geven, maar is nog steeds niet in staat zonder hulp de nodige 'boeren' te produceren. Hij kan dan ook erg boos kijken. Deed me aan wat grootmoeders denken... ;-*
Overigens kwamen we samen tot de conclusie, die moeder Laetitia al eerder had getrokken, dat hij sprekend op zijn oom Tonio lijkt toen deze in dit stadium was. 

....................................................................................................

27 februari 2007. Pieter is gezellig mee uit geweest om een nieuwe fiets voor Charlotte te kopen. 
Als hij maar vervoerd wordt is hij reuze stil en slaapt hij overal doorheen. Maar hij heeft een stem, die door alles heen dringt, wanneer iets hem niet zint, of als Mama niet snel genoeg is met de fles...

26 februari 2007. Pieter lijkt de techniek van het boeren onder de duim te krijgen. Hij slaapt redelijk door en staat nu op ongeveer 9 voedingen, en krijgt dan ruim een halve liter binnen... Hij krijgt meer slaap dan de ouders!

24 februari 2007. Hij drinkt goed, maar moet  nog leren boeren...
Vandaag vierde zijn zus Charlotte haar verjaardag maar hij trok zich weinig aan van het bezoek. Nicht Cathy hield hem in de armen en dat vond hij best. Ze zat ook heel stil!

Dit zijn foto's van een paar uur na zijn geboorte...

...........................