Zondag
Quasi modo geniti 19-4-2009 Lutherse Schuilkerk In Adams Schoot te Gorcum.
Organist: Nico Blom.
IN DE
NAAM VAN DE VADER EN DE ZOON EN DE HEILIGE GEEST.
Amen
ONZE HULP IS IN DE NAAM VAN DE HEER
die hemel en aarde gemaakt heeft
Laat ons bidden:
Met de van U ontvangen aarde, Here God, is het slecht gesteld. En intussen zijn
wij begonnen het hemelruim te vervuilen.
Wij zijn daarvoor gezamenlijk verantwoordelijk. Voor ons aandeel bidden wij U
daarom berouwvol:
Heer, vergeef ons al wat wij misdeden
en laat ons weer in vrede leven
Amen.
Gelukkig mag ik U zeggen dat God niet ophouden zal in mensen een welbehagen te
hebben. En nog altijd geldt het woord van de apostel Johannes:
ZO LIEF HAD GOD DEZE WERELD, DAT HIJ
ZIJN ENIGGEBOREN ZOON GEGEVEN HEEFT, OPDAT IEDER DIE IN HEM GELOOFT AAN HET
VERDERF ONTKOMT, EN EEUWIG LEVEN HEBBEN MAG!
Onze introitus psalm is op deze zondag Quasimodo geniti (op de wijze van
pasgeboren kinderen): psalm 81: 1,4,5,11 Jubelt God ter eer! Hij is onze
sterkte!
LAAT ONS DE HEER AANROEPEN OM ONTFERMING MET DE NOOD VAN DEZE WERELD,
EN LAAT ONS ZIJN NAAM PRIJZEN,
WANT AAN ZIJN BARMHARTIGHEID IS GEEN EINDE
zondagsgebed
Machtige God, die Uw Zoon
van de doden hebt opgewekt, geef ons, dat ook wij, door Uw genade geboren, in
een nieuw leven wandelen.
Door Jezus Christus, onze Heer.
Amen.
lezing ot: Genesis 2: 4b – 7 NBV
Het tweede verhaal van de schepping, dat de ontstaansgeschiedenis van het
Joodse volk beschrijft.
4b In de tijd dat God, de HEER, aarde en hemel maakte,
5 groeide er op de aarde nog geen
enkele struik en was er geen enkele plant opgeschoten, want God, de HEER, had
het nog niet laten regenen op de aarde, en er waren geen mensen om het land te
bewerken;
6 wel was er water dat uit de aarde
opwelde en de aardbodem overal bevloeide.
7 Toen maakte God, de HEER, de
mens. Hij vormde hem uit stof, uit aarde, en blies hem levensadem in de neus. Zo
werd de mens een levend wezen.
Ons lied is: Psalm 116: 1 en 4
epistel : Handelingen 5: 26 - 33, 40 – 42 NBV
De apostelen verkondigden na de opstanding van de Heer overal het goede
nieuws. Dat verdroot de overheid, en die liet ze opsluiten in de gevangenis,
maar ’s nachts liet een engel hen weer vrij. Op Gods bevel gingen ze de
volgende morgen gewoon naar de tempel om te verkondigen. We lezen:
26 Daarop ging het hoofd van de tempelwacht hen met zijn wachters halen,
maar zonder geweld te gebruiken, omdat ze bang waren dat het volk hen zou
stenigen.
27 Ze namen de apostelen mee en
leidden hen voor het Sanhedrin. De hogepriester begon het verhoor met de vraag:
28 ‘Hebben wij u niet
nadrukkelijk verboden de naam van Jezus nog te gebruiken en onderricht over hem
te geven? En toch verspreidt u uw leer in heel Jeruzalem en stelt u ons
aansprakelijk voor de dood van deze man.’
29 Petrus en de andere apostelen
antwoordden: ‘Men moet God meer gehoorzamen dan de mensen.
30 De God van onze voorouders heeft
Jezus weer tot leven gewekt, nadat u hem had vermoord door hem aan een kruishout
te hangen.
31 God heeft hem een plaats gegeven
aan zijn rechterhand, hem tot leidsman en redder verheven om de Israëlieten tot
inkeer te brengen en hun zonden te vergeven.
32 Daarvan getuigen wij, en daarvan
getuigt ook de heilige Geest, die God geschonken heeft aan wie hem gehoorzamen.’
33 Toen de leden van het Sanhedrin
dit hoorden, ontstaken ze in woede en wilden ze de apostelen ter dood brengen…
40 Ze riepen de apostelen weer
binnen. Ze lieten hen geselen, bevalen hun de naam van Jezus niet meer te
gebruiken en lieten hen vrij.
41 De apostelen verlieten het
Sanhedrin, verheugd dat ze waardig bevonden waren deze vernedering te ondergaan
omwille van de naam van Jezus.
42 Ze bleven dagelijks onderricht
geven in de tempel of bij iemand thuis en gingen door met het verkondigen van
het goede nieuws dat Jezus de Messias is.
Psalmwoord: Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt, laten wij juichen en
ons verheugen! (psalm 118:24)
HALLELUJA!
Gezang:
204: 1 – 3 Jezus Christus, onze
Heiland,
heeft de dood overmand... = Lied 622 Heer
God, wij voelen ons vaak verlegen met dat getuigenis dat U van ons verwacht.
Zelfs Mozes, die zo goed was onderwezen in de kennis van zijn tijd, sputterde
tegen. Hem gaf U zijn broer Aäron. Ons geeft U elkaar tot steun. Here
God, En
samen zeggen wij graag de woorden die Jezus ons leerde: Slotlied:
gezang 198: 1 – 4 De mond der aarde spreekt de Naam des levens uit, de Zoon
der toekomst breekt de kluisters van de tijd... zegen:
het heilig evangelie staat geschreven
bij: Johannes 20: 19 – 23
19 Op de avond van die eerste dag
van de week waren de leerlingen bij elkaar; ze hadden de deuren afgesloten,
omdat ze bang waren voor de Joden. Jezus kwam in hun midden staan en zei: ‘Ik
wens jullie vrede!’
20 Na deze woorden toonde hij hun
zijn handen en zijn zijde. De leerlingen waren blij omdat ze de Heer zagen.
21 Nog eens zei Jezus: ‘Ik wens
jullie vrede! Zoals de Vader mij heeft uitgezonden, zo zend ik jullie uit.’
22 Na deze woorden blies hij over
hen heen en zei: ‘Ontvang de heilige Geest.
23 Als jullie iemands zonden
vergeven, dan zijn ze vergeven; vergeven jullie ze niet, dan zijn ze niet
vergeven.’
Zalig die het Woord van God horen en er gehoor aan
geven!
In antwoord op Gods Woord willen wij ons geloof belijden:
Ik geloof in God,
die
wilde dat de wereld goed was,
die
mensen en dieren maakte,
planten
en bomen,
vogels
en vissen,
en er van hield.
Ik geloof in God,
die
als een vader zorgen wil,
die
als een moeder ons omringt.
Ik geloof in Jezus -
in
wie Gods Liefde mens werd,
om ons lot te delen
ons leven, onze dood,
die
dwars door alles heen
vast
hield aan Zijn Vader -
en angst en dood overwon – voor ons -
stervend aan het kruis.
Hij ging door de hel,
maar stond óp tot nieuw leven:
de
derde dag.
Ik geloof in de Geest
die Jezus ons zond,
om
ons dichter dan ooit
bij
God te doen zijn.
Zij
bidt en zingt en dankt in ons;
geeft
ons nieuw leven,
in eeuwigheid.
Daarom durven wij geloven
in goedheid, gerechtigheid, trouw....
... in Liefde en toekomst
zelfs voorbij de dood....
... in een kerk, waar mensen zijn
als
één lichaam, dat bestuurd wordt
door Jezus, ons Hoofd....
... in een doop, die mensen nieuw maakt...
... in vergeving, in genade en hoop -
voor gewone mensen zoals wij.
Amen.
Preek
GENADE
ZIJ U EN VREDE VAN GOD
ONZE VADER EN VAN JEZUS CHRISTUS,
ONZE HEER.
Beste vrienden,
1. De woorden die ik zojuist gesproken heb, vormen in de Lutherse traditie het
begin van elke preek. Met het ontstaan van de PKN, heeft deze Lutherse gewoonte
in onze kerk een plaats gekregen, die gelijkwaardig is aan de Calvijnse
traditie, en dat verheugt mij zeer, want de genade, die ons in de vergeving van
onze zonden telkens weer geschonken wordt, brengt ons de vrede, die ons hele
leven begeleidt. Op dat fundamentele bijbelse gegeven berust elke preek.
Als Jezus de zonden der wereld heeft weggedragen,verschijnt Hij als de Opgestane
Heer, en zegt Hij tot Zijn vrienden: Vrede zij U.
In de Joodse zowel als in de Islamitische wereld is dat trouwens de gewone
groet. Shaloom roept de een, en de ander roept Salaam,
maar dat is bij hen even afgesleten als bij ons: Goedendag, of
enkel maar Dag, waaruit het goede,
dat wij elkaar toewensen, geheel verdwenen is. Als Jezus Zijn getrouwen groet benadrukt
Hij nu juist de vrede die Hij brengt aan mensen van Gods welbehagen. Hij zegt
het en Hij herhaalt het opdat het tot ons doordringt. Wij mogen Hem in
vrede ontmoeten, in vrede met
elkaar samenleven en vrede aanbieden aan de wereld.
2. Toen U zojuist het Evangelie beluisterde, hebt U vermoedelijk wel opgemerkt
dat het gekozen gedeelte niet erg past bij deze eerste zondag na Pasen.
Het gaat immers vanmorgen over een gebeurtenis die plaats vond op de avond van eerste
Paasdag. En we zijn u al weer een week verder. In goed Nederlands zeggen we dan:
Het is mosterd na de maaltijd! Daar komt bij, dat een ander verhaal,
waarin het over de ongelovige Thomas gaat, veel meer voor de hand ligt. Wie ook
maar een beetje thuis is in het Evangelie naar de beschrijving van Johannes, zal
zich zeker herinneren, dat het onmiddellijk aansluitende slotverhaal van
hoofdstuk 20 zich juist op de zondag na Pasen afspeelt en zich dus vandaag
voortreffelijk voor een preek zou lenen.
Op eerste Paasdag was de apostel Tomas immers niet bij zijn collega’s maar wel
op de zondag na Pasen. Dan verschijnt Jezus weer in hun midden, en Thomas laat
zich bij die gelegenheid overtuigen. Thomas is door dit verhaal voor altijd het
prototype geworden van de ongelovige, die in een persoonlijke ontmoeting met
Jezus het oud vertrouwen weer opvat. Vandaag zou dat wonder prima ter
sprake kunnen komen!
En als we belang hechten aan de chronologische gegevens van Johannes, zou dat
eigenlijk ons daar haast toe verplichten. Maar ik heb, zoals U ziet, een andere
keuze gemaakt.
De reden van mijn keuze is, dat Johannes zelf in zijn hele beschrijving van de
blijde boodschap onze chronologische categorieën voortdurend door elkaar
schudt. Een bekend voorbeeld daarvan is de reiniging van de tempel, die vindt u
bij de andere evangelieschrijvers vermeld op Palmpasen, maar bij Johannes al bij
het begin van Jezus’ optreden.
Dadelijk vragen wij dan: Wanneer vond die gebeurtenis eigenlijk plaats? Wij
willen in zo’n geval liefst exact de datum weten, wanneer dat was. Ons
interesseert de precieze datum, en zo mogelijk ook nog de precieze tijd van de
dag. Maar wij krijgen geen antwoord. Johannes speelt wel eens met de
chronologie, om de nadruk te leggen op de kern van zijn boodschap, en daar
moeten we maar tevreden mee zijn.
In onze lezing van vandaag vindt U eveneens een voorbeeld van Johannes’
goocheltoeren met de tijd.
In ons keurig geordend kerkelijk jaar liggen Pasen en Pinksteren 50 dagen uit
elkaar. Maar Johannes vertelt u in een paar woorden, dat die twee feesten op
één dagvallen. Bij Johannes is het dus tegelijk Pasen en Pinksteren. Dat hebt
U vanmorgen goed kunnen horen. Aan de avond van de eerste Paasdag blies Jezus over
Zijn discipelen, volgens de nieuwste vertaling. Elders vinden we: Jezus blies op
hen, maar Oussoren benadert het Griekse origineel mijns inziens het beste : Hij
blies hun toe. Maar in het oorspronkelijk staat er een woord dat nog veel radicaler is. Er staat alleen maar, zonder iets erbij dus:
Jezus blies in. Hij verrichtte inblazingen. En wat dat betekent blijkt uit het vervolg: zij ontvingen
door deze beademing de Heilige Geest. En dat is de essentie van het
Pinksterfeest. God neemt Zijn intrek in de levens en de harten der mensen, door
hun Zijn Geest in te blazen.
Wat Jezus beoogt krijgt nog wat meer reliëf wanneer wij letten op Genesis 2:7.
Daar lazen we dat God de mens de levensadem inblaast.
Dat was een vitaal onderdeel van de oude schepping. Maar met het vitale alleen
is de mens kennelijk nog niet voltooid. Jezus
vervult door Zijn inblazing wat aan die oude mens nog ontbrak, en zo herschept
Hij het oude schepsel en geeft hem een geest van naastenliefde, van
mededogen en van onweerstaanbare kracht mee. Hier worden schepselen van God
nieuwgeboren. Niet geheel toevallig is dat ook de naam die de kerkelijke
tijdrekening aan de zondag van vandaag meegeeft. In het Latijn heet hij
Quasimodo Geniti, en U vermoedt terecht dat dit het zelfde is als pasgeborenen.
Die bij Pinksteren behorende thema’s worden dus door Johannes op Pasen al
impliciet aangegeven. Nu zal natuurlijk niemand die met gezond verstand begaafd
is, willen ontkennen dat ons hele
menselijke leven in een chronologisch kader gevat is. Wij gaan nu eenmaal in ene
door, onomkeerbaar door, van de wieg tot het graf. Vanuit dat gezichtspunt leven
wij in het heden.
Wij hebben het verleden achter ons en de toekomst voor ons. Dat is
een simpele waarheid, waar we allemaal ja op zeggen. Maar ik vraag U nu nog
eens even goed naar Johannes te luisteren.
Ons chronologische schema wordt immers verrassend doorbroken door Jezus’ handelen.
Onze opgestane Heer zegt namelijk dat Hij tegelijkertijd in ons heden met
ons verleden afrekent en onze toekomst vervult.
En tot uw verrassing moogt ook U bevrijd opstaan (dat is Uw Pasen) en een nieuw leven beginnen,
geďnspireerd door de Heilige Geest (dat is Uw Pinksteren), want Jezus heeft ook
al
Uw lasten weggenomen op Goede Vrijdag. Pasen en Pinksteren vallen op één dag
en Goede Vrijdag is het keerpunt van die nieuwe tijdrekening.
3. Het staat allemaal te lezen in de tekst die ik vanmorgen ten gehore heb
gebracht.
Goede vrijdag ook!
Niet alleen Pasen en Pinksteren, maar ook nog eens het grote werk dat Jezus op
de dag van Zijn sterven voor ons volbracht staat in onze tekst genoemd. Het
evangelie van Johannes zegt immers dat Jezus het Lam van God is dat de
zonden der wereld heeft weggedragen. Die zonden bestaan dus - vanaf Goede
Vrijdag - al helemaal niet
meer voor Zijn discipelen, die met elkaar in onderlinge liefde leven.
Misschien vraagt iemand zich af, hoe een ander zijn of haar schuld tegenover God
en mensen kan annuleren. Iedereen blijft toch altijd verantwoordelijk voor zijn
of haar eigen schulden? Dat moge waar zijn, maar ik wijs U erop, dat mensen altijd hun plaats hebben in een gemeenschap. En als daarbinnen een gevoel van saamhorigheid heerst, wordt de schuld vaak door meerdere schouders gedragen.
Ouders kunnen voor hun kinderen opkomen, en
echtgenoten voor elkaar. In beide gevallen speelt wederzijdse liefde een rol. In
die ambiance voltrekt zich het wonder.
Zoals ik al zei, laat Jezus, volgens het Evangelie van Johannes, Pinksteren
gelijk aansluiten bij Pasen. Hij blaast Zijn groepje apostelen, ook als Thomas
er nog niet bij is, Zijn Heilige Geest in. Vergeleken bij onze wachttijd van 50
dagen tussen Pasen en Pinksteren is dat een geweldige stroomversnelling. De
bedoeling daarvan zal wel zijn, dat Johannes wil laten zien, dat Jezus’ werk
nu af is. Als de apostelen de Heilige Geest nu in zich opnemen, staan daar de
vertegenwoordigers van het nieuwe Godsvolk voor Hem, gereed om uitgezonden te
worden. Vroeger waren ze belast met de voetboeien van het verleden, maar sinds
Goede Vrijdag zijn ze tot hun vreugde daarvan voorgoed bevrijd.
En eenzaam zijn ze allerminst, want Jezus is bij hen, en zelf zijn ze
samengevoegd tot een gemeenschap van zusters en broeders, die elkaar behoeden.
Ze leven in vrede samen voor Gods aangezicht. En! Hun toekomst is verzekerd!
Het boek Handelingen der Apostelen, laat zien dat hun aanvankelijke vrees
geweken is. Ze kunnen aan hun toekomst beginnen. Ze hebben op deze aarde een
dienende taak, die hun leven lang zal duren.
Jezus gaf hun de sleutels van het Koninkrijk Gods. Zij mogen de door Hem
verkregen genade en vrede aan de wereld aanbieden.
Voor allen die hun blijde boodschap van verzoening en schuldvergeving aannemen
en willen meebeleven mogen zij de deuren wijd openzetten.
Zo is het gegaan, tot op heden toe, vanaf Pasen tot Pinksteren, op het fundament
van Goede Vrijdag.
Zo zijn onze voorouders in de rijen van Gods volk binnengekomen. En wijzelf niet
minder.
Ook wij mogen samen met God, met Jezus, en met elkaar leven in een vrede die
alle verstand te boven gaat. Het is niet menselijke wijsheid die dit
bedacht heeft. Het komt alles uit Gods Heilige Geest, en daarom heeft het een
onweerstaanbare kracht, die de dood overwint. Van die genade leven wij!
En tenslotte: ook ons draagt Jezus op om het door Hem verkregen heil aan de
wereld te verkondigen. Ook wij hebben een dienende taak.
Ons verleden zal ons niet toegerekend worden als we Jezus in ons leven
verwelkomen op het ogenblik dat Hij ons Zijn vrede wenst. Ga het maar aan
anderen vertellen, zegt Hij dan, want Mijn boodschap is er niet voor jou alleen.
Je hoort bij een gemeente, en samen zijn jullie delen van een nog veel groter
geheel. Daarin staan we sterk!
Zo stuurt Jezus ons samen de wereld in.
En onderweg zal Gods genade en vrede altijd met ons zijn.
Amen. Dat is mijn vast geloof.
Muziek
collecte
Gezang 82: 1, 2 en 3
Terwijl
wij Hem bewenen = Lied 644
Gebed over de gaven
Lieve God, U geeft U Zelf aan ons.
Wij bieden U ons eigen leven aan.
Neem het, zoals U ons geld aanneemt.
Dat het dienstig mag zijn voor U.
In de geest van Jezus - die ons voorging.
Amen.
Laten we danken en bidden:
Here God,
Wij danken U voor hen die Uw evangelie voor ons opgeschreven hebben. Wij danken
U ook voor hen, die in de loop der eeuwen steeds getracht hebben de betekenis
van Uw woord en Uw werk te verstaan. Wij danken U bovendien voor allen die
onvermoeid hun best doen met nieuwe vertalingen te reageren op veranderende
tijden en omstandigheden.
Wil ons wakker houden en alert genoeg om de individuele beleving van het geloof
vruchtbaar te maken in een levende gemeenschap, die weet waarop haar
onverstoorbare vrede berust.
Daarvoor bidden wij U:
Here
God,
Onze kleine gemeenten van tegenwoordig leiden zwaar onder het gebrek aan
menskracht.
Ook financieel zijn er voortdurend zorgen.
Het is voor ons nog de vraag of hun geringe aantal niet een belemmering vormt
voor het behoud van hun identiteit.
Wij bidden U: wil toch in al deze noden voorzien. Het gaat hier om het
getuigenis dat Jezus ons opdraagt. Daarom bidden wij U in Jezus ‘naam:
Maar wij bidden: wees Zelf in ons spreken en zwijgen en in ons bidden, opdat wij
niemand in de kou laten staan, niemand kwetsen, niemand ontmoedigen, maar Uw
liefde, warmte, trouw overbrengen, waar wij met mensen spreken.
Daarom bidden wij U in Jezus’ Naam.
Overal in Uw gemeenten en ook daarbuiten, zijn mensen die bijzondere aandacht nodig hebben.
In het bijzonder denken we aan Roxane Saberi in Iran. ... Pompei.
Iedereen, jong of oud, of daartussenin verlangt op zijn of haar tijd naar wat extra
belangstelling.
Wil dan geven, dat dit opgemerkt wordt.
Zoals het gewas verdort zonder water, verschrompelt onze ziel bij gebrek aan
aandacht..
Schep in ons een geest van aandacht en zorg, doe ons naar elkaar omzien met Uw
ogen, in de Geest van Jezus, dat bidden wij U om Hem:
In de stilte van dit moment, leggen wij U voor wat we met elkaar niet kunnen
delen, maar wel met U:
…
Onze Vader, die in de hemel zijt,
Uw Naam worde geheiligd
Uw Rijk kome, Uw Wil geschiede,
zoals in de hemel zo ook op aarde.
geef ons heden ons dagelijks brood
en vergeef ons onze schulden,
zoals wij vergeven onze schuldenaren
en leid ons niet in verzoeking
maar verlos ons van het kwade
DE GENADE
VAN ONZE HEER
JEZUS CHRISTUS
EN DE LIEFDE
VAN GOD DE VADER
EN DE Gemeenschap
VAN DE HEILIGE GEEST
IS EN BLIJFT MET U ALLEN. AMEN