Oecumenische viering bij de Nationale Ziekendag op zaterdag 12 september 2009 in de RK Sint Catharinakerk te Heusden
Aanvang: 10.30 uur
 
Organisatie: de vier kerken van Heusden in samenwerking met de Zonnebloem en het RK jeugdkoor ‘Volkoren’ o.l.v. Rianne Hobbelen – van der Steen (met eigen cd-begeleiding)
 
Voorgangers:   Pr D. Lebrun; Diaken A. van Diessen; Mevr. G. Voerman – van Haselen
Organist:             Mari van Noort

thema: AL 60 JAAR GOED VOOR ELKAAR

Opening door pastoor Lebrun.

Gezang 172 : 1, 3 en 4  = Lied 538


Welkom pastoor David Lebrun
 
Openingsgebed   pastoor David Lebrun
 
Gedicht:    ELKE DAG          Kitty Vreeburg

Elke dag is een kans om iemand te waarderen 
en een klein applausje te geven
‘Voor iemand die het gewone gewoon doet',

Elke dag is een kans om naar iemand toe te gaan, 
om tegen iemand te zeggen:
'Goed, dat jij er bent'

Elke dag is een kans om iemand een warm gebaar te geven 
om iemand zo aan te raken dat hij voelt:
'Ik word gezien'

Elke dag is een kans om iemand te laten blijken 
dat hij wordt gezien, door hem te vertellen:
'Ik weet iets goeds van jou'

Elke dag is een kans om voor iemand interesse te tonen, 
vooral als iemand aan de grens is,
'Is een teken van liefde onmisbaar'.

Voor deze kleine signalen van aandacht 
is altijd tijd.
Ze kosten niets en geven zoveel kracht.
 
Jeugdkoor Volkoren:   WANT JE HEBT EEN DROOM (tekst: Hans Peters)

Soms ben je alleen, en een beetje bang misschien,
Verlies je de moed, ga je alles donker zien
O ja, je probeert, maar je ziet het de mist in gaan,
En dan… dan komt het er op aan.

Refr.
Want je hebt een droom, dat alles anders kan,
Dat niets je tegenhoudt, je weet, het komt er van.
Ja je hebt een droom, die altijd sterker is,
Dan alle duisternis, ja je hebt een droom.

En kijk om je heen, in je eigen buurt misschien,
Je ziet er zoveel, het is niet om aan te zien.
Ze staren zich blind op wat er is mis gegaan;
En dan… dan komt het er op aan 
(refr)

en wat kun je doe, is het niet te veel misschien,
wat ziet het er uit, het is niet om aan te zien;
de wereld is ziek, hoe kan het ooit beter gaan?
Dus toch.. dus komt het er op aan.
(refr.)

Gebed om de Geest
Lieve God, ook als we mooie dromen dromen, zijn we zonder U nergens.
Zonder U zijn we eilandjes in een zee van verdriet en eenzaamheid.
Daarom bidden we U nu om Uw Geest van Liefde en om Haar gaven voor ieder van ons,
zodat we horen en verstaan,
zien en inzien, voelen en verder kunnen,
dit uur, en alle dagen van ons leven,
omdat U met ons bent.            
Amen.
 
Schriftlezing:  1 Corinthiërs 13 (NBV) Diaken A. van Diessen.
 
1 Al sprak ik de talen van alle mensen en die van de engelen
 – had ik de liefde niet, ik zou niet meer zijn dan een dreunende gong of een schelle cimbaal.
2  Al had ik de gave om te profeteren en doorgrondde ik alle geheimen,
al bezat ik alle kennis en had ik het geloof dat bergen kan verplaatsen
– had ik de liefde niet, ik zou niets zijn. 
3  Al verkocht ik mijn bezittingen omdat ik voedsel aan de armen wilde geven, al gaf ik mijn lichaam prijs en kon ik daar trots op zijn
– had ik de liefde niet, het zou mij niet baten.
4 De liefde is geduldig en vol goedheid.
De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid.
5  Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan,
6  ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid.
7  Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze.
8 De liefde zal nooit vergaan.
Profetieën zullen verdwijnen, klanktaal zal verstommen, kennis verloren gaan –
9  want ons kennen schiet tekort en ons profeteren is beperkt.
10  Wanneer het volmaakte komt zal wat beperkt is verdwijnen.
11  Toen ik nog een kind was sprak ik als een kind, dacht ik als een kind, redeneerde ik als een kind. Nu ik volwassen ben heb ik al het kinderlijke achter me gelaten.
12  Nu kijken we nog in een wazige spiegel, maar straks staan we oog in oog.
Nu is mijn kennen nog beperkt, maar straks zal ik volledig kennen, zoals ik zelf gekend ben.
13  Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde.
 

Meditatie:  

GENADE ZIJ U EN VREDE VAN GOD ONZE VADER EN VAN JEZUS CHRISTUS, ONZE HEER,
DOOR DE HEILIGE GEEST.

Lieve mensen,
Ja, dat is nogal wat om elkaar te wensen: genade en vrede. En ik wens die u ook niet, maar ik mag u zeggen dat die hier voor U klaar ligt. Zo maar.
Gratis.
En dat in de wereld waarin we leven, en die vaak zo genadeloos is voor mensen die niet vooraan staan, die zich niet op de borst slaan, en die niet roepen dat iedereen respect voor ze moet hebben, en dat iedereen rekening met ze moet houden. Een wereld die eerder wreed dan vredig is.

En tóch zijn er plekken waar het net andersom is.
Een kerk kan zo’n plek zijn. Want daar gelden de regels van God, en daar gaat het om de Geest van Liefde, die zich in de persoon van Jezus geeft tot op het kruis, en om vrede die je niet hoeft te bevechten, maar die je wordt gegeven.
Daarom is het goed dat we onze nationale ziekendag vieren in een kerk.
Op een plek waar ook de stilte wordt gehoord, en waar het kleine wordt gezien…
Het zijn de kleine dingen die het doen, zal het koor straks zingen…

Je vindt het niet alleen in de kerk.

Lourdes is ook zo’n plek.
Een plek waar de zieke veel belangrijker is dan de gezonde mensen. Mijn man en ik waren er in mei nog, dit jaar. Niet omdat wij ziek waren, al merken we wel dat de leeftijd lastig wordt, maar om – zover we konden – mensen van dienst te zijn. Want zó gaat dat daar.

Soms is een ziekenhuis ook zo’n plek van genade en vrede. Helaas niet altijd, daar kunnen velen over mee praten, maar ik mocht het zelf weer ervaren toen ik een maand geleden werd geopereerd aan iets onbelangrijks, waar je toch behoorlijk ziek van kunt zijn.
Ik werd echt getroffen door de oprechte belangstelling voor de patiënten, en de liefde waarmee de mensen er hun werk deden. Ik had ook het gevoel, dat er artsen en verpleegsters bij waren, die thuis zouden bidden voor de zieken waarmee ze te maken hadden. Ik lag in het Diaconessenziekenhuis in Utrecht, en dat heeft natuurlijk een Christelijke achtergrond, dat zal best schelen, maar het viel wel op!
Ik heb het helaas ook anders meegemaakt…

Genade en vrede van God voor u en ons allemaal.
Die kan dus heel verschillende vormen hebben.
Die kun je overal tegenkomen, niet alleen in de kerk, zoals ik al zei, maar ook in een ziekenhuis, het verpleeghuis, of thuis, als er iemand van de Zonnebloem komt, al dan niet met een bloemetje… Een luisterend oor is immers minstens zo belangrijk.

En toch hebben we er vaak geen oog voor als dat gebeurt... Vaak horen we de woorden niet.

Vaak zitten we zo gevangen in onze situatie, in onze ziekte, of in de niet aflatende zorg voor je moeder, je partner, je zieke kind, je vriend, dat we niet meer in staat zijn de goede dingen te zien of te horen.

Weet U, ik heb wel eens foto’s gezien van gevangenissen in Azië, gewoon hokken, heel grote hokken, die vol mensen zijn. Mensen die geen ruimte hebben, om zich normaal te bewegen, of om te liggen. Ze slapen staande, geleund tegen de spijlen van de kooi en tegen elkaar.
Je kunt je voorstellen dat de normale lichamelijke dingen, waar wij vaak al zo’n moeite mee hebben als we er mee geholpen moeten worden, of als we die niet meer beheersen, zoals een plas doen, je ontlasting, dan een grote verschrikking zijn.

Ik probeer maar af en toe voor deze gevangenen te bidden, maar ik vergeet het eerlijk gezegd ook wel eens een paar dagen… dan schaam ik me wel weer.
Maar goed, ik vertel u dit, omdat voor U en mij, ja, voor alle mensen de ziekte, de beperkingen die het lichaam, de leeftijd, de zorg voor de ander, of de angst dat je een ander moet vragen je te helpen, en dat het dan niet uitkomt, vaak een nachtmerrie is, of een werkelijkheid, die voor ons gevoel heel dicht staat bij het bestaan in zo’n gevangenis, waarin eigenlijk niets meer van jezelf is, behalve je lijden.
Dan is het niet vreemd, dat je alleen nog maar bezig bent met jezelf, en je eigen beperkingen.

En tóch is er ook dan die genade van God die de deuren openzet, en die vrede kan geven, zelfs in deze situatie. Dat komt omdat God liefde is.
Gods wezen is liefde. Gods Geest is liefde.

Het Lied van de Liefde uit 1 Corinthe 13 is zojuist voor u gelezen.
Dat lied zegt dat je er helemaal niets aan hebt als je kampioen bent in alle kerkelijke of maatschappelijke deugden, wanneer er geen liefde in het spel is. Zelfs niet als je al zestig jaar goed bent voor elkaar, want zonder liefde heeft het geen nut.

Ja, dat is even slikken, als je altijd je best hebt gedaan om fatsoenlijk te leven en goed voor elkaar te zijn.
Is dat dan niet goed genoeg? We doen toch zó onze best om een ander niet tot last te zijn, om de naaste te helpen, om… om… om…

Ach weet U, het gaat hier om de manier van kijken in ons doen en laten.
De liefde, en dat is het hele geheim, de liefde zoekt zichzelf niet. Is niet op zichzelf gericht.
Dat is het verschil tussen God en mensen, of tussen mensen van God en mensen van deze maatschappij.
Want het wezen van God is liefde.
God ís Liefde.
En God houdt zoveel van ons, dat we er mogen zijn zoals we zijn, met al onze beperkingen en tekortkomingen... 
Als kind heb je wel eens het gevoel dat je ouders alleen maar van je kunnen houden als je doet wat ze van je verwachten.
Meestal klopt dat niet, maar voor een kind voelt het vaak wél zo. Alsof je de liefde en de goedkeuring van je ouders moet verdienen.
Nu, met God is dat echt niet het geval.
Hij houdt van je, zoals je bent.
En dat betekent dat wij ook van onszelf mogen houden. Moeten houden.
Want je mag er zijn. Als mens. Als medemens.
Wie je ook bent, en wat je ook doet en laat.

God maakt het niet uit als je moe of prikkelbaar bent. Hij vindt het niet leuk, maar Hij houdt echt niet minder van je. En dat is nu genade.
Als je dat tot je door laat dringen, kan het een diep gevoel van vrede geven.
Voor ieder van ons is er net zoveel liefde als we nodig hebben om ons bemind en geliefd te weten. Om ons vrij te voelen. Binnen ons bestaan.
Als we met Gods ogen naar de ander en naar onszelf kijken, maakt het niet uit als je moe of prikkelbaar bent.
Als we met Gods ogen naar elkaar kijken, dan is er hoop op een betere wereld, geloof in de goedheid van God en mensen, en liefde, die de deuren open zet van elke gevangenis waarin we onszelf en elkaar opsluiten.

Als we ’s morgens nu eens bidden voor alle mensen waar we die dag mee te maken hebben, en het goede voor ze vragen, dan zult u merken dat er minder is om tegen op te zien.
Dan kunt U de dag beginnen met hoop, geloof en liefde in het hart. En dan hebt U hoop, geloof en liefde om weg te geven aan iedereen die op Uw pad komt. Of waar U aan denkt.
Genade en vrede van God voor ons allemaal.
Vandaag en alle dagen. Echt waar.
Amen.

Over die nieuwe manier van kijken naar elkaar en naar onszelf gaan we nu samen zingen: De Heer heeft mij gezien en onverwacht ben ik opnieuw geboren en getogen.

Samenzang:   Gezang 487 : 1 t/m 3  De Heer heeft mij gezien, en onverwacht ben ik opnieuw geboren en getogen.. 

Gij geeft het uw beminden in de slaap, Gij zaait uw naam in onze diepste dromen...

 
Jeugdkoor Volkoren:   ’t Zijn de kleine dingen die het doen (tekst: Hans Peters Junior)

Dat kleine beetje zon waar je al weken lang op wacht
Die uitgestoken hand die je van hen niet had verwacht
Dat kleine bosje bloemen en precies op dat moment
Die onverwachte brief als je alleen of eenzaam bent 

refrein:
't Zijn de kleine dingen die het doen die het doen
't Zijn de kleine dingen die het doen
't Zijn de kleine dingen die het doen die het doen
't Zijn de kleine dingen die het doen 

Die kinderstem die kleur geeft aan een saaie grijze dag
Dat onverwacht gesprek toen je 't allemaal niet meer zag
't was even net als vroeger en je kreeg weer een ballon
Het geeft je leven kleur, er is ineens een beetje zon
refrein 

We leven in het groot,we maken veel te veel mis waar
We praten wel, maar luisteren zelden naar elkaar
We kijken naar een punt en veel te weinig om ons heen
We zien geen kleine dingen en dus blijven we alleen 
refrein

Gedicht door Lieke en Julia van het koor.

GEEF HET LICHT MAAR DOOR

Al zou het maar een lampje klein 
een lichtpunt in het donker zijn, 
een zonnestraaltje op je weg
van 's-levensvreugd en 's-levenspech 
dan ben ik blij dat ik toch even 
dit straaltje aan U door mag geven.
 
Al zou het maar een vonkje zijn, 
een vlammetje nog teer en klein, 
dat spelend door je leven stoeit
en dat gelovig in je groeit,
dan ben ik blij dat ik toch even 
Gods vonkje aan U door mag geven.
 
Al zou het maar een vuurtje zijn, 
wat warmte voor je leefterrein, 
zodat het ijs in je ontdooit
en jij je kooitje open gooit,
dan ben ik blij dat ik toch even 
Gods vuurtje aan U door mag geven.
 
Al is het een onverwachte 'blitz' 
die plotseling door je leven flitst, 
en zie je steeds opnieuw het beeld, 
dat je geneest en helpt en heelt, 
dan ben ik blij dat God mij even 
dat 'blitzlicht' aan U door laat geven.

 
Zegen voor zieken en mantelzorgers 
 
V.:     De vrede des Heren zij altijd met u
 
A.:     En met uw geest
 
V.:   Onze Heer Jezus ging weldoende rond,
Hij genas zieken naar lichaam en geest.
Hij heeft zijn leerlingen de opdracht gegeven
om zorg te hebben voor de zieken,
hen de handen op te leggen
en hen in Zijn naam te zegenen.
In deze viering willen wij onze zieken
aan God aanbevelen vanuit het besef, 
dat zij, delend in de smarten van Christus,
ook zullen delen in Zijn vertroosting.
 
Broeders en Zusters,
Luisteren wij naar de woorden van de apostel
Paulus aan de christenen van Korinthe (2 Kor.1:3-7)
 
Gezegend is God, 
de Vader van onze Heer Jezus Christus, 
de Vader vol ontferming 
en de God van alle vertroosting.
Hij troost ons in al onze tegenspoed,
zodat wij in staat zijn anderen te troosten in al hun noden,
dankzij de troost, die wij van God ontvangen.
Want wij delen volop in de smarten van Christus;
maar door Christus valt ons ook overvloedig vertroosting ten deel.
Worden wij verdrukt, het is voor uw troost en heil.
Worden wij bemoedigd, 
het is om u moed en kracht te geven,
Om standvastig hetzelfde lijden te verdragen
als wij verdragen.
Onze hoop voor u staat vast:
Wij weten dat gij, delend in onze smarten,
ook zult delen in onze vertroosting.
 
A.:    Amen

Smeekgebed: 
 
V.:Laten wij met vertrouwen bidden tot onze Heer
  en Verlosser, Jezus Christus,
  Dat Hij ons troost schenkt en genade, en zeggen wij:
A.:Heer, sta ons bij met Uw genade.

V.:Gij zijt gekomen als een geneesheer van lichaam 
en geest om onze kwalen te genezen.
A.:Heer, sta ons bij met Uw genade.

V.:Man van Smarten, Gij hebt onze ziekten gedragen
  en onze smarten zelf op U genomen.
A.:Heer, sta ons bij met Uw genade.

V.:Gij hebt in alles op ons mensen willen lijken 
om te laten zien dat Gij barmhartig zijt.
A.:Heer, sta ons bij met Uw genade.

V.:Gij hebt de zwakheid van het vlees willen
  ondervinden om ons van het kwaad te bevrijden.
A.:Heer, sta ons bij met Uw genade.

V.:Heer, laat onze ziekte, pijn en eenzaamheid 
niet voor niets zijn, laat deze bijdragen aan het heil
van de wereld en de komst van Uw Rijk.
A.:Heer, sta ons bij met uw genade.

V: Heer, Bekommer U om de zieke mensen.
A.:Wij bidden U, verhoor ons.

V: Geef aan de zieken steeds nieuwe kracht 
naar lichaam en geest.
A.:Wij bidden U, verhoor ons.

V: Verzacht hun pijnen.
A.:Wij bidden U, verhoor ons.

V: Bevrijd hen van kwaad en alle bekoring.
A.:Wij bidden U, verhoor ons.

V: Sta alle zieken en eenzamen bij met Uw genade.
A.:Wij bidden U, verhoor ons.


V: Verleen allen die voor hen zorgen Uw Goddelijke steun.
A.:Wij bidden U, verhoor ons.

V: Schenk leven, heil en genezing aan de zieken en
eenzamen, die wij nu in Uw naam de handen opleggen.
A.:Wij bidden U, verhoor ons.

Nu bidden wij samen het gebed dat alle gebeden samen vat: Onze Vader.

Onze Vader, die in de hemel zijt,
Uw Naam worde geheiligd
Uw Rijk kome
Uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel.
Geef ons heden ons dagelijks brood
En vergeef ons onze schulden,
Zoals wij aan anderen hun schuld vergeven
En leid ons niet in verzoeking
Maar verlos ons van het kwade;
Want van U is het Rijk en de Kracht en de Heerlijkheid, in eeuwigheid. Amen.


Jeugdkoor Volkoren: Lied voor Onze Lieve Vrouw (tekst Rianne Hobbelen – van der Steen)

Lieve vrouw, lieve vrouw,
Ik zou U willen vragen,
Blijf bij mij,
Help me dan,
Ook in donkere dagen.

Hulp die ik krijg als het tegen zit,
U zegt mij, "kom op nou".
Lieve vrouw, lieve vrouw.
Ik kan U alles vragen.

Lieve vrouw, lieve vrouw,
Soms voel ik me gelukkig
Dan zeg ik,
Dank U wel,
Nu ben ik niet meer nukkig.

Dank U wel dat U me altijd hoort,
U zegt mij "wat goed hoor".
Lieve vrouw, lieve vrouw,
Daar voel ik me zo goed door.


Gebed om Gods beschermende hand (Hanny)
 
Houd ons vast aan uw beschermende hand,
uw hand waarin onze namen geschreven staan. 
Wat ons bedreigt en tegenstaat,
al wat ons bestookt, houd dat tegen.
Als angst en schaamte verlammen,
wees dan de schaduw waarin wij rusten.
Als wij verkeerd begrepen worden,
wees dan het geduld dat wij nodig hebben. 
Als anderen ons niet zien staan,
wees dan de hoop waarnaar wij leven.
Als wij zoeken naar begrip en troost,
wees dan de ander die wij zoeken.
Als wij wachten op een antwoord,
wees dan de stem die antwoord geeft.
Als wij zoeken naar vaste grond,
wees dan de weg waarop wij mogen gaan.
U komt ons tegen in mensen,  .
wees er dan in de mensen die wij ontmoeten. 
Wees er bij alles wat wij zoeken,
en wees er in ons voor anderen.

Samenzang:   Lied 132 (Evangelische Liedbundel) U zij de glorie, opgestane Heer, U zij de victorie, nu en immermeer! 
 


Wegzending en Zegen (Borstschild van St.Patrick)
De Heer zij vóór u  om u de juiste weg te wijzen.

De Heer zij áchter u  om u in de armen te sluiten 
en te beschermen tegen gevaar.

De Heer zij ónder u om u op te vangen 
als u dreigt te vallen.

De Heer zij ín u om u te troosten 
als u verdriet heeft.

De Heer omgeve u als een beschermende muur
wanneer anderen over u heenvallen.

De Heer zij bóven u om u te zegenen

Zo zegene u, en allen die u lief zijn, onze goede God:
Vader, Zoon en Heilige Geest.

Amen

Samenzang:       Het Zonnebloemlied

Hierna werd er gezellig samen koffie en thee gedronken, voor wie dat liever had was er limonade. Verder waren er koeken en stroopwafels, een aardige kaart om mee te nemen, een boekenmarkt, een arm om je schouder, en veel lieve mensen. 
Natuurlijk brachten we ook even een bezoekje aan de kapel van Maria van Heusden.
Ook hier gaat de kracht uit van het Kind...