Voor eerdere
diensten klik hier:
Zondag Cantate3-5-2015 in de Lutherse kerk te Leerdam.
Organist: Ina Mostert (alles uit het Nieuwe Liedboek)
Voorganger: Gea Voerman - van Haselen
Liturgie
zondag Cantate 3-5-2015 Lutherse kerk te Leerdam
Mag
ik u vragen op te staan…?
Wij willen hier gedenken Hendrika Mostert – van
Iterson, schoonzus van onze Ina Mostert.
Ze
is 26 april 2015 overleden, en Detlev heeft haar afgelopen donderdag mogen
begraven.
Ook al is de familie intens verdrietig, ze zijn ook heel erg trots en vol
respect voor de wijze waarop zij haar leven heeft geleefd.
20 jaar lang was zij erg ziek, ze had veel pijn, maar dankzij haar grote
levens-kracht kon ze steeds blijmoedig zeggen: Met mij gaat het altijd goed! Het was een aardige lieve vrouw.
Daarom willen we als teken van respect voor haar, maar ook voor de laatste doden
van vlucht MH17, die gisteren thuis kwamen, zingen lied 730:1
Gaat u zitten...
Wij zijn
hier aanwezig in de Naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest.
Amen
Onze Hulp is in de Naam van de Heer
die hemel en aarde gemaakt heeft.
Heer, vergeef ons al wat wij misdeden,
en laat ons weer in vrede leven.
Amen.
Zo lief
had God deze wereld, dat Hij
Zijn eniggeboren Zoon
gegeven heeft, opdat ieder
die in Hem gelooft aan het verderf
ontkomt, en eeuwig
leven hebben mag!
Introïtus:
De Antifoon voor deze zondag luidt:
Halleluja, zingt voor de Heer een nieuw lied. Wonderen heeft Hij verricht,
Halleluja!
Wij zingen: Psalm 98d. Ik hoop dat
iedereen die dat kan ook de melodie meezingt, het refrein zal zeker wel
lukken…
Halleluja,
zingt voor de Heer een nieuw lied. Wonderen heeft Hij verricht, Halleluja!
Kyriëgebed:
Laten we
de Heer aanroepen om ontferming
met de nood van deze wereld, - die is groot, we hoeven maar aan Nepal te denken! -
maar ook om ontferming met hen die in rouw
zijn, zoals de familie en vrienden van Riet Mostert, en voor al die mensen die
geliefden en vrienden misten in de recente vliegrampen,
en laten wij dan toch juist Gods
Naam prijzen,
omdat er aan Zijn barmhartigheid geen
einde komt!
Zondagsgebed
Heer God, hemelse Vader,
zoals alle engelen
U aanbidden, zo zouden wij
Uw lof
willen zingen, als wij dat konden.
Daarom vragen wij U: zend ons Uw
Heilige Geest, opdat Zij ons leert
om samen met hén Uw heilige lof te zingen, en
U te verheerlijken, totdat wij eenmaal samen
met alle heiligen U
in alle eeuwigheid mogen toezingen in liefde
en geloof, door Jezus
Christus, onze Heer.
Amen.
Lezing Oude
Testament: Deuteronomium 4:32-40
Mozes vat aan het eind van de
veertig jaren in de woestijn voor het volk samen, hoe het allemaal is gegaan.
Hoe de Aanwezige hen heeft uitgeleid uit Egypte, en hoe ze telkens weer tegen
Hem in opstand kwamen... En hoe geduldig God is
geweest...
Ze staan nu voor de Jordaan, voor het beloofde land…
We lezen:
32. Maar vraag
het maar na, of er in vroeger
tijden, voor je er zelf
was, vanaf de dag dat God
Adam schiep op aarde, ja, van het ene
uiteinde van de hemel tot aan het andere
uiteinde van de hemel, ooit zo iets enorms
tot stand gebracht is, of dat er ooit
zo iets is gehoord....
33. Heeft er soms ooit een volk
Gods stem horen spreken
van uit het hart van het vuur,
zoals jij
die gehoord hebt, èn het overleefd?
34. Of (heb je ooit gehoord) dat God de moeite
heeft genomen Zich een volk te gaan halen vanuit het midden
van een (ander) volk... met behulp van plagen,
wonderen, voortekens,
en zelfs met oorlog en harde
hand en uitgestoken arm,
en grote verschrikkingen,
zoals alles wat Hij, de Aanwezige,
jullie God, in Egypte voor jullie gedaan heeft, vóór
jullie ogen....?
35. Je hebt het gezien, zodat je kunt weten
dat Hij, de Aanwezige, God
is - er is geen ander buiten
Hem.
36. Vanuit de hemel is je Zijn stem
te verstaan gegeven, om je instrueren,
en op aarde is je Zijn grote vuur
te zien gegeven, en Zijn woorden
heb je gehoord
vanuit het vuur.
37. En omdat Hij jullie voorvaderen liefhad, verkoos
Hij na hen hun nageslacht,
en Hij bracht jullie
met Zijn grote kracht voor Zich uit,
weg uit
Egypte.
38. Zodat jullie volkeren voor je uit, groter
en machtiger dan jezelf, het bezit
zouden ontnemen, en dat aan jullie
het land
in eigendom gegeven
zou worden, zoals op dit moment
(gebeuren gaat).
39. Nu weten
jullie het (zeker), en nu kunnen jullie je weer
in het hart te binnen roepen: dat de Aanwezige
Zelf de God is
van de hemel boven,
en op de aarde beneden.
Er is
er geen andere.
40. Maar houd je je
aan Zijn statuten,
en Zijn voorschriften,
die ikzelf jullie nu heb voorgeschreven,
dan zal Hij het goed
maken met je, en met je kinderen
na je, zodat je leven lang
zal zijn op de grond
die de Aanwezige, je God
je geeft. Altijd.
Ons lied is: Lied 838 en sluit
hierbij aan…
Epistel: 1
Johannes 3: 18-24
Johannes
schrijft over ons, Christenen. Dat we
gehouden zijn lief te hebben, zoals Christus ons
heeft liefgehad: tot in de dood. En dat we de keus
hebben: of we zijn kinderen van God,
en dan houden we ons aan Gods geboden, of
we zijn kinderen van de duivel, en dan leven
we in zonde. Geen
creatieve tussenoplossingen. Hij gaat verder en schrijft:
18 Kinderen, laten we niet
liefhebben met woorden of met de tong, maar waarachtig
metterdaad.
19. (En) hierin zullen we weten dat we uit de
waarheid zijn, en we zullen onder Zijn
toezicht ons hart
er toe aanzetten te bedenken
20. dat, ook als ons hart
ons aanklaagt, God
groter is
dan ons hart, en dat Hij
alles weet.
21 Geliefden, stel dat
ons hart ons niet aanklaagt, dan kunnen we vrijelijk
tot God spreken....
22 en wat we ook maar vragen,
dat krijgen we van Hem,
omdat we Zijn
geboden houden en doen
wat Hem aangenaam
is.
23 En dit is Zijn gebod: dat wij ons vertrouwen
stellen op de Naam van Zijn Zoon Jezus Christus,
en dat wij elkaar liefhebben,
zoals Hij ons heeft geboden.
24 En wie Zijn geboden houdt,
blijft in Hem
en Hij in die persoon, en uit de Geest die Hij
ons heeft gegeven weten
we dat Hij in ons blijft....
De psalmist zingt: De rechterhand van de Heer verheft mij. De
rechterhand van de Heer doet machtige daden! psalm 118:16
Halleluja!
Ons loflied is een lentelied 978
Het Heilig Evangelie
staat geschreven bij: Johannes 15: 1 – 10
Het
is de laatste avond van Jezus hier. Het Paasmaal hebben ze voor het laatst
gevierd, en Hij loopt met Zijn leerlingen richting Olijfberg. Intussen drukt Hij
ze op het hart om Hem trouw te blijven, zoals Hij hen trouw blijft. Hij zegt:
1. Ik ben de ware
wijnstok, en Mijn Vader
is de beheerder van de wijngaard.
2. Elke rank aan Mij die geen
vrucht draagt, plukt
Hij af, en elke rank van mij die vrucht
draagt, snoeit Hij, opdat die méér vrucht
draagt.
3. Nu al zijn jullie geschoond door het Woord
(= datgene) dat Ik tot jullie gesproken
heb.
4. Blijf in Mij
- Ik ook in jullie.... Zoals de rank geen vrucht
kan dragen uit zichzelf, als die
niet aan de wijnstok
blijft, zó jullie evenmin, als jullie niet in Mij
(zouden) blijven.
5. Ik ben de wijnstok,
jullie de ranken. Wie (steeds) in Mij
blijft - en Ik
in hem/haar - die draagt veel vrucht,
maar jullie zijn niet in staat om buiten
Mij om íets
te doen.
6. Als iemand niet in Mij
zou blijven wordt die weggegooid,
naar buiten, zoals de ranken,
en raakt verdord...
Ja, ze rapen die bij elkaar
en gooien ze in het vuur, en ze verbranden.
7. Als jullie in Mij zouden blijven,
en Mijn woorden blijven
in jullie, moeten jullie maar vragen
waar jullie behoefte
aan hebben, en dan zal het gebeuren.
8. Hierin voelde Mijn Vader zich geëerd, dat jullie
veel vrucht zouden dragen, en Mijn
leerlingen
zouden wezen.
9. Zoals de Vader
van Mij hield, zo
hield Ik ook
van jullie - blijft in Mijn
liefde!
10. Als jullie Mijn geboden
houden, blijven
jullie in Mijn liefde,
zoals Ik de geboden van Mijn
Vader gehouden heb, en in Zijn
liefde blijf.
Zalig
die het Woord van God horen en er gehoor aan geven!
Gemeente gaat zitten
Credo
In
antwoord op Gods Woord willen wij samen
ons geloof belijden:
Ik geloof in God.
Schepper van hemel en aarde.
Oneindig hoog verheven.
Vol liefde voor gewone mensen.
Daarom wil Hij ons een Vader
zijn,
een Moeder, vol zorg en genade.
Daarom wil Hij ons een broeder
zijn,
in Jezus, die mens werd als wij.
Geroepen om de goede boodschap te brengen
van Gods liefde voor ons allen.
Opdat wij Hem daarin volgen.
Gekruisigd is Hij, daarin droeg Hij onze schuld.
Gestorven is Hij, en begraven.
Maar opgestaan als eerste der mensen,
tot leven in eeuwigheid.
Zijn Geest wil in en bij ons
zijn.
Ons de weg wijzen die we mogen volgen: Jezus.
De weg naar God en naar elkaar.
In doop en genade, licht en
vergeving
zijn wij zo met elkaar verbonden,
in de hoop op leven dat komt en dat blijft:
in Gods liefde, waar geen einde aan komt.
Amen.
Preek
Genade zij u en vrede van God
onze Vader en van Jezus Christus,
onze Heer,
door de Heilige Geest.
Lieve gemeente van God, zusters
en broeders, vrienden, vriendinnen van Jezus en van elkaar…
Zondag Cantate! Zingt! Sterker:
Zingt voor de Heer een nieuw lied, want
wonderen heeft Hij gedaan!
Inderdaad, voor de grote wonderen die Hij doet
zijn onze oude liederen niet goed
genoeg, niet sterk genoeg, gaan
ze niet diep genoeg!
Mozes zal het daar vast wel mee eens zijn…
Hij vertelt het volk, aan de oever van de
Jordaan, aan de grens met het beloofde land, over veertig jaar wonderbaarlijke genade
en hulp, redding
en geduld… (Niet omdat zij
zo geweldig zijn, maar omdat God zoveel hield van Abraham, Izaäk en Jacob…)
Het nieuwe begin waar ze voor staan, is
zeker een nieuw loflied waard!
Het eerste loflied dat we
vinden in de Bijbel, is trouwens het lied van Mirjam,
Mozes’ zuster, een loflied over de grote
daden van God, die de Farao heeft verslagen…
En die andere Mirjam,
die wij Maria noemen, op zijn Grieks, neemt
eeuwen later haar woorden over, als zij Gods grote glorie
bezingt… in het Magnificat.
Groot maakt mijn
ziel de Heer, U kent het wel.
Misschien zingt u
thuis, onder het werk,
of op de fiets, ook wel graag Gods lof.
Soms kun je opeens losbarsten
in zingen.
Dat hoeft niet altijd mooi of zuiver
te zijn, maar het komt dan wel diep van binnen
uit…
Psalm 42 zegt het zo mooi: Zelfs
’s nachts zingt Zijn lied nog in mij…
Zingen is echt een Godsgeschenk!
Onze grote broeder Maarten
zei al: Zingen is dubbel bidden…
En misschien hebben wij ook wel
dubbel behoefte
om te bidden, als we zien
hoe goed God
voor ons is geweest, en hoe onhandig
en vaak ondankbaar wij daarmee zijn omgegaan.
Je vindt het na een tijdje vaak
zo gewoon, als de
dingen goed gaan, als je zonder pijn
of moeite uit je bed kunt komen, ’s
morgens… als je moeiteloos adem
haalt, dat de grond niet schudt
onder onze voeten, dat er schoon
water is, en electriciteit…
Vooral: dat we in vrede en veiligheid
wonen en leven hier… Morgen is het vier mei, dan gedenken
we al die talloze mensen uit
binnen- en buitenland die ons die vrede
hebben gebracht, ten koste van
hun leven, hun gezondheid, hun toekomst… Laten we hen nooit vergeten.
Dinsdag, 5
mei, is
het 70 jaar vrede hier,
onvoorstelbaar, als je kijkt naar de rest van de wereld…
En ja, je hoefde de afgelopen
week maar te kijken naar de
televisie, en de beelden van Nepal, China en India
te zien, en dan durf je nergens
meer over te zeuren. Wat hebben wij het goed!
We mogen ons terecht bevoorrecht voelen…
Net als Gods
volk, daar aan de oever van de rivier. Mozes
zegt met reden: wat heeft God
toch een geduld met jullie gehad.
Dat zegt hij tegen de mensen toen en daar, maar wij mogen het ons ook
aantrekken.
Want het volk staat op de drempel
van het beloofde land, maar wij
weten hoe het verder ging.
Wij mogen, dankzij Jezus,
zelfs uitzien naar nog veel wijder vergezichten.
Méér dan een land dat overvloeit van melk en honing wacht ons… Een land van
vrede en veiligheid die dan nooit meer door ons
bevochten hoeft te worden… Dat is door Jezus
al gebeurd.
Een wereld zonder grenzen is ons beloofd.
Maar het gaat niet zomaar
vanzelf, het is niet
een makkelijke weg daar naar toe.
God wil het ons allemaal in Zijn grote goedheid
en genade schenken,
maar dan gaat Hij ons ook
geschikt maken voor dat land,
voor dat bestaan.
Jezus vertelt
de leerlingen erover op weg naar Zijn gevangenneming, op weg naar Zijn kruis.
Hij vertelt hoe wij er op eigen
kracht niet komen.
Er moet eerst van alles weggedaan
worden uit ons leven, en als wij dat zelf
niet doen, dan wil God het wel voor ons doen. En
dat doet pijn.
Er is vaak van alles dat onze aandacht
van God afhoudt,
er is van alles dat ons bezig houdt, méér dan de Heer Zelf.
Als we er ècht over nadenken, dan is dat niet
iets dat we erg graag willen.
Maar het is verleidelijk
om te denken dat het allemaal kan… én God,
én de dingen én de mensen die ons leven zo fijn
maken… Moet kunnen. Toch?
Helaas, vaak kan dat niet
echt. En dan dus ook: echt niet. Heel vervelend.
God is namelijk niet zo bescheiden,
dat Hij genoegen
neemt met een klein hoekje van
ons leven, met een uurtje op zondag,
of: goed, twee uurtjes, als je het gaan en komen erbij rekent…
Zo is Hij niet.
Heel ons verstand,
en al onze liefde, en al onze aandacht
vraagt Hij… En niet
een uurtje, maar een hele
dag. Niet een paar muntjes die we toch over hebben, maar tien procent, zo geeft Hij in het Oude
Testament aan.
En de laatste zin voor onze
epistellezing luidt: Maar wie werelds
bezit heeft, en toeziet hoe zijn broeder gebrek lijdt, en haar betere gevoelens
jegens hem afsluit, hoe moet Gods liefde nu in hem of haar blijven? Een
pijnlijke vraag!
Jezus wijst in het Evangelie zelfs een arme
vrouw aan, die alles geeft wat ze heeft,
ter ere Gods, in het vertrouwen dat er wel weer werk
zal zijn voor haar, of een vriendelijke naaste, die iets over heeft…
Dàt is liefde voor God en de naaste metterdaad!
We gaan even terug
naar Jezus, die vertelt over de wijnstok,
en de ranken…
Buiten het seizoen
zie je in een wijngaard alleen maar de wijnstok.
Dan zijn de ranken verdord, de vruchten
zijn geoogst. Maar de wijnstok is goed
en diep geworteld in
het beloofde land…
Het gáát niet om de ranken. Die zijn maar tijdelijk. Net als wij. Het
gaat om de vruchten die ze kunnen
voortbrengen, omdat ze vast verankerd zijn in de wijnstok,
en zo gevoed worden. Het gaat om het gehéél!
Sterker: voor het allerbeste
resultaat moeten er soms ranken tussenuit
gehaald worden, zodat er meer ruimte
is, en de ranken die blijven moeten gesnoeid
worden, zodat ze niet te hoog en te lang
worden, en al hun groeikracht stoppen in de eigen
groei. Ze zijn er om de vruchten
voort te brengen…
Het is een beeld,
dat ons niet altijd blij
zal maken. We zijn vaak wel tevreden
met ons zelf, met onze eigen groei.
En we willen nog wel wat groter,
langer, mooier groeien.
En dan komt daar die Wijngaardenier met
Zijn grote mes, en kapt hier
wat af, en haalt daar wat weg!!!
We vinden het vaak niet
eerlijk! Onbegrijpelijk!
Maar God
is degene met het overzicht en
met een plan! Hij
is degene die weet wat er gebeuren
moet, en waarom!
Juist daarom moeten we ons goed vasthouden
aan Jezus, moeten we ons voeden
met Hem! Met Zijn Geest!
Hij staat dichter bij God
dan wie van ons ook.
En Hij heeft alles losgelaten, alles opgegeven…
Hij liet alle hemelse eer los, om als mensenkind
geboren te worden, en zelfs dat mensenleven moet Hij
loslaten, om voor de Vader goede
vrucht te dragen. Als je daar
bij stil staat…!
Wanneer wij genoeg moed
hebben, om ons eigen bestaan in Gods
hand te leggen, en te zeggen:
haal maar weg, wat er niet bij U past, dan
dragen wij op ons eigen, soms
heel kleine, plekje de vruchten die God
in ons hoopt te vinden.
Dat maakt Hem trots en blij!
Misschien kijk je aan het eind
van je leven terug, en denk je: het
was allemaal niet veel.
Niets bijzonders. Wat heb ik
nu gedaan?
Maar het kan best zijn dat God
zegt: Je hebt je gehouden aan Mijn
wensen. Je hebt geleefd zoals Ik dat graag wilde, op je eigen, bescheiden plek.
In al onze lezingen hoorden we hoe belangrijk
het is om Gods wensen, verlangens,
voorschriften te respecteren en te houden!
Dat is niet voor niets.
Als je dat doet, dan mag je wonderen
verwachten, dan mag je in Gods Geest,
in de Heilige Geest van Jezus,
bidden en vragen, méér dan je voor jezelf kunt bedenken.
Als wij maar vertrouwen op die Naam
van Jezus Christus,
en als we maar echt van elkaar houden,
zoals Hij ons heeft opgedragen,
zoals Hij het ons heeft voorgedaan. Dan is Hij
in ons, en wij in Hem.
Dan is de Geest, die Jezus
ons geeft, alles wat we nodig
hebben, om te leven in eeuwigheid.
Zo simpel kan het zijn.
Halleluja, zingt voor de Heer
een nieuw lied. Want wonderen heeft Hij verricht, Halleluja!
Amen!
Muziek
De Heer heeft Zichzelf aan ons
gegeven,
zo willen wij ons aan Hem geven:
met hart en ziel en leven,
in onze gaven, nu in de collecte, en in ons doen en laten met en voor anderen,
in deze week.
Na het gebed over de gaven zingen wij: psalm 8: 1, 2, 3, 6
Collecte
De eerste collecte is voor
Nepal, de tweede voor de kerk.
Gebed over de gaven
Heer God, wat wij hebben
verdiend, wat wij hebben gekregen, is uit Uw genade.
Daarom kunt U er over beschikken, zoals U kunt beschikken over onze tijd,
liefde en aandacht.
Wijs ons in dit alles de weg, en geef er Uw zegen op. Om Jezus’ wil.
Amen.
Psalm 8: 1, 2, 3, 6
Voorbeden:
Laten we danken en bidden:
Lieve God, wat zijn we U dankbaar voor de vrede en veiligheid in ons land!
Wijzelf en onze kinderen kennen bijna niet anders, en dat is een groot goed,
waarvoor we niet dankbaar genoeg kunnen zijn… Wij bidden U voor hen die hun
leven hebben gegeven voor onze vrijheid, er zijn er nog maar weinigen van over,
maar wij bidden ook voor de veteranen van tegenwoordig, want de uitzendingen
zijn vol gevaren, velen komen terug met levenslange littekens naar lichaam en
geest. Ontferm U over hen!
Wij bidden U, na 70 jaar vrede, voor al die landen waar oorlog en onrust heerst.
Oekraïne, het Midden-Oosten, Afrika… maar ook voor de landen waar sociale
onrust heerst, door ongelijkheid, werkeloosheid, armoede, uitbuiting. Ontferm U!
Wij danken U voor onze mooie kerk, onze fijne gemeente, onze eigen huizen, en
wij bidden U voor al die mensen die zomaar alles kwijt zijn…
Wil ons helpen te doen wat we kunnen, en wees bij al die mensen die daar hulp
bieden. Ontferm U, Heer.
Wij danken U voor elk nieuw begin, dat U elke dag weer geeft, voor Uw vervulde
beloften, die ons doen zingen, vertrouwen geven in de toekomst, en nieuwe
moed…
Wil ons met Uw Heilige Geest telkens weer wakker maken, tot Uw orde roepen,
aanmoedigen om Uw wil te doen, en wil ook ons leven snoeien, zo dat het voor U
mooi en aangenaam is om naar te kijken, zo dat wij vrucht dragen, om Jezus’
wil.
Hij leerde ons bidden:
Onze Vader, die in de hemel zijt,
Uw Naam worde geheiligd
Uw Rijk kome
Uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel.
Geef ons heden ons dagelijks brood
En vergeef ons onze schulden,
Zoals wij aan anderen hun schuld vergeven
En leid ons niet in verzoeking
Maar verlos ons van het kwade
Lied 274:2
willen wij nu staande zingen.
Na de zegen, zingen we, in plaats van het ‘Amen’ lied 274: 3
.
Nu vers 2
Zegen:
De gemeenschap
met God,
met alle Heiligen en met elkaar,
wil Uw harten en gedachten
vullen,
Uw doen
en laten,
Uw bidden en danken.
Van nu aan tot in alle eeuwigheid.
Amen
Lied 274: 3