Voor eerdere diensten klik hier:
Zondag 17 na Trinitatis 4 0ctober 2020 in de Lutherse kerk te Heusden
Israëlzondag,
Michaël en alle engelen, Dierendag.
Organist: Ben de Rooij
Voorbereiding
Stilte
Klokgelui
Praeludium (voorspel) Inleidend
orgelspel over Ps 81
Mededelingen: (en aansteken van de kaarsen)
Zingen wordt
dringend afgeraden. Zelfs met een mondkapje op. ;-) Dus dat doen we dan maar niet.
De collectes worden niet in de dienst gehouden.
Vriendelijk verzoeken we U om het collectegeld zelf over te maken op de
rekening:
Diaconie ELG Heusden NL14 RABO 0374 3935 16
ELG Heusden NL59 RABO 0120 3314 70
De volgende
dienst hangt af van de ontwikkelingen rond Covid 19.
Koffiedrinken
is voor eigen risico bij het Gouverneurshuis of elders in de Heusdense horeca.
Gemeente gaat staan
Votum (oproep)
Wij zijn hier aanwezig in de Naam
van de Vader en de Zoon
en de Heilige Geest.
Amen
Adiutorium (bemoediging)
Onze Hulp is in de Naam
van de Heer
die hemel en aarde
gemaakt heeft.
Die trouw houdt tot in eeuwigheid
en niet loslaat het werk van Zijn
handen.
Confiteor (schuldbelijdenis)
Grote God, U
weet hoe ons hart ons aanklaagt:
U weet van onze lafheid,
ons tekort komen,
U weet van ons zwijgen
als wij hadden moeten spreken,
van ons spreken als wij hadden moeten zwijgen.
Wij vragen U:
Heer vergeef ons al wat wij
misdeden.
En laat ons weer in vrede leven.
Amen.
Zo lief had God
deze wereld, dat Hij Zijn
enige Zoon gegeven
heeft, opdat ieder die in Hem gelooft
aan het verderf ontkomt, en eeuwig leven hebben mag!
Laten we de Heer aanroepen
om ontferming met de nood
van deze wereld, - die is groot – Corona, Ebola, Lepra, Malaria, Kanker, en
ook honger en oorlogen teisteren deze aarde… in onze eigen kring denken we aan
Frederik die ziek is, en aan hen die afwezig zijn omdat ze zich niet lekker
voelen of niet durven / kunnen komen...
maar laten wij dan toch ook Gods
Naam prijzen,
omdat wij hier al weer 250 jaar mogen zijn, omdat wij weten dat er aan Zijn barmhartigheid
geen einde komt!
Wij zeggen met het orgel:
Dienst van
het Woord
Salutatio (groet)
Collecta
(zondagsgebed)
Goede God, dank U voor Uw
genade, dank U voor schuilplaatsen
in de nood,
gebouwen, mensen; wees hier aanwezig, en leid ons door de Geest
van Jezus Christus, onze Heer.
Amen.
Lezing uit het Oude Testament: Jesaja 5 :1 – 7
Het is een lied dat zingt van Gods
liefde voor Israël, voor het land en voor het volk. Dat is het eerste couplet.
De eerste stem. Maar als het loflied eindigt
in een klacht, neemt een andere stem het lied
over, en dan wordt de toon eerder grimmig. Als laatste krijg je een derde stem, of is het de
eerste? Een stem die commentaar geeft, en uitleg… Luister
maar…
1. "Laat
mij eens zingen van mijn liefste, een lied van mijn lief, en van zijn wijngaard....
Een wijngaard heeft er mijn liefste, op een helling, de vruchtbaarheid zèlve...
2. Uit groef hij die, en de stenen: hij smeet
ze er uit,
en hij heeft hem beplant met prima wijn.
Ja, hij bouwde een wachttoren, er mídden in,
en ook hieuw hij een wijnpers daar in uit.
En hij wachtte vol vertrouwen tot die (wijngaard) volle druiventrossen gaf - maar… stinkende druiven waren het die hij gaf!" …………
3. "Nu dan, inwoner van Jeruzalem,
en man van Juda, spreek toch recht tussen Mij en Mijn wijngaard!
4. Wat valt er nog te doen aan Mijn wijngaard,
dat Ik er nog niet aan heb gedaan?
Op wat voor grond ben Ik er van uitgegaan dat hij volle
trossen zou geven, terwijl hij stínkende druiven gaf?"
'???' ………
5. "Nu dan, nu wil Ik jullie eens laten horen wat Ik met Mijn wijngaard doe: wéghalen z’n heg,
zodat hij er aan kapot gaat! afbreken z’n muur, zodat hij onder de voet wordt gelopen!
6. Rampzalig zal Ik ‘m maken...
Er wordt niet meer gesnoeid, er wordt niet
meer geharkt, zodat doren en distel ópschieten zal,
en de donkere wolken zal ik verbieden er
regen op te laten stromen....."
7. "Waarachtig: een wijngaard van de Aanwezige, de Vervaarlijke, (is) het huis van
Israël,
en de mens uit Juda: Zijn lievelingsplantage.....
En Hij wachtte vol vertrouwen op recht,
maar zie: bloedig ónrecht, op gerechtigheid, maar zie: hulp-gekrijt!"
Tot hier het lied van de
Wijngaard.
Ja, wij hadden liever een ander verhaal gehoord, iets over liefde, trouw en
vergeving…
laten we maar gaan zingen in ons hart, omdat we wéten van trouw en
vergeving…
Gradualepsalm: 81: 1, (orgel) 9 gesproken, 14
God zegt:
Allen
gesproken:
Leef uit Mijn verbond. Vraag van Mij
vrijmoedig.
Open wijd uw mond. Al wat u ontbreekt,
al waar gij om smeekt geef Ik overvloedig.
Zachtjes met orgel:
Keer terug tot Mij Israël,
gij trotse -
en de woestenij zal weer bloeien
gaan;
Ik geef most en graan, honing uit de
rotsen.
Epistellezing:
Filippenzen 2:14 – 18
Paulus, die nu niet bij de gemeente kan
zijn, vraagt hen (ons) eensgezind te blijven, en schrijft: Geliefde broeders en
zusters, u bent altijd gehoorzaam geweest toen ik bij u was.
Wees het des te meer nu ik niet bij u ben.
Dan gaat hij verder:
14 Doe alles zonder gemopper
en zonder onenigheid,
15 zodat jullie niet de fout in
gaan, en zodat jullie niets verweten kan worden, (wees) perfecte
kinderen van God, midden tussen een verdorven
en afgedwaalde generatie, waartussen jullie
schijnen als heldere
lichten in de kosmos.
16 (als mensen) die een levenswoord hebben,
waarover ik kan opscheppen, op de dag van Christus’
(komst), omdat ik niet voor niets zo hard heb gewerkt, en
niet voor niets heb gesloofd.
17 Maar (zelfs)
als (mijn leven) vergoten wordt als een offer bovenop het offer dat jullie brengen in de dienst van jullie geloof, verheug
ik me, ja, dan verheug ik me samen met jullie allen.
18 Verheugen jullie je op dezelfde manier, en verheugen jullie je (ook) samen met mij.
Lied:
971: 3
Allen zeggen,
terwijl het orgel zachtjes de melodie speelt:
God wil aan ons telkens weer tonen d....
V:. vers 4 De Heilge Geest geeft taal en teken.
....
Kom, Here Jezus, kom!
Het Heilig Evangelie staat geschreven bij: Mattheüs 21:33 – 43
Allen gaan staan
Psalmwoord
Wie de Heer vrezen, vertrouw op de
Heer,– hun hulp is Hij, hun schild. Ps. 115:11
Halleluja!
Orgel:
Lezing
van het Evangelie: Mattheüs 21:33 - 43
Het is in de laatste week van Zijn
leven op aarde.
Jezus wordt aangevallen op Zijn doen en laten. Waar haalt Hij de bevoegdheid
vandaan?
Hij antwoordt
niet direct, maar via gelijkenissen. De zoon die ja zegt en nee doet, en andersom.
Zo doet hij de wil van zijn vader. En daar
gaat het om!
Jezus zegt:
33 Luister
naar een andere gelijkenis.
Er was eens een landheer die een wijngaard
aanlegde en hem omheinde. Hij groef er een kuil voor de wijnpers
en bouwde een uitkijktoren. Toen verpachtte
hij hem aan wijnbouwers en ging op reis.
34 Tegen de tijd van de druivenoogst
stuurde hij zijn knechten naar de wijnbouwers om zijn vruchten in
ontvangst te nemen. (Dat was de pachtprijs.)
35 Maar de wijnbouwers
grepen de knechten,
ze mishandelden er een, doodden een ander en stenigden een derde.
36 Daarna stuurde de landheer andere
knechten, een grotere groep dan eerst,
maar met hen deden ze hetzelfde.
37 Ten
slotte stuurde hij zijn zoon naar hen
toe, met de gedachte: Voor mijn zoon zullen ze wel ontzag
hebben.
38 Toen de wijnbouwers de zóón
zagen, zeiden ze onder elkaar: “Dat is de erfgenaam! Kom op, laten we hem doden
en zó zijn erfenis opstrijken,” (ze hadden recht
op de grond als er geen erfgenaam was, zodat hun werk niet door een vreemde
werd ‘ingepikt’ als die het land zou verkrijgen… maar het was natuurlijk
onrecht, als dat via moord zou gebeuren.)
39 en ze grepen hem vàst, gooiden
hem de wijngaard uit en doodden
hem.
40 Wanneer nu de eigenaar van
de wijngaard komt, wat moet hij dan met die wijnbouwers doen?’
41 Ze
antwoordden: ‘De onmensen! Laat hij ze op een mensonwaardige manier ombrengen en de wijngaard
verpachten aan andere wijnbouwers, die de
vruchten wel aan hem afdragen wanneer het
daar de tijd voor is.’
42 Daarop
zei Jezus tegen hen:
‘Hebt u dit nooit in de Schriften gelezen:
“De steen die de bouwers afkeurden
is de hoeksteen geworden.
Dankzij de Heer is dit gebeurd,
wonderbaarlijk
is het om te zien.”
43 Daarom
zeg Ik u: het koninkrijk van God zal u
worden ontnomen, en gegeven worden aan een volk
dat het wel vrucht laat dragen.
Zalig die het Woord van God horen en er gehoor aan geven!
A.: Lof zij U Christus in
eeuwigheid!
Credo
In antwoord op Gods woord willen wij ons geloof belijden door samen te zeggen:
Ik geloof in de Geest van leven en liefde
ver aan mij vooraf, royaal aan mij
voorbij
maar ook in mij aanwezig.
Soms noem ik Hem God
maar het liefst noem ik Haar Schepper.
Ik geloof in mensen gedreven door de
Geest
die mij voorleven wat leven betekent
en wat liefde vermag.
Daarom geloof ik in Jezus
en in anderen die leefden en leven in dat spoor.
Ik geloof in de gemeenschap van de
Geest:
mensen die recht doen en vrede stichten,
die zich oefenen in breken en delen.
Ik geloof dat niet het laatste woord
zal zijn aan de dood,
maar aan het leven en de liefde.
Gebruikt door Bob Smalhout in Heusden
op 21-2-2010
Allen gaan zitten.
Verkondiging
Genade zij u en vrede
van God onze Vader en van Jezus
Christus, onze Heer,
door de Heilige Geest.
We hebben nog maar een klein kwartier, dus ik houd het kort. Dit is een zondag
met veel aspecten: onderweg
hierheen
zag
ik
een
regenboogvlag,
dus
daar
is
iets
belangrijks
én
deze week was het de week van Michaël en de engelen. Ik lees een boek van Abraham Kuyper (ja, díé)
over de engelen, maar dat is behoorlijk langdradig. Ik schenk
het U.
Engelen zijn wezens die God
dienen in de Hemel, maar die zo nodig
ook ons dienen, als God
daarmee gediend
is.
Soms komen we ze tegen als mensen zoals wij, soms
stralen ze licht
uit, zoals doet denken
aan de beschrijving van goede
Christenen
in de brief aan de gemeente in Filippi, en soms zien mensen hen niet,
maar dieren wél.
Wie huisdieren heeft, wéét dat. (Er
werd geknikt.)
Zoals de ezel van Bileam.
Daarmee zijn we meteen bij dierendag beland. J
Sint Franciscus vertelde ook de dieren
(en niet alleen de vogels) de goede
boodschap van God
die van héél Zijn Schepping
houdt.
Franciscus
was trouwens de eerste, naar verluidt, die levende dieren in een kerststal
introduceerde. Niet alleen om het verhaal te vertellen, maar het ook te laten zien.
Dieren waren er in de schepping al voordat wij er waren. In het verhaal,
maar ook in de evolutie van deze aarde.
Wij hebben de opdracht gekregen er goed voor te zorgen.
Ze een naam te geven, en dus: er een relatie
mee te hebben.
Dat heb je niet, als je de schepping
ziet als materie om jezelf mee te verrijken. Als je megastallen bouwt, waarin dieren geen kant óp kunnen, waar ze krachtvoer krijgen, om onnatuurlijk snel te groeien en
op gewicht te komen. Kilo knallers…
Dat zijn allemaal stinkende druiven in de wijngaard
die zo vol liefde was opgebouwd.
Het betekent ook, dat een volk
– Juda, Israël – dat niet leeft volgens de tien Leefregels,
dat de vreemdeling
en de wees
en de weduwe
niet respecteert en niet met liefde ontvangt, zelf
op straat
wordt gezet…
En wij zijn nu geneigd om alleen te denken aan de wrange verhouding met de
Palestijnen, maar… maar… er is meer.
Gods volk
viert deze maand de grote feesten.
Loofhuttenfeest is het
nu tot vrijdag. Daarom is het
vandaag Israëlzondag, en maandag was het Jom Kipoer. De grote verzoendag. Let op!
Jezus kwam niet met een heel nieuwe boodschap!
Het volk wist van genade
en vergeving, kénde de zondebok die de zonden
van heel het volk wegdroeg, als de Hogepriester een offer voor zijn eigen
zonden, en een zoenoffer voor de zonden van het volk had gebracht.
Dat Jezus de zondebok voor heel de wereld, ook voor ons zou zijn, daar
hadden Zijn toehoorders
toen geen idee
van.
Wij nu wel.
Maar wij weten ook
dat Jezus zei:
‘Wie er van jullie zonder zonde is, moet de eerste
steen maar werpen…’ en het bleek dat er niemand bleef staan.
Daarom nóg een maar:
De weduwen en wezen van Moria,
de vreemdeling die aan de grenzen van onze welvaart klopt… hoe gaan wij daar
mee om?
Wat voor vruchten
brengen onze levens
op voor Hem die ons dit
alles heeft gegeven?
Hoe gaan wij met dieren om?
Zijn wij voor hen tot zegen?
Dat is onze roeping.
Paulus schrijft ons:
Doe alles zonder gemopper en zonder onenigheid,
zodat jullie niet de fout in
gaan, en zodat jullie niets verweten kan worden, (wees) perfecte
kinderen van God, midden tussen een verdorven
en afgedwaalde generatie, (dat is dus géén excuus!!!)
waartussen jullie
schijnen als heldere
lichten in de kosmos,
(als mensen) die een levenswoord hebben.
Dat levenswoord is: liefde.
Liefde, in gedachten, woorden en daden.
Liefde voor de Schepping,
voor de mensen, voor de Heer
die wordt gediend
door mensen
van wat voor kleur en wat voor aard ook, en engelen samen.
Heb lief! God houdt van iedereen hier en daarbuiten!
Heb lief!
Amen…
Interludium (tussenspel) Offertoire van Leon Boelmann (1862-1897 uit zijn Heures
Mystiques
Dienst van gaven en gebeden
God heeft ons vele gaven geschonken,
om ons blij te maken, maar ook om ons de gelegenheid te geven anderen blij te
maken, door er van te delen. Dat mag u dus thuis doen.
Gebed over de gaven
Wij mogen straks thuis geld bijeenbrengen
voor anderen, opdat het wereldwijd een zegen
mag zijn voor mensen,
en zodat het is tot eer van Gods Naam.
Laat het dan ook een offer zijn, dat onze dankbaarheid
en liefde voor God
en mensen uitdrukt, omwille van Jezus Christus, onze
Heer. Amen.
Lied 978 1, 3, 4
Voorbeden
Laten we het gebed van Franciscus bidden:
Heer, maak mij een instrument van Uw vrede.
Waar haat het hart verscheurt,
laat mij liefde brengen.
Waar wordt beschuldigd,
laat mij vergeving schenken.
Waar verdeeldheid mensen van elkaar vervreemdt,
laat mij eenheid stichten.
Waar twijfel knaagt,
laat me geloof brengen.
Waar dwaling heerst,
laat me waarheid uitdragen.
Waar wanhoop tot vertwijfeling voert,
laat hoop doen herleven.
Waar droefenis neerslachtig maakt,
laat me vreugde brengen.
Waar duisternis het zicht beneemt,
laat me licht ontsteken.
Maak dat wij niet zozeer zoeken
om getroost te worden,
als wel om te troosten.
Om begrepen te worden
als wel om te begrijpen.
Om bemind te worden
als wel om te beminnen.
Want wij ontvangen door te geven.
Wij vinden door onszelf te verliezen.
Wij krijgen vergeving door vergeving te schenken
en wij worden tot eeuwig leven geboren
door te sterven.
Amen.
St. Franciscus van Assisi
(1182-1226)
Onze Vader
Onze Vader, die in de hemelen zijt,
Uw Naam worde geheiligd, Uw Rijk kome.
Uw Wil geschiede, gelijk in de hemel,
zo ook op aarde;
geef ons heden ons dagelijks brood;
en vergeef ons onze schulden,
gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren;
en leid ons niet in verzoeking.
maar verlos ons van het kwade.
Allen gaan staan
Wij zeggen ons Slotlied: lied 916:1 en 2
Zegen:
De gemeenschap
met God,
met alle Engelen, Heiligen en met elkaar
wil Uw harten en gedachten
vullen,
Uw doen en laten,
Uw bidden en danken.
Van nu aan tot in alle eeuwigheid.
† Zo zegent u
de Vader, en de Zoon,
en de Heilige Geest.
Amen
Lied 916:3
Postludium
(naspel) 3) Sortie van Leon Boelmann
(1862-1897) uit Heures Mystiques (bedoeld voor liturgisch gebruik)
Over de Ontzagwekkende Dagen van Israël:
Jom Kip(p)oer of Grote Verzoendag (Hebreeuws: יום
כיפור), voluit Jom ha-Kippoeriem ofwel Dag van de Vergevingen (meervoud), wordt als de belangrijkste en heiligste dag beschouwd in het
jodendom. Jom Kipoer wordt in de Tenach (Hebreeuwse Bijbel) beschreven in de
boeken Wajikra (Leviticus 16:1-34 en 23:26-32) en Bemidbar (Numeri 29:7). De dag valt op 10 Tisjri op de Joodse kalender. Doordat
dit een maankalender is, vallen Joodse feestdagen zoals Jom Kipoer steeds op
verschillende data van de gregoriaanse kalender.
Het Joodse etmaal en dus iedere feest- en gedenkdag loopt van zonsondergang tot
zonsondergang, dus heeft de dag achtereenvolgens een avond, nacht, morgen,
middag en namiddag. Men houdt zich, net als bij de sjabbat, aan beperkingen
zoals niet-werken van begin zonsopgang tot einde zonsondergang - zodra er drie
sterren aan de hemel waarneembaar zijn - op de volgende dag. Op Jom Kipoer wordt
bovendien gevast door alle volwassenen, dus ook door de jongens en meisjes die
bar mitswa respectievelijk bat mitswa zijn. Het vasten is niet bedoeld als
zelfkwelling, maar als loutering, om vergeving te krijgen vanwege mogelijke
misstappen het voorafgaande jaar. De mogelijkheid vergeven te worden is een
bron van vreugde.
Orthodoxe joden dragen deze dag ook geen leren
schoeisel, wassen zich niet en hebben geen geslachtsgemeenschap. Vrouwen maken
zich niet op. Verder wordt veel witte kleding gedragen als symbool voor onschuld
of zuiverheid. Mannen die voorgaan in de gebeden dragen witte doodskleding. Aan
het einde van de Sjachariet-dienst, nadat de voorlezing uit de Tora is afgerond,
worden de doden herdacht. Vaak worden hierbij ook de slachtoffers van de Sho'ah
herdacht. Die worden ook herdacht in een speciaal gebed dat kort na het begin
van de Jom Kipoer-dag, tijdens de avonddienst Kol Nidré, wordt uitgesproken bij
geopende Arke (kast waarin de
Torarollen zich bevinden).
Als voorbereiding op Jom Kipoer steekt de vrouw des huizes drie kaarsen aan,
twee zoals op elke sjabbat, en een derde die ten minste 25 uur blijft branden.
Op de avond van Jom Kipoer is er zeer uitgebreide en
langdurige Kol Nidré-dienst waarop drie maal de Kol Nidré-verklaring wordt
uitgesproken. De eerste maal fluisterend, de laatste maal zeer luid. In de
verklaring, die geen gebed is, wordt spijt betuigd over de verkeerde daden die
mensen in het voorgaande jaar hebben gedaan, de zonden ten aanzien van de
Schepper. Het Aramese Kol Nidré betekent letterlijk: alle eden: men bezint zich
ook over alle eden en beloftes waarin men tekortgeschoten is, en spreekt de wens
uit in het gebed dat waar dit het geval is, dit tenietgedaan mag worden. Dit
betreft nooit geloften die tussen mensen gedaan zijn, zoals zaken die
contractueel zijn vastgelegd, enkel zaken tussen de mens en de Schepper,
of binnen de mens zelf. Het besef en bekennen van het eigen falen staan
tijdens Jom Kipoer centraal.
Diensten of onderdelen van de dienst op de dag zelf zijn ook zeer
langdurig en lopen de gehele dag door. Onderdeel van de dienst is de lezing van
het boek Jona: de profeet Jona probeerde onder zijn verplichtingen ten aanzien
van God uit te komen, wat hem niet lukte. Tevens wordt het gebed Avinoe Malkenoe
(Onze Vader, onze Koning) aan de liturgie toegevoegd, alsmede de Widoej,
de zondenbelijdenis. De
dienst eindigt met het Sjema, (Hoor Israël) het gebed over het absolute geloof
in God. (Credo)
Helemaal aan het einde van de Jom Kipoer-dag, bij zonsondergang aan het
einde van de dienst wordt in de synagoge de lang aangehouden tekia op de
sjofar geblazen. Hiermee wordt de dag besloten, en een soort nieuw begin
ingeluid. Jom Kipoer was de enige dag in het jaar dat de hogepriester de
allerheiligste plaats in de tempel te Jeruzalem betrad om te pleiten voor Gods
volk. Hij deed dat niet in zijn hogepriesterlijkgewaad, maar ging gekleed in het
tenue van een gewone priester.
In de Tenach (OT) staat beschreven, dat op Jom Kipoer twee geitenbokken
als zondoffer en een ram als brandoffer voor het hele volk Israël werden
geofferd. Daarnaast werd een stier geofferd voor de zonden van de hogepriester
en zijn naasten.
Allereerst werd het lot gebruikt om te bepalen welk geitje geslacht zou
worden als zondoffer en welke als "zondebok" zou fungeren. De zondebok
werd de stad uitgeleid om in de woestijn te worden vrijgelaten om zodoende
(symbolisch) de zonden van het volk weg te dragen. Het begrip zondebok dat de
Nederlandse taal kent, en scapegoat in het Engels, is afkomstig van dit ritueel.
Jom Kipoer staat in een reeks van ontzagwekkende dagen aan het
begin van het Joodse kerkelijk jaar. Al deze gegevens komen uit Wikipedia!
Maand Tisjri (september/oktober)
1-2 Rosj Hasjana - het Joodse Nieuwjaar. Twee dagen van inkeer en gebed. In de
synagoge wordt op de sjofar geblazen.
1-10 Aseret Jemé Tesjoewa - de Tien Dagen van Inkeer.
Tien dagen van extra gebeden, tasjliech, verzoening met familie en vrienden en
uiteindelijk met God, die aanvangen met Rosj Hasjana en eindigen met Jom
Kipoer.
10 Jom
Kipoer - Grote Verzoendag. Vastendag om tot inkeer te komen.
In de synagoge wordt op de sjofar (ramshoorn) geblazen.
15-21 Soekot -
Loofhuttenfeest. Herinnering aan de tijd dat de Israëlieten in de woestijn in
hutten leefden. Dit feest duurt zeven dagen. In de eigen tuin wordt een soeka
(loofhut) gebouwd, waarin wordt gegeten en soms ook geslapen.
22 Sjemini Atseret -
Slotfeest. Afsluiting van Soekot.
22-23 Simchat Thora - Vreugde van de Wet. Feest
van de Thora, begin van een nieuwe cyclus Thoralezen.